ลุ้นรักครั้งใหม่....กับหัวใจดวงเดิม

'คุณหนูครับ ตื่นได้แล้วครับถึงญี่ปุ่นแล้วครับ'=..=! ฉันลืมตาขึ้น เมื่อคุณปาร์คยูปลุก

'ถึงแล้วเหรอ แล้วนี่ฉันหลับไปตอนไหนล่ะเนี้ย'ฉันลุกยืนพร้อมกับบ่นพึมพัม

'ไปกันเถอะครับนายท่านเอารถมารัคุณหนูด้วยตัวเองเลยนะครับ'ฉันไปขอร้องเขารึไง ชิเสนอมาเองแท้ๆ

ฉันเดินตามปาร์คยูมาเรื่อย เดินมาถึงประตูก็แทบ..ช๊อค..จะช๊อคอะไรล่ะก็มาเยอะหยังกับราชินีเสด็จ -....-* ที่ฉันสังเกตุมีLimousine อยู่คันนึง ส่วนรอบๆเต็มไปด้วยBMWและรุ่นอืนๆที่ฉันไม่รู้จัก แฮ่ๆ

'ไม่เจอกันนานเลยนะเนม'ฉันละสายตาจากรถหรู หันไปมองผู้ชายวัยกลางคนใส่ชุดสูทสีเทา

'อย่าจ้องพ่อแบนั้นสิเขินนะ'0...0!

'เหอะ...แม่อยู่ไหน อ่อแล้วอีกอย่างคุณไม่ใช่พ่อฉัน ตลอดเวลา10กว่าปีไม่เคยสนใจเพราะงั้นคุณไม่เคยเป็นพ่อของฉัน'=_=*ถ้าแม่รู้ว่าฉันพูดแบนี้ไปนะคงจะจับฉันยัดถังขี้ตายแน่เลย

'จริงอยู่ที่ลูกยังคงโกรธพ่อแต่ถึงยังไงตลอดเวลา10กว่าปีพ่อก็'

'พอเถอะพาฉันไปหาแม่ได้แล้ว'ฉันไม่อยากจะฟังอะไรจากเขาทั้งนั้นมันเหมือนฟังคนแก้ตัว

'เชิญขึ้นรถคันนี้ครับคุณหนู'+....+ Limousine เลยเหรอ !!!!แต่เดี๋ยวนะ

'คันนี้คุณนั้งด้วยรึปล่าว'ฉันหันไปถามเขา

'ใช่ทำไมเหรอหรือรังเกียจ ถ้าแบบนั้นพ่อจะไปนั่งคันอืน'

'ได้ไงกันนั่นมันรถคุณ อีกอย่างมีตั้งหลายที่นั่ง ไปเหอะฉันคิดถึงแม่ล่ะ'

ฉันเดินเข้าไปนั่งในรถ ทั้งที่เจ้าของเขายังไม่ได้บอกให้ขึ้น แล้วเขาก็ตามเข้ามานั่งแต่เขาคงรู้ว่าฉันจะอึดอัดเขาเลยไปนั่งหน้าฉัน ชิรู้ตัวก็ดีโฮ๊ะๆ

'อยู่ที่ไทยสบายดีไหมลูก'

'เลิกเรียกแบนั้นสักที แล้วก็คุณอยากรู้จริงๆน่ะเหรอว่าฉันอยู่ที่โน้นเป็นยังไงน่ะ จริงอยู่ที่คุณซื้อบ้านและส่งตังให้แม่บ่อยๆ แต่สำหรับฉัน ฉันไม่ได้ต้องการของพวกนั้น สิ่งที่ฉันต้องการน่ะ.........มันคงไม่สำคัญสำหรับคุณ'

'จริงๆอย่างที่แม่หนูบอกเลย'

'บอกเรื่อง'

'แม่เล่าให้ฟังว่าหนูเป็นคนนิสัยเหมือนพ่อมาก'

'เฮ้อ แม่ก็พูดไป ฉันไม่เหมือนใครทั้งนั้น ฉันก็คือฉันตัวของฉัน ไม่เหมือนใคร พอเหอะเลิกชวนคุยฉันของีบนะถึงที่แล้วค่อยเรียก'

ไม่ได้ง่วงเลยสักนิด แต่แค่ไม่อยากตอบคำถามเขา ทิ้งไป10กว่าปีไปสนใจแล้วทีนี้มาเป็นหวง คุณไม่รู้หรอกสิ่งที่ฉันต้องการน่ะ คือพ่อที่อยู่ดูแล และปกป้องฉันและแม่ต่างหากไม่ใช่เงินหรือสิ่งของ

ฉันแกล้งหลับไปเรื่อยๆ จนรู้สึกได้ว่ารถจอด ฉันเลยรีบเด้งตัวลุก 

'เชิญลงได้เลยครับคุณหนู'คุณปาร์คยูเป็นคนมาเปิดประตูให้ฉัน

'ขอบคุณค่ะ'

