รักล้นเหลือของสองพี่น้อง(18+)
8.3
เขียนโดย 
มิคาเอล
วันที่ 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 14.46 น.
1 ตอน
2 วิจารณ์
6,587 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 15.40 น. โดย เจ้าของนิยาย
แชร์นิยาย
1) [ไม่มีชื่อตอนค่ะ]
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบ้านหลังหนึ่งที่ห้อมล้อมไปด้วยดอกไม้นานาชนิดแลดูบ้านหลังนี้
สงบสุขในห้องนอนที่มีเด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารักกำลังหลับใหลใน
ห้วงนิทราเขาคือ 'ฮิคาริ' ประตูบานใหญ่ได้ถูกเปิดออกด้วยชาย
หนุ่มหน้าตาหล่อเหลาเอาการเขาคือ 'เคย์' ชายหนุ่มค่อยๆเดิน
มายังที่นอนของหญิงสาวเขาค่อยๆนั่งลงบนเตียงข้างๆช้าๆ
"ตื่นได้แล้วยัยฮิคาริ" เคย์พี่ชายของฮิคาริปลุกฮิคาริที่กำลัง
หลับใหลไม่รู้เรื่อง
"อืม..." ฮิคาริครางเบาๆพลางขยับส่วนต่างๆช้าๆ
"ยัยบ้าตื่นได้แล้ว!!!!!!!!" เคย์ตระโกนลั่นบ้านฮิคาริสะดุ้งโหยง
พลางมองไปรอบๆ
"อ๊ะ...พี่ค่ะ" ฮิคาริพูดเบาๆก่อนที่ริมฝีบากบางอมชมพูของเคย์
จะมาประกบกับริมฝีปากบางอมชมพูของฮิคาริอย่างแผ่วเบาฮิคา
ริตาโตอย่างตกใจ O,O
"อืม...อืม" เคย์ค่อยๆชิมความหวานในปากของฮิคาริอย่างช้าๆ
และค่อยๆแรงขึ้นแรงขึ้นเคย์ถอนริมฝีปากอย่างช้าๆก่อนจะส่งยิ้ม
ให้ฮิคาริและเดินออกจากห้องไปแต่...
"รีบๆแต่งตัวนะวันนี้พ่อกับแม่เรียกให้ไปหาที่บริษัทแต่เช้าน่ะ"
เคย์พูดเสร็จเขารีบเดินออกจากห้องฮิคาริไปอย่างว่องไวทิ้งฮิคา
ริที่นั่งงุนงงกับเหตุการณ์ที่พึ่งกิดขึ้นไปเมื่อสักครู่ เมื่อฮิคาริตั้ง
สติได้เธอจึงรีบไปทำธุระให้เสร็จ
15 นาทีผ่านไป....
"มาแล้วค่ะ" ฮิคาริพูดขึ้นเมื่อเดินลงมาจากชั้นสอง
"ป่ะ ขึ้นรถ"
"เอ๊ะ? หนูยังไม่ได้ทานอะไรเลยนะค่ะพี่จะรีบไปไหนเนี๊ยพ่อกับ
แม่คงไม่ว่าหรอกค่ะไปสายสัก 10 นาทีเนี๊ย" ฮิคาริสบถออกมา
พลางขมวดคิ้วเข้าหากัน
"ไม่ได้ ค่อยไปกินที่บริษัทก็ได้นี้ ไป!! ขึ้นรถ" เคย์ยังยืนกรานฮิ
คาริไม่กล้าขัดขืนจึงรีบเดินไปที่รถด้วยหน้าตาบึ้งตึง
ตลอดทางทั้งสองไม่ได้คุยอะไรกันเลย ในที่สุดก็มาถึงบริษัทที่
พ่อกับแม่ทำงานอยู่ทั้งสองคนค่อยๆเดินไปที่ห้องของพ่อกับแม่
อย่างรวดเร็ว
"แอ๊ด ดดด" เสียงเปิดประตูของเคย์ดังขึ้นต่อเนื่อง
"อ๊ะ มาแล้วหรอจ้ะ" เสียงแม่พูดขึ้นพลางส่งยิ้มให้ทั้งสองแต่
หน้าตาของฮิคาริที่บูดบึ้งทำให้แม่สังเหตุเห็น
"เป็นอะไรหรอจ้ะฮิคาริ"
"ก็พี่น่ะสิค่ะหนูขอทานข้าวก่อนก็ไม่ได้ ชิส์!!!" ฮิคาริพูดขึ้น
พลางเบ้ปากนิดๆ
"เห้ย ไปเคย์แกนี่ชอบแกล้งน้องจริงนะ" เสียงพ่อดังขึ้น
"อ้าว พ่อครับก็ยัยฮิคาริมันตื่นสายเองนิ" เคย์ไม่ยอมเสียหน้าจึง
รีบพูดออกไปทันที
"ชิส์!!!!!!" ฮิคาริครางเบาๆ
"เอาละๆไม่ต้องหวงเรื่ิองข้าวเช้านะจ้ะพวกเราจะได้ทานกันก่อน
จะเข้าประชุมจ้ะ" เสียงแม่พูดอย่างอ่อนโยนฮิคาริสีหน้าดีขึ้นมา
นิดหน่อย
ครึ่งชั่วโมงผ่านไป....
ทั้งสี่ก็รับประทานอาหารกันเรียบร้อย
"ถึงเวลาแล้วละ" เสียงแม่พูดขึ้นเพื่อทำลายความเงียบ
"ค่ะ/ครับ" ฮิคาริและเคย์ขานพร้อมกันทั้งสี่เดินไปยังห้อง
ประชุมที่มีคนมารออยู่แล้ว 3 คน
"เอาละค่ะพวกเรามากันครบแล้วจะขอเริ่มเลยนะค่ะ" แม่
"เราจะขอมอบฮิคาริเป็นเมดส่วนตัวของคุณชายอิคุโตะ" สิ้น
เสียงของพ่อฮิคาริทำตาเบิกโตเช่นเดียวกับเคย์
"อะไรนะครับ!!!!!!!!!!!" เคย์ทุบโต๊ะพลางถามด้วยเสียงดุดัน
"พ่อแม่....." ฮิคาริพูดอย่างแผ่วเบา
"เอาเป็นว่าอันตกลงใครค้านยกมือขึ้น" พ่อเสียงแข็งมากกว่า
เดิม ไม่มีใครยกมือ
"อะไรกันเนี๊ย" เคย์สถบออกมาอย่างไม่เข้าใจ
.........................................................................
เรื่องแรกของไรเตอร์เลยนะค่ะยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะค่ะ!!!
สงบสุขในห้องนอนที่มีเด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารักกำลังหลับใหลใน
ห้วงนิทราเขาคือ 'ฮิคาริ' ประตูบานใหญ่ได้ถูกเปิดออกด้วยชาย
หนุ่มหน้าตาหล่อเหลาเอาการเขาคือ 'เคย์' ชายหนุ่มค่อยๆเดิน
มายังที่นอนของหญิงสาวเขาค่อยๆนั่งลงบนเตียงข้างๆช้าๆ
"ตื่นได้แล้วยัยฮิคาริ" เคย์พี่ชายของฮิคาริปลุกฮิคาริที่กำลัง
หลับใหลไม่รู้เรื่อง
"อืม..." ฮิคาริครางเบาๆพลางขยับส่วนต่างๆช้าๆ
"ยัยบ้าตื่นได้แล้ว!!!!!!!!" เคย์ตระโกนลั่นบ้านฮิคาริสะดุ้งโหยง
พลางมองไปรอบๆ
"อ๊ะ...พี่ค่ะ" ฮิคาริพูดเบาๆก่อนที่ริมฝีบากบางอมชมพูของเคย์
จะมาประกบกับริมฝีปากบางอมชมพูของฮิคาริอย่างแผ่วเบาฮิคา
ริตาโตอย่างตกใจ O,O
"อืม...อืม" เคย์ค่อยๆชิมความหวานในปากของฮิคาริอย่างช้าๆ
และค่อยๆแรงขึ้นแรงขึ้นเคย์ถอนริมฝีปากอย่างช้าๆก่อนจะส่งยิ้ม
ให้ฮิคาริและเดินออกจากห้องไปแต่...
"รีบๆแต่งตัวนะวันนี้พ่อกับแม่เรียกให้ไปหาที่บริษัทแต่เช้าน่ะ"
เคย์พูดเสร็จเขารีบเดินออกจากห้องฮิคาริไปอย่างว่องไวทิ้งฮิคา
ริที่นั่งงุนงงกับเหตุการณ์ที่พึ่งกิดขึ้นไปเมื่อสักครู่ เมื่อฮิคาริตั้ง
สติได้เธอจึงรีบไปทำธุระให้เสร็จ
15 นาทีผ่านไป....
"มาแล้วค่ะ" ฮิคาริพูดขึ้นเมื่อเดินลงมาจากชั้นสอง
"ป่ะ ขึ้นรถ"
"เอ๊ะ? หนูยังไม่ได้ทานอะไรเลยนะค่ะพี่จะรีบไปไหนเนี๊ยพ่อกับ
แม่คงไม่ว่าหรอกค่ะไปสายสัก 10 นาทีเนี๊ย" ฮิคาริสบถออกมา
พลางขมวดคิ้วเข้าหากัน
"ไม่ได้ ค่อยไปกินที่บริษัทก็ได้นี้ ไป!! ขึ้นรถ" เคย์ยังยืนกรานฮิ
คาริไม่กล้าขัดขืนจึงรีบเดินไปที่รถด้วยหน้าตาบึ้งตึง
ตลอดทางทั้งสองไม่ได้คุยอะไรกันเลย ในที่สุดก็มาถึงบริษัทที่
พ่อกับแม่ทำงานอยู่ทั้งสองคนค่อยๆเดินไปที่ห้องของพ่อกับแม่
อย่างรวดเร็ว
"แอ๊ด ดดด" เสียงเปิดประตูของเคย์ดังขึ้นต่อเนื่อง
"อ๊ะ มาแล้วหรอจ้ะ" เสียงแม่พูดขึ้นพลางส่งยิ้มให้ทั้งสองแต่
หน้าตาของฮิคาริที่บูดบึ้งทำให้แม่สังเหตุเห็น
"เป็นอะไรหรอจ้ะฮิคาริ"
"ก็พี่น่ะสิค่ะหนูขอทานข้าวก่อนก็ไม่ได้ ชิส์!!!" ฮิคาริพูดขึ้น
พลางเบ้ปากนิดๆ
"เห้ย ไปเคย์แกนี่ชอบแกล้งน้องจริงนะ" เสียงพ่อดังขึ้น
"อ้าว พ่อครับก็ยัยฮิคาริมันตื่นสายเองนิ" เคย์ไม่ยอมเสียหน้าจึง
รีบพูดออกไปทันที
"ชิส์!!!!!!" ฮิคาริครางเบาๆ
"เอาละๆไม่ต้องหวงเรื่ิองข้าวเช้านะจ้ะพวกเราจะได้ทานกันก่อน
จะเข้าประชุมจ้ะ" เสียงแม่พูดอย่างอ่อนโยนฮิคาริสีหน้าดีขึ้นมา
นิดหน่อย
ครึ่งชั่วโมงผ่านไป....
ทั้งสี่ก็รับประทานอาหารกันเรียบร้อย
"ถึงเวลาแล้วละ" เสียงแม่พูดขึ้นเพื่อทำลายความเงียบ
"ค่ะ/ครับ" ฮิคาริและเคย์ขานพร้อมกันทั้งสี่เดินไปยังห้อง
ประชุมที่มีคนมารออยู่แล้ว 3 คน
"เอาละค่ะพวกเรามากันครบแล้วจะขอเริ่มเลยนะค่ะ" แม่
"เราจะขอมอบฮิคาริเป็นเมดส่วนตัวของคุณชายอิคุโตะ" สิ้น
เสียงของพ่อฮิคาริทำตาเบิกโตเช่นเดียวกับเคย์
"อะไรนะครับ!!!!!!!!!!!" เคย์ทุบโต๊ะพลางถามด้วยเสียงดุดัน
"พ่อแม่....." ฮิคาริพูดอย่างแผ่วเบา
"เอาเป็นว่าอันตกลงใครค้านยกมือขึ้น" พ่อเสียงแข็งมากกว่า
เดิม ไม่มีใครยกมือ
"อะไรกันเนี๊ย" เคย์สถบออกมาอย่างไม่เข้าใจ
.........................................................................
เรื่องแรกของไรเตอร์เลยนะค่ะยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะค่ะ!!!
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
