Attachment รักที่ไม่อาจลืม

8.2

เขียนโดย Smoothie

วันที่ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 14.57 น.

13 ตอน

2 วิจารณ์

17.43K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 มิถุนายน พ.ศ. 2557 10.30 น. โดย เจ้าของนิยาย

7) ความหิวคือต้นเหตุ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

โอ๊ะ!!เช้าแล้วหรอเนี้ยหลับไปตอนไหนนะ ว่าแต่ตั้งแต่เมื่อวานยังไม่ได้กินข้าวเลยหิวจะแย้อยู่แล้ว=_= เมื่อวานเซ็นเซซื้อผักบุ้งกับเครื่องปรุงมานี้นา^^งั้นเช้านี้ฉันจะทำผัดผักบุ้งกินหละนะอิอิ(หัวเราะแบบชั้วร้าย) ว่าแต่ตอนนี้กี่โมงแล้วหละเนี้ย
อ่า5ทุ่มแล้วหละนะอืมถ้าคิดเวลาในการทำละก็น่าจะเสร็จประมาณ6โมงเช้าหละนะ เซ็นเซก็ตื่นพอดี โป๊ะเชะงั้นฉันจะลงมือทำแล้วหละนะ
อืมว่าแต่ผัดผักบุ้งเขาใส่อะไรกันบ้างนะ คงจะเป็นน้ำตาล น้ำปลา ผงชูวรส ซีอิ๊วดำ กระเทียม รสดี เอิอ...แล้วก็กระปิ ก่อนอื่นก็ต้องล้างผักบุ้ง หั่นผักบุ้งแล้วก็ บลาบลาบลาาาาา
ตั้งกระทะเรียบร้อยใส่ผักบุ้งเรียบร้อยใส่เครื่องปรุง(ที่คิดเอามั่วๆอะนะ-_-)เรียบร้อยเหลือก็แค่ตักใส่จานฮ่าๆทำไมมันง่ายอย่างนี้โอ๊ะฉันยังไม่ได้เอาจานมาหนิ ฉันเดินไปหาจานในตู้กับข้าว
"อยู่ไหนนะ"
"นี้เธอกำลังหาอะไรอยู่หรอ"
"อ่าวนายตื่นแล้วหรอเซ็นเซ"
"อืมกำลังจะไปอาบน้ำหนะพอดีมาเจอเธอเข้า ว่าแต่เธอหาอะไรอยู่หละ"
"อ๋อฉันหาจานใส่ผัดผักบุ้งทำเองของฉันอยู่หนะ"
"แล้วได้รึยังหละ"
"ได้แล้วหละ นายอยากกินผัดผักบุ้งฝีมือฉันไหมละ"
"มันกินได้จริงหรอ"้
"กินได้สิยะ -0-"
ว่าแต่ได้กลิ่นอะไรเนี้ยสาบเหมือนอะไรไห้ๆนะ หว่า O_O ผัดผักบุ้งฉันนนนลืมไปซะสนิทเลย
"กลิ่นอะไรไห้ๆ"
เซ็นเซพูดออกมาทั้งที่ยืนเงียบมาได้สักแปบนี้ไม่ใช่เวลามายืนสันทยายเซ็นเซนะตอนนี้น้องผัดผักบุ้งของฉันจะกลายเป็นนิโกรรึยังนะ
"ผัดผักบุ้งช่านนนน"
ฉันวิ่งไปดูที่เตาไฟแล้วสิ่งที่ฉันเห็นก็คือกระทะมัน
"กรี๊ดดดดดกระทะไห้"
น้ำๆอยู่ไหนน้ามมอยู่หนายยยย ฉันวิ่งไปวิ่งมาตามหาน้ำโดยที่เซ็นเซวิ่งมาดูแล้วก็ใช้ผ้าชุบนโยนไปที่กระทะที่ยังมีไฟลุกอยู่แต่ผ้าผืนน้นก็ไม่ได้ช่วอะไรเลยฉันก็เลยจัดการยกถังน้ำในห้องน้ำออกมารดกระทะ
ซ่าววว ดับแล้วไฟดับแล้วเย้ๆ^^
"เซ็นเซเห็นมั้ยฉันเก่งรึเปล่าฉันดับไฟได้5555"
"ไม่!!"
เซ็นเซพูดออกมาคำเดียวเหมือนว่าเขาโกรธฉันอย่างน้ันแหลฉันทำอะไรผิดหรอO_O?

ตอน 6

สารบัญ

ตอน 8