He is nave ความรักของนายหัวใจใสซื่อ

-

เขียนโดย SweetyFairy

วันที่ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 16.24 น.

  8 บท
  2 วิจารณ์
  11.22K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 19 มิถุนายน พ.ศ. 2557 19.22 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

4) Our First Kiss

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
          -คอนโด โลกิ-
     ฉันตื่นเช้ามาก็ตกใจกับภาพตรงหน้า โลกิกำลังนั่งอ่านหนังสือสบายใจเฉิบอยู่ที่โซฟาที่ฉันไม่คุ้นตา พอมองไปรอบๆ....นี้ไม่ใช่ห้องของฉัน!!!
     "ตื่นแล้วเหรอ อรุณสวัสดิ์('^')"
     "ทะ...ที่นี้ที่ไหน"
     "ห้องของผมเอง(' ')"
     อะไรนะ!!! เขาพาฉันเข้าห้อง เสื้อผ้าๆๆ เอ๊ะไม่หลุดไปไหนนี้นา แต่ว่ายังไงซะเขาก็พาฉันเข้าห้อเขาอยู่ดี เลวที่สุดดดด
     "นาย เลวที่สุดดดด พาฉันเข้าห้องนาย....ฮึกๆ...ฮือออ"
     "เดี๋ยวๆ ฟังผมก่อนสิ"
     "ไม่ฟังงง นายมันชั่ว ผู้ชายเหมือนกันทุกคนเหละ ห้ามใจตัวเองไม่เป็นหรือไง ถึงทำร้ายจิตใจคนอื่นได้ถึงขนาดนี้หน่ะ"ฉันซัดด่ายาวเป็นชุดเพราะคิดว่าเขาอาจสำนึกบ้าง แต่ไม่เลยเขากลับพูดอีก
     "ฟังผมก่อน"
     "นายไม่สำนึกเลยใช่ไหม!!!"
     "ถ้ายังไม่หยุดพูด ผมจะจูบเธอเดี๋ยวนี้('^')"
     เงียบ...ฉันไม่กล้าส่งเสียงแม้แต่เเอะเดียวเลย ก็เขาจะจูบฉันนี้ทำไงได้หล่ะT^T
     "เมื่อคืนตอนที่เธอเหนื่อยจนหลับไป ผมก็พาไปส่งที่บ้านแต่ว่าบ้านล็อค มีโน้ตเขียนไว้ว่า ถึง โลกิ,เจซี่ วันนี้แม่ขอโทษที่ต้องไปโดยไม่ได้บอกเพราะนัดวันนี้สำคัญมากและดันปุบปับซะได้ แม่จะให้ลูกอยู่บ้านคนเดียวไม่ได้ เพื่อนลูกก็ไม่มี จะให้โลกิมานอนบ้านลูกก็กะไรอยู่ เพราะฉะนั้นลูกนอนที่ห้องของโลกิไปซัก1คือนก่อนนะ แล้วพรุ่งนี้แม่จะกลับมาจ้ะ ปล.เชื่อใจเค้านะลูก รักษาตัวด้วยนะ^^"
     ฉันพูดไม่ออกเมื่อมีหลักฐานและลายมือของแม่มายืนยันขนาดนี้ แถมฉันก็ไม่มีกุญแจบ้านด้วยT^T แต่เดี๋ยว แม่บอกว่าให้โลกิไปนอนบ้านมันจะกะไรอยู่ แล้วให้หนูมานอนห้องโลกิ มันก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอคะ-_-; 
     "งั้น ฉันจะอยู่กับนาย1คืนก็ได้-_- ว่าแต่อาหารเช้าหล่ะ^^"
     "..."
     "ว่าไง?"
     "อยู่นั่น(' ')/"
     เขาพูดพร้อมกับเอามือชี้ไปที่ลังบะหมี่ดึ่งสำเร็จรูปกองใหญ่ อย่าบอกนะว่า...
     "นั่นคืออาหารเช้าเหรอ-_-"
     "อือ(' ')"
     "ทำไมนายไม่ทำอาหารเช้าหล่ะ-0-"
     "ผมทำไม่เป็น เธอสอนผมหน่อย(' ')"
     ทำอาหารเช้าไม่เป็น-0- แต่ก็นะไม่แปลกหรอก ผู้ชายอยู่คอนโด แถมยังอยู่คนเดียวด้วยกินของพวกนี้ก็ไม่แปลก=0=;
     "โอเคๆ งั้นฉันจะสอนนายเอง แต่ฉันโหดนะจะบอกให้^^"
     "ผมไม่กลัวหรอก เธอตัวเล็กนิดเดียวจะทำอะไรผมได้('^')"
     จะว่าไปมันก็จริง เขาตัวสูงซะขนาดนั้น ส่วนฉันตัวนิดเดียวจะทำอะไรเขาได้T^T
     "เอาละๆ ไปซื้อวัตถุดิบกัน"
     "อื้อๆ('^')"
     "ว่าแต่นายอยากกินอะไรเหรอ"
     "ผมอยากกินสปาเก็ตตี้กุ้ง('^')"
     "โอเคเลย^^"
    
                     -ห้าง Sweety Fairy Food Store-
     "สิ่งแรกที่ต้องซื้อคือ...เส้นสปาเก็ตตี้" ฉันพูดพึมพำก่อนจะเดินไปที่ขายเส้นสปาเก็ตตี้โดยที่มีโลกิเดินตามต้อยๆเหมือนแม่ลูกกัน=0=; และฉันก็หยิบเส้นสปาเก็ตตี้2ถุง ใส่ในตะกร้าที่โลกิถืออยู่ น่ารักมากเลยยช่วยฉันถือด้วย>< "แล้วก็ กุ้งสด กระเทียม เนย เกลือ...บลาๆๆ"
     หลังจากนั้นก็เป็นอันเสร็จเรียบร้อย เราเดินไปที่เคาน์เตอร์เพื่อคิดเงิน จู่ๆก็มีกลุ่มผู้หญิงกลุ่มหนึ่งเข้ามาหาโลกิ...ขอลายเซ็น...แล้วก็ขอจับมือ...ขอจับแขน...ขอ..จับกล้าม(ใจเย็นๆ เราต้องไม่ระเบิดออกไปU-U)...จับคาง...จับแก้ม!!!! ไม่ยอมมมมมม แก้มนั้นฉันต้องจับคนเดียวซิ ไม่ด้ายเด็ดขาดดดดดด
     "พวกเธอหยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ!!!"ฉันตะโกนเสียงดังลั่นห้างอย่างไม่ได้ตั้งใจ ก็มันโกรธนี่นา ตะโกนออกไปโดยไม่รู้ตัวก็ไม่แปลก
     "ตายละ หล่อนเป็นใครยะผู้ชายคนนี้ไม่ใช่ของหล่อนคนเดียวซักหน่อย"
     "ใช่ๆ เขายังโสดอยู่นี่นา ฉันดูออกเพราะถ้าเขาเป็นแฟนหล่อนเขาต้องจู๋จี๋กับแกซิ"
     "ใช่ๆ หล่อนหน่ะไม่ต้องทำมาพูดดี ที่จริงอิจฉาพวกเราจนตัวสั่นใช่ไหมหล่ะ"
     ฮึ่ม....คำพูดเหล่านั้นมันเข้าหูฉันแถมแทงดัง ฉึกๆ หล่อนรู้จักฉันคนนี้น้อยไปแล้ว ฉันหมดความอดทนแล้ว...
     "พวกเธอเอามือสกปรกๆออกไปจากผัวฉันซะ"ขอโทดษนะคะแม่หนูไม่ได้ตั้งใจจะหยาบคาย แต่มันโมโหจริงๆนี่นาT^T
     "ว้ายๆ ออกลายแล้วเหรอ"
     "พวกคุณช่วยหยุด และออกไปจากผมซักทีเถอะครับ แล้วช่วยกรุณามีมารยาทกับแฟนของผมด้วยนะครับ"
     พวกนั้นเงิบไปเลย และเดินไปอย่างเงียบกริบ อิๆๆซะใจๆ แต่ว่านะเขาดูเท่ห์เหมือนกันนะแถมยังบอกว่าฉันเป็นแฟนเขาอีก>< แต่ว่าฉันบอกว่าเขาเป็นแฟนฉันก่อนนี้น่า เขาอาจไหลตามน้ำไปอย่างนั้นก็ได้T^T 
     "เธอบอกว่าเธอเป็นแฟนผมเหรอ('^')"
     นะ...นั่นไง ฉันว่าแล้วว่าเขาจะต้องถามแน่นอน ฮือๆๆๆ ฉันไปไม่ถูกเลยนะเนียยยT^T
     "ฉะ...ฉันก็แค่พูดเพื่อให้พวกนั้นไปไกลๆเท่านั้นเหละ"
     "เธอโกหกไม่เนียนเลยนะ('^')"
     "อะ...อะไรนะ"
     "ผมดูออกนะว่าเธอโกรธตอนที่พวกนั้นเข้ามาหาผม(' ')"
     "ชะ...ช่างมันเถอะ"
     แล้วฉันก็พาเขาไปที่เคาน์เตอร์เพื่อคิดเงิน
     "ทั้งหมดราคา 2,450บาทค่ะ"
     แล้วเขาก็ควักบัตรเครดิตตัดหน้าฉันอย่ารวดเร็ว นี้เขาจะจ่ายเงินให้ฉันอีกแล้วเหรอเนีย ฉันเกรงใจเขาจริงๆนะ T^T
     "ขอบคุณที่ใช้บริการค่ะ โอกาสหน้าเชิญใหม่นะคะ^^"
     พอออกมาจากห้างฉันจึงบอกเขาว่า
     "ทำไมนายไม่ให้ฉันจ่ายเงินเลยหล่ะ นายจ่ายให้ฉันอย่างเดียวเลย ฉันเกรงใจนะ"
     "ผมอยากจ่ายให้เธอ เพราะตอนนี้แม่เธอไม่อยู่ผมต้องรับผิดชอบเธอ('^')"
     กรี้ดดๆ หมายความว่าไง รับผิดชอบฉัน เขาทำฉันแทบละลายมากี่รอบแล้วนะ-////- ตอนนี้หน้าฉันร้อนสุดๆ แดงมากๆด้วย
     จู่ๆ เขาก็เอามือมาจับหน้าฉันแล้วถามว่า
     "ทำไมหน้าเธอร้อนจัง แดงด้วย ป่วยรึเปล่า(' ')"
     "มะ...ไม่มีอะไร0///0"
     "อื้อ(' ')"
     นี้เขาไม่รู้จริงๆเหรอเนีย ว่าเขาทำฉันจะละลายไปกี่รอบแล้ว....เด็กน้อยเอ้ย แต่ก็ใสซื่อน่ารักดีนี่นา><  
            
               -ห้อง โลกิ-
     "เอาละๆ พร้อมไหม"
     "พร้อม('^')"
     สายตาของเขาดูตื่นเต้นมากเพราะนี้เป็นการทำอาหารครั้งแรกในชีวิตของเขา ครั้งแรกจริงๆนะ
     "ขั้นตอนแรกนะ นายต้องเอานี้ใส่นี้ โน่นใส่นั้น...บลาๆๆๆ"
     พวกเราทำกันมานานหลายชั่วโมง เพราะโลกิทำไหม้บ้าง เค็มบ้าง จืดบ้าง ซุ่มซ่ามบ้าง ฉันพูดผิดบ้าง-0- แต่ว่านะ การทำอาหารครั้งนี้กับโลกิหน่ะ...สนุกที่สุดเท่าที่ฉันเคยทำมาเลยหล่ะ เพราะเขาว่านอนสอนง่าย สั่งอะไรทำหมดเลย อิๆ>///<น่ารักสุดๆ
     "เสร็จแล้ว('^')"
     "ไหนๆ ชิมหน่อยซิ><"
     ฉันกินไปคำนึง........แต่อยากจะบอกว่ารสมัน............................อร่อยสุดดดดๆๆๆๆๆๆ สมกับการฝึกนานหลายชั่วโมงจริงๆ อร่อยมากกกY^Y
     "อร่อยมากเลย^^"
     "ผมหิวแล้ว('^')"
เขาทำหน้าเหมือนหมาน้อยหน้าบ้านขอเจ้าของเข้าบ้านเลยย น่ารักสุดดดดๆๆๆ ฉันจะหัวใจวายเพราะแววตาของเขานี้เหละ><
     "งั้นกินกันเถอะ^^"ฉันตักใส่จานให้ฉันและเขา แต่ว่าในขณะที่ฉันกำลังกินอย่าเอร็ดอร่อย เขากลับนั่งเฉยไม่กิน ทำไมกันนะ
     "ทำไมนายไม่กินหล่ะ ไม่หิวแล้วเหรอ"
     "ป้อน('^')"
     "อ๋อๆ โอเคๆ นายนี่ฉันต้องป้อนตลอดเลยนะเหมือนเด็กเลย^^"
     "ผมอยากให้เธอป้อน เพราะผมไม่อยากกินเอง"
     "ฮ่าๆ โอเคๆ เด็กน้อยเอ้ย"
     เขาเคี้ยวหง่ำๆ น่ารักมากเลยหล่ะฉันนั่งจ้องเขาอยู่แล้วคิดไปด้วยว่า เอ่...คนนี้หน่ะเหรอคนที่ช่วยฉันจากลิงบ้านั้น ช่วยฉันปฐมพยาบาล ปลอบใจฉัน ทำฉันแทบละลาย ถึงจะดูซื่อๆ แต่ถ้าเอาจริงเขาก็เทห์มากเลยนะ><
     "ทำไมเธอไม่ป้อนผมอ่า('^')"
     "โอ้ะๆ ขอโทษนะ ฉันเหม่อไปหนอยหน่ะ^^"
     "อื้อๆ(' ')"
     พอพวกเรากินเสร็จแล้ว ฉันก็เสนอตัวไปล้างจาน เพราะปกตเขาบอกฉันว่าไม่ได้ล้าง เพราะกินบะหมีถ้วย-0-กินเสร็จแล้วทิ้งเลย 
     ฉันจึงเดินเอาจานไปล้างในครัว แต่ทว่าพอล้างจานใบสุดท้าย ฉันดันลื่นมือทำจานแตก พอเสียงดังเขาจึงรีบวิ่งเข้ามาในห้องครัวทันที
     "โอ้ย..."
     "เกิดอะไรขึ้น"
     "จานที่แตกบาดฉันหน่ะT^T"
     "เดียวผมช่วยเธอเอง ค่อยๆลุกนะ"
     เขาประคองฉันอย่างกับฉันถูกระเบิดที่ขาอะไรเทือกนั้น อยากจะบอกเขาว่าฉันแค่โดนบาดนิดเดียวเองนะ-0- แต่ว่านะฉันชอบจังในอ้อมแขนของเขาหน่ะอุ่นสุดๆไปเลย><
     "เดี๋ยวผมไปเอายามาให้นะ"
     "แล้วจานหล่ะ"
     "เจ็บขนาดนี้เธอยังห่วงจานอีกเหรอ"
     "แต่ว่า..."
     "อย่าดื้อกับผมสิ"
     อะ...อะไรนะ ฉันจะละลายอีกแล้ว คำพูดของเขามันช่างหวานเยิ้มเหลือเกิน หลังจากนั้นเขาเดินดุ่มๆออกมาจากห้องห้องนึง พร้อมกับถือกล่องปฐมพยาบาลมา เขาเริ่มจากล้างแผลโดยใส่แอลกอฮอล 
     "โอ้ย...ซี้ด"
     "แสบเหรอ"
     "อื้อ..แสบมากๆเลย"
     "งั้นเอางี้นะ"
     จู่ๆเขาก็เอานิ้วที่โดนบาดของฉันไปจูบ จูบเบาๆ สัมผัสนั้นทำให้ฉันหัวใจเกือบหยุดเต้นเพราะตกใจ แถมยังหน้าแดงงง แดงมากๆ และหน้าร้อนสุดๆ แล้วเขาก็หันมาถามฉัน
     "โอเคขึ้นแล้วยัง"
     "อะ...อื้อ0///0"
     "ทำไมหน้าแดงอย่างนั้นหล่ะ ป่วยอีกแล้วเหรอ"
     "ปะ...เปล่า ฉันก็แค่ร้อนหน่ะ"
     "งั้นเดี๋ยวผมไปลดอุณหภูมิแอร์ให้เย็นขึ้นหน่อยนะ"
     พูดเสร็จเขาก็เดินดุ่มๆไปลดแอร์ให้เย็นลงไปอีก นี้เขาคงไม่รู้จริงๆใช่ไหมว่าฉันเป็นอะไรหน่ะ ช่างใสซื่อเหลือเกินนะเนีย
     "อยากดูทีวีไหม(' ')"
     "อะ...อื้อ"
     แล้วเขาก็เดินไปเปิดทีวีเครื่องใหญ่เบ้อเริ่ม แถมสั่งการด้วยเสียงด้วย ไฮเท็คมากเลยยย>< หลังจากนั้นเขาก็มานั้งใกล้ฉัน ชิดมากๆเลย -///-อายอ่าาา แล้วก็เอานิ้วฉันไปเป่าเบาๆ น่ารักสุด><แถมมือนี่เบาสุดเลยๆ หลังจากนั้นฉันก็นั่งดูหนังกับเขา แอร์ก็เย็นแถมมานั่งใกล้เขาอีก อบอุ่นมากสบายน่านอนมากเลยอ่าาา ไม่ได้ๆฉันจะนอนตรงนี้ไม่...ได้...ม่าย...ด้าย~
     ฉันนอนหลับฟุบเขาไปอีกแล้ว>< มันอบอุ่นจังเลยฉันได้ยินเสียงหัวใจเขาแต้นแรงขึ้นด้วย0///0 นี่แสดงว่าเขินเหรอเนีย ฉันแอบดูหน้าเขานิดนึง เห็นเขาหน้าแดงสุดๆ น่ารักมากเลยย มันสบายจัง นอนดีกว่า...แล้วฉันก็หลับในอ้อมอกเขาอย่างอบอุ่น><
 
     "งืม...งืม"ฉันลุกขึ้นตื่น เอ๋นี้ที่ไหนเนีย ออ๋ที่ฉันนอนเมื่อเช้านี้นา บนเตียงของเขา แล้วเขาไปไหนอ่า ฉันลุกขึ้นเดินหาเขาวุ่นแต่ก็หาไม่เจอ ฉันเริ่มร้องไห้สะอึกสะอื้น เพราะปกติฉันจะอยู่กับเขาตลอดนี้น่า แล้วเขาทิ้งฉันไปแล้วเหรอ....
     "ฮือ....ฮึกฮือออออ...."
     "เกิดอะไรขึ้น เธอเป็นอะไร"
     จู่ๆโลกิก็โผล่ออกมาจากไหนก็ไม่รู้ เพราะห้องเขากว้งมากฉันเลยไม่รู้ว่าเขาโผล่มาจากไหน เขาวิ่งหน้าตื่นมาประคองฉันที่กำลังนั่งร้องไห้
     "ก็...ฮึกๆ อยู่ๆนายก็หายไปฮึกๆ....ฉันเลยคิดว่านายทิ้งฉันไปแล้ว....ฮืออออ"
     "ผมแค่ไปเข้าห้องน้ำเอง โถๆ ต่อไปผมจะไม่ทิ้งให้เธออยู่คนเดียวแล้วนะ"
     แล้วเขาก็กอดฉัน ตอนนี้ฉันรู้สึกดีขึ้นบ้างเเล้วเพราะฉันจะจิตใจอ่อนไหวมากเมื่อตื่นมาตอนเย็นแล้วไม่เจอใครเลย
     "มาทานข้าวเย็นกันเถอะ('^')"
     "อื้อ ฉันเริ่มหิวขึ้นมาแล้วหล่ะ"
     แล้วเขาก็พาฉันออกไปหาอะไรกินข้างนอก พวกเราไปกินร้านอาหารตาสั่งกันเพราะว่าฉันบอกว่าเบื่ออาหารหรูหราแล้ว อยากกินอะไรพื้นๆบ้าง ส่วนเขาก็บอกว่าแล้วแต่ฉัน น่ารักใช่ไหมล่ะ>< ฉันสั่งกะเพราไข่ดาว ส่วนเขาบอกให้ฉันสั่งให้หน่อย เพราะไม่รู้จะกินอะไรดี 
     แล้วอาหารก็มาเสริ์ฟ เขาไม่ยอมกินอีกเช่นเคยบอกว่าให้ฉันป้อน ฉันก็ป้อนเขาแต่โดยดี อิๆน่ารักจัง>< แต่ว่านะ ทำไมผู้หญิงจากโต๊ะรอบข้างถึงมองฉันด้วยสายตาเหมือนจะฆ่าแกงอย่างนั้นนะ หรือว่าอิจฉาที่ฉันมากับโลกิ อิๆ และเพื่อความซะใจฉันจึงใส่ท่าทางในการป้อนลงไปอีก ทำให้ผู้หญิงแถวนั้นตาแทบจะลุกเป็นไฟกันเลยทีเดียว ตะเกียบหักไปแล้ว4คู่ ฮ่าๆๆ
     และแล้ว พวกเราก็กินหมด ฉันก็ทำเป็นคุยอย่างสนิทสนมกับโลกิ เพราะซะใจพวกนั้นฮ่าๆ
แล้วเราก็เดินออกจากร้านอาหารไป
     "ไปไหนดีหล่ะ('^')"
     "ไปเที่ยวตลาดน้ำกัน ตอนกลางคืนนี้สวยมากเลยหล่ะ^^"
     "อื้อ('^')"
     พูดเสร็จ เขาก้อเดินตามลังฉันต้อยๆ ว่าง่ายดีจัง><
                         -ตลาดน้ำ Sweety Fairy Floating Market-
     "นายอยากกินอะไรบอกได้นะ เพราะฉันชอบมาเดินที่นี้หน่ะ"
     "ผมอยากกินไอติม('^')" 
     "อื้อ ไปซ้อไอติมกัน^^"
     แล้วเราก็มาถึงร้านไอศกรีมเจ้าอร่อยของตลาดน้ำแห่งนี้
     "อ้าว นั้นแม่หนูเจซี่ไม่ใช่เหรอ"
     "สวัสดีค่ะ คุณป้ามะลิ^^"
     ป้ามะลิเป็นเจ้าของร้านไอศกรีมแห่งนี้ ที่ฉันรู้จักเพราะว่าฉันมาตลาดที่นี้บ่อยมากจนทุกคนรู้จักฉันหมดเหละ^^
     "เอ้ะ นั่นแฟนเหรอ หน้าตาดีใช่ย่อยเลยนะเนียยย"
     "ออ๋ ปล่าวหรอกค่ะป้า แค่เพื่อนกันเฉยๆหน่ะค่ะ^^"
     "แหมๆๆ เดี๋ยวไม่ใช่ว่ามาเจอป้าอีกที ควงผู้ชายคนนี้มานะ ป้าจะล้อซะให้เข็ดเลย"
     เขารู้สึกไม่ค่อยพอใจกับคำว่า 'เพื่อน' เท่าไรนัก ทำไม่กันนะ ทั้งๆที่ไม่รู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อนเลยแท้ๆ
     "งั้นขอไอติมกะทิ1โคน แล้ว...นายเอารสอะไรเหรอโลกิ"
     "ให้เธอเลือกให้('^')"
     "งั้นกะทิ2ละกันค่ะ^^"
     "ได้จ้ะ"
     หลังจากนั้นป้ามะลิก็ตักไอศกรีมจากถังใหญ่มาใส่โคนให้2โคน
     "นี้จ้ะ^^"
     "ขอบคุณค่ะ เท่าไหร่เหรอคะ"
     "30บาทจ้ะ"
     ฉันหยิบเงินจากกระเป๋าใบเล็กในกระเป๋าสะพายใบใหญ่ส่งให้ป้ามะลิ
     "ขอบใจจ้ะ"
     และฉันกับโลกิก็เดินกินไอศกรีมด้วยกัน ท่ามกลางหมู่ดาวมากมายบนท้องฟ้า
     "คืนนี้ดาวเยอะจังเลยเนาะ^^"
     ฉันพูดกับโลกิขณะที่เรา2คนนั่งอยู่ที่ลานน้ำพุขนาดใหญ่ แถมยังมีโชว์ควงคบไฟอีก แล้วยังมีการโชว์มายากลแสนตื่นตาตื่นใจ ช่างเป็นคืนที่โรแมนติกอะไรอย่างนี้นะ><
     "อื้อ('^')"
     "นี่โลกิ"
     "หือ(' ')"
     "ทำไมนายถึงไม่มีแฟนหล่ะ ในเมื่อผู้หญิงที่ผ่านมาในชีตนายก็มีเยอะเเยะไม่ใช่เหรอ ไปไหนก็มีแต่คนจ้องจะงาบนี่นา"
     เขาทำหน้าคิดเล็กน้อย แล้วก็ถอนหายใจยาวอย่างน่าเบื่อ
     "ผมเบื่อคนพวกนั้น เพราะเอาแต่ตามไม่เคยเปิดโอกาศให่ผมเลือกเลยมีแต่อยากได้อย่างเดียว(' ')"
     "ฮ่าๆ อย่างนี้นี่เอง ถ้าอย่างนั้นถ้าฉันตามนายบ้างนายจะเบื่อฉันไหมหล่ะ^^"
     "ถ้าเป็นเธอ ผมไม่เบื่อหรอก('^')"
     กรี้ดดด เขาหมายความว่าไงเนียยยย แกล้งโลกิเล่นดีกว่า
     "แต่ฉันเบื่อ เบื่อนายสุดๆ"
     "..."
     เขาเงียบไปแล้วหันหน้ามาทางฉัน (ชักเริ่มสงสารเขาเข้าแล้วซิT^T) แล้วก็เริ่มใช้สายตาแบบออดอ้อนสุดๆ สุดๆจริงๆ ดูแล้วฉันอยากจะร้องไห้เลยนะT^T เค้าสำนึกผิดแล้วค่ะฮืออออY^Y
     "('^')"
     "โอเคๆ ฉันไม่เบื่อนายแล้ว"
     แล้วตาเขาก็กลับมาเป็นประกายแวววาวอีกครั้ง เปลี่นลุคได้เร็วสุดๆไปเลยหล่ะ-0-
     "กลับห้องกันนะ ฉันเหนื่อแล้วหน่ะ^^;"
     "อื้อ(' ')"
           -ห้องโลกิ-
     "หาววว เหนื่อยจังเลย^0^"ฉันหาวก่อนจะบ่นกับตัวเอง เห้อมันเหนื่อยจริงๆนี่เนาะ เอ๋เดี๋ยวนะนั้น...เขากำลังจะทำอะไรหน่ะ!!! 
     "นะ...นั่นนายกำลังจะทำอะไรหน่ะ"
     เขาถอดเสื้อตัวเองแล้วนุ่งผ้าคนหนูสบายใจเฉิบเหมือนฉันไม่ได้อยู่ในห้องกับเขา นี่เขาไม่คิดจะแคร์สื่อเลยเหรอเนียยย
     "ผมจะอาบน้ำ อาบด้วยกันไหม('^')"
     กรี้ดดดด เขาหันมาเต็มๆเลย ใบหน้า แผ่นหน้าอก ซิกเเพ็ค!? กรี้ดดดดด ลามกที่สุดเลยยยยยย
     "กรี้ดดดด นายเข้าห้องน้ำไปเลยนะ คนลามกกกก"
     เขายิ้มนิดๆ ก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป เห้อ...เหนื่อยยิ่งกว่าเดิมอีกซวยจริงๆเลย แต่ว่านะเขาหุ่นดีจริงๆอ่าเเหละ สงสัยจะเล่นฟิตเนสบ่อยแน่เลย><(ได้ข่าวว่ายังด่าเขาว่าลามกอยู่แวบๆ-0-;)และในที่สุดเขาก็ออกมาจากห้องน้ำโดยเปลือยท่อนบนอยู่อีก กรี้ดดดด ฉันจะหัวใจวายตายกับเขาจริงๆฉันหลับตาแล้วพูดว่า
     "นายรีบไปใส่เสื้อก่อนเลยนะ"
     ตอนนี้ฉันยังปิดตาอยู่ แล้วจู่ๆก็รู้สึกว่ามีอะไรหนักๆมาตั้งอยู่ข้างซฟาที่ฉันนั่งอยู่ ฉันจึงลืมตาขึ้น และต้องปิดลงอย่างอัจโนมัต เพราะภาพที่เห็นตรงหน้านั่นคือ โลกินั่งเปลือยท่อนบนดูทีวีอยู่ข้างๆฉัน!!!!!
