Remember me ! ปฏิบัติการตกหลุมรัก

8.0

เขียนโดย คิมิโดริ

วันที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 09.28 น.

  2
  0 วิจารณ์
  4,801 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 10 มีนาคม พ.ศ. 2556 09.31 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) Ch 2 : ผมจิลฮะ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
Jill talk. สวัสดีครับ ผมชื่อจิล ลูกชายคนเดียวของตระกูลมหาไพศาลสกุล แค่นามสกุลก็ทำให้สาวๆเข้ามาพัวพันกับผมมากมาย แต่นั่นก็ไม่ได้ดีใจหรอกนะ เพราะสาวๆที่เข้ามาล้วนแต่หวังเงินทองของผมเท่านั้น ไม่ได้รักผมจริง จนผมได้มาพบกันผู้หญิงคนนึง ตอนผมเจอกับเธอผมก็ไม่รู้จักเธอหรอกนะ แต่วันนั้นผมขับรถสปอร์ตสีแดงผ่านสนามเด็กเล่นแห่งหนึ่ง เธอกำลังเล่นกับเด็กๆอย่างสนุกสนาน หน้าตาเต็มเปี่ยมไปด้วยรอยยิ้ม ตั้งแต่วินาทีนั้นเองใจของผมก็เต้นผิดจังหวะแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ใบหน้าของเธอยังติดตรึงอยู่ในใจของผม ผมพยายามที่จะตามหาว่าเธอคือใคร และแล้วผมก็ได้รู้ว่าเธอชื่อชูครีม..." จิล นายเหม่ออะไรน่ะ " เบลน เพื่อนของผมหันมาถาม
" คิดเรื่องเล็กน้อยน่ะ แล้วนายไม่ได้แดนซ์กับผู้หญิงพวกนั้นรึไงว่ะ " ผมถามมัน เพราะเบลนน่ะ เก่งเรื่องผู้หญิงมากกว่าผมเสียอีก - -^
" วันนี้ฉันพาเด็กมาว่ะ คนนี้นะสุดยอดมาก อกเป็อกเอวเป็นเอว ขาวสวยหมวยอึ๋มเลยว่ะ งั้นคนนี้ยกให้แกละกันว่ะ เห็นซึมๆ " 
" ไหนว่ะเด็กแก ขอดูหน่อยจะแน่แค่ไหน " ช่วงนี้ผมก็สนุกไปวันๆละกัน แบบนี้ละมั้งที่เขาเรียกกันว่าแบดบอย แต่ผมก็ชินแล้วแหล่ะ เพราะเป็นกิจวัตรไปแล้ว แล้วเด็กของเบลนก็มาถึง เธอมีชื่อว่าชาช่า เธอแต่งตัวด้วยผ้าซีทรูสีดำที่ตัดกับสีผิวของเธออย่างเห็นได้ชัด เธอมองมาหาผมเ้วยสายตาแสนหยาดเยิ้มชวนละลาย เธอพูดกับผมว่า" สวัสดีค่ะ พี่จิลใช่มั๊ยคะ " เธอถามผม
" ใช่ครับ มีอะไรรึเปล่าครับ " 
" คือชาช่าไม่มีเพื่อนน่ะค่ะ ขอนั่งด้วยคนได้มั๊ยคะ "
" ได้สิครับ วันนี้น้องชาช่าแต่งตัวสวยจังนะ " เธอรุกมาแล้วผมก็ต้องรุกคืนบ้าง สัญชาตญาณแบดบอยด์ = =^
 " ขอบคุณค่ะ เราไปแดนซ์กันมั๊ยคะ " เธอถามผม แล้วมองผมด้วยสายตาหยาดเยิ้ม เซ็กซี่สุดๆ 
" ได้สิ " 
ตอนนี้ผมกำลังเต้นรำอยู่บนฟลอกับน้องชาช่า เธอใช้มือทั้งสองข้างโอบผม ผมจึงใช้มือกอดเธอ เราทั้งสองคนเต้นรำกันไปช้าๆ จู่ๆ เธอก็เขย่งเท้ามาจูบผม ผมเลยจูบตอบเธอคืน เพราะถ้าผละออกไปก็ไม่ใช่แบดบอยด์หรอกนะ
Jill Roomผมลืมตาขึ้นมา ข้างกายผมมีน้องชาช่านอนเคียงข้างอยู่ เกิดอะไรขึ้นนะ ทำไมผมถึงจำอะไรไม่ค่อยได้ จำได้แค่ว่าผมเมามาก " ตื่นแล้วหรอคะ พี่จิล " เธอลืมตาแล้วหันมาถามผม 
" ก็เมื่อคืนพี่จิลเมามาก ช่าก็เลยพาพี่จิลมานอนที่คอนโดของช่าค่ะ " 
" งั้นพี่ไปก่อนนะ พี่มีเรียนตอนเช้าน่ะ " ผมรีบแต่งตัวแล้วเดินออกจากห้องเธอไปนี่ละนะ ชีวิตแบดบอยด์...
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา