นักสืบ

10.0

เขียนโดย MaFia

วันที่ 6 มิถุนายน พ.ศ. 2556 เวลา 18.39 น.

  2 ตอน
  0 วิจารณ์
  4,347 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 6 มิถุนายน พ.ศ. 2556 19.05 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) คดีแรก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
"เฮอ เซ็งซะมัดเลยยยย" เสียงของชายคนหนึ่งดังขึ่นหลังจากที่เขานั้งตบยุงมาเกือบ3ชั่วโมงกว่าๆ
"หนวกหูน่าฮารุนายบ่นมา3ชั่วโมงกว่าแล้วนะเฟ้ย" ชายผมม่วงเข้มที่นอนดูทีวีอยู่พูดขึ่นอย่าหัวเสีย
" ก็มันไม่มีอะไรทำนี้หว่า นายไม่เซ็งมั้งหรือไง จิโร่" ฮารุถาม
" ก็นะ ชินแล้วละ" จิโร่พูดพลางนอนดูทีวีต่อ
แอ้ด! เสียงประตูเปิดออกพร้อมกับร่างสองร่างที่เดินเข้ามา
" สวัสดีครับขอโทษที่มาสายนะ" หนุ่มผมทองที่เดินเข้ามาพูดก่อนจะนั้งลงบนโซฟา
" มากันครบแล้วใช่ไหม" ผู้หญิงผมสีเทาถามพลางมองดูแต่ละคน
"ดูเหมือนว่าจะครบแล้วนะครับ เออขาดโชเยอคนเดียวครับหัวหน้า" หนุ่มผมทองพูดแบบอารมดี
"หมอนั้นอีกแล้ว ไม่เคยจะโผล่หัวมาที่ชมรมเลย" ผู้หญิงผมเทาพูดพร้อมกุมขมับ
"เอาน่ายูมิฉันว่ากิจการนักสืบแบบนี้น่าจะไม่รุ่งฉันว่าเราปิดชมรมแล้วแยกกันไปดีกว่า" ฮารุพูดพร้อมมองหน้าของยูมิที่เส้นเลือดมันปุดขึ่นมา
" ฮารุนายอยากตายนักใช่ไหม" ยูมิพูดพร้อชูกำปันขึ่นมา
"ก็นี้มันตั้งนานแล้วยังไม่เห็นจะมีใครมาใช่บริการเลยนี้หว่า" ฮารุพูดพร้อมนั้งลงแบบหัวเสีย
แอ้ด! ประตูถูเปิดออกพร้อมร่างๆหนึ่งก็เดินเข้ามา
"เออ นี้ใช่ชมรมนักสืบใช่ไหค่ะ" ผู้หญิงคนนั้นพูด 
"ใช่ค่ะ ไม่ทราบว่ามีอะไรให้รับใช้ค่ะ" ยูมิพูดด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
"เออคือ เมือ10วันกระเป๋าที่อยู่ในล็อกเกอร์ของฉันก็โดยใครไม่รู้เอาคัตเตอร์กรีดซะเละ และหลายวันมานี้ก็รู้สึกว่ามีใครก็ไม่รู้แอบสกดรอยตามฉันนะค่ะ" ผู้หญิงคนนั้นพูด
"อืมม อาจเป็นการกลั้นแกล้งกันก็ได้ ฉันจะสืบให้เองค่ะ" ยูมิพูด
"เอาจริงดิ" ฮารุพูด ซึ่งยูมิก็พยักหน้า
"ฉันจะปลอมตัวเป็นคุณเองนะค่ะ เพราะงั้นภายใน2วันนี้ห้ามคุณมาที่โรงเรียนเด็ดขาด" ยูมิพูดซึ่งผู้หญิงก็พยักหน้า
"เอาละคดีแรกได้เริ่มแล้ว"
วันที่1...
" เอาละ งานแรกของฉันจะทำให้เต็มที่เลยค่า" ยูมิพูดก่อนจะเดินไปที่หน้าประตูโรงเรียนแบบปกติ
"เฮฮ ก็ไม่เห็นจะมีอะไรเลยนี้หน่า คนที่ดูน่าสงสัยก็ไม่เห็นจะมีใครเลย จะมีก็แต่ อ.จ ซิคาบะ ที่เอาแต่จองอยู่ได้ "
"อารุซิเดียวเลิกเรียนแล้วเธอมาพบฉันที่ห้องนะ" อ.จซิคาบะพูด ซึ่งฉันก็พยักหน้า
พักกลางวัน...
"ยูมิ" ฉันหันไปตามเสียงก็เจอกับจิโร่และเคโอเดินเข้ามา
"พวกนาย แล้วฮารุละ" ฉันถาม
