หนุ่มเพลย์บอยกับสาวใช้ที่รัก

โทโมะ//เธอจำเด็กผู้ชายตอนเด็กได้ไหม
แก้ว//ใครอ่ะ
โทโมะ//ก็คนที่........ช่างเถอะ
แก้ว//นี่
โทโมะ//อะไรล่ะ
แก้ว//นายไม่กินแล้วใช่ไหม
โทโมะ//กินสิ
แก้ว//คือว่ามันเหลือแค่นี้อ่ะ
โทโมะ//ยัยหมูตะกละเอ๋ย
แก้ว//นายว่าฉันเป็นหมูอ๋อ
โทโมะ//ก็ใช่น่ะสิ
แก้ว//นายก็เหมือนกันและไม่หัดขาดการอะไรบ้างเลยไม่ได้กินข้าวอีก
โทโมะ//เออๆรู้น่า
แก้ว//ฉันจะอาบน้ำก่อนนะ
โทโมะ//ก็อาบไปสิหรืออยากให้ฉันอาบให้
แก้ว//ไม่ต้องอ่ะ
หลังจากทั้ง2อาบน้ำเสร็จ
แก้ว//ฉันขอหมอนข้างฝั่งนายหน่อยดิ
โทโมะ//จะเอาไปทำอะไร
แก้ว//ก็เอามากั้นเตียงอ่ะดิ
โทโมะ//เธอคิดว่าฉันจะทำอะไรเธอหะ
แก้ว//กันไว้ก่อนดิ
โทโมะ//กลัวขนาดนี้ฉันทำจริงซะหรอก
แก้ว//    O//Oอย่าพูดมากน่านอนได้แล้ว
ในช่วงกลางดึก
แก้ว//(หันหน้ามาพร้อมกับโทโมะ)
 จ๊วบ
แก้ว//เห้ย อี๊ ดีนะนายนั่นไม่ตื่นอ่ะ  
เมื่อรุ่งเช้า
โทโมะ//หาว(เห็นตัวเองกำลังกอดแก้วที่กำลังซุกอยู่ในออ้อมแขน)
แก้ว//หาว(โทโมะรีบหลับตาทันทีเมื่อแก้วตื่น)อ้าาฉันมากอดนายเอ๋ยนายมากอดฉันได้ไงเนี่ย(รีบลุกออกและไปอาบน้ำ
โทโมะ//นั่งยิ้มดีใจอยู่คนเดียว
แก้ว//นี่นายนั่งยิ้มอะไรอยู่คนเดียวอ่ะ
โทโมะ//อ๊ะ...เปล่า
แก้ว//งั้นก็รีบไปอาบน้ำดิฉันหิวข้าวจะตายอยู่แร้ว
โทโมะ//เธอไปรอฉันข้างล่างก่อนเลย
แก้ว//เร็วๆด้วยล่ะ
โทโมะ// อือ
20นาทีต่อมา
แก้ว//จะกินไรดีอ่ะ
โทโมะ//เดินเลือกร้านไปเรื่อยๆและกัน
แก้ว//เอาร้านนั้นไหม
โทโมะ// ก็ได้
พนักงาน//Hallo welcom come to my people
โทโมะ// two my
พนักงาน//Join this side
แก้ว//ทำไมคนเยอะจังเลยอ่ะ(เกาะแขนโทโมะแน่น)
โทโมะ//กินไปเถอะน่า
แก้ว//งั้นเอาอันนี้อันนี้ด้วยแล้วกันอันนั้น
โทโมะ//ฉันควรจะพูดแบบนั้นไม่ใช่เหรอเมื่อคืนฉันไม่ได้กินเลยนะ
แก้ว//คนมันหิวนิ่
โทโมะ//เมื่อคืนฉันเหมือนรู้สึกว่ามีใครมาจูบฉันก็ไม่รู้
แก้ว//(สะดุ้งโหยง)เอ่อนายคงฝันไปมั้ง
โทโมะ//มันเหมือนจริงมากเลย
แก้ว//ใครจะไปจูบนายล่ะไม่มี้ไม่มี
พนักงาน//Get here serve food
หลังจากกินเสร็จ
โทโมะ//นี่เธอเป็นผู้หยิงจริงใช่ไหม
แก้ว//ก็ใช่น่ะสิ
โทโมะ//ซัดอาหารเข้าไป3จานรวดเนี่ยนะ
แก้ว//งั้นไปเดินย่อยกันเหอะ
โทโมะ//เอองั้นไปกัน
แก้ว//ไปนั่นเหอะ
โทโมะ//เอ๋ะนั่น........................