Kingdom Guardian

8.7

เขียนโดย mimosa

วันที่ 23 กันยายน พ.ศ. 2557 เวลา 23.09 น.

14 chapter

1 วิจารณ์

22.62K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 กันยายน พ.ศ. 2557 21.47 น. โดย เจ้าของนิยาย

1) Kingdom Guardian begin 1

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

Kingdom Guardian begin 1

ใน ครั้งอดีตกาล ย้อนไปเมื่อครั้งโลกยังคงเยาว์วัย ได้มีอาณาจักรอันยิ่งใหญ่แห่งหนึ่งซึ่งไร้นามมานานแสนนานแต่ผู้เป็นใหญ่ เริ่มตั้งชื่อให้มันใหม่ซึ่งมีนามว่า “ยูโทเปีย” เป็นอาณาจักรแห่งเดียวและแห่งแรกของโลกในช่วงเวลานั้น ปกครองโดยกษัตริย์ทั้ง 10 ที่ขึ้นตรงต่อองค์จักรพรรดิผู้สืบเชื้อสายมาจากพระเจ้าผู้สร้างและผู้ทำลาย โดยประชากรของอาณาจักรยูโทเปียนั้น ส่วนใหญ่เป็นอมนุษย์ ส่วนน้อยจะเป็นสัตว์ในตำนานต่างๆ พวกเขาไม่มีสิ่งที่เรียกว่าศีลธรรมเท่าใดนัก นอกจากความสุขกับครอบครัวแล้ว พวกเขาก็ไม่สนสิ่งใด เพราะสำหรับพวกเขา ความสุขและครอบครัวคือทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิต พวกเขาจะไม่โหดร้ายหรือป่าเถื่อนถ้าไม่จำเป็น ในทางกลับกัน พวกเขารักสงบไม่ค่อยชอบทะเลาะวิวาท ...เท่าไร มั้ง(?)...แต่เหนือสิ่งอื่นใด อาณาจักรยูโทเปียเป็นครอบครัวใหญ่ที่มีความสุขและสมบูรณ์แบบสำหรับกาลเวลา นั้น...

ปวง ประชาของอาณาจักรแห่งนี้ต่างอยู่ร่วมกันอย่างผาสุขภายใต้การปกครองขององค์ จักรพรรดิที่ปกป้องดูแลพวกเขาราวกับพ่อซึ่งถ้ายูโทเปียเปรียบได้กับครอบครัว ใหญ่มันก็ไม่แปลกที่องค์จักรพรรดิจะถูกมองว่าเป็นพ่อหรือผู้นำครอบครัวของ บ้าน...แต่ทว่า...เมื่อกาลเวลาผ่านไป...พระเจ้าและธรรมชาติได้สร้างสิ่งมี ชีวิตที่เรียกว่า มนุษย์ ขึ้นมาบนโลก และการมาเยือนของมนุษย์ ก็คือจุดสิ้นสุดของอาณาจักรยูโมเปีย

ด้วย มันสมองอันชาญฉลาด ความพยายาม ความก้าวร้าวและความมืดภายในจิตใจอันไม่มีวันสิ้นสุดของมนุษย์ นำมาซึ่งความบิดเบี้ยวของจิตใจของชาวยูโทเปีย...เริ่มแรก...ชาวยูโทเปีย ยินดีต้อนรับและผูกมิตรกับมนุษย์หากแต่ไม่นาน มนุษย์ที่มีความโลภ อยากครอบครองอาณาจักรยูโทเปีย ได้เริ่มทำสงคราม ยึดครองยูโทเปียไปทีละนิดๆ ถึง แม้ทหารของยูโทเปียจะเก่งกาจเพียงใด หากแต่เมื่อเผชิญหน้ากับมนุษย์ พวกเขากลับพ่ายแพ้ นั้นนำพามาซึ่งความสิ้นหวังแก่ชาวยูโทเปียบางส่วนและทำให้ชาวยูโทเปียทั้ง หมดรับรู้ว่า ... “พระเจ้าเข้าข้างมนุษย์และให้มนุษย์ชนะหรืออยู่รอดอยู่ร่ำไป”... ความจริงในข้อนี้ ราวกับรู้สึกว่าถูกพระเจ้าทอดทิ้ง...ถูกพ่อที่สร้างตนขึ้นมาทอดทิ้ง...มัน จึงนำมาซึ่งการหลงทางและความบิดเบี้ยวของจิตใจ...

ใน ช่วงเวลานั้น ชาวยูโทเปียได้แบ่งออกเป็นสองฝ่าย ฝ่ายหนึ่งละทิ้งจิตใจของตนเองไป ...ละทิ้งซึ่งจิตวิญญาณและตัวตนโดนการควักหัวใจของตนเองออกมาทั้งเป็น...หาก แต่พวกเขาไม่ตายแต่กลับกลายเป็น...สิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวและบิดเบี้ยว... สิ่งมีชีวิตที่น่าขยะแขยงชอบแพร่ระบาดโรคร้ายอย่างแบล็คเดท(Black Death = กาฬโรค)...แต่มันไม่เหมือนกาฬโรคเสียเท่าไรดังนั้น มันจึงถูกเรียกใหม่ว่า “ไวรัสสีดำ” ...มันจะกัดกินทำลายจากภายในแล้วรามออกมาภายนอกเหมือนไวรัส ดังนั้นมันจึงเหมาะกับชื่อไวรัสสีดำดี...โดยที่ชาวยูโทเปียที่กลายเป็นไวรัส สีดำจะถูกเปลี่ยนใหม่กลายเป็น “เดอะ ริปเปอร์” หรืออีกนามหนึ่งก็คือ “โอเดีย” แทน...ไม่สนสิ่งใดนอกจากทำลายล้างมนุษย์ให้ไม่เหลือซาก...ผู้ใดมาขวาง ต่อให้เป็นชาวยูโทเปียก็ตาม...ก็ต้องพบกับความพินาศทั้งนั้น...

ใน ขณะที่อีกฝ่ายคือชาวยูโทเปียที่ไม่ได้เข้าข้างฝ่ายมนุษย์แต่อย่างใดแต่ก็ไม่ ได้คิดจะทำลายมนุษย์เช่นกัน...พวกเขาเพียงแค่คิดว่า มนุษย์เป็นเด็กซนที่ทำผิดพลาดและคงจะคิดได้เมื่อความผิพลาดนั้นเล่นงานตน เอง...หรือต้องเรียกว่าพวกเขาเชื่อเรื่อง “กรรมตามสนอง” ...เรื่องของการชดใช้ พวกเขามีความอดทนมากพอที่จะไม่ลงมือกระทำสิ่งใดๆนอกจากพยายามรักษาสมดุลและ อยู่กับครอบครัวอย่างมีความสุขเท่านั้น...พวกเขาเชื่อว่านี่คือสิ่งที่พระ เจ้าอยากให้เกิดขึ้น...ราวกับเป็นบททดสอบ...และนอกจากนี้พวกเขายังเห็นว่า มนุษย์เป็นน้องเพราะเป็นเผ่าพันธุ์ที่เกิดทีหลังและเป็นเพื่อนร่วมโลก คงไม่มีพวกงี่เง่าไปซะหมด คงมีคนดีอยู่บ้าง...อาจฟังดูเหมือนพวกเขาเป็นคนดีแสนดี แต่พวกเขาไม่ได้คิดเช่นนั้น...พวกเขาก็แค่ให้อภัยในความไม่รู้ของมนุษย์ ถึงจะเหนื่อยใจไปบ้างกับความกลัวและความกังวลของมนุษย์ก็ตาม...ที่จริงมัน น่าหงุดหงิดเสียด้วยซ้ำ...แต่ตราบใดที่พวกเขายังมีครอบครัว...พวกเขาก็ไม่ คิดจะสนเรื่องมนุษย์มากนักหรอกนะ...

...แต่ ทว่า...ไวรัสสีดำนั้นแพร่ระบาดใส่ทั้งชาวยูโทเปียด้วยกันเองและมนุษย์ทำให้ ในตอนนี้ชาวอยู่โทเปียที่ไม่ได้เปลี่ยนเป็นเดอะริปเปอร์เจอศึกสองด้าน ทั้งจากมนุษย์และไวรัสสีดำของพวกเดอะริปเปอร์ ทำให้ชาวยูโทเปียไม่มีทางเลือกมากนัก ระหว่างยอมแพ้กับหนี...แน่นอนว่าพวกเขาไม่เลือกยอมแพ้แล้วกลายเป็นสิ่งที่ บิดเบี้ยวอย่างแน่นอน พวกเขาจึงเลือกที่จะหนี...

การ หนีของพวกเขานั้นทำให้เกิดอาณาจักรใหม่ 3 อาณาจักร อาณาจักรที่หนึ่งมีนามว่า “แอตแลนติก” ตั้งอยู่กลางมหาสมุทรแอตแลนติก เป็นเกาะย้ายที่ตั้งตลอดเวลา อาณาจักรที่สองยังคงใช้นามเดิมว่า “ยูโทเปีย” เพียงแค่ย้ายที่ตั้งและมีขนาดเล็กลงจากอาณาจักรเดิม และอาณาจักรสุดท้ายมีนามว่า “ลาพิวต้า” เป็นอาณาจักรลอยฟ้า...แต่มันไม่ได้มีแค่นั้น...

อาณาจักร ทั้งสามเกิดจากอาณาจักรใหญ่เดียวกัน เพียงแต่ว่า มาถึงตอนนี้อาณาจักรทั้งสามนั้นอยู่กันคนละที่...หรือต้องเรียกว่าอยู่กันคน ละโลก...