     "กรี้ดดดด นี่นายไม่รีบไปใส่เสื่อล่าววว"
     "ก็มันเย็นดีนี่ ใส่เเล้วมันร้อน('^')"
     ฮึ่ยยย ฉันหล่ะอารมณ์เสียกับเขาจริงๆเลย จะทำอะไรเขาก็ไม่ได้เพราะนี้เป็นห้องของเขานี้นา ฉันจะมีสิทธฺ์ไปพูดอะไรหล่ะT3T แม่ก็ใจร้ายส่งฉันมาอยุ่กับเขา2คนเนียนะT^T
     ทว่ายังไม่มีแค่นั้น ไม่ใช่แม่ฉันคนเดียวที่กลั่นแกล้งฉัน แม่กระทั่งฟ้ายังกลั่นแกล้งฉันโดยการทำให้ไฟดับอีกT^Tฮืออออ
     "กรี้ดดดดดดดด"ฉันกระโดดกอดเขาเต็มๆเพราะตอนเด็กๆฉันเคยอยู่บ้านคนเดียวแล้วไฟดับ ฉันเลยกลัวไฟดับจากนั้นเป็นต้นมา ตอนนนี้ฉันไม่สนใจแล้วว่าคนตรงหน้าจะเปลือยหรือไม่เปลือย หญิงหรือชาย ควายหรืองู แต่ตอนนี้ฉันกลัวสุดขีดเลยยย หลังจากนั้นน้ำตาฉันก็เริ่มไหลมาเรื่อยๆและปล่อยโฮออกมายกใหญ่T^T
     "ฮือออออ โฮฮT0T..................."
     "ไม่เป็นไรนะๆ แค่ไฟดับเอง ผมไม่ไปไหนหรอกอย่าร้องนะๆ"
     เขาพยายามปลอบฉัน แต่นั้นมันยิ่งทำให้ฉันยิ่งร้องเข้าไปใหญ่ ไม่รู้ทำไม่เหมือนกันT0T และในที่สุดไฟก็มา ฉันหยุดร้องแต่ก็ยังสะอึกสะอื้นอยู่เล็กน้อย หลังจากนั้นฉันก็เริ่มหันมาสนใจตัวเองตอนนี้ที่กระโดดกอดเขาซะแน่นขนาดนั้น แถมยังโดนล็อคสายตาไม่ให้ขยับไปไหนอีก
     ตอนนี้เขาและฉันกำลังจ้องตากัน และหน้าของเราก็เราก็เริ่มใกล้ขึ้น....ใกล้ขึ้น จนริมฝีปากของเขาและฉันชนกัน ช่างเป็นสัมผัสที่อ่อนนุ่มราวกับปุยเมฆ อบอุ่นเหมือนพระอาทิตย์ เราเริ่มได้สติจึงผละตัวออกจากกันทันที
     "ผะ...ผมขอโทษ(.///.)"
     "อื้อ(.///.)"
     เรานั่งเงียบด้วยกันทั้งคู่ และฉันจึงทำลายความเงียบโดยการบอกว่าไปอาบน้ำก่อน
     "งะ....งั้นฉันไปอาบน้ำก่อนนะ"
     "อะ...อื้อ('///')"
     หลังจากนั้นฉันลงตัวแช่น้ำในอ่าง และนั่งจับริมฝีปากตัวเอง ทำไมฉันถึงไม่ร้องไห้นะ ทั้งๆที่โดนผู้ชายโขมยจูบไปแท้ๆ หรือฉันอาจชอบเขาเข้าแล้วจริงๆเหรอเนีย แล้วนี้คงเป็นจูบแรกของเขาแน่เพราะที่ผ่านมาเขาไม่เคยเข้าใกล้ผู้หญิงคนไหนเท่าฉันมาก่อน แล้วเขาจะรู้บ้างไหมนะ...ว่านี้คือจูบแรกของฉันเหมือนกัน(.///.)
      
          
    
  
 
     
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
     
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
     
     
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา