ลุ้นรักครั้งใหม่....กับหัวใจดวงเดิม

เช้าของวันเสาร์ที่สดใส วันนี้ว่าทั้งวันเลยฉันจะทำอะไรดีน่าไปเดินช๊อปดีไหมหรือเที่ยวดี อืมมมม ถ้าพี่ไนท์อยู่คงจะดี ส่วนพวกยัยอากาเนะกับอายะฉันไม่อยากไปกวนตอนนี้บางทีอากำลังเลือกชุดที่ะไปงานวันเกิดพี่ริกิอยู่ก็ได้ เขาสิงคนยิ้งตื่นเต้นมากๆอยู่ที่ะได้ไปงานวันเกิดของหนึ่งในสามหนุ่มป๊อบของโรงเรียน 
ฉันตัดสินใจแล้วว่าจะไปไหน>0<
แต่ไม่รู้จักทางแผนที่จะพาไปถูกไหมเนี้ย สวนสัตว์ที่นี่คงจะสวยน่าดูมีหมีแพนด้าเหมือนที่ไทยไหมนะ 
'แม่ค่ะเนมขอรถไปขับคันนึงนะค่ะ'
'จะดีเหรอลูกหนูยังไม่คุ้นทางที่นี่เลยนะ'
'สบายมากมีGPRSสะอย่าง^^'
'งั้นก็เอาคันของพี่เราไปมีอีกคันนึงสีดำที่จอดอยู่หลังสุดน่ะเห็นบอกไม่ค่อยขี่'
'อะเค ขอบคุณค่ะแม่แล้วเนมจะรีบกลับ'
'ขับรถดีๆล่ะอย่าไปจุ๊บตูดใครนะลูก'
'ค่ะแม่' ฉันเดินไปที่โรงจอดรถหน้าบ้านก็มีรถจอดอยู่4คันของใครมั้งไม่รู้หรอกแต่แม่บอกให้เอาคันสีดำ และคันสีดำก็มีอยู่คันเดียว^^ BMWรุ่นเก่าล่าสุด555 รุ่นอะไรไม่รู้จัก รู้แต่ว่าจะขับละนะ
ฉันค่อยๆขับออกจากบ้านช้าๆเพื่อที่จะได้คุ้นกับรถ
กดตั้งGPRSหาที่ ที่จะไปก่อน เครื่องจะได้บอกทางถูก
ฉันขับรถออกไปได้ไม่นานรถก็มีเสียงดังเกิดขึ้นแล้วมันก็ดับไปเลย ฉันพยายามสตาร์ทรถหลายต่อหลายครั้งแต่ก็ยังไม่ติด ฉันเลยโทรไปบอกแม่ให้คนที่บ้านมาเอารถไปดูสิว่ามันเป็นอะไรส่วนฉันมีหรือที่ได้ออกมาแล้วจะยอมกลับง่ายๆ ฉันเดินหารถประะจำทางเพื่อที่จะไปสวนสัตว์
'ปิ๊นนนน.......ไงจ๊ะคนสวยมาเดินอะไรแถวนี้คนเดียว จะไปไหนให้พี่ไปส่งไหม' 
'ตลกด้วยไหมเนี้ยชุน แล้วนี่มันวันเลวร้ายอะไรของฉันทำไมต้องมาเจอพวกนาย'
'ปากจัดเหมือนเเดิม'ไคนี่นายพูดเป็นแล้วเหรอแต่ฉันว่าถ่าพูดแบนี้อย่าดีกว่า
'ให้เราไปส่งไหมจะไปไหนเหรอแล้วมากับใครจะไปยังไงอะ'
'ข้อแรกไม่ ข้อสองไม่บอก ข้อสามไม่มี ข้อสี่ไม่รู้'
'เนมอะกวนทีนอะ แต่ก็น่ารั๊ขอะ>///<'เอาเข้าไป
'ไปกับพวกเราเถอะเดี๋ยวไปส่งทางเดียวกัน'
'รู้เหรอฉันจะไปไหน'
'ป่าว'
'แล้วบอกทางเดียวกัน'
'เหอะน่าเราไม่กัดแค่แปปเดียว งั้นเราสัญญาเราจะเงียบ อะเคไหม'
'เฮ้อออ ก็ได้ๆ ฉันจะไปสวนสัตว์ไปส่งด้วย'
'คร๊าบบบบ'ฉันเข้าไปนั่งข้างคนขับและคนขับคือชุนส่วนจากที่นายไคนั่งข้างคนขับก็ต้องย้ายก้นไปนั่งเบียดกับเลย์และอิลฮุล
'ไปทำอะไรที่สวยสัตว์เหรอเนม^^เพื่อนอยู่ในนั้นเหรอ'
'เพื่อนนายสิอยู่ในนั้น'
'งะไหงมาทางเค้าอะอุส่านั่งกันเงียบๆ'เอ้าลืมว่าเพื่อนมันนั่งอยู่นี่555 แต่อิลฮุลนายแบ๊วไปนะ
'เนม จะถึงแล้วนะจะให้เราส่งตรงไหนอะ'
'อืมข้างหน้านี่แหละเดี๋ยวเราเดินเข้าไปเอง ขอบใจมากนะ บายขับรถดีๆ'
ฉันเดินเข้าด้านหน้าของสวน เห้ยยย สะ...สะ...สวน...สนุก - -* ไอ้บ้าชุนฉันบอกว่าสวนสัตว์แกพาฉันมาทำขี้เกลืออะไรสวนสนุก แล้วด่าก็ไม่ทันแล้วมันไปแล้ว เอาวะสวนสนุกก็สวนสนุกเล่นเป็นเด็กสักวัน ไอ้เราก็อุส่าจะไปดูหมีแพนด้า แต่สงสัยจะได้ดูแต่ของเล่นล่ะมั้งแต่จะว่าไปมาที่นี่ก็โอนะ ^^
จะว่าไป สวนสนุกฟูจิ คิว ไฮแลนด์ นี่ก็ใกล้กลับภูเขาฟูจิเลยนิน่า ฉันว่ากลางคืนคงจะสวยมากๆแน่เลย ลองไปหาเครื่องเล่นสุดสยองเล่นดีกว่าโห๊ะๆๆๆ
'เนม ยืนเอ๋ออยู่ทำไมอะเข้าไปกัน'-.....-*หืมมมม
'นายมาทำไมกันอีกอะ อ่อมาให้ด่าใช่ไหมที่ฉันบอกจะไปสวนสัตว์แต่นายพาฉันมาส่งที่สวนสนุก'
'ปล่าวก็แค่อยากเล่นเครื่องเล่นที่นี่ไงไหนๆก็มากันหมดแล้วก็เล่นนี่แหละน่านะไปด้วยคนนะ'
สุดท้ายฉันก็ต้องยอมให้พวกเขาไปด้วยอย่างว่าแหละเที่ยวคนเดียวจะไปสนุกอะไรล่ะจริงไหม แต่พวกนั้นบอกเองว่าจะง่ายทุกอย่างที่ฉันเล่น กิกิ
เรา5คนเดินดูอะไรไปเรื่อยๆคนอืนดูนิ่งๆแต่ไอ้บ้าชุนทำตัวหยังกับเด็กที่ไม่เคยเที่ยว
'Jet coaster ทุกคนเล่นอันนั้นกันสูงดี' ไอ๊หย๊าาา จะดีหรือมันสูงไปกลัว
'กลัวเหรอเนม ^^อย่าป๊อดดื่ มีเราอยู่ทั้งคนกลัวไร'
'กลัวแกนี่แหละชุน'
'ชิ อุส่าจะซึ้ง'
'ไอ้ไคมึงแน่ใจนะว่าจะเล่นอะกูว่าอันอืนดีกว่าไหม'เห็นด้วยๆอันนี้มันสูงเกินไป><
'พวกมึงก็็ไปเล่นอันอืนก็ได้ถ้าป๊อดแต่กูจะเล่นอันนี้ก่อน'โหคำนี้จี๊ดดดด
'งั้นฉันเล่นด้วยไม่ยอมให้ว่าป๊อดหรอก'สรุปต่างคนต่างก็ไม่ยอมถูกว่าป๊อด เราทุกคนตกลงเล่นกันหมดทุกคน
ที่นั่งของเครื่องเล่นมันให้นั่งเป็นคู่ๆฉันนั่งกับชุน เลย์และอิลฮุล ไคนั่งกับคนอืน ตอนนี้ทุกคนกำลังเตรียมพร้อมที่จะเล่นกันแล้วส่วนฉันเตรียมตัวกริ้สสส ^^
หลังจากเล่นเครื่องเล่นที่สูงแถมเร็วหมุ่นไปหมุ่นมาเอาหัวขึ้นลง พอเครื่องจอดก็ถึงกับอวกแตกกันทุกคนรวมทั้งไอ้คนชวนเล่น
'แครกกกก กูบอกแล้วให้เล่นอันอืน อันนี้มึนหัวชิบ อ๊วกกกก'ชุนและไคนั่งอวกแข่งกันและเถียงกันไปมาส่วนอิลฮุลนั่งล้างปากอยู่
'น้ำไหม'ฉันหยิบน้ำจากมือเลย์มาแล้วลากปาก
