ความรักของตุ๊กตา

9.0

เขียนโดย Kuroki

วันที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 16.29 น.

  31 ตอน
  4 วิจารณ์
  29.96K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2558 15.10 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

27) 3คู่เดทในวันวาเลนไทร์(หรือมาเที่ยวรึป่าวหว่า?)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
                   ณ ตอนเช้าในบ้านของเรน
           ‘’เจ้านายคะ ได้เวลาตื่นแล้วนะคะ’’แพนโดร่าเดินมาปลุกเรน
           ‘’อื้ม~ขออีก5นาที~’’เรนบิดตัวไปมาแล้วมุดผ้าห่ม
           ‘’เจ้านายคะ นี้มัน07:30แล้วนะคะ= =+’’
           ‘’ฮ้ะ!!อะไรนะ!’’เรนลุกออกจากที่นอนแล้วรีบทานอาหารเช้าอาบน้ำ แปรงฟัน และแต่งตัวเตรียมไปทำงาน
           ‘’ก๊อก ก๊อก’’เสียงใครสักคนกำลังเคาะประตูบ้านเรน
           ‘’ครับ~เดี๋ยวไปเปิดให้นะ’’เรนรีบติดกระดุมเสื้อเชิทและเดินไปประตูให้
           ‘’ไงเรน’’คนที่เคาะประตูก็คือหมอที่เป็นเจ้าของคลีนิกที่เรนไปทำงานทุกวัน
           ‘’อาว คุณหมอจิมมานี้เข้ามาก่อนสิครับ’’เรนรีบใช้มือซ้ายส่งซิกว่าให้แพนโดร่ารีบแปลงกลับเป็นตุ๊กตา
           ‘’อื้ม ขอบใจนะ’’คุณหมอจิมเดินเข้าไปในบ้านเรน
           ‘’เชิญมานั่งตรงนี้ก่อนสิครับ เดี๋ยวผมไปรินน้ำชาให้นะ’’เรนเชิญคุณหมอจิมให้ไปในห้องนั่งเล่นที่แพนโดร่าในร่างตุ๊กตานั่งนิ่งๆอยู่บนโต๊ะ
           ‘’ตุ๊กตาตัวนี้น่ารักดีนะเรน เจ้านี้ชื่อไรหรอ’’คุณหมอจิมนั่งมองแพนโดร่าในร่างตุ๊กตา
           ‘’ฮ่าๆขอบคุณครับเจ้าตุ๊กตาตัวนี้ชื่อแพนโดร่านะครับ’’เรนเดินมาแล้ววางถ้วยน้ำชาให้
           ‘’งั้นหรอ...เกือบลืมไปนี้เรนนายช่วยไปที่นี้แทนฉันได้ไหม’’คุณหมอจิมยื่นบัตรผ่านสถานที่ท่องเที่ยวที่เมืองพาราไดซ์
        *เมืองพาราไดซ์นั้นเป็นเมืองแห่งการท่องเที่ยวที่เยี่ยมที่สุดและคนที่จะเข้าไปในเมืองพาราไดซ์ได้ต้องมีบัตรผ่านที่ซื้อจากทางเข้าเมืองเท่านั้นซึ่ง1บัตรต่อ2คนเท่านั้น*
           ‘’เอ๋! ให้ผมทำไมหรอครับ’’เรนมองแล้วก็ตกใจนิดๆ
           ‘’พอดีว่าวันนี้ก็กะว่าจะไปที่นี้อยู่หรอกแต่ภรรยาฉันอยากอยู่บ้านมากกว่าอะนะ=,.=ก็เลยจะให้นายไปพักผ่อนซะบ้างนะ’’
           ‘’อ๋อ~~ผมเข้าใจครับคุณจิม= =’’
           ‘’งั้นฉันไปก่อนนะเรน ภรรยารอยู่บ้านนะ~’’คุณหมอจิมพูดเสร็จก็รีบกลับไปทันที
           ‘’ไปแล้ว...ใช่ไหมคะเจ้านาย’’แพนโดร่านั่งมองเรน
           ‘’อื้มๆ นี้แพนโดร่า’’
           ‘’อะไรหรอคะเจ้านาย?’’แพนโดร่าพูดพร้อมกับกลายสภาพเป็นร่างมนุษย์
           ‘’พรุ่งนี้ไปเที่ยวด้วยกันไหม…’’เรนพูดแบบอายๆ
           ‘’เอ๋? จะดีหรอคะเจ้านายให้คนอย่างฉันไปด้วยนะ ไม่ชวนคุณเกียร์ เอมี่ แมรี่แล้วเอเลนหรอคะ’’
           ‘’ก็อยากอยู่หรอกนะแต่ว่า........ยะ ยะ อยากไปกับเธอแค่2คนนะ=///=’’เรนพูดแล้วก็หันหลังไปเพราะอาย
 
              ในขณะที่เรนกำลังพูดนั้นจู่ๆเอมี่ก็พุ่งเข้ามาในบ้านแล้วแอบจับตัวแพนโดร่าออกไปนอกบ้านของเรนทันทีด้วยความเร็วที่มองไม่ทัน
 
           ‘’อะจะ....หรือว่าเมื่อกี้จะเป็นเอมี่รึป่าวนะ=0=’’ยืนอึ้งเพราะตกใจเล็กน้อย
 
                 *ตัดฉากไปที่บ้านของเอมี่ ไวโอฮาร์ต*
 
           ‘’นี้เอมี่เธอพาฉันมาทำไมที่ห้องเธอเนี้ย’’แพนโดร่านั่งงงพร้อมกับมองเอมี่
           ‘’ฉันนะได้ยินที่เรนคุยกับเธอนะ เรนชวนเธอไปเที่ยวที่เมืองพาราไดซ์สินะ’’เอมี่พูดไปพร้อมกับเปิดตู้เสื้อผ้าของเธอ
           ‘’แล้วเธอรู้ได้ไงหรอเอมี่?’’
           ‘’ก็ฉันไปแอบ เอ่ย! กำลังจะไปหาเธอพอดีไงละ^^’’
          ‘’แล้วสรุปพาฉันมาทำไมเนี้ยเอมี่’’
          ‘’ฉันมีชุดชุดหนึ่งที่ฉันใส่ไม่ได้แล้วเลยอยากจะยกให้เธอนะแพนโดร่า เป็นชุดที่ทำให้ฉันได้คบกับเกียร์เรียกได้ว่าเป็นชุดนำโชคเลยละ’’เอมี่พูดพร้อมกับหยิบเดรสสีม่วงดำ

          *นี้คือภาพตอนที่แพนโดร่าได้รับเดรสมา*
 
            ‘’เอ๋!ถ้ามันนำโชคแล้วทำไม่เก็บไว้ละ’’
            ‘’ก็ฉันอยากให้เธอนิแพนโดร่าเพื่อจะโชคดีแบบฉันไง’’เอมี่ยิ้มแล้วยื่นชุดให้แพนโดร่าที่กำลังทำสีหน้าอึ้งนิดๆ
            ‘’ขะ ขอบคุณนะ’’แพนโดร่ารับเสื้อเดรสสีม่วงดำจากเอมี่       
            ‘’เอาละเดี๋ยวฉันไปส่งนะ นี้ก็จะเย็นแล้วป่านนี้เรนคงเป็นห่วงเธอมากแน่ๆ’’เอมี่พูดพร้อมจูงมือแพนโดร่าออกจากบ้านตนเอง
 
          เอมี่ก็พาแพนโดร่าขึ้นรถส่วนตัวไปเพื่อพาแพนโดร่ากลับบ้านเรน
 
            ‘’โชคดีกับการเดท เอ่ย! กับการไปเที่ยวกับเรนนะแพนโดร่า^^’’เอมี่โบกมือลาแพนโดร่าที่หน้าบ้านเรนแล้วเดินขึ้นรถส่วนตัวกลับ
            ‘’กลับมาแล้วหรอแพนโดร่า หืม?แล้วเอาชุดเดรสนั้นมาจากไหนนะ’’เรนเปิดประตูออกมาเพื่อรับแพนโดร่า
            ‘’เอมี่ให้มานะคะ เอมี่บอกว่าอยากให้ฉันโชคดีเหมือนเอมี่บ้างนะคะ’’
            ‘’งั้นหรอแพนโดร่า’’เรนพูดพลางลูบหัวแพนโดร่าแล้วยิ้มให้
            ‘’ค่ะ-///- ดิฉันว่ารีบไปทำอาหารเย็นดีกว่านะคะ’’
            ‘’วันนี้ไม่ต้องทำอาหารเย็นหรอกนะแพนโดร่าเพราะฉันทำเสร็จแล้วละ’’เรนก็จับมือแพนโดร่าพาไปที่โต๊ะทานอาหารที่มีอาหารที่แพนโดร่าชอบและของเรนชอบอยู่เต็มโต๊ะ
            ‘’ว้าวนี้มันอาหารที่แนชอบทั้งนั้นเลยนิคะ*0*’’
           เรนกับแพนโดร่าก็นั่งทานอาหารกันอย่างสนุกสนานเพราะอาหารที่เรนทำนั้นอร่อยมากจนกินอาหารที่อยู่บนโต๊ะจนหมด
            ‘’เดี๋ยวดิฉันเก็บจานเองนะคะ’’แพนโดร่าแล้วเก็บจานแต่ในขณะที่แพนโดร่าเก็บจานเรนก็เอื้อมือมาจับแขนข้างซ้ายของแพนโดร่าแล้วพูดว่า
            ‘’เดี๋ยวฉันเก็บเองนะเธอไม่ต้องเก็บหรอกไปอาบน้ำก่อนเถอะนะ’’เรนพูดพร้อมกับยิ้มอย่างอบอุ่น
            ‘’แต่นี้มันน่าที่ของตุ๊กตารับใช้อย่างฉันนะคะเจ้านาย’’
            ‘’ช่างเถอะเธอไปอาบน้ำได้แล้ว’’
            ‘’.....ค่ะ’’แพนโดร่าพูดด้วยความเกรงใจแล้วเดินเข้าในห้องน้ำและเริ่มถอดเสื้อผ้าและลงอ่างอาบน้ำที่มีน้ำอุ่นรองอยู่แล้ว
            ‘’น้ำอุ่น....สงสัยเจ้านายคงเตรียมไว้ละมั้ง’’แพนโดร่าคิดในใจขณะที่กำลังนั่งแช่น้ำอุ่น
            ‘’น้ำร้อนกำลังดีรึป่าวแพนโดร่า’’เรนยืนพูดอยู่หน้าประตูห้องน้ำ
            ‘’ร้อนกำลังดีเลยละคะ ว่าแต่ทำไมวันนี้เจ้านายทำดีกับฉันถึงขนาดนี้ละคะทั้งๆที่ฉันเป็นแค่ตุ๊กตารับใช้...’’
            ‘’ไม่รู้สิ ความรู้มันพาไปว่าวันนี้อยากจะดูแลเธอกลับบ้างนะ’’
            ‘’อย่างงั้นเองหรอคะ’’แพนโดร่าพูดเสร็จก็เดินออกมาจากห้องน้ำในสภาพนุ้งผ้าขนหนูมาด้วยแต่พอออกมาเรนก็หายไปไหนไม่รู้แพนโดร่าเลยรีบใส่ชุดนอนและวิ่งออกตามหาเรนรอบๆบ้านจนไปเจอเรนที่กำลังนั่งใต้ต้นไม้
            ‘’เจ้านายคะ!เป็นห่วงแถบแย่เลย’’แพนโดร่าพูดพร้อมวิ่งไปกอดเรน
            ‘’อาว แพนโดร่าอาบน้ำเสร็จแล้วหรอขอโทษน่า~ที่ฉันเดินออกมาข้างนอกโดยไม่บอกเธอนะ^^’’เรนกอดแพนโดร่ากลับ
            ‘’ดิฉันไม่โกรธหรอกคะเจ้านายฉันแค่เป็นห่วงนะคะ’’
            ‘’ขอบใจนะที่เป็นห่วง’’เรนจุ๊บเบาๆที่หน้าผากแพนโดร่า
            ‘’ง่ะ!!’’แพนโดร่าตัวนิ่งและหน้าแดงทำให้แพนโดร่ากลับร่างตุ๊กตา
          เรนก็อุ้มแพนโดร่าในร่างตุ๊กตาที่กำลังอายจนหน้าแดงพากลับบ้าน
         ณ วันที่14 กุมภาพันธ์ ปีXXXX
       ''เจ้านายคะ ตื่นได้แล้วคะนี้เช้าแล้วนะคะ''แพนโดร่ายืนตะโกนเรียกเรนในขณะที่แพนโดร่ากำลังทำอาหารเช้าให้เรน
         ''อื้ม~~''เรนนอนมุดผ้าห่มเพราะอากาศวันนี้หนาวมากนิดหน่อย
         ''เจ้านายคะ!ตื่นได้แล้วนะ''แพนโดร่าเดินมาปลุกเรน
           ''ครับๆ ตื่นแล้วครับ''เรนพูดพร้อมลุกออกจากเตียงและเดินไปทานอาหารเช้าก่นจะไปอาบน้ำแต่งตัวเตรียมไปเมืองพาราไดซ์กับแพนโดร่า
            ณ บ้านพักต่างอากาศของจิมที่ให้เรนยื่มพัก ที่เมืองพาราไดซ์
       ''เฮ้อ~ถึงเมืองพาราไดซ์สักที แต่ทำไมที่เมืองนี้มันร้อนจังเลยละ~''พูดพร้อมกับทิ้งตัวลงนอนบนเตียงและบ่นไปพลาง
         ''จะ จะ เจ้านายคะ...ช่วยดิฉันถือกระเป๋าก่อนได้ไหมคะ''แพนโดร่าพูดพร้อมกับค่อยๆลากกระเป๋ามา
         ''โทษทีนะแพนโดร่าฉันตื่นเต้นไปหน่อยเลยลืมช่วยเธอถือกระเป๋าเลย''เรนรีบลุกไปช่วยแพนโดร่าถือกระเป๋าทันที
         ''เจ้านายตื่นขนาดนี้แสดงว่าเจ้านายเคยมาครั้งแรกสินะคะ แต่ดิฉันเมื่อรู้สึกเคยมาที่เมืองพาราไดซ์มาก่อนแต่ฉันก็นึกไม่ออกนะคะ''
         ''ถ้านึกไม่ออกก็ไม่ต้องนึกก้ได้นิจ้ะแพนโดร่าจ้า~~''เสียงของเอมี่ที่วิ่งมากอดแพนโดร่าแล้วเอาแก้มถูใบหน้าของแพนโดร่า
         ''เอ๋? เอมี่มาได้ไงเนี้ยพวกนายก็มาด้วยหรอ''เรนพุดพร้อมกับตกใจนิดๆที่เอมี่ เกียร์ ที่เดินเข้าบ้านพักมาพร้อมกัน
         ''ตอนแรกผมก็มาเดทกับเอมี่นี้แหละ แต่พอดีเห็นนายมาแถวนี้เลยตามมา''เกียร์พูดพร้อมยิ้มนิดๆ
         ''งั้นหรอเกียร์ แล้วนายละเอเลนแล้วนายมาได้ไง= =''
         ''ฉันนะหรอก็พาแมรี่สุดที่รักของฉันมาเที่ยวไงแล้วไปเจอพวกเอมี่เลยเดินตามมานะ''เอเลนพูดพร้อมกับโอบไหล่ของแมรี่
         ''นี้อย่าบอกนะนายแอบตามพวกเรามานะเอเลน''
         ''ประมาณนั้นมั้ง ใครจะปล่อยให้ตุ๊กตาน่ารักๆอย่างแพนโดร่าต้องมากับเรนละ อั๊ก!!''เอเลนพูดจบก็โดนแมรี่ต่อยอัดเข้าที่ท้องเต็มๆ ทุกๆคนกลั้นขำกันพร้อนกันคิดในใจว่า(สมน้ำหน้าเอเลน)ยกเว้นแมรี่กับเอเลน
         ''ลืมไปเลย....ฉันมาสถานที่แนะนำของเมืองนี้นะ''เอเลนกุมท้องตัวเองพร้อมกับค่อยๆพูดเพราะยังจุกอยู่
         ''อะไรหรอเอเลน ที่นายจะแนะนำนะ?''เรนหันไปมอง
         ''ในเมื่อเมืองนี้กำลังอากาศร้อนๆเราควรที่จะไปทะเลจริงไหม''พูดพร้อมกับมองทุกๆคน
         ''เอ๋ ถ้าอย่างนั้นชายหาดคนก็เต็มเลยนะสิ''แมรี่่หันไปถามเอเลน
         ''มันก็ใช่อยู่ที่อากาศแบบนี้ที่ชายหาดคนจะเยอะแต่ฉันมีที่ที่ดีกว่านั้น''เอเลนยื่นตั๋วเข้าไปในโดมลานสเก็ตให้ทุกคน
         ''ถ้าเป็นโดมลานสเก็ตคนก็เยอะอีกนะสิ''เกียร์พูดต่อ
         ''ไม่เป็นไรหรอกฉันเคลียร์สถานที่ให้แล้วเนอะแมรี่''เอเลนพูดพร้อมกับหันไปยิ้มให้เอเลน
         ''หรือว่านายจะใช่วิธีนั้น= =!''ทุกคนคิดแบบเดียวกันทันที
                  *ก่อนหน้าที่พวกแพนโดร่าจะ10นาที*
        ''นี้ๆแมรี่ฉันขอร้องอะไรอย่างหนึ่งได้ไหม''เอเลนพูดพร้อมกับจับแมรี่อุ้มถ้าเจ้าหญิงแล้วยื่นหน้าไปใกล้ๆแมรี่
         ''อะ อะ ไรหรอที่จะให้ช่วยนะ''แมรี่พูดพร้อมเขิน
         ''เธอช่วยไปขู่เจ้าของโดมนี้ที่ตรงนั้นให้หน่อยสิฉันอยากจะเซอร์ไพร์พวกเรนนะ''เอเลนกระซิบข้างหูแมรี่
         ''ถ้าเป็นการช่วยเรนฉันยอมทำทุกอย่าง แต่ไม่ได้ทำเพื่อนายหรอกนะ''แมรี่พูดพร้อมเขินอายนิดๆและหันหน้าไปทางอื่น
                     5นาทีต่อมา.........(ไว้เพราะโกหก=w=)
         ''เรียบร้อยแล้วละเอเลน ขอย้ำเลยนะว่าฉันไม่ได้ทำเพื่อนายเลยสักนิดจริงๆนะ''แมรี่พูดพร้อมกับหันไปทางอื่น
         ''งั้นหรอๆ ทำได้ดีมากเลยละแมรี่ที่นี้แอบตามเอมี่กับเกียร์ไปที่พักของเรนกันเถอะ''
             (จริงแล้วโดมลานสเก็ตก็อยู่ในเครือข่ายของตระกูลไวโอฮาร์ตนะแต่พวกเอเลนไม่รู้เลยจำเป็นต้องไปขู่=w=)
                           *ตัดกลับไปที่บ้านพัก*
         ''งั้นก็ไปกันเถอะนะแพนโดร่าจัง*-*''เอมี่พูดพร้อมกับจูงมือแพนโดร่าออกจากบ้านพักไปพร้อมกับทุกคน
         ''ตะ แต่ว่าฉันเล่นสเก็ตไม่เป็นนะ''แพนโดร่าโดนลากไปจนถึงในตัวโดมลานสเก็ต
         ''ไม่เป็นไรๆเชื่อใจฉันสิแพนโดร่าเดี๋ยวฉันสอนเอง พวกผู้ชายไปทางห้องเปลี่ยนเสื้อที่สุดทางเดินซ้ายส่วนฉัน แพนโดร่า และแมรี่จังจะไปเปลี่ยนที่ห้องเปลี่ยนเสื้อที่สุดทางเดินขวา ถ้าแต่งตัวกันเสร็จแล้วฉันมีกิจปรรมให้ทำนะ''
         ''ทำไมเธอดูเหมือนเป็นเจ้าของของที่นี้เลยละเอมี่?''แพนโดร่าหันไปถาม
         ''ฉันลืมบอกทุกคนไปว่าที่โดมนี้ก็อยู่ในเครือข่ายของตระกูลไวโอฮาร์ตนะ'' 
         ''อาวหรอ= =''เอเลนคิดในใจว่า(ซวยแล้วไงไม่น่าไปขู่พวกคนในโดมนี้เลย)
                หลังจากนั้นพวกเรนและแพนโดร่าก็เดินไปเปลี่ยนเสื้อตามที่เอมี่บอก

  *นี้คือภาพชุดของพวกแพนโดร่า เอมี่และแมรี่(เครดิตภาพจากเรื่องPretty rhythm rianbow live)*
     *นี้คือภาพชุดของพวกเรน เกียร์และเอเลน(เครดิตภาพจากเรื่องPretty rhythm rianbow live)*
 
            ''โอ้โห~เนี้ยหรอชุดของพวกแพนโดร่านะ ใส่แล้วเหมาะมากเลยนะแพนโดร่า''
            ''ใช่ๆเอมี่ใส่ชุดนี้แถมมัดผมแบบนั้นก็น่ารักไปอีกแบบนะ''
            ''แมรี่ของฉันก็ใส่ชุดแบบนี้ก็น่ารักขึ้นเยอะเลยนะ น่ากว่าแพนโดร่ากับเอมี่อีก โอ้ย!!!''เมื่อเอเลนพูดจบก็โดนเรนกับเกียร์เหยียบเท้าพร้อมกัน
            ''เอาละนะกิจกรรมจะให้ทำคือให้แข่งเต้นและร้องเพลงทีมไหนทำได้ดีที่สุดเป็นผู้ชนะและทีมที่ชนะสามารถสั่งทีมแพ้ได้1อย่างนะ''เอมี่พูดอธิบายกิจกรรม
            ''แล้วใครจะเป็นกรรมการละ?''แพนโดร่าหันไปถามเอมี่
            ''ฉันเอง........''เสียงของผู้หญิงผมสีดำยาวจนเกือบติดพื้นมีดวงตาสีน้ำเงินที่ดูเย็นชาใส่ชุดสูทที่รัดนิดหน่อยสีดำเดินเข้ามา
            ''วิโนน่าเองหรอ!!!!''ทุกคนตกใจ
            ''ใช่แล้ว.....''
            ''ก็ดีนะที่ให้วิโนน่าเข้ามาเป็นกรรมการให้จะได้ยุติธรรมดี''
            ''งั้นก็......เริ่มการแข่งปริซึ่ม แดนซ์ได้เริ่มจากทีมหญิง''วิโนน่าดีดนิ้วเพื่อให้สัญญาณการเริ่มทีมของแพนโดร่าทั้งร้องทั้งเต้นบนลานสเก็ตน้ำแข็งได้ชำนานมากจริงๆแล้วแพนโดร่าไม่เคยเล่นสเก็ตมาก่อนแต่เพราะอะไรก็ไม่ทราบบที่ทำให้แพนโดร่าเต้นและร้องได้อย่างคล่องเคลวไปพร้อมกับเอมี่และแมรี่ได้ดีเยี่ยมมากๆส่วนทางทีมของเรนก็ไม่น้อยหน้าเหมือนกันทำได้ดีเยี่ยมมากๆ
                                  *ถึงเวลาตัดสิน*
          ''ทั้ง2ทีมมายื่นประจัญหน้ากัน''วิโนน่าสั่งให้ทีมทั้ง2เดินมายืนประจัญหน้ากันทั้ง2ทีมต่างมองหน้ากัน
            ''ทีมที่ชนะคือ........ทีมหญิง''
            ''เย้!!''แพนโดร่า เอมี่ และแมรี่ดีใจจนกระโดดกอดกันและกัน
            ''และทีมชาย......''
            ''ฮ้ะ!!จริงหรอ เยี่ยมไปเลยพวกเรา''เรน เกียร์และเอเลนหันไปมาไฮไฟต์กัน
            ''ทำไมถึงเสมอกันละวิโนน่า''แพนโดร่าหันไปถาม
            ''ก็เพราะทั้ง2ทีมนั้นแสดงได้ดีเยี่ยมทั้งคู่ไงที่นี้ก็หมดหน้าที่ข้าแล้ว....''วิโนน่าพูดจบก็เดินจากไปแบบเท่ๆ
            ''งั้นแสดงว่า...การแข่งนี้ก็เป็นโมฆะนะสิ''เกียร์หันไปมองเอมี่
            ''ใช่แล้วละ นี้ก็เย็นแล้วฉันว่ารีบกลับกันเถอะตอนกลางคืนแถวโดมนี้มันน่ากลัวนะ''พวกแพนโดร่าก็พากันแยกย้ายไปเปลี่ยนเสื้อผ้าและแยกกันกลับที่พักของตนไปและเช้าวันต่อมาทุกๆคนก็ขึ้นรถส่วนตัวของเอมี่พากันกลับเมืองไวโอเล็ตในเวลาต่อมา
               *ขอโทษนะที่ลงตอนที่27ช้าไปนะเพราะไฟที่บ้านมันเป็นอะไรไม่รู้แถมช่วงนี้ที่โรงเรียนเราใกล้สอบแล้วเลยไม่ค่อยมีเวลา ขอบคุณมากนะคะที่มาอ่านกันT^T*
          
         

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา