รักนี้อยู่ที่กาแฟ!!!

ประชุมงานเทศกาลคริสต์มาส อีฟ

"ผมว่า จัดแบบเดิมก็ดีเหมือนกันนะครับ ใช้วัสดุที่เรามี"

"แต่ผมว่า จัดเป็นสีแดงให้หมดก็น่าจะดีนะคับ เพราะ มันเกี่ยวกับซานต้า"

"แต่สำหรับผมต้องสีเขียวกับสีแดงคับ เหมาะกะคริสต์มาสสุดแล้ว"

"ผมว่า..." "ของผมดีกว่า" "ของผม!..." โอยยย...แย่งกันอีก ฉันยังไม่ได้พูดความคิดเห็นของฉัน แต่แค่ฟังคนอื่นนี่ก็นะ เฮ้อ...โทโมะจะเลือกใครดีละเนี่ยยย โอ้วว! "หยุดดด!" โทโมะพูดเสียงดัง จนคนที่กำลังแย่งกันเสนองานเงิบกันไปเลย โอ้ว! ดุจุง >< "ไม่ต้องแย่งกันเสนอ ฉันจะรับฟังทุกข้อนั่นแหละ" โทโมะพูดอย่างโมโห ทีนี้ละ เงิบไปใหญ่เบยย "นายละ จะเสนออะไร" โทโมะพูดแล้วหันมามองฉัน "ห๊ะๆ..ผมคิดว่า น่าจะแต่งกายเป็นคนแคระไม่ก็ซานต้า แล้วก็มีต้นคริสมาสต์เ่อ่อ..แต่ไม่ต้องใหญ่ก็ได้นะฮะ แล้วก็อาหารกับเครื่องดื่มก็น่าจะมีรูปเกี่ยวซานต้า เช่น คุ๊กกี้หน้ากวาง หน้าซานต้า ขนมหวานๆ กาแฟ อะไรประมาณนี้ละคับ" ฉันพร่ำซะยาวเลย คนอื่นในห้องประชุมหันมามองเป็นตาเดียวอย่างกะจะกินฉันเข้าไป น่ากลัวง๊ะ UOU "โอเค ตกลง เอาเป็นว่าตามที่กอล์ฟบอก" โทโมะพูด "ห๊ะ! จริงหรอคับ" ฉันพูดตาลุกพราวว "จริงดิ อ้อ ทุกคนช่วยกันทำงานด้วยแล้วกัน เลิกประชุม" โทโมะพูดจบก็เดินออกไปทันที แล้วตอนนี้ทุกคนในห้องก็หันมามอง...แง่! ฉันทำไรผิด??? "เอ้อ เกือบลืม นายเขียนสิ่งที่ต้องการที่พูดเมื่อกี้ด้วยละเอาแบบละเอียดยิ๊บเลยนะ แล้วเอามาส่งฉันพรุ่งนี้" โทโมะโผล่หัวมาพูด แล้วก็แว๊บไปทันที ฉันได้แต่พะงกหัวหงึกๆ อ่า~ตอนนี้คนทยอยออกห้องแล้ว กลับบ้านดีกว่า

กำลังเปลี่ยนชุด~ฉันกำลังเปลี่ยนชุดในห้องน้ำเป็นประจำในร้านนะ เพราะ ปกติฉันจะเป็นคนกลับคนสุดท้าย แก๊ก! "อ๊ะ!!!~ เสียงไรนะ" ฉันพูด รีบใส่เสื้อดีกว่า พอใส่เสร็จออกไปดูก็เจอกับโทโมะ กึก! ตัวแข็งทื่อทันทีที่โทโมะหันขวับมาเห็นฉันพอดี "เธอมาทำอะไร??" โทโมะถาม "ปะ..ป่าว เอ่อ...คือฉันไม่คิดว่าร้านมันกำลังจะปิดนะ" ฉันพูดพยายามเนียนสุดๆละนะ "อ้อหรอ เอ๋? ไอ้กอล์ฟมันไปไหนหว่า" โทโมะพูดจนฉันหงึกมากกว่าเดิม "เอ่อ..งั้นฉันไปก่อนนะ" พอพูดจบก็ปรู๊ดดออกจากร้านทันที

โทโมะเข้ามาตรวจห้องน้ำ~ โทโมะเดินมาเห็นของที่วางทิ้งอยู่หน้ากระจก "ของใครกัน" โทโมะพูดพลางหยิบของขึ้นมาดู "เฮ้ย! นี่มันของผู้หญิงนี่" โทโมะพูดซะเสียงดัง "และนั่น คุ้นๆแห๊ะ" โทโมะพูดพลางหยิบชุดพนักงานขึ้นมาดู "นี่มันชุดพนักงานร้านฉันนี่ ใครกันเนี่ย? หรือว่า..." โทโมะยังพูดไม่จบ แก้วก็วิ่งเข้ามา "นี่ หยุดนะ!!" แก้วพูดแล้ววิ่งมาฉุดของของเธอคืน "ใครอนุญาติให้นายมาดูของของคนอื่นกันห๊ะ" แก้วพูดอย่างหงุดหงิดพลางเก็บของใส่กระเป๋า "เธอเป็นใคร?" โทโมะพูด "ชั่งมันเถอะ สมองนายคงลืมไปแล้วละ" แก้วพูดแล้วเดินออกไป "ฉันหมายถึงเธอเป็นกอล์ฟรึป่าว ต่างหาก" โทโมะพูดเสียงเบาแล้วก้มหน้า ตอนนี้เขารู้แล้วว่าแก้วเป็นกอล์ฟจะเกิดไรขึ้นกับแก้วมั้ยเนี่ยย โอ้วว!!!