ลุ้นรักครั้งใหม่....กับหัวใจดวงเดิม

เช้าของวันเสาร์ที่สดใส วันนี้ว่าทั้งวันเลยฉันจะทำอะไรดีน่าไปเดินช๊อปดีไหมหรือเที่ยวดี อืมมมม ถ้าพี่ไนท์อยู่คงจะดี ส่วนพวกยัยอากาเนะกับอายะฉันไม่อยากไปกวนตอนนี้บางทีอากำลังเลือกชุดที่ะไปงานวันเกิดพี่ริกิอยู่ก็ได้ เขาสิงคนยิ้งตื่นเต้นมากๆอยู่ที่ะได้ไปงานวันเกิดของหนึ่งในสามหนุ่มป๊อบของโรงเรียน 

ฉันตัดสินใจแล้วว่าจะไปไหน>0<

แต่ไม่รู้จักทางแผนที่จะพาไปถูกไหมเนี้ย สวนสัตว์ที่นี่คงจะสวยน่าดูมีหมีแพนด้าเหมือนที่ไทยไหมนะ 

'แม่ค่ะเนมขอรถไปขับคันนึงนะค่ะ'

'จะดีเหรอลูกหนูยังไม่คุ้นทางที่นี่เลยนะ'

'สบายมากมีGPRSสะอย่าง^^'

'งั้นก็เอาคันของพี่เราไปมีอีกคันนึงสีดำที่จอดอยู่หลังสุดน่ะเห็นบอกไม่ค่อยขี่'

'อะเค ขอบคุณค่ะแม่แล้วเนมจะรีบกลับ'

'ขับรถดีๆล่ะอย่าไปจุ๊บตูดใครนะลูก'

'ค่ะแม่' ฉันเดินไปที่โรงจอดรถหน้าบ้านก็มีรถจอดอยู่4คันของใครมั้งไม่รู้หรอกแต่แม่บอกให้เอาคันสีดำ และคันสีดำก็มีอยู่คันเดียว^^ BMWรุ่นเก่าล่าสุด555 รุ่นอะไรไม่รู้จัก รู้แต่ว่าจะขับละนะ

ฉันค่อยๆขับออกจากบ้านช้าๆเพื่อที่จะได้คุ้นกับรถ

กดตั้งGPRSหาที่ ที่จะไปก่อน เครื่องจะได้บอกทางถูก

ฉันขับรถออกไปได้ไม่นานรถก็มีเสียงดังเกิดขึ้นแล้วมันก็ดับไปเลย ฉันพยายามสตาร์ทรถหลายต่อหลายครั้งแต่ก็ยังไม่ติด ฉันเลยโทรไปบอกแม่ให้คนที่บ้านมาเอารถไปดูสิว่ามันเป็นอะไรส่วนฉันมีหรือที่ได้ออกมาแล้วจะยอมกลับง่ายๆ ฉันเดินหารถประะจำทางเพื่อที่จะไปสวนสัตว์

'ปิ๊นนนน.......ไงจ๊ะคนสวยมาเดินอะไรแถวนี้คนเดียว จะไปไหนให้พี่ไปส่งไหม' 

'ตลกด้วยไหมเนี้ยชุน แล้วนี่มันวันเลวร้ายอะไรของฉันทำไมต้องมาเจอพวกนาย'

'ปากจัดเหมือนเเดิม'ไคนี่นายพูดเป็นแล้วเหรอแต่ฉันว่าถ่าพูดแบนี้อย่าดีกว่า

'ให้เราไปส่งไหมจะไปไหนเหรอแล้วมากับใครจะไปยังไงอะ'

'ข้อแรกไม่ ข้อสองไม่บอก ข้อสามไม่มี ข้อสี่ไม่รู้'

'เนมอะกวนทีนอะ แต่ก็น่ารั๊ขอะ>///<'เอาเข้าไป

'ไปกับพวกเราเถอะเดี๋ยวไปส่งทางเดียวกัน'

'รู้เหรอฉันจะไปไหน'

'ป่าว'

'แล้วบอกทางเดียวกัน'

'เหอะน่าเราไม่กัดแค่แปปเดียว งั้นเราสัญญาเราจะเงียบ อะเคไหม'

'เฮ้อออ ก็ได้ๆ ฉันจะไปสวนสัตว์ไปส่งด้วย'

'คร๊าบบบบ'ฉันเข้าไปนั่งข้างคนขับและคนขับคือชุนส่วนจากที่นายไคนั่งข้างคนขับก็ต้องย้ายก้นไปนั่งเบียดกับเลย์และอิลฮุล

'ไปทำอะไรที่สวยสัตว์เหรอเนม^^เพื่อนอยู่ในนั้นเหรอ'

'เพื่อนนายสิอยู่ในนั้น'

'งะไหงมาทางเค้าอะอุส่านั่งกันเงียบๆ'เอ้าลืมว่าเพื่อนมันนั่งอยู่นี่555 แต่อิลฮุลนายแบ๊วไปนะ

'เนม จะถึงแล้วนะจะให้เราส่งตรงไหนอะ'

'อืมข้างหน้านี่แหละเดี๋ยวเราเดินเข้าไปเอง ขอบใจมากนะ บายขับรถดีๆ'

ฉันเดินเข้าด้านหน้าของสวน เห้ยยย สะ...สะ...สวน...สนุก - -* ไอ้บ้าชุนฉันบอกว่าสวนสัตว์แกพาฉันมาทำขี้เกลืออะไรสวนสนุก แล้วด่าก็ไม่ทันแล้วมันไปแล้ว เอาวะสวนสนุกก็สวนสนุกเล่นเป็นเด็กสักวัน ไอ้เราก็อุส่าจะไปดูหมีแพนด้า แต่สงสัยจะได้ดูแต่ของเล่นล่ะมั้งแต่จะว่าไปมาที่นี่ก็โอนะ ^^

จะว่าไป สวนสนุกฟูจิ คิว ไฮแลนด์ นี่ก็ใกล้กลับภูเขาฟูจิเลยนิน่า ฉันว่ากลางคืนคงจะสวยมากๆแน่เลย ลองไปหาเครื่องเล่นสุดสยองเล่นดีกว่าโห๊ะๆๆๆ

'เนม ยืนเอ๋ออยู่ทำไมอะเข้าไปกัน'-.....-*หืมมมม

'นายมาทำไมกันอีกอะ อ่อมาให้ด่าใช่ไหมที่ฉันบอกจะไปสวนสัตว์แต่นายพาฉันมาส่งที่สวนสนุก'

'ปล่าวก็แค่อยากเล่นเครื่องเล่นที่นี่ไงไหนๆก็มากันหมดแล้วก็เล่นนี่แหละน่านะไปด้วยคนนะ'

สุดท้ายฉันก็ต้องยอมให้พวกเขาไปด้วยอย่างว่าแหละเที่ยวคนเดียวจะไปสนุกอะไรล่ะจริงไหม แต่พวกนั้นบอกเองว่าจะง่ายทุกอย่างที่ฉันเล่น กิกิ

เรา5คนเดินดูอะไรไปเรื่อยๆคนอืนดูนิ่งๆแต่ไอ้บ้าชุนทำตัวหยังกับเด็กที่ไม่เคยเที่ยว

'Jet coaster ทุกคนเล่นอันนั้นกันสูงดี' ไอ๊หย๊าาา จะดีหรือมันสูงไปกลัว

'กลัวเหรอเนม ^^อย่าป๊อดดื่ มีเราอยู่ทั้งคนกลัวไร'

'กลัวแกนี่แหละชุน'

'ชิ อุส่าจะซึ้ง'

'ไอ้ไคมึงแน่ใจนะว่าจะเล่นอะกูว่าอันอืนดีกว่าไหม'เห็นด้วยๆอันนี้มันสูงเกินไป><

'พวกมึงก็็ไปเล่นอันอืนก็ได้ถ้าป๊อดแต่กูจะเล่นอันนี้ก่อน'โหคำนี้จี๊ดดดด

'งั้นฉันเล่นด้วยไม่ยอมให้ว่าป๊อดหรอก'สรุปต่างคนต่างก็ไม่ยอมถูกว่าป๊อด เราทุกคนตกลงเล่นกันหมดทุกคน

ที่นั่งของเครื่องเล่นมันให้นั่งเป็นคู่ๆฉันนั่งกับชุน เลย์และอิลฮุล ไคนั่งกับคนอืน ตอนนี้ทุกคนกำลังเตรียมพร้อมที่จะเล่นกันแล้วส่วนฉันเตรียมตัวกริ้สสส ^^

หลังจากเล่นเครื่องเล่นที่สูงแถมเร็วหมุ่นไปหมุ่นมาเอาหัวขึ้นลง พอเครื่องจอดก็ถึงกับอวกแตกกันทุกคนรวมทั้งไอ้คนชวนเล่น

'แครกกกก กูบอกแล้วให้เล่นอันอืน อันนี้มึนหัวชิบ อ๊วกกกก'ชุนและไคนั่งอวกแข่งกันและเถียงกันไปมาส่วนอิลฮุลนั่งล้างปากอยู่

'น้ำไหม'ฉันหยิบน้ำจากมือเลย์มาแล้วลากปาก

'ขอบใจ'

'เก่งนี่ที่อวกนิดเดียวเองไม่เห็นเหมือนไอ้สองตัวนั้นเลย'

'แน่นอนก็คนมันเก่ง555'

'เนม แน่จริงเล่น EE JANAIKA กันไหมล่ะแน่ป่าว' โหเครื่องเล่นที่ท้ามาแต่ละอย่าง

'พอดีอะเล่นอันนี่เนมว่าอวกคงจะออกมากกว่านี้ เล่นเอาหัวลงเลยอะขอเป็นอันอืนได้ไหม'

'ไวกิ้งล่ะ'

'ไม่อะเอิ่มเนมว่าเอาอันเบาๆดีกว่าบ้านผีสิงไง'

'ไม่กลัวเหรอ'

'แหมๆยังไงก็ผีปลอมล่ะน่า กลัวอะไรเล่า'

'จัดไป เนมถ้าผีมากระโดดกอดเราเลยโอเคป่ะ'-*-

'ชุน มึงนี่มันพื่อนยังไม่เว้น'

'งั้นไปกันเลย'

'ดืมน้ำอีกไหมเพื่อเข้าไปเธอต้องกริ้สสสแน่ๆจะได้ไม่แสบขอมาก'ไอ้บ้าเลย์นี่นายกะว่าฉันจะกริ้สงั้นเหรอ เหอะๆไม่มีทาง'

'เนมอย่ากริ้สเยอะนะเดี๋ยวเจ็บขอนะบอกไว้ก่อน'ไอ้นี่ก็อีกคน

เรา4คนเดินเข้าไปในบ้านผีสีที่ทั้งมือและเสียงสยองมากส่วนที่เหลือสี่เพราะไคเขาไม่เข้ามาสงสัยจะอวกหมดพุงแล้วมั้ง

'เสียงสยองชะมัด เนมๆอยู่ไหนอะ'

ฉันโดนเลย์ลากแยกจากอิลฮุลและชุนมา

'กลัวรึปล่าว'

'555สบายมากไม่เห็นจะมีอะไรน่ากลัวเลย กริ้สส........'

'5555 แค่ผีปลอมอะหุ่นอะหุ่นกริ้ส สะดังเชียว'

'เชอะไอ้หุ่นบ้าเสียฟอมหมด'

แล้วตลอดทั้งทางที่เดินวนอยู่ในนั้นฉันก็กริ้สหลายต่อหลายครั้งจนเจอกับชุนและอิลฮุลเราเลยรวมตัวกันออกมา

'ไงๆสนุกไหม ฉันได้ยินแต่เสียงกริ้สของยัยเปียก'ใครยัยเปียกยังมีคนอืนมาอีกเหรอนอกจะฉัน-0-*

'ดังขนาดนั้นเลยเหรอ'ฉันถามไค

'อืม ดังมากวันนี้อาจจะไม่เป็นไรกลับไปกินยาแก้เจ็บขอไว้เลยโอเคไหม'

'ฮือออ ได้ไงอะคืนนี้ต้องไหงานวันเกิดพี่ริกิ ถ้าเจ็บขอจะไปได้ไหมเนี้ย'

'วันเกิดริกิเหรอ'อิลฮุลจากที่นั่งๆอยู่ก็ลุกมาถามฉัน

'อืม วันนี้เย็นน่ะ ฉันอุส่าจะไปร้องเพลงวันเกิดให้ฟังนะเนี้ย'

'ไปหาอะไรกินกันเถอะ'เลย์ตัดบทก่อนที่อิลฮุลจะถามอะไรฉัน

เรา5คนเดินไปที่รถของชุน

'ไว้กินข้าวเสร็จเราจะพาเนมไปส่งที่บ้านนะ บ้านเนมอยู่ที่ไหนเหรอ'

'อืมมม พวกนายรู้จักบ้านพี่ไนท์ไหม นั่นหละฉันอยู่ที่นั่น'

'อยู่ด้วยกันเหรอ'

'อืม ทำไมเหรอ'

'ปล่าว'ชุนและคนอืนไม่ได้พูดอะเลยอีกเลยตลอดทางของทั้งตอนกินข้าวหรือตอนมาส่งฉัน

'ขอบใจมากนะที่มาส่ง วันนี้สนุกมาก บ๊ายบายขับรถดีๆนะชุน เหงาๆแบบนี้มันไม่ใช่นานเลยนะนายต้องยิ้ม สิยิ้ม ^^'

ฉันบ๊ายบายพวกเขาเสร็จก็เดินเข้าบ้าน นอนพักไม่นานนักฉันก็ลุกไปอาบน้ำแต่งตัวเตรียมไปงานวันเกิดพี่ริกิและแน่นอนของขวัญฉันเตรียมไว้แล้ว

ตอนนี้ก็เวลา18.10 ฉันวันนี้แต่งตัวในชุดเดรชสีขาวรัดรูปกระโปรงสั้นความจริงก็ไม่อยากใส่หรอกแต่แม่แนะนำว่าชุดนี่ฉันใส่แล้วโลกตะลึง^^'ผมของฉันเก็รวบขึ้นจัดผมให้ย้อยๆลงนิดๆหน่อยๆ โชว์ต้นและหัวไหล่ให้คนหลงไหล>< แต่งหน้าบางปากสีชมพู กรีดตาเขียนคิว และได้เครื่องประดับเล็กๆน้อยจากแม่มาใส่ เป็นสร้อยรูปโลมาคู๋มีหัวใจอยู่ตรงกลาง ฉันหมุนไปหมุนมาเพื่อเช็คความสวยก่อนจะเดินหยิบกล่องของขวัญและกระเป๋าเดินออกมาใส่ส้นสูงที่หน้าบ้าน

'ว้าวลูกแม่สวยจัง นานแค่ไหนแล้วนะที่เจ้าหญิงของแม่ไม่ได้แต่งแบบฉบับของเจ้าหญิง'แม่ละก็เขินนะเนี้ย>///<

'หนูไปนะค่ะแล้วจะรีบกลับ^^'

'จ๊ะเที่ยวให้สนุกและดูแลตัวเองดีๆนะ'

ฉันขึ้นรถที่มีคุณลุงคนขับรถไปส่ง 

'คุณหนูครับ ให้ผมรอไหมครับ'

'ไม่ดีกว่าค่ะตอนกลับเนมจะกลับพร้อมพี่ไนท์คุณลุงกลับก่อนเลยนะค่ะ'

'ครับ งั้นขอให้สนุกนะครับ'

'ค่ะ ขับรถดีๆนะค่ะ'

เอาละต่อไปต้องเจอคนเยอะแน่ๆเลยจะมาโชว์เปิ่นไม่ได้

ฉันเดินเข้างานมาก็เจอคนเยอะมากๆเลยล่ะทั้งชายและหญิงแต่ละคนแต่งตัวประชันความสวยกันเต็มที่ 

'ว้าวๆๆ น้องเนมวันนี้สวยเป็นพิเศษนะคะ'พี่เรียวเดินเข้ามาทักฉันเป็นคนแรก

'ก็ไม่หรอกค่ะ เอิ่มพี่เรียวค่ะแล้วนี่เจ้าของงานอยู่ไหนเหรอค่ะ'

'อ่อ ตามพี่มาเลยค่ะ ไอ้ไนท์ก็อยู่ด้วยนะ'

ฉันเดินตามพี่เรียวไปตลอดทางเดินมีแต่คนหันมามองฉันไม่รู้เพราะสวยหรือมีอะไรติดหน้ารึปล่าว

'ว้าว นางฟ้า มามะจุ๊บที'พี่ริกิเดินเข้ามาค้องคอฉัน

'เห้ยยยย ถ้ายังอยากที่จะมีอายุยาวๆม่อสาวต่อล่ะก็ อย่ายุ้งกับน้องกู'พี่โหด

'พี่ริกิค่ะนี่ค่ะของขวัญ'

'ไม่เห็นต้องเอามาให้เลยนิน่า'

'อยากให้ค่ะ^^'

'ส่วนพี่ไนท์ กลับบ้านเรามีเรื่องต้องคุยกัน ชิ'

'พี่ๆค่ะเนมขอตัวไปหาเพื่อนก่อนนะค่ะพอดีนัทกันไว้ที่นี่'

'ครับ ดินดีๆนะเดี๋ยวโดนลากนะหนู' พี่ริกิพูดแซว

ฉันเดินไปเรื่อยๆเพื่อมองหาอากาเนะและอายะแต่ไม่เจอใครเลยหรือว่าจะไม่มากันแล้วนะ ฉันไม่รู้จะไปหายังสองคนนั้นที่ไหนเลยออกมานั่งที่หน้าระเบียงหน้างานของพี่ริกิ

'เบื่อเหรอ'เลย์ลงมานั่งข้างๆฉันแต่ว่าเขามายังไงอะ-*-

'นายมาอยู่นี่ได้ไง'

'เดินผ่านมาเลยเจอเธอนั่งหน้างออยู่นี่ไงเลยเข้ามาทัก'

'อืมเหรอ ก็จริงที่นี่ก็แค่โรงแรมดังที่พี่ริกิมาจัดงานวันเกิดใครจะไปใครจะมาก็ไม่แปลก'

'ไปเดินเล่นกันไหม ถ้าเบื่อที่นี่'

'จะดีเหรอ'

'อืม ไม่เป็นไรหรอก อะนี่เสื้อคลุมใส่สะเดี๋ยวก็หนาวหรอก'เขายื่นเสื้อคลุมสีดำตัวใหญ่มาให้ฉัน

'แล้วจะเดินไหนดีอะ'

'ตามมาเถอะ'

ฉันเดินตามเขาออกไปขนพ้นจากตัวตึกโรงแรมและที่ๆเขาพาฉันมาคือสวนของโรงแรมนั่นเอง ถึงจะเป็นสวนแต่ก็ไม่มืดนะสว่างมาก

'ไงสวยไหม'

'อืมสวยดี นายพักอยู่ที่นี่เหรอ'

'ปล่าวแค่มาทำธุระที่ห้องอาหารของโรงแรมนี้น่ะ'

'อืม...'

ฉันเดินมาที่ศาลากลางสระน้ำ 

'ในงานไม่สนุกเหรอ'

'ก็ประมานนั้นไม่รู้จักใครเลยและก็หาเพื่อนไม่เจอ อุส่าแต่งสะสวยแต่ไม่เห็นจะสนุกเลย'

'อย่าทำหน้าแบบนั้นสิฉันอยากเห็นเธอยิ้มมากกว่านะ'

'อืมจะพยายาม'

'เอางี้ฉันจะเล่านิทานให้ฟังเอาป่าว' โตยัง

'โตแล้ว' 0....0ได้ไงอะรู้ได้ไงว่าเราคิดอะไร

'เริ่มล่ะนะ มีวันนึงเด็กชายวัย15ปีคนนึงเพื้อที่จะรับธุระกิจและการงานหน้าที่ของครอบครัวเขาต้องเรียนรู้อะไรหลายๆอย่างมากขึ้นถึงจะได้รับตำเหน่ง แล้วอยู่ๆเด็กชายคนนั้นก็ได้เลือกเดินทางไปที่ประเทศที่มีต้นไม้เยอะและวิวสวยทะเลสีคราม เขาได้ไปอยู่ที่นั่นได้4เดือนกว่าได้เรียนรู้อะไรมากมายที่ประเทศนั้น แล้วเขาก็ได้เจอกับผู้หญิงคนนึง ที่น่ารัก ถึงผู้หญิงคนนั้นจะพูดตรงเกินไปแต่ก็ยังน่ารักสำหรับเขา เขาและเธอเริ่มรู้จักและสนิทกันมากในเวลาไม่ถึงเดือนและแล้วเด็กชายคนนั้นก็ตัดสินใจขอเธอเป็นแฟน หญิงสาวตอบตกลงเพราะเธอก็ชอบเขาเช่นกัน ที่สองคบกันได้พักใหญ่จนมาถึงวันนึงเด็กชายถูกเรียกตัวกลับเพราะพ่อของเขาบอกว่าคู่หมั้้นของเขาใกล้จะกลับมาแล้ว เด็กชายตกใจมากที่ตลอดเวลาไม่เคยรู้เลยว่าตัวเองมีคู่หมั้น เด็กชายไม่อยากจากหญิงสาวทั้งๆที่ยังรักแต่กลับต้องจาก เขาไม่อยากให้หญิงสาวรอหรือเสียใจไปมากกว่านี้เขาเลยตัดสินใจบอกลา หลังจากนั้นเด็กชายก็เดินทางกลับประเทศของตนและไม่ได้เจอหญิงสาวคนนั้นอีกเลยถึงแม้ใจมันจะอยากเจอก็ตาม เวลาผ่านไปเขาได้แต่รอคู่หมั้นว่าเมื่อไหร่จะมาเขาจะได้ขอยกเลิกการหมั้นแล้วกลับไปหาคนที่เขารัก แต่รอนานแค่ไหน คู่หมั้นของเขาก็ยังไม่มา เด็กชายได้แต่ถามพ่อของตัวเองว่า เธอเมื่อไหร่จะมา พ่อเขาได้แต่บอกว่าต้องทนรอเพราะเรามันตระกูลย้อยตระกูลใหญ่อย่างเธอจะมาตอนไหนยังไงเราต้องรอ เด็กชายทั้งเสียใจและอดทนว่าเมื่อไหร่จะได้เจอเธอคนนั้นอีกสักครั้ง เธอคนที่เขารักหมดหัวใจ

จบแล้ว....'

'จริงอะ ทำไมมันจบเศร้าแบบนั้นล่ะ อะไรกันนี่นายจะเล่าให้ฉันอารมณ์ดีหรือเศร้าตามเนี้ยห๊ะ'

'ถ้าเธอมีสมองเยอะกว่านี้ก็คงจะเข้าใจในนิทานที่ฉันเล่าไป'-*-มันว่าฉันไม่มีสมอง

'แล้วเรื่องที่นายเล่าอะมันมีภาคต่อไป'

'ไม่รู้สิจะมีหรือไม่มีมันอยู่ที่เธอ' มึนค่ะสงสัยเขาคิดว่าฉันเป็นคนแต่งนิทานเรื่องนี้แน่ๆเลย เหอะๆ

'อืมมม ขอบคุณมากที่เล่านิทานให้ฟัง นี่ก็ดึกแล้วพี่ไนท์คงจะกลับแล้วขอตัวก่อนนะ'

หมับบบ 0x0 เขาจูบฉัน ฉันพยายามดิ้นให้หลุดแต่มันก็ไม่หลุดเขาแรงเยอะเกินไป

'ขอโทษนะ แต่เธอมันโง่จริงๆ ฉันอุส่าพูดจดหมดเปลือกแต่เธอก็ไม่เข้าใจ เหอะฉันล่ะอยากจะทุบกระโหลกของเธอออกมาดูจริงๆเลยว่ามันมีอะไรอยู่ในนั้น' 0....0 จูบเสร็จแล้วด่าต่อ ยังไม่พอเดินหนีอีกต่างหาก บ๊ะไอ้บ้านี่

ฉันเดินกลับเข้ามาในงานเพื่อนที่จะมาตามพี่ไนท์ให้กลับไปกับฉัน แต่ไม่ต้องหรอกพี่เขามายืนรออยู่หน้าประตูอยู่แล้ว

'ไปไหนมาอะ'

'เดินเล่นทำไมเหรอแล้วพี่มายืนอะไรอยู่ตรงนี้'

'รอเนมแหละ กลับกันยังพี่ง่วงมากเลย'

'ไปสิ'

'ไม่สบายเหรอหน้าแดงๆปากแดงๆ'

'ปะ...ปะ..ป่าว แค่ลมข้างนอกมันเย็น'

'แล้วเสื้อคลุมน่ะของใครเหรอตอนมาไม่เห็นมี'

'มีแต่เค้าฝากไว้ที่เค้าเตอร์'

'อ่อ ไปๆขึ้นรถส่วนเรื่องของฝากน่ะพรุ้งนี้นะพี่อยากกลับไปแล้วนอนเลย'

'อืม ขับรถดีๆเถอะน่า'

เจ็บปากชะมัด ฟันเขาและฟันของฉันมันกระทบกัน เขาคิดอะไรของเขานะถึงได้มาจูบฉันเนี้ย แล้วเขาจะให้ฉันเข้าใจอะไร วุ้ยๆๆ งง งง ไปหมดแล้ว

แล้วเสื้อคลุมนี่ทำไงดันลืมคืน ไว้เจอค่อยคืนละกัน 

..................................................................................