พิลลาธิเนียร์ กับ ปริศนาแห่งวอสตันอคาเดมี

9.7

เขียนโดย IBmissingpin

วันที่ 21 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 20.19 น.

  6 ตอน
  7 วิจารณ์
  8,719 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 30 มีนาคม พ.ศ. 2557 14.56 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) หน่วยควบคุบปีศาจและนักเวทย์แห่งอาณาจักร

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"นั่นมันบ้าอะไรน่ะ!"ยัยมิสซิสหน้าปลาทูที่เพิ่งเข้ามาเมื่อตะกี้สบถด้วยความตกใจ"ฉันต้องไปแจ้งหน่วยรักษาความปลอดภัย!"หล่อนวิ่งออกไปอย่างตื่นตูม

พิลลาธิเนียร์ยังคงหน้าเป๋อเหลออยู่บนเก้าอี้ มวลพลังงานแปลกๆสีดำยังคงใกล้เข้ามาเรื่อยๆ พิลลาธิเนียร์ได้ยินเสียงอะไรบางอย่างระเบิดข้างหลัง พร้อมกับหญิงสาวผมสีม่วงผูกทวิลเทล ใส่ชุดหนังรัดรูปสีดำแถมยังถือปืนแปลกๆพร้อมกับระเบิดและกระสุนเต็มตัว นี่มันบุคคลอันตรายแล้ว! ยัยนี่เข้ามาได้ยังไงน่ะ

"เหอะ!อยู่ดีไม่ว่าดีนะ อแลงเจอร์กูส จะดวลกับฉันน่ะไวไปพันปีย่ะ!"เธอพูดพร้อมกับยิงอะไรบางอย่างใส่มวลพลังงานสีดำแทบจะในทันที มันพุ่งใส่มวลพลังงานนั่นโดยที่เฉียดผมพิลลาธิเนียร์ไปห้ามิลเศษ

อานุภาพของสิ่งนั้นทำให้มวลพลังงานกลายเป็นของเหลวใสๆ หญิงสาวผมม่วงเอาขวดอะไรบางอย่างออกมาของเหลวนั่นลอยตัวเข้าไปในขวดอย่างรวดเร็ว

"นี่ แม่หนูที่น่ารักจ๋า"เธอพูดกับพิลลาธิเนียร์ด้วยน้ำเสียงสดใส ผมของเธอสะท้อนประกายแสงจากช่วงโหว่ตรงเพดานที่เพิ่งทะลุเข้ามา "จะดีอย่างยิ่งถ้าเธอบอกกับยัยผู้หญิงที่ส่งเสียงวี้ดว้ายก่อนหน้านั่นว่าไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นมาก่อนในห้องนี่ ฉันชื่อสเตสินี่ร์ วิลม่าร์ เป็นเจ้าหน้าที่หน่วยควบคุมปีศาจและนักเวทย์แห่งอาณาจักร เรียกฉันว่าสเตซี่ก็ได้นะ"

เสียงเพลงอะไรบางอย่างดังอย่างแสบทรวงจนพิลลาธิเนียร์ต้องเอามือปิดหู

"Come on! shoot faster just a little bit of energy!....."หญิงสาวกดรับโทรศัพท์สีชมพูหวาวแหวว ที่แท้มันคือเสียงริงโทน(ปีศาจ!)น่ะเอง

"อะไรนะ! กลับทันที ให้ฉันแวะร้านอะไรนิดหน่อยไม่ได้เหรอ... จ้าๆแม่หญิงคนสวย เข้าใจแล้ว จะกลับเดี๋ยวนี้แหละ ไว้เจอกัน"เธอหันมาทางพิลลาธิเนียร์ "ไปก่อนนะ ช่วยทำตามที่ขอด้วยนะจ้ะ"

เกิดเสียงดัง ปัง! ก่อนที่หญิงสาวที่ชื่อสเตซี่จะหายไปพร้อมกับช่องโหว่ตรงเพดานและทุกอย่างก็กลับมาเป็นปรกติ

"นี่แหละค่ะ ตรงนี้เลย!"ยัยมิสซิสหน้าปลาทูเข้ามาพร้อมกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสี่คน

"ไม่เห็นมีอะไรเลยนี่ มิสซิสเซนูเวล"หนึ่งในเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยพูดขึ้นมาอย่างเบื่อหน่าย 

"มีจริงๆนะคะคุณ นี่! เธอก็เห็นใช่มั้ย"หล่อนหันมาทางพิลลาธิเนียร์ พิลลาธิเนียร์ส่ายหน้าแล้วทำท่าทางว่า ยัยมิสซิสเซนูเวลต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ

"ถ้าอย่างนั้นก็ขอตัวนะครับ มิสซิสเซนูเวล"พวกผู้รักษาความปลอดภัยเดินออกไป พิลลาธิเนียร์ลุกขึ้นจากที่เสียเวลามาเกือบครึ่งชั่วโมง

ห้องบรรยายวิชามนตราศึกษา

วิชามนตราศึกษาเป็นหนึ่งในจำนวนวิชาที่พิลลาธิเนียร์ชอบ เหตุผลหลักคือเธอชอบมนตราและอีกเหตุผลคือมิสซิสวิเวียน เพื่อนในชั้นบอกว่าเธอเป็นคนสวยเอาการ ผมสีน้ำตาลเข้ม ผิวเนียนละเอียดราวกับน้ำนมและนัยตาหวานสีน้ำผึ้ง ที่สำคัญที่สุด เธอบรรยายได้ไม่น่าเบื่อนักเมื่อเทียบกับเสียงหึ่งๆเหมือนผึ้งตอมเกสรดอกไม้ของมิสซิสคนอื่น 

ในคาบนี้จะต้องเรียนร่วมกับชั้นเบลลาเธียร์เนื่องจากมาดามเลอร์เดอเวียไม่อยู่ พวกรุ่นพี่ดูจะดีใจกันใหญ่ ไม่เข้าใจยัยพวกนี้จริงๆเลย 

"สวัสดีเด็กๆ ทั้งชั้นอพิลสโลว์และเบลลาเธียร์ สบายดีกันมั้ยจ้ะ"มิสซิสวิเวียนทักทายอย่างยิ้มแย้มเเจ่มใส 

"สบายดีค๊า" "หนูสบายดี""สบายดีสุดๆเลยครับ" ทุกคนแย่งกันตอบอย่างเอาเป็นเอาตาย 

 "เอาล่ะๆ เด็กๆทุกคน วันนี้ฉันมีผู้เชี่ยวชาญพิเศษด้านมนตรามาทำการสาธิตแก่เราโดยเฉพาะ เขาเป็นเพื่อนสมัยเด็กของฉันเองแหละจ้ะ "หลังจากที่มิสซิสวิเวียนจกล่าวจบมีเสียงดัง เปรี้ยง! พร้อมกับกลีบดอกกุหลาบและกลิ่นน้ำหอมอ่อนๆหน้าห้องบรรยาย

"ฉันชื่อสเตซินี่ร์ วิลม่าร์ จะมาเป็นผู้ช่วยของวิเวียนผู้น่ารักในการสอนครั้งนี้เองนะ" สเตซี่ไม่มีอาวุธทางการทหารเหมือนตอนเเรกเธอใส่เสื้อติดระบายลูกไม้สีชมพูหวาวแหววและกระโปรงผ้าแก้วสีเดียวกัน พิลลาธิเนียร์ตาโต เธอลุกขึ้นอย่างลืมตัว

"นี่เธอ มาอยู่ที่นี่ได้ไงน่ะ!"ทั้งห้องบรรยายมองเธอเป็นตาเดียว"มีอะไรเหรอจ้ะ พิลลาธิเนียร์"มิสซิสวิเวียนถามด้วยความห่วงใย แม้ว่าแต่ก่อนเธอจะไม่ชอบมิสซิสที่เรียกเด็กด้วยหมายเลข แต่ตอนนี้ความรู้สึกต่างกันลิบลับ น่าอายยิ่งกว่าตอนที่เรียกด้วยหมายเลขซะอีก

 "ม...ไม่มีอะไรค่ะ ฉันไม่สบายนิดหน่อย"

 พิลลาธิเนียร์นั่งลง เธอมองไปที่สเตซี่ มีแววขำขันในดวงตาสีม่วงของเจ้าหล่อน อะไรกันนะยัยนี่! 

"เอาล่ะทุกคนเปิดไปที่ มนตราแห่งความมืด หน้า 23 วันนี้เราจะมา...."พิลลาธิเนียร์ไม่ได้ตั้งใจฟังที่มิสซิสวิเวียนพูด เธออ่านเรื่องมนตราแห่งความมืดมาแล้วเป็นร้อยรอบร้อยเรื่อง บทความ งานวิจัย ทุกๆอย่างที่เกี่ยวกับมัน เพราะฉะนั้นจึงไม่เป็นปัญหานัก เธอได้แต่มองสเตซี่ร่ายมนตรานู่นนี่เป็นการยกตัวอย่าง พิลลาธิเนียร์แลกเชอร์ตามได้สองสามบท

มนตราเลอเพอร์นี่

เจนน่า เลอเพอร์นี่ เป็นผู้ค้นพบ

เปลวไฟสีฟ้าอมเขียว ทำให้มีอาการผิวไหม้ เจ็บปวดและทรมาณ

 

มนตราเลเอก้า

จอร์น โลราโด เป็นผู้ค้นพบ

กรงเล็บพิฆาต ตายทันที

 

มนตราอิมพ์

อแลงเจอร์กูส เวลลาลิน เป็นผู้ค้นพบ

มวลพลังงานสีดำ ทำลายพลังชีวิตในระยะ 5 เมตร ลดพลังชีวิตผู้ใช้ 

อแลงเจอร์กูส...? ชื่อนี้คุ้นๆนะ เอาเถอะ ไม่ว่ายังไงคืนนี้เธอต้องไปหาเรื่อง หน่วยควบคุมปีศาจและนักเวทย์แห่งอาญาจักร ให้ได้ อ้อ รวมถึงชื่อ สเตสิเนียร์ วิลม่าร์ ด้วย

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา