สรุป!นายเป็นแฟนฉันใช่ไหม

 

 

"พี่โทโมะกลับบ้านเร็ว แก้วเก็บกระเป๋าเสร็จแล้วนะ"

"อืม กลับๆๆ"

"ไปเร็วไปเช็คเอาท์ด้วย"

"เดี่ยวไปนอนบ้านพี่ก่อนคืนนึงนะ"

"อืม"

ทั้งสองก็ขับรถกลับบ้านกัน

"เดี๋ยวไปบ้านพี่และก็ค้างคืนหนึ่งใช่มั้ย"

"ใช่ เช้ามาก็ไปหาพ่อกับแม่แก้วไง แล้วก็ไปบ้านเรา"

"~อืมมมม ง่วงแล้วของีบนะ"

"อืม"

ทั้งสองขับรถจนถึง...

  ณ คฤหาสน์ไทยานนท์

"อ้าว คุณหรูกลับมาแล้วเหรอครับ เดี๋ยวผมยกของให้ครับ"

"ขอบใจนะ แล้วไปไว้ที่ห้องฉันนะ จัดไว้แล้วใช่ไหม"

"ครับๆ จัดไว้แล้ว"

"แล้วป๊ากับแม่ฉันล่ะ"

"คุณท่าน...ไปถามคุณเนยดีกว่าครับ"

"ทำไมล่ะ ?"

"ผมไปนะครับบ!"

"?"

"นายคุณเนยคือใคร"

"อ๋อ พี่สาวฉันน่ะ ไปหาพี่กัน"

"อืมฉันจะได้ไสวัสดีด้วย"

"อืม ไปๆๆ"

ทั้งสองเดินเข้าบ้านมา

"โทโมะ พี่อยู่นี่จ้า กลับแล้วเหรอ คิดถึงๆ"

"^^"

"สวัสดีค่ะ พี่เนย"

"เป็นภรรยานายโทโมะใช่ไหม"

"ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ"

"ค่ะ เช่นกันตอนนั้นพี่ไปต่างประเทศโทษนะจ๊ะไม่ได้ไปร่วมงาน"

"ฮ่าฮ่าฮ่า ค่ะไม่เป็นไรค่ะ"

"พี่เนย แล้วป๊ากะแม่ล่ะ"

"..."

"ว่าไงล่ะครับพี่"

"แกฟังฉันดีดีนะ พอ่กับแม่เสียแล้วนะ"

"ฮือฮือฮือ ทำไมทำไม"

"ตอนนั้นฉันก็ยังไม่ถึงกำลังบินกลับแล้วล่ะแต่กลับมาถึงฉันก้รู้ข่าวว่าป๊ากับแม่ไปเที่ยวมาเก๊าแล้วขากลับเครื่องบินตก"

"ฮือฮือ แม่ ป๊า ฮือฮือ"

จากตอนแรกโทโมะร้องไห้คนเดียวแต่เนยก็อดจะกลั้นไว้ไม่ไหวเพราะก็ยังทำไจไมได้"

"ฮือฮือฮือ แกไม่ต้องเครียดนะป๊ากับแม่ไปสบายแล้วว ฮือฮือ"

"แม่ ป๊า ทำไมถึงทิ้งผมไปครับ ฮือฮือฮือ"

"แกยังมีฉันอยู่นะ พี่รัก...แก ฮือฮือฮือ"

"ผมรักพี่....ฮือฮือฮือฮือฮือ"

"แต่...ฮึก เดี๋ยวก่อน ฮึก"

"ทำไมพี่ .... ฮือฮือ"

"แจ๋วพาแก้วไปที่ห้อง ฮึก เอาของไปข้างบนห้องที่เตรียมไว้อ่ะ ฮึก"

"ค่ะๆ"

"ไปก่อนนะ ขอบคุณค่ะ"แก้วเดินตามสาวใช้ไป

โทโมะกับเนยยังนั่งคุยกันอยู่จนดึกดื่น

ประมาณ 3 ทุ่ม

"มาแล้ววเหรอ"แก้วจะหลับมิหลับแหล่

"อืม เดี๋ยวพี่อาบน้ำก่อนนะ แล้วมานอนด้วยกัน"

"งืมมมม"

พอโทโมะอาบน้ำเสร็จทั้งสองคนก้นอนหลับกัน

  ตอนเช้า

"แก้ว ตื่นเร็วไปไปบ้านแก้วน่ะ เร็ว"

"งืมมม เดี๋ยวอาบน้ำก่อนนะแล้ไป"

"~อืมมม"

พอแก้วอาบน้ำเสร็จก็รีบขับรถออกไปโดยยังมีเนยยืนส่งอยู่

ทั้งสองขับรถออกมา

จนถึงบ้านของแก้ว

  ณ บ้านศิริมงคลสกุล

กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง

"ออกมาแล้วคร๊าบบบบ"

"พี่เขื่อนนนนน"

"ยัยแก้วววว !! คิดถึงว่ะ มาไงล่ะ"

"เดี๋ยวแก้วไปเล่าในบ้านนะ ไปเข้าบ้านก่อน"

"เอ้ออ"

"สวัสดีครับพี่เขื่อน"

"เอ้ออ ไม่เป็นไรสบายดี?"

"ครับสบายดี"

"ไป เข้าบ้านก่อนร้อนแล้ว"

"ครับ"

แก้วเดินเข้าบ้านแต่ทันใดนั้น...

"ว๊ายยยยยย แก้วววกลับมาแล้วคิดถึงแกจังเลย"หญิงสาวชุดชมพูวิ่งเข้ามาหา

"คิดถึงแกเหมือนกันยัยพิม แกสบายดีมั้ย"

"สบายมากกก"

"ดีแล้ว! แล้วไปเรียนที่นั่นเป็นไงบ้าง"

"อ่อ ก็ดีนะฉันเจอพี่ที-เจด้วย"

"เหรอ อืม"

"คิดถึง"

พิมโผเข้ากอดแก้ว

"คิดถึงจังเลย"

"คิดถึงแกเหมือนกัน"

"ยัยแก้ว เป็นไงบ้าง"

"แม่!!!!!! T^T"

"หนูคิดถึงแม่ค่ะ"

"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ฉันคิดถึงแกเหมือนกัน"

"แล้วพ่อล่ะคะ พ่ออยู่ไหน"

"พ่อเหรอ พ่อเค้าไปเล่นดนตรีที่ต่างประเทศกับเพื่อนพ่อเค้านะอยู่อเมริกาแล้ว"

"จริงสิคะ"

"ใช่ นั่นน่ะความฝันพ่อเค้าแม่เลยให้เค้าไป เค้าไปอยู่กับเพื่อนด้วย"

"อืม ค่ะ อยากให้พ่ออยู่ด้วยจัง คิดถึงงงง"

"ฮ่าฮ่าฮ่า"

แล้วครอบครัวก็ไปนั่งทานข้าวกันอย่างมีความสุข.....

พอตกเย็นโทโมะก็พาแก้วขึ้นรถกลับไปที่บ้านของเค้าสองคน

 บ้านไทยานนท์

"ถึงละ ไปเร็วยกของขึ้นบ้าน"

"อืม ไปๆ"

พอทั้งสองจัดอะไรลงตัว

บทรักในห้องนอนก็เกิดขึ้นอีกครั้งงงงงง

(แต่ขอบอกคราวนี้แก้วเป็นคน"เริ่ม"นะ)

----------------------------------------------------------------------------------------------

ติดตามด้วยนะ เม้ลด้วยยยยย Love Readder