เกมพระราชา(ม.2/3)

วันต่อมา
วันนี้โจดาจีไม่มาโรงเรียน ทุกคนในห้องก็กังวลเรื่องของโจดาจี
เนม:เฮ้ย พวกเอ็งว่าไอพระราชามันใครว่ะ
ไวท์:นั่นดิ ว่ะ เพื่อนก็ตายไป2คนแล้ว
ผักหนาม:เราว่าน่าจะเป็นใครสักคน1ในห้องเรานะ
น้องออย:แล้วคิดว่าเป็นใครล่ะ
ครูสอนวิชาคอมพิวเตอร์:เอาเด็กๆได้ยินมาว่า เพื่อนเสียชีวิตไป2คนหรอ
พิมพ์:ใช่ค่ะ
ครูสอนวิชาคอมพิวเตอร์:แล้วพ่อกับแม่เขารู้มั้ย
อำพล:รู้ครับ
ครูสอนวิชาคอมพิวเตอร์:แล้วได้เผาศพพวกเค้ายัง(พอมาคำถามนี้ ทุกคนต่างเงียบ)
กาญจนา:ผะ เผาแล้วค่ะ
ครูสอนวิชาคอมพิวเตอร์:งั้นเดี๋ยวครูมา(ครูเดินออกจากห้อง)
ตึงนึง
ผู้ส่ง:พระราชา
เนื่องจากโจดาจีเลขที่26 ไม่ได้ทำตามคำสั่งของพระราชา โจดาจีจึงต้องกินยาฆ่าตัวตาย
ม.2/3:เฮ้ย 
สัตพงค์:เฮ้ย ทุกคนแย่แล้ว
เนม:อะไร ไอพงค์
สัตพงค์:ทุกคนฟังดีๆนะ คือ......
กากิ:คืออะไร
สัตพงค์:ดาเจ.............เค้า.....
สมศรี:พูดมาเร็วๆซิ
มิว:เออ กระตุก กระตัก อยู่นั่นแหละไอพงค์
สัตพงค์:โจดาจีตายแล้ว พึ่งเสียชีวิตเมื่อคืน
ม.2/3:ห่ะ (ทุกคนอยู่ในความเงียบ)
วิบูลย์:นี่มันกรณีเดียวกับ ปานเตยกับอาร์ตป่ะ
รัตนา:ก็คงใช่
ตึงนึง
ผู้สั่ง:พระราชา
เลขที่15 กากิ จงไปทำกระจกห้องสมุดใหม่แตก ถ้าไม่ทำภายในคืนนี้ นายจะต้องโดน ฆ่าหั่นศพ
กากิ:กระจกห้องสมุดใหม่ อ่ะน่ะ
เกลียวไหม:เพิ่งสร้างเสร็จใหม่ๆจะให้ทำแตกเนี่ยะนะ
บุญฤดี:เออ นั่นดิ เงินที่เอามาสร้างก็เป็นเงินของโรงเรียนด้วย
เนม:ถ้าทำกระจกแตกก็มีแต่ซวย 1.ถ้าไม่ทำก็ต้องตาย 2.ถ้าทำจะต้องโดนคุณครูด่า
ไวท์:แกจะเลือกอะไรกากิ
กากิ:ฉันยอมโดนครูด่าดีกว่า ไม่อยากตายเว้ย เดี๋ยวไม่ได้ขอสาวแต่งงาน
พิมพ์:เอิ่ม
ม.2/3:ทุกคน5555
เวลาตอนเที่ยง
ม.2/3เดินมาที่หน้าห้องสมุดใหม่ พร้อมลูกฟุตบอล
กากื:เอาล่ะน่ะ 
1
2
3
ปัก
กากิแตะบอลเข้ากระจกห้องสมุด
เพล้ง
กระจกห้องสมุด แตกกระจัดกระจาย
แชมป์:ทุกคน วิ่ง(ม.2/3 วิ่งหนีกันกระจัดกระจายแต่หนีไม่รอด เพราะครูกิจการวิ่งเข้ามาดึงทัน)
ห้องกิจการนักเรียน
หัวหน้าครูกิจการ:ม.2/3ทำไมถึงทำแบบนี้ รู้มั้ยว่า เงินที่นำมาสร้างห้องสมุดราคา สูง
ครูกิจการอีกคนซึ่งโหดสุดๆ:เดี๋ยว ผมจัดการเอง(หัวหน้ากิจการหลบให้ ครูคนนั้นมาพูดต่ฮ)ขอถามเลย ว่าใครอยู่เบื่้องหลัง
กากิ:ผมเองครับ
ครูกิจการ:ไม่มีใครห้ามเลย
จันทรา:ครูค่ะ มันมี(กำลังจะพูดแต่อรยาแล้วมือปิดปากจันทราทันที)
ผักหนาม:คือพวกเรา ร่วมมือกันค่ะ
พิมพ์:ใช่ค่ะ พวกเราเห็นว่ามันสวยเกินไป ก็เลยทำมันแตก
ครูกิจการ:พวกเธอนี่มันเลว สมฉายาเลยนะ เอาล่ะออกไปได้แล้วตอนเย็นมาพบครูอีก
(ทุกคนแยกย้ายการไปเรียน แต่ก็มีทั้งรุ่นพี่และรุ่นน้องร่วมถึงเพื่อนห้องอื่นมองด้วยสายตาที่)
นิว(รุ่นพี่ที่ฉันเคยชอบตอนม.1คิๆ):พวกน้องๆทำอะไร รู้ตัวบ้างมั้ย
พี่นุช:ใช่ คราวที่แล้วก็เป็น ห้องพยาบาลเก่า แล้วนี่อะไรอีก
กากิ:เพราะความมหมั่นใส้ ของโรงเรียนนี้ไงครับ
นิว:อ๋อ รู้แหละที่ทำแบบนี้ก็เพราะ ไอกฏที่ไม่ให้ไว้ผมยาว ไม่ให้ทำสีผม ไม่ให้แต่งหน้าแต่งตามาโรงเรียน ก็เลยทำลายทรัพย์สินของโรงเรียนว่างั้น
ผักหนาม:ก็คงจะอย่างงั้นล่ะค่ะ พวกเราถึงได้ทำแบบนี้
นิว:ตอนแรกพี่เห็นว่าน้องเป็นคนเงียบๆเรียบร้อย สงบ แต่คิดไม่ถึงว่าจะเป็นคนแบบนี้
ผักหนาม:นี่แหละค่ะ คือธาตุแท้ของหนู พวกเราไม่เรียนกันเถอะ(พวกม.2/3เดินไปเรียน แต่ไม่ได้ไปเรียนแบบสบายๆแต่ถูกด่า โดนว่า นู่นนี้ นั่น เกือบทุกคาบ แล้วมาตอนเย็นก็ต้องไปห้องกิจการต่อ พวกถึง ห้องอื่น)
---------------------------------------------------------------------------------