remember.....สัมผัสรักแห่งหัวใจ

 
 
                                     
 
 
                             บทที่. 3 จุดเริ่มต้นพี่ชายกับเพื่อนรัก
 
 
         ลมเย็นๆๆๆพัดผมสีทองของฉันปลิวสไหวขณะนั่งรอพวกมาย อยู่ใต้ต้นไม้ ฉันจึงหยิบหนังสือเล่มโปรดขึ้นมา
อ่านแก้เช็ง เมื่อวานตอนเย็นรีนส่งข้อความทางไลน์มาบอกว่าจะตั้งกลุ่มติวหนังสือกันและทุกคนในกลุ่มก็เห็นด้ว
 
 
        " ไงคาเมลเด็กดีแต่เช้าเลยนะ ". รีนเป็นคนทักฉัน และมายก็เดินมาทักฉัน ฉันบอกมายกับรีนว่าห้ามบอกใครเรื่องที่
 
         ฉันชอบพี่ชิน และมายกับรีนก็สัญญาว่าจะไม่บอกใคร โมกับชมพู่เดินมาทางฉันและพวกเราก็นั่งคุยเรื่องของผู้หญิงนะ.
 
 
         " ไง ". น้ำทักฉันเป็นคนแรกและน้ำก็พูดกับฉันอย่างเป็นมิตร. พอเริ่มเรียนฉันก็เดินกับน้ำ. นั่งโต๊ะเดียวกันกับน้ำ.
ส่วนคนอื่นในกลุ่มก็เดินคู่ใครคู่มัน รีนเดินกับมาย. โมเดินกับชมพู่. ถึงฉันจะเพิ่งรู้จักพวกเพื่อนๆแต่ฉันรู้สึกว่าเรารู้จักกัน
มานานเป็นชาติแล้วแล้วตอนเที่ยงพวกเราจะเข้าห้องสมุดกันทุกวัน ไม่ได้เข้าไปอ่านหนังสืือนะแต่พากันเข้าไปลอกการบ้านรีน
 
      หลังเลิกเรียนฉันกับน้ำก็ไปนั่งในร้านกาแฟหน้าโรงเรียน น้ำพูดเรื่องตลกให้ฉันฟังมากมาย และน้ำก็เล่าเรื่องที่น้ำ
แอบชอบรุ่นพี่ให้ฉันฟัง แต่น้ำก็ไม่ได้บอกชื่อ. ฉันเลยไม่รู้ว่าน้ำแอบชอบใคร. แต่น้ำเอาจริงกับความรักครั้งมากเลยดู
จากที่น้ำพูดถึงว่าผู้ชายคนนั้นหล่อราวเจ้าชาย แฟนก็ไม่มี. ใจดี. พูดเพราะ. น่ารัก นิสัยดี. เป็นคนดี. และนี้เป็นรัก
ครั้งที่สองของน้ำ น้ำบอกว่ารักแรกของน้ำตอนจบมันน่าเศร้ามาก. น้ำไม่อยากพูดถึงฉันเลยไม่อยากทำให้น้ำเศร้ากับ
เรื่องราวในอดีตอีก ฉันรู้สึกว่าน้ำเป็นเพื่อนรักของฉันจริงๆๆ. และฉันก็ไม่อยากเสียเพื่อนดีดีแบบน้ำไป. น้ำยื่นกระดาษ
สีเขียวให้ฉัน. และให้ฉันเขียนเบอร์โทรศัพให้ และเราก็แลกเบอร์โทรศัพกัน 
 
           " คาเมล รอนานยัง ". พี่มอนเดินเข้ามาและถามฉัน
          " พี่มอนค่ะนี่เพื่อนรักคาเมลเองชื่อน้ำค่ะ". พอฉันพูดจบน้ำ
ก็ยิ้มให้กับพี่มอน. แล้วพี่มอนก็ยิ้มให้กับน้ำ.
 
           "พี่มอนน้ำน่ารักใช่ปะละ."ฉันถามพี่มอนเพื่อแกล้งยัยน้ำ
 
           "น่ารัก  " พี่มอนพูด
 
           "โอ้!! พี่มอนชมผู้หญิงว่าน่ารักในรอบหลายล้านปี "ฉันพูดเสียงดังเพื่อให้น้ำได้ยิน.
 
           "ขอบคุณค่ะ". น้ำตอบพี่มอนแล้วก็ยิ้ม แต่ฉันว่าน้ำเขินด้วยแหละ 
 
           " น้องน้ำให้พี่ไปส่งที่บ้านไหมครับ ". พี่มอนพูด
 
           " จะดีหรอค่ะ". น้ำตอบพี่มอน. พี่มอนกับน้ำทำเหมือนฉันไม่มีตัวตนเลย
 
           " งั้นเราไปกันเถอะน้ำ " ฉันพูดบอกน้ำ และน้ำก็พยัคหน้าให้ฉัน ตอนนี้เรานั่งอยู่ในรถเฟอรารี่สีน้ำเงินของพี่
มอน  ฉันกับน้ำเรานั่งคุยกันจนมาถึงบ้านของน้ำ
 
It's been said and don Every beautiful thought's been already sung And I guess right now here's another one So your melody will play on and on, with best of 'em You are beautiful, like a dream come alive, incredible A centerfold miracle, lyrical You've saved my life again And I want you to know baby          " ไม่รับหรอ" พี่มอนถามฉันขณะที่ฉันนั่งอ่านหนังสืออยู่ในรถ ฉันไม่อยากรับเดี่ยวพอฉันอ่านิยายอีรอบของ
มันจะไม่ฟิน ฉันจึงยืนโทรศัพให้พี่มอนรับ.
 
           " เบอร์แปลก" พี่มอนพูดแล้วก็กดรับ
           " ฮันโลครับ". พี่มอนพูด
          ("_______________". )
          " ฮันโลครับ มีอะไรหรือเปล่าครับ". พี่มอนพูดและยืนโทรศัพให้ฉัน
         ( ". ใช่เบอร์ น้องคาเมลหรือเปล่าครับ ") ใครวะโทรมาเสียงไม่คุ้นเลย
          ". ใช่ค่ะ. แล้วนี่ใครค่ะ ". อยารู้มากตอนนี้ว่าใครมันบังอาจมารบรวนเวลาคนอ่านหนังสือเนีย
          " ไม่ใช้เขาโทรมาจีบแกหรอคาเมล " เสียงพี่มอนพูดได้น่าถีบมาก ฉันถะลึ้งตาใส่พี่มอนและพี่มอนทำท่าว่างอน
          (" โชล ครับ เพื่อนรักของชินครับ "). อ้าว! แล้วจะโทรมาทำไมเนียไม่ใช่พี่ชินชะหน่อย หรือว่าจะโทรมาจีบเราจริงๆๆอย่างที่พี่มอนพูดนะ. ถ้าเป็นอย่างนั้นฉันจะทำยังไงเนีย ่
          ". แล้วพี่โชลมีอะไรไหมค่ะ. ถึงโทรมา ". ตอนไหนจะหยุดพูดฟะ. รู้ไหมว่ามันน่าเบื่อ
          (" ไม่มีครับ แค่โทรมาเช็ดว่าใช่เบอร์น้องคาเมลหรือเปล่าครับ. ฝันดีนะครับบาย") ไปเลยยะไม่ต้องมาบาย แล้วพี่โชลเอาเบอร์ฉันมาจากไหนเนี่ย หรือว่าน้ำจะเป็นคนให้คงไม่ใช่หรอกมั้งแต่ชั่งมันเถอะ
 
                                    
                                       (   ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยนะค่ะ )