The Prince แปลงโฉมพิชิต (ใจ) เจ้าชายน้ำแข็ง
เขียนโดย Noina
วันที่ 12 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 15.53 น.
แก้ไขเมื่อ 16 มิถุนายน พ.ศ. 2557 14.13 น. โดย เจ้าของนิยาย
4) อาการของคน "แอบรัก"
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
หลังได้รับการช่วยเหลือจากเพื่อนรักสองนาง ที่ช่วยกันแบกช่วยกันลากขึ้นมาบนห้องเรียนอย่างทุลักทุเลพอสมควร
"ตกลงได้จูบกันหรือป่าว ^o^" เฌอเอมรีบยิงคำถามทันที
"จูบ? จูบอะไร?"
"ก็ตอนที่พี่ปริ้นซ์อุ้มแกไง โดนจูบหรือป่าวย๊ะ ตอบมาๆ" ปิงปิงเร่งคำตอบ
"('~'///)" พวกนี้รู้ได้ไงว่าฉันโดนอุ้มน่ะ>~< ((ถามซิ~ ว่ามีใครไม่เห็นฉากอุ้ม::ผู้แต่ง)) "จะบ้าหรอ>< ไม่ได้จูบกันซะหน่อย..." รู้สึกประโยคหลังๆ เสียงฉันจะเบาลงเล็กน้อย
"หว้า~ น่าเสียดาย ฉันก็นึกว่าจูบกันแล้วเสียอีก เห็นภาพมันเกือบๆ "
"(>///< )" ยัยเอมพูดอะไรก็ไม่รู้ จูบเจิบอะไร๊~ไม่มี๊~ "หืม~ ภาพ? ภาพอะไร?(o^o )"
มีใครถ่ายภาพตอนอุ้มไว้ด้วยหรอ รีบๆ ตอบมาน่ะ ฉันจะไปก๊อปเก็บไว้><~ ((อ้าว~))
"เขาแชร์ภาพแกกับพี่ปริ้นซ์กันให้ทั่วเพจโรงเรียนเราเต็มไปหมดเลยแหละ... " ปิงปิงเป็นคนตอบคำถาม ก่อนจะหันไปกดยุกยิกๆ บนหน้าจอไอแพดมินิ แล้วยื่นมาตรงหน้าฉัน
ภาพเหตุการณ์ก่อนหน้านี้กลายเป็นท๊อกออฟเดอะทาวน์ มีหลายคนลงรูปกันอย่างเมามัน แถมเขียนประกอบภาพไว้ว่า...
'ท่าเจ้าชายเย็นชาอุ้มเจ้าหญิงนิรนาม^^~'
จะ... เจ้าชาย อุ้มเจ้าหญิงหรอ? นิรนามด้วย^^~ เฮะๆๆๆ ตลกไม่ออกเลย~
"ทำไมฉันถึงเป็นเจ้าหญิงนิรนามฟ่ะ-_-!"
"เพิ่งแปลงโฉม ใครเขาจะจำได้ จากคนที่เคยขี้เหล่ ไม่ดูแลตัวเอง หัวฟูเป็นรังนก ใส่แว่นตากรอบหนาๆ กระโปรงยาวๆ ที่กะจะให้วินเทจ แต่มันไม่วินเทจซะงั้น... แต่กลายมาเป็นเจ้าหญิงแสนสวยเพียงข้ามคืน ออ! ทุกคนคงจำนางแว่นแปลงกายอย่างแกได้หรอกย๊ะ"
"(-___-!!)/" ตบเฌอเอมสักสองที บทเจ้าหญิงจะหลุดหายไหม? รู้สึกเหมือนโดนยัยเพื่อนบ้าตบหัวแล้วลูบหลังเลยYoY'
แชะ! แชะ!! แชะ!!!
เสียงกดรัวชัตเตอร์ของปิงปิง ที่ทำไปเป็นยื่นอยู่หน้าห้องแล้วแอบถ่ายรูปฉัน-_-' แกจะแอบถ่ายทำไมกัน เกิดรูปออกมาไม่สวยไม่ต้องมาแท๊กใส่เฟสฉันน่ะย๊ะ
"ปิง แกถ่ายรูปฉันไปทำไมฮ่ะ"
"สร้างกระแสไง ตอนที่ไอ้เอมมันหลอกด่าแกเมื่อกี้ ฉันเข้าไปสมัครเฟสใหม่ แล้วเดี๋ยวลงรูปที่ทำเป็นแอบถ่ายแกได้ไปลงเพจโรงเรียน ทุกคนจะได้รู้จักเจ้าหญิง โฮ๊ะๆๆๆ ^o^ ฉันฉลาดน่ะว่าไหม"
ปิงปิงอธิบายพร้อมกับชื่นชมความเลวร้ายไปในตัว=*= แต่ประเด็นสำคัญที่ฉันจับใจความได้คือ...
"ไอ้เอมแกหลอกด่าฉานนน~~~"
"เฮ้ย! แก~ โอ๊ยๆ อย่าโยนไม้กวาดใส่ฉันซิ... หยุดวิ่งไล่ฉันน่ะ!!!"