เพื่อ ป้องกันภัย อาณาจักรทั้งสามจึงมีมาตรการป้องกันที่แตกต่างกัน อย่างแอตแลนติกที่ย้ายที่ตลอดเวลา หากแต่ที่จริงแล้วมันย้ายไปย้ายมาระหว่างมิติต่างหาก ส่วนลาพิวต้านั้น เป็นอาณาจักรลอยฟ้าที่ไม่ได้ย้ายไปย้ายมาระหว่างมิติ เพียงแต่ว่ามันมีพายุหมุนแห่งการเวลาที่ชอบบิดเบือนเวลาคอยปกคลุมอาณาจักร อยู่ทั้งอาณาจักร ในขณะที่ยูโทเปียขนาดย่อส่วนนั้น มีเพียงนครใต้ดินเป็นที่ลี้ภัยยามฉุกเฉินกับกำแพงสูง 50 เมตร ล้อมรอบอยู่รอบเมือง ไม่ได้มีอะไรที่แข็งแกร่งมากนักที่คอยป้องกันอย่างสองอาณาจักรแรกเสียเท่าไร แต่ถึงจะมีอาณาจักรทั้งสามก็ยังมีประชาชนบางส่วนที่หนีไปยังอีกมิติหนึ่ง ซึ่งชะตากรรมของผู้ที่ไปยังอีกมิตินั้น ยากที่จะคาดว่าจะตายหรือว่าจะรอด

สำหรับ องค์จักรพรรดิ พระองค์หมดลมหายใจในตอนที่เผ่าพันธุ์มนุษย์เพิ่งถือกำเนิด ทำให้เหลือเพียงเหล่าทายาทของพระองค์ซึ่งมีจำนวนที่ไม่แน่นอนแต่พวกเขาก็ แบ่งเป็นสองฝ่ายเช่นกันโดยที่ฝ่ายหนึ่งนั้น เข้าร่วมกับพวกเดอะริปเปอร์พร้อมกษัตริย์ที่ติดตามไปด้วย ในขณะที่ทายาทที่เหลือช่วยกันพาประชาชนหนีและสร้างอาณาจักรทั้งสามขึ้นมา แต่เพราะไวรัสสีดำกับพวกเดอะริปเปอร์ทำให้เหลือเลือดเนื้อเชื้อไขขององค์ จักรพรรดิเพียงองค์เดียวซึ่งพระองค์พยายามสร้างบ้าน สร้างที่อยู่ สร้างอนาคต สร้างความสุขให้กับประชาชนก่อนที่พระองค์จะขึ้นครองราชย์ที่อาณาจักรลา พิวต้า

แต่ ก็ต้องขอบคุณช่วงเวลาหลายร้อยปี...อาจนานจนเรียกเป็นอสงไขยได้...ที่ทำให้ สายเลือดรุ่นสุดท้ายขององค์จักรพรรดิทรงแข็งแกร่งพอจะต้านทานเชื้อ ไวรัส...และไม่มีสิ่งใดสามารถจัดการกับเหล่าเชื้อพระวงศ์ได้...

นั้น เป็นอันสิ้นสุดยุคอันรุ่งเรืองของอาณาจักรยูโทเปียอันยิ่งใหญ่และเป็นยุค เริ่มต้นของอาณาจักรทั้งสามอันเป็นผู้สืบเชื้อสายของชาวยูโทเปีย

...แต่ ทว่า...โรคไวรัสสีดำก็ยังคงระบาดทั้งในหมู่มนุษย์และชาวยูโทเปีย...พวกเดอะ ริปเปอร์ คอยแอบซ่อนอยู่ในเงามืด...เพื่อรอวันที่จะออกมาทำลายล้างโลกใบนี้...อันที่ จริง...ทำลายล้างแค่มนุษย์เท่านั้น ถ้าหากไม่มีใครมาขัดขวางล่ะก็...แต่ใครจะรู้กันบ้างว่า...ไวรัสสีดำและเด อะริปเปอร์เกิดขึ้นได้ง่ายนิดเดียว...เพียงแค่รอเวลาและแรงจูงใจที่จะทำให้ กลายเป็นเดอะริปเปอร์เท่านั้นเอง...ซึ่งสาเหตุนอกจากการติดเชื้อสาเหตุหลักๆ โดนส่วนใหญ่เลยก็คือมันเกิดจากการที่หัวใจบิดเบี้ยว...และการที่จะทำให้ หัวใจบิดเบี้ยวนั้น มันไม่ได้ยากเลยสักนิดเดียว...

เมื่อ ถึงเวลานั้น...ไวรัสสีดำจะกลับมาระบาดอีกครั้ง...และคงนำพามาซึ่งความพินาศ และการล้มสลายต่ออาณาจักรทั้ง 3 เช่นเดียวกับอาณาจักรยูโทเปียในกาลก่อน อย่างแน่นอน...

...นี่คือจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมด...และจุดกำเนิดของ ราชอาณาจักรการ์เดียน...

TBC.