ครูฝึกสอนสุดน่ารักกับนักเรียนสุดกวน

"วันนี้เป็นวันสุดท้ายแล้วน่ะค่าบที่ทุกคนจะได้อยู่ที่นี้รุ่งนี้ทุกคนก็จะได้กลับบ้านของตัวเองกันแล้วน่ะค่าบวันนี้ก็ขอให้
ทุกคนสนุกกันอย่างเต็มที่น่ะคับ"เสียงผู้ชายคนหนึ่งพูดก่อนจะเปิดเพลงแดนซ์มันส์ๆ"นี่ประธานเธอจัดแผนได้ดีมว้าก"
เสียงเพื่อนคนหนึ่งพูดก่อนจะเต้นต่อ
 
รุ่งเช้า
 
"ตื่นๆจะกลับแล้ว"ฉันพูดกับร่างบางที่นอนแผ่อยู่ในเต้นท์"ค่าบๆ"เสียงนั้นพูดด้วยความเบื่อหน่าย "ขอให้ทุกคนมากัน
ที่นี้น่ะค่ะเตรียมตัวกลับโรงเรียนค่ะทุกคน"เสียงของสร้อยพูดผ่านที่กระจายเสียง"ถ้ามากันหมดทุกคนแล้วก็ขึ้นรถบัสกัน
เลยน่ะค่า"เธอพูดอีกครั้งหนึ่ง ไม่นานนักพวกเราก็เคลื่อนตัวออกจากป่ามาชูก้ากัน นานที่จะถึงโรงเรียน เซ็งๆโด่ๆทำไม
เค้าต้องให้ครูมัฟไปนั่งรถคันที่2ด้วยอ่าชิเบื่อเลยตรู"เป็นไรไม่มาเต้นด้วยกันละ"ฟิกถามฉันด้วยความเป็นห่วง
"ไม่ละฉันขอบาย"ฉันพูดก่อนจะหันออกไปมองวิวนอกหน้าต่าง
 
2ชั่วโมงต่อมาเราก็มาถึงโรงเรียน
 
"เมื่อยเฟ้ย"สิกพูดก่อนจะเดินเข้าโรงเรียนไป"เฮ้อ!อะไรจะเหนื่อยเมื่อยได้ขนาดนี้"ฟิกพูดก่อนจะบิดขี้เกียจ
"เฮอะๆฉันก็ว่างั้นแหละ"ฉันพูดก่อนจะเดินเข้าไปนั่งในโรงเรียน"ฮึ้ย"เสียงหนึ่งพูดก่อนจะนั่งลงข้างๆฉัน"อ๊ะ!ครูมัฟ"
ฉันพูดก่อนจะยิ้มให้ครู"ครูมัฟเฟิลคับคือครูยานีเรียกคับ"เสียงเด็กผู้ชายคนหนึ่งพูดอย่างเขินๆ"จ้ะ"ครูมัฟตอบก่อนจะ
เดินไป ฮึแกนี่มันมารขัดขวางฉันชัดๆว่าแต่นายนิหน้าคุ้นๆแหะใครหว่าโอ้ยนึกไม่ออกวุ้ย"นายชื่ออะไรมิทราบ"ฉันว่า
พร้อมจะชี้หน้าเขา เขาดูตื่นๆก่อนจะตอบอย่างกวนประสาท"ฉันชื่อไรแล้วมันทำไมมิทราบ"นายนั้นว่าก่อนจะเดินหนีไป
คนอะไรฟ่ะกวนประสาทสุดๆ น่าจะจระเข้ฟาดหางไปสักรอบชิ ฉันเดินเซ็งๆเข้าไปในโรงเรียนไม่มีไรทำแล้วไปไหน
ดีหว่าฉันคิดก่อนจะหันหน้ามองซ้ายขวาไม่มีที่ไปแล้วอ่า "มากับครูหน่อย"อยู่ดีๆครูลีฟก็วิ่งมาลากฉันไปสวนหย่อม
หลังโรงเรียน ครูหยุดหอบสักพักก่อนจะเดินเข้าไปในสวนหย่อมแล้วไม่ลืมลากฉันเข้าไปด้วย ยังไม่ลืมกันแหะ
"อ่าลากหนูมาทำไม"ฉันถามเมื่อครูหยุดอยู่ตรงกลางสวน"เออ...คือ..."ครูพูดกะตุกกะตักเหมือนมีอะไรปิดบัง
"มีอาร้าย"ฉันพูดเสียงสูง"ครูชอบเราน่ะ"ครูพูดก่อนจะประกบริมฝีปากของครูเข้ากับปากของฉันจูบที่แสนดูดดื่มกำลัง
จะกลายเป็นจูบที่แสนเร้าร้อนแต่ ผละ เพลี๊ยะฉันผลักครูออกก่อนจะตบหน้าของครูอย่างแรงแล้ววิ่งออกไปจาก
สวนหย่อมทั้งน้ำตา ฉันนั่งบริเวณม้าหินอ่อนเพื่อเช็ดน้ำตาที่ไหลพรากออกมา ไม่นานนักฉันจึงขับมอเตอร์ไซค์
กลับบ้าน เมื่อกลับมาถึงบ้านฉันนอนลงกับเตียงก่อนจะปล่อยโฮออกมา