'ขอบใจ'
'เก่งนี่ที่อวกนิดเดียวเองไม่เห็นเหมือนไอ้สองตัวนั้นเลย'
'แน่นอนก็คนมันเก่ง555'
'เนม แน่จริงเล่น EE JANAIKA กันไหมล่ะแน่ป่าว' โหเครื่องเล่นที่ท้ามาแต่ละอย่าง
'พอดีอะเล่นอันนี่เนมว่าอวกคงจะออกมากกว่านี้ เล่นเอาหัวลงเลยอะขอเป็นอันอืนได้ไหม'
'ไวกิ้งล่ะ'
'ไม่อะเอิ่มเนมว่าเอาอันเบาๆดีกว่าบ้านผีสิงไง'
'ไม่กลัวเหรอ'
'แหมๆยังไงก็ผีปลอมล่ะน่า กลัวอะไรเล่า'
'จัดไป เนมถ้าผีมากระโดดกอดเราเลยโอเคป่ะ'-*-
'ชุน มึงนี่มันพื่อนยังไม่เว้น'
'งั้นไปกันเลย'
'ดืมน้ำอีกไหมเพื่อเข้าไปเธอต้องกริ้สสสแน่ๆจะได้ไม่แสบขอมาก'ไอ้บ้าเลย์นี่นายกะว่าฉันจะกริ้สงั้นเหรอ เหอะๆไม่มีทาง'
'เนมอย่ากริ้สเยอะนะเดี๋ยวเจ็บขอนะบอกไว้ก่อน'ไอ้นี่ก็อีกคน
เรา4คนเดินเข้าไปในบ้านผีสีที่ทั้งมือและเสียงสยองมากส่วนที่เหลือสี่เพราะไคเขาไม่เข้ามาสงสัยจะอวกหมดพุงแล้วมั้ง
'เสียงสยองชะมัด เนมๆอยู่ไหนอะ'
ฉันโดนเลย์ลากแยกจากอิลฮุลและชุนมา
'กลัวรึปล่าว'
'555สบายมากไม่เห็นจะมีอะไรน่ากลัวเลย กริ้สส........'
'5555 แค่ผีปลอมอะหุ่นอะหุ่นกริ้ส สะดังเชียว'
'เชอะไอ้หุ่นบ้าเสียฟอมหมด'
แล้วตลอดทั้งทางที่เดินวนอยู่ในนั้นฉันก็กริ้สหลายต่อหลายครั้งจนเจอกับชุนและอิลฮุลเราเลยรวมตัวกันออกมา
'ไงๆสนุกไหม ฉันได้ยินแต่เสียงกริ้สของยัยเปียก'ใครยัยเปียกยังมีคนอืนมาอีกเหรอนอกจะฉัน-0-*
'ดังขนาดนั้นเลยเหรอ'ฉันถามไค
'อืม ดังมากวันนี้อาจจะไม่เป็นไรกลับไปกินยาแก้เจ็บขอไว้เลยโอเคไหม'
'ฮือออ ได้ไงอะคืนนี้ต้องไหงานวันเกิดพี่ริกิ ถ้าเจ็บขอจะไปได้ไหมเนี้ย'
'วันเกิดริกิเหรอ'อิลฮุลจากที่นั่งๆอยู่ก็ลุกมาถามฉัน
'อืม วันนี้เย็นน่ะ ฉันอุส่าจะไปร้องเพลงวันเกิดให้ฟังนะเนี้ย'
'ไปหาอะไรกินกันเถอะ'เลย์ตัดบทก่อนที่อิลฮุลจะถามอะไรฉัน
เรา5คนเดินไปที่รถของชุน
'ไว้กินข้าวเสร็จเราจะพาเนมไปส่งที่บ้านนะ บ้านเนมอยู่ที่ไหนเหรอ'
'อืมมม พวกนายรู้จักบ้านพี่ไนท์ไหม นั่นหละฉันอยู่ที่นั่น'
'อยู่ด้วยกันเหรอ'
'อืม ทำไมเหรอ'
'ปล่าว'ชุนและคนอืนไม่ได้พูดอะเลยอีกเลยตลอดทางของทั้งตอนกินข้าวหรือตอนมาส่งฉัน
'ขอบใจมากนะที่มาส่ง วันนี้สนุกมาก บ๊ายบายขับรถดีๆนะชุน เหงาๆแบบนี้มันไม่ใช่นานเลยนะนายต้องยิ้ม สิยิ้ม ^^'
ฉันบ๊ายบายพวกเขาเสร็จก็เดินเข้าบ้าน นอนพักไม่นานนักฉันก็ลุกไปอาบน้ำแต่งตัวเตรียมไปงานวันเกิดพี่ริกิและแน่นอนของขวัญฉันเตรียมไว้แล้ว
ตอนนี้ก็เวลา18.10 ฉันวันนี้แต่งตัวในชุดเดรชสีขาวรัดรูปกระโปรงสั้นความจริงก็ไม่อยากใส่หรอกแต่แม่แนะนำว่าชุดนี่ฉันใส่แล้วโลกตะลึง^^'ผมของฉันเก็รวบขึ้นจัดผมให้ย้อยๆลงนิดๆหน่อยๆ โชว์ต้นและหัวไหล่ให้คนหลงไหล>< แต่งหน้าบางปากสีชมพู กรีดตาเขียนคิว และได้เครื่องประดับเล็กๆน้อยจากแม่มาใส่ เป็นสร้อยรูปโลมาคู๋มีหัวใจอยู่ตรงกลาง ฉันหมุนไปหมุนมาเพื่อเช็คความสวยก่อนจะเดินหยิบกล่องของขวัญและกระเป๋าเดินออกมาใส่ส้นสูงที่หน้าบ้าน
'ว้าวลูกแม่สวยจัง นานแค่ไหนแล้วนะที่เจ้าหญิงของแม่ไม่ได้แต่งแบบฉบับของเจ้าหญิง'แม่ละก็เขินนะเนี้ย>///<
'หนูไปนะค่ะแล้วจะรีบกลับ^^'
'จ๊ะเที่ยวให้สนุกและดูแลตัวเองดีๆนะ'
ฉันขึ้นรถที่มีคุณลุงคนขับรถไปส่ง 
'คุณหนูครับ ให้ผมรอไหมครับ'
'ไม่ดีกว่าค่ะตอนกลับเนมจะกลับพร้อมพี่ไนท์คุณลุงกลับก่อนเลยนะค่ะ'
'ครับ งั้นขอให้สนุกนะครับ'
'ค่ะ ขับรถดีๆนะค่ะ'
เอาละต่อไปต้องเจอคนเยอะแน่ๆเลยจะมาโชว์เปิ่นไม่ได้
ฉันเดินเข้างานมาก็เจอคนเยอะมากๆเลยล่ะทั้งชายและหญิงแต่ละคนแต่งตัวประชันความสวยกันเต็มที่ 
'ว้าวๆๆ น้องเนมวันนี้สวยเป็นพิเศษนะคะ'พี่เรียวเดินเข้ามาทักฉันเป็นคนแรก
'ก็ไม่หรอกค่ะ เอิ่มพี่เรียวค่ะแล้วนี่เจ้าของงานอยู่ไหนเหรอค่ะ'
'อ่อ ตามพี่มาเลยค่ะ ไอ้ไนท์ก็อยู่ด้วยนะ'
ฉันเดินตามพี่เรียวไปตลอดทางเดินมีแต่คนหันมามองฉันไม่รู้เพราะสวยหรือมีอะไรติดหน้ารึปล่าว
'ว้าว นางฟ้า มามะจุ๊บที'พี่ริกิเดินเข้ามาค้องคอฉัน
'เห้ยยยย ถ้ายังอยากที่จะมีอายุยาวๆม่อสาวต่อล่ะก็ อย่ายุ้งกับน้องกู'พี่โหด
'พี่ริกิค่ะนี่ค่ะของขวัญ'
'ไม่เห็นต้องเอามาให้เลยนิน่า'
'อยากให้ค่ะ^^'
'ส่วนพี่ไนท์ กลับบ้านเรามีเรื่องต้องคุยกัน ชิ'
'พี่ๆค่ะเนมขอตัวไปหาเพื่อนก่อนนะค่ะพอดีนัทกันไว้ที่นี่'
'ครับ ดินดีๆนะเดี๋ยวโดนลากนะหนู' พี่ริกิพูดแซว
ฉันเดินไปเรื่อยๆเพื่อมองหาอากาเนะและอายะแต่ไม่เจอใครเลยหรือว่าจะไม่มากันแล้วนะ ฉันไม่รู้จะไปหายังสองคนนั้นที่ไหนเลยออกมานั่งที่หน้าระเบียงหน้างานของพี่ริกิ
'เบื่อเหรอ'เลย์ลงมานั่งข้างๆฉันแต่ว่าเขามายังไงอะ-*-
'นายมาอยู่นี่ได้ไง'
'เดินผ่านมาเลยเจอเธอนั่งหน้างออยู่นี่ไงเลยเข้ามาทัก'
'อืมเหรอ ก็จริงที่นี่ก็แค่โรงแรมดังที่พี่ริกิมาจัดงานวันเกิดใครจะไปใครจะมาก็ไม่แปลก'
'ไปเดินเล่นกันไหม ถ้าเบื่อที่นี่'
'จะดีเหรอ'
'อืม ไม่เป็นไรหรอก อะนี่เสื้อคลุมใส่สะเดี๋ยวก็หนาวหรอก'เขายื่นเสื้อคลุมสีดำตัวใหญ่มาให้ฉัน
'แล้วจะเดินไหนดีอะ'
'ตามมาเถอะ'
ฉันเดินตามเขาออกไปขนพ้นจากตัวตึกโรงแรมและที่ๆเขาพาฉันมาคือสวนของโรงแรมนั่นเอง ถึงจะเป็นสวนแต่ก็ไม่มืดนะสว่างมาก
'ไงสวยไหม'
'อืมสวยดี นายพักอยู่ที่นี่เหรอ'
'ปล่าวแค่มาทำธุระที่ห้องอาหารของโรงแรมนี้น่ะ'
'อืม...'
ฉันเดินมาที่ศาลากลางสระน้ำ 
'ในงานไม่สนุกเหรอ'
'ก็ประมานนั้นไม่รู้จักใครเลยและก็หาเพื่อนไม่เจอ อุส่าแต่งสะสวยแต่ไม่เห็นจะสนุกเลย'
'อย่าทำหน้าแบบนั้นสิฉันอยากเห็นเธอยิ้มมากกว่านะ'
'อืมจะพยายาม'
'เอางี้ฉันจะเล่านิทานให้ฟังเอาป่าว' โตยัง
'โตแล้ว' 0....0ได้ไงอะรู้ได้ไงว่าเราคิดอะไร
'เริ่มล่ะนะ มีวันนึงเด็กชายวัย15ปีคนนึงเพื้อที่จะรับธุระกิจและการงานหน้าที่ของครอบครัวเขาต้องเรียนรู้อะไรหลายๆอย่างมากขึ้นถึงจะได้รับตำเหน่ง แล้วอยู่ๆเด็กชายคนนั้นก็ได้เลือกเดินทางไปที่ประเทศที่มีต้นไม้เยอะและวิวสวยทะเลสีคราม เขาได้ไปอยู่ที่นั่นได้4เดือนกว่าได้เรียนรู้อะไรมากมายที่ประเทศนั้น แล้วเขาก็ได้เจอกับผู้หญิงคนนึง ที่น่ารัก ถึงผู้หญิงคนนั้นจะพูดตรงเกินไปแต่ก็ยังน่ารักสำหรับเขา เขาและเธอเริ่มรู้จักและสนิทกันมากในเวลาไม่ถึงเดือนและแล้วเด็กชายคนนั้นก็ตัดสินใจขอเธอเป็นแฟน หญิงสาวตอบตกลงเพราะเธอก็ชอบเขาเช่นกัน ที่สองคบกันได้พักใหญ่จนมาถึงวันนึงเด็กชายถูกเรียกตัวกลับเพราะพ่อของเขาบอกว่าคู่หมั้้นของเขาใกล้จะกลับมาแล้ว เด็กชายตกใจมากที่ตลอดเวลาไม่เคยรู้เลยว่าตัวเองมีคู่หมั้น เด็กชายไม่อยากจากหญิงสาวทั้งๆที่ยังรักแต่กลับต้องจาก เขาไม่อยากให้หญิงสาวรอหรือเสียใจไปมากกว่านี้เขาเลยตัดสินใจบอกลา หลังจากนั้นเด็กชายก็เดินทางกลับประเทศของตนและไม่ได้เจอหญิงสาวคนนั้นอีกเลยถึงแม้ใจมันจะอยากเจอก็ตาม เวลาผ่านไปเขาได้แต่รอคู่หมั้นว่าเมื่อไหร่จะมาเขาจะได้ขอยกเลิกการหมั้นแล้วกลับไปหาคนที่เขารัก แต่รอนานแค่ไหน คู่หมั้นของเขาก็ยังไม่มา เด็กชายได้แต่ถามพ่อของตัวเองว่า เธอเมื่อไหร่จะมา พ่อเขาได้แต่บอกว่าต้องทนรอเพราะเรามันตระกูลย้อยตระกูลใหญ่อย่างเธอจะมาตอนไหนยังไงเราต้องรอ เด็กชายทั้งเสียใจและอดทนว่าเมื่อไหร่จะได้เจอเธอคนนั้นอีกสักครั้ง เธอคนที่เขารักหมดหัวใจ
จบแล้ว....'
'จริงอะ ทำไมมันจบเศร้าแบบนั้นล่ะ อะไรกันนี่นายจะเล่าให้ฉันอารมณ์ดีหรือเศร้าตามเนี้ยห๊ะ'
'ถ้าเธอมีสมองเยอะกว่านี้ก็คงจะเข้าใจในนิทานที่ฉันเล่าไป'-*-มันว่าฉันไม่มีสมอง
'แล้วเรื่องที่นายเล่าอะมันมีภาคต่อไป'
'ไม่รู้สิจะมีหรือไม่มีมันอยู่ที่เธอ' มึนค่ะสงสัยเขาคิดว่าฉันเป็นคนแต่งนิทานเรื่องนี้แน่ๆเลย เหอะๆ
'อืมมม ขอบคุณมากที่เล่านิทานให้ฟัง นี่ก็ดึกแล้วพี่ไนท์คงจะกลับแล้วขอตัวก่อนนะ'
หมับบบ 0x0 เขาจูบฉัน ฉันพยายามดิ้นให้หลุดแต่มันก็ไม่หลุดเขาแรงเยอะเกินไป
'ขอโทษนะ แต่เธอมันโง่จริงๆ ฉันอุส่าพูดจดหมดเปลือกแต่เธอก็ไม่เข้าใจ เหอะฉันล่ะอยากจะทุบกระโหลกของเธอออกมาดูจริงๆเลยว่ามันมีอะไรอยู่ในนั้น' 0....0 จูบเสร็จแล้วด่าต่อ ยังไม่พอเดินหนีอีกต่างหาก บ๊ะไอ้บ้านี่
ฉันเดินกลับเข้ามาในงานเพื่อนที่จะมาตามพี่ไนท์ให้กลับไปกับฉัน แต่ไม่ต้องหรอกพี่เขามายืนรออยู่หน้าประตูอยู่แล้ว
'ไปไหนมาอะ'
'เดินเล่นทำไมเหรอแล้วพี่มายืนอะไรอยู่ตรงนี้'
'รอเนมแหละ กลับกันยังพี่ง่วงมากเลย'
'ไปสิ'
'ไม่สบายเหรอหน้าแดงๆปากแดงๆ'
'ปะ...ปะ..ป่าว แค่ลมข้างนอกมันเย็น'
'แล้วเสื้อคลุมน่ะของใครเหรอตอนมาไม่เห็นมี'
'มีแต่เค้าฝากไว้ที่เค้าเตอร์'
'อ่อ ไปๆขึ้นรถส่วนเรื่องของฝากน่ะพรุ้งนี้นะพี่อยากกลับไปแล้วนอนเลย'
'อืม ขับรถดีๆเถอะน่า'
เจ็บปากชะมัด ฟันเขาและฟันของฉันมันกระทบกัน เขาคิดอะไรของเขานะถึงได้มาจูบฉันเนี้ย แล้วเขาจะให้ฉันเข้าใจอะไร วุ้ยๆๆ งง งง ไปหมดแล้ว
แล้วเสื้อคลุมนี่ทำไงดันลืมคืน ไว้เจอค่อยคืนละกัน 
..................................................................................