My Love ปฏิบัติการรักพิชิตใจยัยจอมจุ้นและนายแบดบอย

16

“โอ๊ย!!!” หลังที่ประทานสั่งเสร็จพวกนั้นก็จัดการผลักฉันอย่างแรง ทำให้หลังฉันไปชนกับผนังห้องเก็บของ

“พวกเธอจะทำอะไรน่ะ” ฉันถาม

“เหอะ อีกหน่อยเธอก็จะรู้เอง” ประทานพูดน้ำเสียงที่เย็นทำให้ฉันรู้สึกไม่ได้เลย

“ขอแนะนำตัวนะ คนนี้ชื่อ รานากิ มิกะและนี้ กาดามา ยามิพวกเธอเป็นลูกน้องผู้ซื่อสัตย์ของฉัน” ประธานแนะนำตัวสองคนให้ฉันได้รู้ คนผมสีทองชื่อ มิกะ ส่วนคนผมสีน้ำตาลชื่อยามิ และที่เรียกว่าลูกน้องน่ะคงเป็นรองประธานละมั้ง

         เวลานี้มันใช้เวลาแนะนำตัวไหมฟ่ะ!!!

“พวกเธอออกไปก่อน” ประธานหันหน้าไปสั่งสองรองประธาน

“ไม่ให้เราช่วยเหรอไอโกะ” มิกะ

“นั้นสิ” ยามิ

“ไม่ต้องหรอก ฉันคนเดียวก็เหลือเฝือ”

“เข้าใจแล้ว” สองคนนั้นพูดพร้อมกันและเดินออกไปก่อนยามิจะหันประตูและล็อคมันจากข้างใน

“เริ่มดีกว่านะ เธอน่ะ...” ไอโกะพูดเมื่อสองคนนั้นล็อคประตูเรียบร้อยแล้ว

“อะไร”

“จงเลิกกับเรียวซะ”

“ถ้าบอกว่าฉันไม่เลิกละค่ะประธานจะทำอะไร”

“หึ จะทำไงเหรอ ก็ทำยังนี้ไง!!!” ประธานพูดประโยคแรกเสียงหลอดไร้ฟันน่ากลัว ประโยคก็ตะโกนออกมาเสียงดังและเอาเข่าของเธอมาปะทะท้องของฉัน

“อุ๊บ!!!” ฉันนั่งลงกับพื้นทันทีและมือกุมท้องไว้

          ประธานตัวเล็กกว่าฉันตั้งเยอะ ทำไมแรงไม่เหมือนตัวเลย จุกชิบ!!! คำลงท้ายอ่ะมันเหมือนแฟนตัวเองพูดตอนอารมภ์เสียเลยอ่ะคารุ

 “จะเลิกกับเรียวไหม” ประธานถามซ้ำอีก แล้วประธานก็เอามือเล็กๆของเธอจับคางฉันขึ้นให้มองน่าเธอ

“ไม่” ฉันร้องเสียงดังฟังชัดใส่หน้าเธอ

“ไม่เหรอ ในดูสิจะลองยืนยันคำเดิมหรือเปล่า” แล้วประธานก็ลงมือตบ ตี หยิก เตะ ปากก็ถามซ้ำไปเรื่อยส่วนฉันก็ยืนยันคำเดิม

          บ้าเอ๊ย!!! ตัวก็เล็กนิดเดียวแต่แรงเยอะจังว่ะ ฉันตัวสูงกว่ายัยเตี้ยตั้งเยอะ!!! เออ...นางเอกโหดเหมือนพระเอกเลยอ่ะ(คำพูดนะ)

  ในที่สุดฉันทนไม่ไหวฉันเอามือไปจับแขนของประธานที่กำลังจะมาเตะที่ขาฉัน ฉันเงยหน้าขึ้นมาขณะตัวเองอยู่ในท่านอนตะแคงอยู่ ฉันจ้องตาเขม็งไม่กระพริบไปที่ประธานและพยายามจะลุกขึ้นยืนแต่ถ้าไม่ติดว่าจุกท้องนะแต่ต้องยืนละน่า

“ทำไมยอมแล้วเหรอ” ประธานพูดด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ยก่อนจะยิ้มที่มุมปาก

พอฉันยืนสุดแล้วตอนนี้ฉันดูเหมือนว่าตัวเองเป็นยีราฟและประธานเป็นหมาพันธุ์บั๊ก เปรียบเทียบได้เหมือนม๊ากกก(-.-;)

“ไม่ได้ยอมสักหน่อย” ฉันพูดเสียงที่ต่ำ ตาก็จ้องไม่วางตา

“เหอะนั้นเอาอีกสักรอบไหม เผื่อว่าปากของเธอจะได้หายแข็ง” ประทานเตรียมที่จะเอามืออีกข้างมาตบฉันแต่ต้องยื่นตัวละนะ ก็ฉันสูงขึ้นมาเป็น 170 ซ.ม.แล้วนะ ยัยเตี้ยเนี่ยก็คงประมาณ 150-160 ซ.ม.ละมั้ง

  ฉันจับมืออีกข้างประทานก่อนจะหันหลังและเอามือข้างขวาประทานเอาไปไว้ด้านหลังด้วยและจัดการหักแขนขึ้นไปและออกแรงบีบมัน โหดใช่ย่อย

“โอ๊ย!!!” ประธานร้องออกมาเสียงดัง

“จะเลิกยุ่งกับฉันและเรียวไหม”

“ไม่มีทาง โอ๊ย!!!” ฉันออกแรงบีบเพิ่มขึ้นอีก

“เฮ้ยเป็นอะไรไอโกะ เฮ้ยแก!!!” ฉันหันหลังไปมองคนที่เข้ามาตอนที่ฉันแปลงร่างมาเป็นโหมดโหดโดยผู้แต่งเป็นคนกำหนด อ้าว มาลงที่ฟ้าทำไมอ่ะคารุ

  มิกะและยามิเปิดประตูเข้ามาและเจอฉันกับประธานเตี้ยนี้ที่ตอนนี้ตัวงอเป็นกุ้งแล้ว

“แกทำไรไอโกะ” ยามิที่ได้สติก่อนเป็นคนพูด และทั้งสองเหมือนจะเดินเข้ามาฉันเลยพูดขู่ก่อน

“อย่าเข้ามา”

“พวกแกทำไรคารุ!!!” ใครไม่รู้ตะโกนเสียงดังจากทางด้านหลัง พอสองคนนั้นหันหลังไปมองถึงกับหน้าซีดไปทันทีไอโกะเองก็เหมือนกัน

“คะ...คือพวกเรา”

          เพี๊ย!!!

  มิกะที่กำลังแก้ตัวอยู่ แต่อยู่ๆก็โดนตบโดนฝ่ามือของเรียวในครั้งเดียวรวด สองคนนั้นหันไปตามแรงตบของเรียวและไปนั่งลงกับพื้น เรียวเดินเข้ามาใกล้ฉันและไอโกะเรื่อยๆตาของเรียวจ้องมาที่ไอโกะ สายตานั้นมีแต่ความโกรธมากทีเดียว เรียวอ้าแขนขึ้นสูงกลางอากาศจนสุดถ้าฉันเดาไม่ผิดเขาจะ...

          เพี๊ย!!!

          นั้นไงเดาไม่ผิด

  แรงตบนั้นแรงมาก แรงจนไอโกะนั้นกระเด็นจะฉันไปอีกทางตามแรงตบของเรียว และพอไอโกะกระเด็นไปแล้วเรียวก็เดินมาดูตามร่างกายฉัน ฉันดูตาของเขาที่ตอนนี้เปลี่ยนเป็นความโกรธมาเป็นห่วงใย พอเขาดูตรงนั้นตรงนี้แต่ไม่ใช่ว่าเขาจะดูของห่วงของฉันนะเขาดูตามแขนตามขาฉันต่างหาก ระหว่างที่เขาตรวจดูดวงตาเขาเริ่มเปลี่ยนเป็นความโกรธขึ้นเรื่อยตามรอยแผลที่เขาเห็น พอเขามาดูที่หน้าฉันเขาถึงกับนิ่งไม่ขยับเพราะเขาคงตกใจที่ฉันมีเลือดที่ปากและรอยแดงที่แก้มได้ชัดละมั้งนะ

  เรียวเอานิ้วมือเรียวยาวของเขามาเช็ดเลือกมุมปากของฉันอย่างนิ่มนวดก่อนจะมาเลื่อนมาจับที่แก้มฉันอย่างเบามือและมือของเรียวก็สั่นนิดๆด้วย

“เธอทำไมต้องทำร้ายคนของฉันด้วย” เรียวหันไปตะโกนใส่ไอโกะที่ตอนนี้กุมแก้มตัวเองและค่อยลุกขึ้น

“ก็ฉันทนไม่ได้ที่เห็นพวกนายรักกัน” ไอโกะก็ตะโกนใส่เรียวเหมือนกัน ดวงตาเธอเริ่มมีน้ำคลอแล้วละ เปลี่ยนจากประธานมาเป็นเรียกชื่อเขาเลยเหรอ

“แล้วมันเกี่ยวกับเธอตรงไหน”

“เกี่ยวสิ มันเกี่ยวที่ตรงฉันรักนาย”

“แต่ฉันไม่ได้รักเธอ”

“ทำไมคนที่ นายรักทำไม ไม่ใช่ฉัน” น้ำเสียงของไอโกะเริ่มสั่นๆ

“ก็เพราะเธอไม่ใช่ คารากิสาว่า คารุ” แล้วเรียวก็จับฉันเดินออกมา ทิ้งให้สามสาวประธานนักเรียนอยู่ตรงนั้นที่มีคนหนึ่งกำลังร้องไห้โดนไม่เลี่ยวหลังดูแม้แต่นิดเดียว

----------------------------------------------------------------------------------------------

ตอนนี้อาจจะยาวกว่าตอนอื่นๆหน่อยนะค่ะ แต่ยังไงก็เม้นโหวตให้เยอะหน่อยนะค่ะขอบคุณค่ะ