พิลลาธิเนียร์ กับ ปริศนาแห่งวอสตันอคาเดมี

หลังจากที่พิลลาธิเนียไปแหย่จมูกเสือเมื่อคาบที่แล้วเป็นเหตุให้ต้องมายืนโต๋เต๋หน้าห้องเรีนจนแลดูคล้ายหุ่นไล่กาสภาพหลอนแปลกๆ เมื่อคืนเธอติวหนังสือและทบทวนบทรียนมากเกินไปจนตาบวม แต่ที่จริงก็เป็นแบบนี่ทุกคืนแหละ พิลลาธิเนียไม่ตั้งใจเวลาพวกมิสซิสทั้งหลายสอนก็จริงแต่เธอก็ชอบวิชาพวกนี้เอามากๆและการทบทวนคนเดียวมันก็ดีกว่าเยอะตรงที่ไม่ต้องฟังเสียงเอื่อยๆเหมือนเวลาแมลงวันตอมเค้กของพวกมิสซิสเหล่านั้น

 10.30 น.

วิชาเพิ่มเติมในสายชั้น

"วอสตันอคาเดมีเป็นโรงเรียนที่ก่อตั้งมานานแล้วนับตั้งแต่สมัยยุคกลาง เป็นโรงเรียนของเหล่าจอมเวทย์ อัศวินและผู้คนที่มีคุณภาพในด้านสาขาต่างๆรวมถึงราชวงศ์หรือแม้แต่เด็กเหลือขออย่างพวกเธอเราก็สามารถปั้นให้เป็นคนดีของสังคมได้...."

เสียงของมิสซิสรีกาน่าคือเสียงที่ฟังแล้ว รู้สึกอยากต่อยหน้าคนพูดเป็นที่สุด นี่หล่อนโตมาจนอายุป่านนี้ได้ยังไงกันนะ พิลลาธิเนียคิดพลางจ้องมองกระดาษในมือที่ลอยมาหลังจากที่มิสรีกาน่าบรรยายจบ

"อพิลสโลว์เป็นชั้นเรียนที่ต้องมีการเลือกวิชาเพิ่มเติมหลังจากเรียนเสร็จ ต่อไปนี้พวกเธอจะไม่มีเวลานั่งว่างจดยิกๆบ้าบอกันหลังเลิกชั้นแล้วนะ ทีนี้ก็เลือก แล้วให้....."มิสซิสรีกาน่าเว้นจังหวะ "ผู้ศึกษาหมายเล็ก 38เก็บมาส่งหลังหมดคาบ พวกเธอจะเรียนเพิ่มเติมกันในวันพรุ่งนี้ มีปัณหาอะไรก็ไปที่ห้องเลือกเรียนวิชาเพิ่มเติมวอสตันอคาเดมีตอนเช้าแล้วกัน"

บ้าชิบ! พิลลาธิเนียนึก เพื่อนในห้องมองเธอเป็นตาเดียว เด็กที่โดนเรียกบ่อยที่สุด ใช่ ผู้ศึกษาหมายเลข38 เป็นเลขเดียวที่ทุกคนจำได้และนั่นคือ ฉันเอง!

พิลลาธิเนียเลิกสนใจเเล้วหันมามองกระดาษในมือ

หมายเหตุ:สามารถเลือกเรียนได้เพียงหน่วยการศึกษาเดียวและไม่สามารถเปลี่ยนหน่วยการศึกษาจนกว่าจะถึงชั้นเบลลาเธียร์

หมายเหตุ2:ชมรมที่อยู่นอกเหนือจากนี้คือชมรมที่มีการคัดผู้ศึกษาเองได้แก่

-ชมรมร้องเพลงสำหรับเด็กที่มีพรสวรรค์

-ชมรมกีฬา(คัดเฉพาะ)เพื่อส่งเสริมความสามารถ

-ชมรมนักเวทย์ผู้มีพรสวรรค์หาตัวจับยาก

มิสซิสผู้ดูแลจะไม่แจกใบเลือกวิชาเรียนให้

หมายเหตุ3:ชมรมวัตถุไร้เวทย์จะแจ้งรายละเอียดต่างๆที่เหลือในห้อง2ชั้นอพินสโลว์

เกมกีฬาบนท้องฟ้าน่ะเหรอ พิลลาธิเนียร์คิด เรื่องการลอยตัวยังพอไหวแต่เรื่องกีฬาเธอห่วยสุดๆ ทำนายและปรุงยา ก็ไม่น่าสนใจซักนิด แร่ธาติและอัญมณี รายนี่คงจำกันหัวระเบิดแน่ อัญมณีน่ะมีเป็นร้อยๆชนิด ให้มาเอาดีด้านนี้ขอตายซะดีกว่า

พวกศาสตร์มืดอะไรนี่ก็น่าสนแต่สัตว์วิเศษและพืชพันธ์นี่ไม่เคยเรียน...

พิลลาธิเนียร์ชั่งใจก่อนจะขีดถูกด้านหลัง สัตว์วิเศษและพืชพันธ์ การลองอะไรใหม่ๆคงไม่น่าเสียหายนักหรอก พิลลาธิเนียร์คิด

1 ชั่วโมงต่อมา

เด็กนักเรียนเริ่มทยอยกันออกจากห้อง บนโต๊ะของพิลลาธิเนียร์มีกองกระดาษกองใหญ่ คงไม่มีใครคิดจะส่งให้เธอตรงๆหรอก

พิลลาธิเนียร์ทยอยนับ เมื่อเห็นว่าครบแล้วเธอก็เดินไปที่ห้องของมิสซิสรีกาน่า

"รีกาน่า เธอมันนังตัวร้าย!!!"เมื่อได้ยินเสียงโวยวายในห้องพิลลาธิเนียร์หยุดกึกในระยะทางห้าเมตรก่อนถึงห้องของมิสซิสรีกาน่า สัมผัสการได้ยินของเธอค่อนข้างดีกว่าคนอื่น

"เธอไม่มีวันได้มันมาแม้แต่หยดเดียว!"

"งั้นเหรอ"มิสรีกาน่าพูด มีแววเย้ยหยันใน้ำเสียง "แล้วฉันจะคอยดู"

หญิงสาวผมสีแดงเพลิงเดินปึงปังออกไป พิลลาธิเนียร์เข้าไปส่งงานโดยทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งที่ยังนึกฉงนในใจ มิสซิสรีกาน่ารับเอกสารมา

ของที่ว่า มันคืออะไรกันนะ?

วันรุ่งขึ้น

พิลลาธิเนียร์ตื่นเช้าอย่างไม่สดใสนักจากการติวอย่างหนักหน่วงเมื่อตอนดึก แถมยังมัวแต่หาข้อมูล ของวิเศษและวัตถุปรุงยา กับ ศาสตร์ทำนายลี้ลับ อย่างบ้าคลั่งอีกด้วย จนตอนนี้เธอแทบจะท้าดวลกับนอสตราดามุสได้สบาย

น่าแปลกที่ความรู้สึกเอื่อยเฉื่อยที่เป็นมาเกือบสองอาทิตย์หายไปอย่างสิ้นเชิง.....

พิลลาธิเนียร์จำได้ว่าเมื่อวานเธอลืมเอาเอกสารเลือกวิชาเรียนของเธอไปส่งเธอจึงคิดจะเอาไปวันนี้แทน

แต่เมื่อควานหาในกระเป๋าพิลลาธิเนียร์ก็พบว่า มันหายไปซะแล้วสิ....!?!

ห้องเลือกวิชาเพิ่มเติมวอสตันอคาเดมี

พิลลาธิเนียเดินเขาไปอย่างหดหู่ในจิตใจ มีป้าหน้าตาเหมือนม้านั่งอยู่

"มาขอเบิกใบเลือกเรียนวิชาเพิ่มเติม....ค่ะ"พิลลาธิเนียร์เติมคำว่า 'ค่ะ' อย่างไม่เต็มใจนัก ทำหน้างออย่างกับปลาทูแบบนั้นใครจะไปอยากพูดดีด้วย

"เอาเอกสารเลือกวิชาไป แล้วเซ็นชื่อตรงนี้"

 พิลลาธิเนียร์ทำตาม

ในเอกสารนี่มีวิชาที่ให้เลือกเยอะกว่าที่มิสซิสรีกาน่าให้มาเพราะมีวิชาวิจัยมังกร วิชาวิจัยวัฒนธรรมต่างถิ่นและวิชาการเดินเรือเพิ่มเข้ามาพิลลาธิเนียร์เลือกอย่างที่สอง

"เอาเอกสารมา ฉันจะเอาไปให้มิสเตอร์ผู้สอน"พิลลาธิเนียร์ยื่นให้ 

สายตาของเธอมองไปที่หน้าต่าง ยัยมิสซิสหน้าปลาทูออกไปแล้ว พิลลาธิเนียร์เห็นอะไรบางอย่าง มวลพลังงานสีดำทมิฬกำลังมาทางนี้