" ก็คงไปหายูคาริที่ห้องนั้นแหละครับหัวหน้า" เคโอพูด
"เฮฮ ว่าแต่เธอเถอะหาคนร้ายเจอหรือยัง" จิโร่พูดพร้อมมองหน้าฉัน
"ยังเลย แต่มีคนๆหนึ่งที่ฉันสงสัยนะ"ฉันพูดพร้อมมองหน้าสองคนที่ทำตาโต
"ใครหรอครับ" เคโอพูด
"อ.จ ซิคาบะ วันนี้เขาให้ฉันไปเจอเขาหลังเลิกเรียนด้วย" ฉันพูด
"แล้วเธอก็จะไปเจอเขาอย่างงั้นหรอ" จิโร่พูด
"ใช่ ฉันต้องไปสืบมาให้ได้ เดียวเคโอนายช่วยไปเก็บข้อมูลของ อ.จ ซิคาบะมาให้ฉันนะ" ฉันพูดซึ่งเคโอก็พยักหน้าก่อนจะเดินออกไป
กริ๊งก๊อง กริ๊งก๊อง เสียงออนเข้าโรงเาเรียน
"ฉันต้องไปแล้ว" ฉันพูดก่อนจะเดินออกไป
หมับ! ฉันหันไปมองจิโร้ที่จับมือฉันไว้ก่อนจะดึงไปกอด
"จิ จิโร////////" ฉันพูดพร้อมหน้าแดงๆ
"ระวังตัวด้วยนะ" จิโร่พูก่อนจะปล่อยฉันให้เป็นอิสระ
ซึ่งฉันก็มองหมอนั้นงงก่อนจะเดินไปที่ห้อง
"หัวหน้าครับ นี้ครับข้อมูลของ ซิคาบะ" เคโอพูดซึ่งฉันก็รับไปอ่าน
"ทำได้ดีมาก ไ ฉันพูดก่อนจะเดินขึ่นชั้นเรียนไป
หลังเลิกเรียน....
ตอนนี้ฉันมายืนอยู่หน้าห้องพักครูก่อนที่จะสูดหายใจ แล้วเคราะประตู
"อ.จค่ะ" ฉันพูดพร้อมเคราะประตู
"ออเข้ามาเลย" อ.จพูดซึ่งฉันก็เปิดประตูก่อนจะเดินเข้าไป
"เธอมาไวจริงๆนะ เอาดืมน้ำก่อน" อ.จ ซิคาบะพูด ซึ่งฉันก็ได้ยิ้มแสยะที่มุมปาก
"คิดจะลวนลามหนู โดยการใส่ยานอนหลับไว้ใช่ไหมละค่ะ อ.จ" ฉันพูดออกมา ซึ่งอ.จ ซึคาบะก็ถึงกับอึ่ง
"พูดอะไรของเธอ ครูม่ทำแบบนั้นหรอก" ซิคาบะพูดพร้อมมองหน้ายูมิ
"เลิกแสแสร้งซะที่เถอะค่ะหนูรู้มาหมดแล้วว่าคนที่กรี๊ดกระเป๋าและสะกดรอยตามก็คือ อ.จ ซิคาบะ คุณนั้นแหละ"
ฉันพูดก่อนจะชี้หน้าซิคาบะ
"คุณคงไม่คิดซินะว่าฉันรู้ไดยังไง แต่คุณลืมอะไรไปหรือเปล่าว่าตรงล็อกเกอร์ของนักเรียนนะมีกล้องวงจรปิดซ้อนอยู่ แต่นั้นซินะคุณจะรู้ไดไงก็ในเมือคุณเพิ่ลเข้ามาทำงานได้ยังไม่ถึง4เดือนเลย" ฉันพูดพร้อมมองหน้าซิคาบะ
"แกเป็นใครกันแน่" ซิคาบะพูดพร้อมมองหน้าฉัน
"มาซิดะ ยูมิ เป็นนักสืบ" ฉันพูดพร้อมมองหน้ามาซิดะ
"หน่อยแนะแก แกกล้าทำลายแผลฉันหมดเลย ใช้ฉันทำเองแหละ เพราะฉันแอบชอบยัยเด็กนั้นมาตั้งนานแล้ว แกนะแก ซิคาบะพูดก่อนจะพุ้งมาที่ฉัน
หมับ!!
"ทำร้ายผู้หญิงไม่สมควรเลยนะครับ" ผู้ชายผมดำพูดพร้อมมองหน้าซิคาบะ
"โซเย่อ" ฉัพูดก่อนที่หมอนั้นจะหันมามองฉันแล้วแตะไปที่คอซิคาบะ
หลังจากนั้นโซเย่อก็จัดการนำซิคาบะส่งตำรวจก็เป็นว่าคดีนี้ก็จบไปอย่างดี
"ขอบใจนายมากนะที่มาช่วย" ฉันพูดพร้อมมองหน้าโซเยอ
"ไม่เป็นไรหรอ เอาละฉันส่งเธอแค่นี้นะ" โซเยยพูดก่อนจะเดินไป 
และวันนี้ก็จบลง เป็นอันปิดคดีแรกของฉัน^^
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา