บอดี้การ์ดหน้าใส สะกิดหัวใจยัยหน้าหวาน

                                                   บทที่1
                                          my  bodyguard
                  เมื่อคุณพ่อกระโจนเข้ามากอดฉันจนชุ่มปอดแล้ว บอดี้การ์ดที่หน้าตาน่าเชื่อถือก็
เดินเข้ามายังร่างของฉันอย่างสุขุม-_-^ดูท่าทางเค้าสิ น่าอ้วกแตกที่สุด
                  "นี่คือบอดี้.."
                  "แพรวรู้แล้วค่ะ"ฉันรีบพูดก่อนที่พ่อจะบอกอะไรไปมากกว่านี้
                  "รู้แล้วก็ดี"<<คุณพ่อ
                  "คุณพ่อคะแต่แพรว..."
                  "ลูกไม่ต้องพูด ที่ลูกต้องโดนรถชนแล้วนอนสลบไป3เดือนเพราะลูกไม่มีบอดี้การ์ด
คอยคุ้มครอง"<<คุณพ่อ
                   ไม่เห็นจะเกี่ยวกันเลย--^ ที่แพรวโดนรถชนก็เพราะแพรวไม่ระวังตัวต่างหากเล่า
                ~~2เดือนต่อมา
                   เมื่อฉันกลับมาถึงคฤหาสน์ พี่เลี้ยงของฉันก็รีบวิ่งเข้ามาจนแทบจะกระโดดขี่คอ
แต่กลับถามฉันว่าสบายดีมั้ยคะคุณหนู   ถ้าเป็นฉันนะฉันกระโดดขี่คอไปนานและ
                   ฉันเดินนำหน้าบอดี้การ์ดทั้ง2คนขึ้นไปบนห้อง
                 ~~เมื่อมาถึงห้องของฉัน ฉันก็สั่งให้อีตา2คนนั้นยืนรออยู่ข้างนอก ทำไมคุณพ่อ
ต้องจ้างบอดี้การ์ดมาให้ด้วยเนี่ยแพรวดูแลตัวแพรวเองได้นะ และแพรวก็ไม่ใช่เด็กๆแล้วด้วย
                  "ก็เพราะคุณพ่อเธอน่ะเป็นห่วงเธอน่ะสิ"จู่ๆนายบอดี้การ์ดหน้ายาวก็พูดออกมา
                  "นี่!นายไม่มีสิทธิ์เรียกฉันว่าเธอนะ"ฉันสวนกลับทันทีที่เขาพูดจบ
                  ".............................."
                  ~~นายนี่ไร้มารยาทที่สุด-_-
                  "นาย2คนน่ะห้ามเข้ามายุ่มย่ามกับห้องของฉันโดยเด็ดขาด เข้าใจมั้ย?"
                  "ถ้าฉันไม่เข้าใจล่ะ"นายบอดี้การ์ดหน้ายาวเอ่ยถามอยากกวนประสาท
                  "นี่!นายจะกวนส่วนล่างสุดของฉันไปถึงเมื่อไหร่"
                  "เมื่อไหร่ก็เมื่อนั้นแหละ"
                  "ฉันจะฟ้องคุณพ่อ"ฉันพูดขู่ออกไปทั้งๆที่จะไม่ทำจริงๆ
                  "..............................."
                  "กลัวว่าฉันจะฟ้องคุณพ่อละสิถึงได้เงียบ"
                  "เปล่า!ดีอีกตังหากถ้าเธอฟ้องคุณพ่อของเธอ ฉันจะได้โดนไล่ออก ไม่ต้องมา
คอยคุ้มกันเธอ"
                  กรี๊ดๆๆฉันอยากจะกรี๊ดเป็นภาษาดาวอังคาร เมื่ออีตาหน้ายาวพูดออกมาแบบนั้น
นายนี่มัน น่าฆ่าหมกส้วมซึมจริงๆ
                  "นายไปไกลๆฉันเลยนะ เดี๋ยวนี้ด้วย ไม่งั้น ฉันจะไล่นายออก"
                  "ก็ดีนี่"
                  "หุบปากไปซะ"
                  บอดี้การ์ดหัวฟูอีกคนเอื้อมมือมาลากนายบอดี้การ์ดหน้ายาวกวนประสาทออกไป
จากฉัน ขอบคุณมากกกกกกกกกกกกกก
                  ฉันคิดว่าฉันคงจะอยู่กับนายนี่ได้ไม่เกิน2เดือนแน่ๆ เล่นกวนประสาทตั้งแต่วันแรก
ที่เริ่มทำงานเลยเชียว
                  ~~ฉันสาวเท้าเข้าไปในห้องแล้วนั่งลงบนเตียงที่หนา10นิ้วอย่างที่เคยทำ เฮ้อ!ได้
กลับมานั่งมันอีกซะที คิดถึงชะมัด
                   ฉันเอื้อมไปหยิบรูปที่หัวเตียงขึ้นมาดู ซึ่งมันเป็นรูปฉันกับแฟนของฉัน เมื่อฉันมอง
ดูรูปซักพักก็หยิบBBขึ้นมาโทร.หาเขา
                   ติ๊ด...ติ๊ด...ติ๊ด...
                   "ฮัลโหล"เสียงปลายสายกรอกกลับมาทันทีที่รับโทรศัพท์
                   "จุนเป!นี่แพรวนะ แพรวฟื้นแล้วมาเยี่ยมแพรวบ้างนะ"
                   "เอ่อ!แพรว!เพราะคุณสลบไปนานมาก ตอนนี้ผมมีแฟนใหม่แล้ว"เสียงของจุนเป
ทำให้ฉันน้ำตาจุกอก
                   "อ..อะไรนะ"
                   "ผมมีแฟนใหม่แล้ว"
                   "ท..ทำไมคุณทำกับฉํนแบบนี้ คุณก็รู้ว่าฉันรักคุณแค่ไหนนะฮือๆๆคนหลายใจ"
                   ฉันกรอกเสียงกลับแล้วตัดสายทิ้งทันทีที่พูดจบT_Tคนกลายใจ คนใจดำ
ฉันมันไม่ดีใช่มั้ยถึงทิ้งฉันไปTT_TT
                        แพรวจะทำอย่างไรเมื่อแฟนเก่าบอกเลิกติดตามตอนต่อไป