ฉันกับเฌอเอมวิ่งไล่ตีกันไปทั่วห้องท่ามกลางสายตาอยากรู้อยากเห็นของเพื่อนๆ ห้องเดี๋ยวกัน โดยที่ฉันวิ่งตามมันไม่ทันมันหรอก ขาเพิ่งจะหายชาได้ไม่นานเลย-^-'
"เฮ้ย! สโนว์ระวัง..." เสียงเฌอเอมหยุดลงพร้อมๆ กับตัวของฉันที่ชนเข้ากับประตูกระจกอย่างจัง
อ๊าก~ เจ็บหน้าฝากจังเลย ไม่วิ่งแล้ว~ รอขาฉันหายก่อนเถอะย๊ะยัยเอม >#<
"กินอะไรดีครับพี่สโนว์ เดี๋ยวพวกเราไปซื้อให้ ^^"
ฉันนั่งประจำโต๊ะในโรงอาหารไม่ถึงสองวิ สามหนุ่มก็เดินเข้ามาทักทันที
"อุ๊ยน้องนัท~ บริการแต่สโนว์คนเดียวหรอจ๊ะ >.,<" เลือดกำเดาจะไหลแล้วย๊ะปิงปิง-_-
"ผมซื้อให้พวกพี่ด้วยก็ได้น่ะครับ เพื่อนพี่สโนว์ผมก็บริการน่ะ^~^" นัท หันไปส่งยิ้มหวานให้ปิงปิงแบบเอาใจ
"พี่ให้เพื่อนไปซื้อให้ก็ได้ ขอบใจน่ะ 'น้องชาย'^^" ฉันตอบอย่างจงใจเน้นคำว่าน้องชายให้ชัดที่สุด
"โถ่~ พี่สโนว์อย่าเรียกผมว่าน้องชายซิครับ ใจเหี่ยวแห้งกันพอดี>^<~" นัททำหน้าเหง้าหน้าหงอดส่งมา "ไว้วันหลังผมมาบริการใหม่ก็ได้ครับ บาย~" น้องนัทโบกมือลาสองสามทีก่อนจะเดินจากไปพร้อมเพื่อนอีกสองคน
"แย่จังเด็กสมัยนี้ มาส่งสายตาวิงๆ วับๆ ให้ใจหายแล้วก็เดินจากไป"
"น้อยๆ หน่อยยัยปิง ฉันเห็นแต่น้องเขาส่งตาหวานให้ไอ้สโนว์มันคนเดียวน่ะจ๊ะ"
ใครส่งสายตาแบบไหนฉันไม่รับไม่รู้อะไรทั้งนั้นแหละ สิ่งที่ฉันรู้ตอนนี้คือผู้ชายที่นั่งอยู่โต๊ะถัดห้าตัวจากที่ฉันนั่งอยู่ต่างหาก... แค่เห็นไกลๆหัวใจก็ทำงานหนักซะแล้ว... พี่ปริ้นซ์สุดหล่อของฉาน~><
"ฉันแอบรักเขา" คำพูดลอยของฉันทำให้สองเพื่อนรักที่กำลังนั่งเถียงเรื่องน้องนัทเงียบลง
"แอบรักใครของหล่อนย๊ะ?"
"ผู้ชายคนนั้นไง -///-" ฉันว่าพลางชี้นิ้วเรียวไปที่เขา
"(- - )" ปิงปิงและเฌอเอมพร้อมใจมองตาม "แกแอบรักพี่ปริ้นซ์ อุ๊บo*o" ฉันรีบใช้สองมือเข้าตะคลุบปากยัยปิงปิงเอาไว้ ดีน่ะที่ไม่มีใครได้ยิน
"เอาป้ายไฟมาประกาศไปเลยไหมไอ้ปิง-_-"
"โทษย๊ะ ฉันก็คิดไว้บ้างแล้วล่ะว่าแกอาจแอบหลงรักเหยื่อ"
"?" คิดไว้แล้วงั้นหรอ หรือมันรู้ว่าฉันบ้าผู้ชายหล่อฟ่ะ -*- "อย่าเรียกพี่เขาว่าเหยื่อเลย เจ็บแทY-Y"
"ยากอะไร..." เฌอเอมพูดขึ้นบ้าง "ก็เปลี่ยนแผนซะซิ จากที่คิดจะตีสนิทเพื่อเกาะเขาดัง ก็กลายเป็นแผนแปลงโฉมพิชิจใจเจ้าชายเย็นชา"
"อายยย~~~ ไอ้บ้า>< พูดออกมาได้ไง เขินน่ะเนี่ยแก๊~"
"อย่าทำท่าทางอุบาทแบบนั้นดิไอ้โนว์ ฉันหลอนน่ะย๊ะ..." นิ่งเลยค่ะ โดนไอ้เฌอเอมว่าขนาดนั้น-_-
เข้าใจความรู้สึกแอบรักขึ้นมาทันที ฉันควรบอกความรู้สึกให้เขาฟังหรือจะเก็มมันไว้ดี...
ถ้าบอกไปแล้ว เขาบอกว่า 'ไม่' ล่ะ ฉันควรทำอย่างไร...
นี้ซิน่ะ... อาการของคน "แอบรัก"
(((ตอนที่4แล้ว โอ้เย่><~
มีคนอ่านถึงตอนนี้บ้างไหมหนอ? 555จะยังไงก็ได้ ถ้าไม่สนุกก็บอกได้น่ะค่ะ^^~)))ปล. ตอนนี้ก็สั้นอีกแล้ว โอ้เย่><~5555
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