'ไงยัยลูกตัวดีนั้งเครื่องสบายดีไหม'มาถึงก็เจอแม่ที่ยืนยิ้มหน้าบานเป็นจานเลย

'ใครจะไปมีความสุขเหมือนแม่ล่ะ'

'เอาเถอะยังไงก็มาแล้ว'

'ไม่ได้อยากจะมาเลยสักนิด'

'เนม....ถ้าหนูยังพูดไม่ดีอีกล่ะก็แม่จะตีจริงๆแล้วนะ'

'หนูโตแล้วนะค่ะแม่ ยังจะตีอีกเหรอ'

'ก็เนมทำตัวเป็นเด็กๆ'

'ไงๆสาวน้อยไม่เจอกันนานโตขึ้นสวยนะเราน่ะ'ฉันเลิกเถียงกับแม่แล้วหันไปหาผู้ชายที่สูงผมสีแดงแบบว่าหล่อลาก -,.-* 

'พี่เหรอ......'

'555 ไม่เจอนานจำไม่ได้เลยเหรอ'

'เหอะ....จำไม่ได้ว่าเคยมีพี่หน้าตาแบบนี้'

'หล่อล่ะสิ555น้องพี่ก็สวยนะ'เอาละทีนี้ผีชมกันเอง

'ปล่าวจะบอกว่าไม่หล่อหุหุ'

'มาให้ทุบเหม่งเลยเค้าอุส่าชมตัวไหงตัวไม่ชมเค้าอะ'

'ไปเถอะไนท์ เนมแม่บ้านเขากำลังทำอาหารเนมไปอาบน้ำสะส่วนไนท์ก็เช่นกัน'

'ไนท์ยังไงก็พาเนมไปที่ห้องของน้องแล้วกันนะพ่อฝากน้องด้วย'

'ครับรับทราบ ไปยัยตัวแสบไปอาบน้ำด้วยกัน^_^!'

'บ้าเหรอ โตๆกันแล้วจะมาอาบน้ำด้วยกันได้ไง'

'ทำไมอะตอนเด็กผมจำได้แม่ยังจับเราสองคนอาบด้วยกันอยู่เลย'

'นั้นมันเด็กนี่โตแล้วอีกอย่างน้องก็หน้าแดงมากแล้วนั้นไปๆเลิกแกล้งกันไปอาบน้ำ'

ฉันโดนพี่ไนท์ลากวิ่งมาที่คฤหาสน์หลังใหญ่แล้วลากวิ่งขึ้นบันได

แฮก...แฮก...

'อะถึงแล้วนี่ห้องของเนมนะส่วนห้องพี่อยู่ข้างๆนี่แหละห้องของแม่นะอยู่ชั่นบนสุด'0...0

'แม่ไม่เหนือยเหรอที่ต้องเดินขึ้นบันไดไปชั้นบนขนาดนั้น'

'เหนือยอะไรก็ใช้ลิฟสิที่นี่ตั้ง7ชั้นถ้าเดินคงแย่'-*-

'มีลิฟ ละ..แล้วทำไม ต้องพาฉันวิ้งขึ้นบันได้มันเหนือยนะรู้ไหม'

'เอาน่าใจเย็นๆแบบว่าพี่อยากให้เราชินไวๆไง'

'ชิ แกล้งกันนี่น่า'

'ไปอาบน้ำไปแล้วเจอกันที่โต๊ะอาหาร อ่อถ้าหาลิฟน่ะเดินเลยห้องพี่ไปเรื่อยจะเจอเองล่ะ แต่ทางที่ดีบันได มันกว่านะพี่ว่าออกกำลังกายด้วย ถ้าไม่มีอะไรแล้วพี่ไปอาบน้ำล่ะเดี๋ยวโดนด่า'

พี่ไนท์เดินเปิดประตูห้องของพี่เขาเข้าไป ฉันเลยหันมาที่ห้องของฉันบ้าง

ข้างในจะเป็นยังไงนะ +....+บ๊ะเจ้า ห้องใหญ่จังแถมตกแต่งได้ดีทีเดียว แล้วนี่ห้องน้ำอยู่ไหนหว่า ห้องนี้รึปล่าว .....ไม่ใช่ห้องอะไรล่ะเนี้ย

กระจกเยอะจังสงสัยคงจะเป็นห้องแต่งตัว หาชุดใส่ดีกว่า ครืดดด....โหชุดเพียบ +...+ อืมชุดนี้ดีไหมน่า ไม่ดีกว่าโป๊ไป ชุดนี้ล่ะกัน 

ทีนี้ก็หาห้องน้ำต่อ มีอีกสองประตู ไม่เข้าใจทำไมต้องทำหลายๆประตูด้วย ชิ

..................................................................................