ยังไงก็รัก < It'you only you >

 
เช้าวันหนึ่งของการเรียนที่เเสนหน้าเบื่อ ครูก็เอาเเต่พล้ามไรก็ไม่รู้ เซ็งโว้ยยยยยยยยยยยย
"เอ้าเลขที่13 ตอบโจทย์ข้อนี้ครูหน่อยสิ"ชิบเเละไม่ได้ฟังทำไงดี
"บัว บัว2789"คุณดรากอนค๋า~ขอบคุณมากกก
"ว่าไงจ๊"แปปสิครู เดี๋ยวก่อนต้องทำเป็นว่าเรากำลังคำนวนอยู่ไม่งั้นไม่เนียน
"2789ค๊"ตอบบุ๊ปเสียงตรบมือก็ดังขึ้น ฮะๆ ขอบคุณมากคือรู้ค๊ว่าเก่งถึงจะมีคนบอกก็เถอะ โฮะๆ
"ถูก อะนั่งลงสิ"ชิอีแก่บนอยู่ได้ แบร๋ๆๆๆๆ เฮ้อช่วงนี้เบื่อจังว่าเเต่ทำไมนะห้องอื่นเค้ามีนักเรียนเข้าใหม่กันทั้งนั้นเเต่ทำไมห้องฉันไม่มีเด็กใหม่ให้เเย่บ้างนะ อ๋อจิงสิห้องเรามันกากนี่ มีเเต่เด็กไม่เอาถ่าน เด็กเรียนไมเก่ง ครูที่มาสอนเเต่งละคนก็โหดสะ
"เอ้าเข้าใจเเล้วยัง"ครูถาม
"ยังครับ"อะเสียงใครหน่ะเจ๋งเลยอย่างนี้ต้องเสริม
"ใช่ค๊ตรงนั้นหนะค๊ยังไม่ค่อยเข้าใจ"
"เหรอคุณหญิงเมื่อกี้เธอยังตอบชั้นอยู่เลยนะ"อ้าวเหรอว้าย พลาดเเล้วสิตู
ตริ้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!! [เสียงออดหมดเวลาเรียน]
เย้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้ยยยยยยยยยยยยย!!เสียงนักเรียนทั้ง4ห้องร้องกันอย่างพร้อมเพียง ครูถึงกับเหงื่อตก เเล้วบอกกำชับให้นักเรียนทุกคนทำการบ้านมาส่งก่อนออกจากห้องไป ผ่านไปไม่กี่นาทีก็มีครูเข้ามาพร้อมนักเรียนชายคนใหม่ที่จะมาเรียนที่ห้องของเรา
"เอ้านักเรียนนี่นักเรียนใหม่ย้ายมาจากญี่ปุ่น ทำความรู้จักกันซะนะ"ว่าจบก็เดินออกไป 
เค้ามองซ้ายมองขวาก่อนถอนหายใจเเล้วเดินไปที่มุมห้อง นักเรียนชาย หญิงต่างซุบซิบกันว่าเทพบุตรจุติชัดๆบ้างก็จับกลุ่มกันนินทา บ้างก็โม้ บ้างก็เข้าไปพูดคุย ซึ่งนั้นทำให้เจ้าชายเเละเจ้าหญิงทั้ง5ประจำห้องเบื่อมาก
"นี่ดรากอนขอบคุณมากนะที่ช่วย"บัว
"อืมไม่เป็นไรทีหลังก็ฟังครูบ้างสิ"ดรากอน ว่าพลางขยับเเว่นเเล้วกลับไปสนใจหนังสือในมืออีก
"นี่คิดยังไงกับเด็กใหม่อะ"โสม
"ไม่รู้ดิเเต่หล่อไม่เท่าดาราเกาหลีของชั้นเหรอ"นุ๊ก
"ขี้เก็กยังไงไม่รู้"ทีน 
"นี่มาพนันกันมั๊ยว่านายคนนั้นหนะจะขำมุกของชั้นมั้ย"บัวว่าอย่างตื่นเต้น
"น่าสนนี่ถ้าขำชั้นให้1000นึงเลยเเต่ถ้าไม่เธอต้องจีบใครคนนึงในห้องเรามาเป็นแฟนo.kป่ะ"ดรากอน
"ได้ใครกลัว เเต่ต้องคนละ1000นะ"ว่าพรางลูบมือ ...ฮึๆเสร็จเเน่คนละ1000มี4คนก็ได4000เเล้ว5555+...
ว่าเสร็จก็เดินไปหน้าห้องเรียนพร้อมเรียกเพื่อนๆให้มาสนใจตน
"เจ้าหญิงยิ้มเก่งครับ!!มีอะไรจะมาอีกหล่ะครับ"ชายคนหนึ่งในห้องร้องถาม
"อะแฮ่มๆ ก็นะฉันมีเพื่อนคนนึงอยู่ที่อินเดีย เธอชื่อลีบัน หมู่บ้านเธอนั้นเป็นพวกชอบกินผัก เธอบอกว่าบ้านเธอนั้นมารยาทดีรู้มั๊ยเพราะอะไร"เมื่อเงียบไร้เสียงตอบรับเธอจึงบอกว่า
"เพราะบ้านเธอกิน ผัก - คะ - น้า"เน้นยำทีละตัว เเล้วทุกคนในห้องก็ถึงบางอ้อพร้อมเสียงหัวเราะ
"แล้วก็นะเธอยังบอกอีกว่าคนข้างบ้างเธอน่ะนิสัยไม่ดีรู้ป่ะเพราะไร......เพราะคนข้างบ้านเธอหนะชอบ ผัก - ตบ - ชวา ไง เเล้วก็นะบ้านอีกหลังหนะเป็นพวกที่ขี้ตกใจมากเพราะไรรู้มั๊ย.....เพราะบ้านนั้นชอบกิน ผัก - โห - ระ - พา"พูดจบก็ยิ้ม ตามด้วยเสียงตรบมือเเละเรียงหัวเราะ ก่อนจะเดินไปนั่งที่โต๊ะ
"เป็นไงหัวเราะป่ะ"เพื่อนทั้ง4ส่ายหน้าซึ่งบ่งบอกว่าเธอไม่สามารถทำให้เด็กใหม่หัวเราะได้ นั้นจึงทำให้เธอเเพ้พนันเเละต้องจีบคนในห้องมาเป็นแฟน...เเล้วเราจะจีบใครดีหล่ะ... มองไปรอบห้อง...ไม่ใช่สเปคทั้งนั้นเลย มีแต่เด็กใหม่นั้นเเละที่ใช่อยู่ เฮ้อ~...
"ว่าไงจะจีบใครล่ะ คุณเจ้าหญิงยิ้มเก่ง"นุ๊ก
"เอ่อ...คือ...อืม...เด็กใหม่ล่ะกัน"เพื่อนทั้ง4อึ้ง
"นี่เธอจะจีบเทพบุตรเหรอ เขาไม่ขำมุกเธอเเล้วยังจะไปจีบเขาอีก"ทีน
"เอานาไม่ลองไม่รู้เเล้วอีกอย่างชั้นรู้ยังไงเขาก็ต้องปฏิเสธอยู่เเล้ว"ว่าพลางหันไปมองคนที่ทำให้เงิน4000ลอยไปต่อหน้าต่อตาอย่างเคียดเเค้น
**********************************
จบไปเเล้วกับตอนเเรก เเล้วเจอกันใหม่ในตอนหน้านะ
ติดตามกันด้วยนะ ปุรุเปี๊ยก