Oh! My Girl Friend สะดุดหัวใจ ยัยเพื่อนซี้

9.0

เขียนโดย ตะขบพบรัก

วันที่ 4 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 17.51 น.

6 ตอน

2 วิจารณ์

11.41K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 4 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 20.03 น. โดย เจ้าของนิยาย

1) อธิบายไม่ถูก ..แต่รู้สึกดี

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

อธิบายไม่ถูก แต่รู้สึกดี ทุกครั้งที่มีเธออยู่ ความรู้สึกมันดีดี๊

อธิบายไม่ถูก แต่รู้สึกดีกว่าที่เป็น และรู้แค่เพียงว่าเป็น ..เพราะเธอ

“หม่อนๆ ใบหม่อน… หลับอยู่เหรอ?” (^O^)

ใบหม่อน คือชื่อของฉันเอง ส่วนเสียงใสๆ ที่เรียกให้ฉันตื่นจากภวังค์ก็คือ ฟ้าใส เพื่อนสนิทของฉัน

“อือ...” ใบหม่อนครางเบาๆ (- -)

“มานอนบิ้วอารมณ์อะไรอยู่ตรงนี้คนเดียว ทำไมไม่เข้าชมรม?”

ฟ้าใสยืนมองเด็กสาวที่นอนอยู่ชั้นบนสุดของอัฒจันทร์ (ที่นั่งแบบขั้นบันได หรือที่นั่งลักษณะคล้ายรูปพระจันทร์ครึ่งเสี้ยว)

“ไม่มีอะไรหรอก แค่เบื่อๆ เซ็งๆ” ใบหม่อนตอบทั้งๆ ที่ยังหลับตาอยู่

“อึ้ม..” ฟ้าใสพยักหน้า จากนั้นก็ปีนขึ้นไปนั่งใกล้ๆ ใบหม่อน

“แล้วฟ้าใสละ มาทำอะไรตรงนี้ ซ้อมเสร็จแล้วเหรอ?” ใบหม่อนถอดหูฟังออกจากหูแล้วพลิกตัวไปถามคนที่นอนข้างๆ

“ยังหรอกใสแอบหลบมา เบื่อๆ เซ็งๆ” สายตาจ้องมองไปที่สนามฟุตบอล

“งั้นเราก็อารมณ์เดียวกันนะสิ” ใบหม่อนยังคงหลับตาอยู่

“มั้ง!”

“หม่อน... ไปหาอะไรกินกันเถอะ ฟ้าใสหิว” ฟ้าใสค่อยๆ โน้มตัวเข้าไปใกล้ๆ ใบหม่อน ใบหน้าแนบชิดห่างแค่เพียงเส้นผม ปากก็กระซิบข้างใบหูทำเสียงอ้อนใบหม่อนจนน่าขนลุก /////

“หึหึ.. ก็ดีนะ เราก็เริ่มหิวเหมือนกัน” ใบหม่อนรู้สึกถึงลมอุ่นๆ ที่ออกมาจากปากของฟ้าใส มันทำให้ใบหม่อนรู้สึกจั๊กจี้กึ่งเสียวทุกครั้งที่ฟ้าใสทำแบบนี้กับเธอ

เวลาที่เธอแอบหลับ หรือหลับไม่ยอมตื่น ฟ้าใสก็มักจะใช้วิธีนี้ปลุกให้เธอตื่นเสมอ แล้วมันก็ได้ผลทุกครั้ง