NC PIMP OR PRINCE

8.0

เขียนโดย valenciaga

วันที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2560 เวลา 23.46 น.

  5 ตอน
  1 วิจารณ์
  38.91K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2560 23.52 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) PIMP OR PRINCE CUT 4

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
#PorPMB CUT4
 
 
 
 
 
 
“ทำใจดีๆนะครับ”
 
 
 
 
“…”
 
 
 
 
“ระวังจะติดใจคนหล่ออย่างผม”
 
 
 
 
 
 
ร่างหนาคร่อมตัวขึ้นไปโอบกอดคนใต้ร่างเอาไว้ สอดมือลงไปจับหนาอกบางทั้งสองข้าง ค่อยๆขยี้มันเบาๆช้าๆ ให้นิ้วชี้ทั้งสองข้าวเกี่ยวกับยอดถันไปมาชวนให้แบมแบมส่งเสียงครางออกมาเป็นระยะ
 
 
 
 
ริมฝีปากที่ไม่ปล่อยว่างเว้น ขบเม้มไปที่หลังต้นคอ ค่อยๆใช้ลิ้นลากวนไปเรื่อยๆกระทั่งหลังใบหู แบมแบมเอียงตัวรับสัมผัสเล็กน้อย ก่อนจะรู้สึกได้ว่าริมฝีปากนั้นกำลังลากเข้ามาเรื่อยๆจนถึงริมฝีปากน้อยๆของเขา
 
 
 
 
แฮนรี่จุมพิศอย่างดูดดื่ม ลิ้นลากวนไปทั่วโพรงปาก ค่อยๆแตะเพดานด้านบนขยี้ไปมา เลื่อนมาจูบปากล่างขบเม้มจนริมฝีปากของแบมแบมบวมเจ่อ
 
 
 
 
ร่างเล็กหน้าแดงซ่าน เมื่อใบหน้าหล่อนั้นอยู่ใกล้ไม่ถึงคืบ แฮนรี่กดจมูกลงบนแก้มขาวๆ
 
 
 
 
“หวาน..”
 
 
 
 
อา.. เขิลชะมัด
 
 
 
 
แบมแบมหันหน้าหลบทันทีกับเสียงทุ้มนั้น แฮนรี่ยิ้มขำ เลื่อนตัวเองลงไปด้านล่างให้ขาทั้งสองข้างของตัวเองอยู่ระหว่างขาเรียวของแบมแบม ใช้แรงเล็กน้อยดึงสะโพกบางให้โก่งขึ้นสูง มือหนาทั้งสองจับสะโพกนั้นไว้มั่น
 
 
 
 
แบมแบมหอบหายใจถี่
 
 
 
 
ท่านี้มัน….
 
 
 
 
 
“ผม.. ผมเปลี่ยนใจดีกว่า”
 
 
 
 
 
ลมหายใจถี่ร้อนเอ่ยพร้อมกับคำพูดรัวๆที่แบมแบมรู้สึกตัวเองกำลังเขินอายอย่างบอกไม่ถูก รู้ดีว่าตัวเองชอบมันแต่พอจะทำจริงๆร่างเล็กกับประหม่าไม่น้อย สะโพกบางส่ายเล็กน้อยเชิงดิ้นให้หลุดจากมือหนา
 
 
 
 
“หึ”
 
 
 
 
สองมือก็กดสะโพกที่ส่ายนั้นแน่นไม่ปล่อย แม้จะรู้ว่าแบมแบมอยากดิ้นให้หลุดจากมือเขา แต่ในหัวของมาร์คก็ไม่อาจทิ้งแววตาอันหยาดเยิ้มของตัวเองได้ 
 
 
 
 
 
คนตัวเล็กที่นอนฟุบหน้าลง โก่งสะโพกขึ้นสูงแล้วส่ายไปมานั้น….
 
 
 
 
 
โคตร!
 
 
 
 
 
น่า!
 
 
 
 
 
เอา!
 
 
 
 
 
เลย!
 
 
 
 
 
 
เพี๊ยะ!
 
 
 
 
!!!
 
 
 
 
 
“อื้อ”
 
 
 
 
 
“อย่าดิ้น!”
 
 
 
 
 
มือหนาฟาดลงเบาๆที่สะโพกน้อยๆจนแบมแบมต้องเบิกตากว้าง ไม่คิดเลยว่าแฮนรี่จะกล้าทำกับสะโพกของเขา แม้มันจะไม่เจ็บแต่แบมแบมรู้สึกประหลาด
 
 
 
 
มัน…
 
 
 
 
 
“เสียวล่ะสิ”
 
 
 
 
 
ไม่!!!
 
 
 
 
แบมแบมไม่อยากยอมรับคำพูดนั้น! ไม่อยากเลย
 
 
 
 
แฮนรี่ยิ้มมุมปากลูบรอยแดงๆที่ตัวเองฟาดลงไปเมื่อสักครู่ไปมาอย่างชอบใจ
 
 
 
 
“เอาอีกไหม ผมฟาดอีกได้นะ”
 
 
 
 
“ไม่..ผมไม่ใช่แบบนั้น..ผมไม่เอาแล้ว..ไม่ชอบ.. อ๊า”
 
 
 
 
แฮนรี่ฟาดลงมือลงไปอีกข้าง ครั้งนี้แรงกว่าเดิมเล็กน้อยจนเห็นรอยแดงชัดเจน แบมแบมหลับตาเมื่อรู้ว่าแรงกระตุ้นตรงนั้นทำให้ส่วนอ่อนไหวของเขากำลังชูชันขึ้นมาอย่างน่าอาย และหากเดาไม่ผิดสะโพกกลมๆของเขาคงจะมีรอยแดงเกิดขึ้นอยู่บนนั้น
 
 
 
 
แฮนรี่ใช้มือลูบสะโพกบางวนไปมาก่อนจะโน้มตัวลงจูบเบาๆลงบนแก้มสะโพกทั้งสองข้าง
 
 
 
 
“ชอบก็บอกว่าชอบสิครับ…”
 
 
 
 
“….”
 
 
 
 
 
“อยู่กับผม..ไม่ต้องอาย”
 
 
 
 
 
แบมแบมเบิกตากว้างเมื่อรู้สึกถึงรอยแยกของสะโพกของเขาเผยให้เห็นช่องสวาทที่อยู่ด้านหลัง มือของแฮนรี่ค่อยๆจับขาเรียวแยกออก แบมแบมหัวใจเต้นถี่เมื่อรู้สึงถึงลมหายใจอุ่นๆบนสะโพกของตัวเอง
 
 
 
 
 
“มะ มาร์ค ไม่ต้อง...”
 
 
 
 
 
แต่แบมแบมเตือนไม่ทัน…
 
 
 
 
 
“อ๊า”
 
 
 
 
 
ลิ้นหนาสอดเข้าไปสัมผัสช่องสีกุหลาบอุ่นๆของแบมแบม ค่อยๆตวัดลิ้นลากเลียไปรอบๆ แฮนรี่หลับตาลงทำให้อย่างไม่เคอะเขิน สองมือเปลี่ยนมาจับสะโพกให้แบะออกกว้างๆช่องนั้นปริออกให้ห็นรูสวาทที่ขมิบถี่
 
 
 
 
แบมแบมต้องกลั้นหายใจอีกครั้งเมื่อลิ้นของแฮนรี่สอดเข้าไปในช่องนั้นแล้วชักเข้าออกไปมาอยู่อย่างนั้น
 
 
 
 
“ฮื้อ เสียว”
 
 
 
 
เสียงครางออกมาเป็นระยะ น้ำตาแบมแบมไหลออกมาเพราะกลั้นบางอย่างเอาไว้ไม่อยู่ ไม่ได้เสียใจกับลีลาของแฮนรี่ แต่มันเสียวจนน้ำตามันทนไม่ไหว
 
 
 
 
ร่างหนาผละออกเมื่อได้ลิ้มลองช่องนั้นอย่างพอใจ ใช้มือเรียวค่อยๆเบิกทาง นิ้วกลางที่สอดเข้าไปก่อนทำให้แบมแบมกัดปากแน่น มือเรียวจิกหมอนเอาไว้และต้องครางออกมาเมื่อนิ้วชี้ของแฮนรี่สอดเข้าไปอีกนิ้ว
 
 
 
 
“อ๊า ฮื้อ”
 
 
 
 
แบมแบมร้อนไปหมดทั้งตัว แม้สมองจะสั่งให้ตัวเองหยุดรู้สึกกับสัมผัสของเขา แต่สะโพกที่ตอดรัดนิ้วนั้นปฏิเสธไม่ได้ว่าร่างกายต้องการมากเพียงไร
 
 
 
 
แฮนรี่ยิ้มอย่างพอใจเมื่อนิ้วของตัวเองถูกตอดแน่น
 
 
 
 
“อ๊า มาร์ค..เอา”
 
 
 
 
“เอาอะไร”
 
 
 
 
“เอาเร็วๆ อื้อ”
 
 
 
 
มือหนารีบปลดกางเกงของตัวเองโยนทิ้งไป แก่นกายที่เด้งแข็งออกมาจนแทบไม่ต้องชักเข้าออก ราวกับว่ามันรอเวลานี้มานาน เวลาที่จะได้เข้าไปสัมผัสความเร่าร้อนจากช่องนั้นแล้วปลดปล่อย
 
 
 
 
แฮนรี่ผละมือที่สอดใส่อยู่นั้นเลื่อนมาชัดรูดของตัวเองเล็กน้อย คิ้วหนากระตุกเล็กน้อยเมื่อแก่นกายของตัวเองจ่ออยู่ทางเข้าประตูหลัง
 
 
 
แฮนรี่ตั้งจะสอดใส่เข้าไป..
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“พี่จ๋า”
 
 
 
 
 
 
 
 
ราวกับว่าเขากำลังนึกถึงเสียงร้องของใครสักคนที่แล่นเข้ามาในโสตประสาทของตัวเอง
 
 
 
 
 
หัวใจดวงนั้นเต้นถี่…
 
 
 
 
 
แววตากระตุกเมื่อความคิดบางอย่างแล่นเข้ามาในหัว
 
 
 
 
“อื้อ มาร์ค เร็วๆ”
 
 
 
 
แบมแบมที่หลับตาฟุบอยู่ ร่างกายเล็กที่มีความต้องการอย่างท้วมท้นจนทนไม่ไหว แฮนรี่ข่มตาแน่นค่อยๆสูดหายใจเข้าลึกๆ ตัดสินใจสอดใส่แก่นกายนั้นเข้าไปอย่างไม่ลังเล ค่อยๆให้มันไหลเข้าไปช้าๆ
 
 
 
 
“อ๊า”
 
 
 
 
แบมแบมหน้าร้อนผ่าว ค่อยๆขมิบรับมันเข้ามาเรื่อยๆ ร่างเล็กทั้งครางทั้งน้ำตาไหลด้วยความเจ็บแสบ แต่เพียงไม่นานแก่นกายใหญ่นั้นก็เข้ามาจนสุด
 
 
 
 
“ฮือ มาร์ค”
 
 
 
 
เสียงครางปนสะอื้นด้วยความเสียวร้องออกมาไม่ขาด แฮนรี่เองก็แทบจะทนไม่ไหว กดแก่นกายลงไปแน่น ก่อนจะจับช้อนร่างบางที่ฟุบอยู่ขึ้นมานั่งบนตักพร้อมกับโอบร่างที่ถูกสอดใส่อยู่ด้านบนเอาไว้แน่น
 
 
 
 
แฮนรี่ซบตัวเองลงบนไหล่บาง
 
 
 
 
แบมแบมลืมตา เอื้อมมือจับสองมือหนาที่วาดอยู่รอบเอว
 
 
 
 
 
“อื้อ”
 
 
 
 
 
ก่อนจะรู้สึกถึงแรงกระทุ้งจากด้านล่างที่นั่งทับแฮนรี่เอาไว้ สะโพกหนาที่ค่อยๆเลื่อนขยับขึ้นลงชวนให้แบมแบมจับมือที่กอดตัวเองอยู่ไม่ปล่อย
 
 
 
 
 
พับ พับ พับ!
 
 
 
 
 
เสียงเนื้อกระทบเนื้อที่ดังออกมา ร่างเล็กร้องครางเป็นจังหวะ รับรู้ได้ถึงเสียงหัวใจที่เต้นถี่ของคนด้านหลังที่ตอนนี้ซบลงบนไหล่เขา
 
 
 
 
 
“อืม แบม”
 
 
 
 
 
เสียงทุ้มที่ครางอยู่ริมใบหูนั้นชวนให้เขาตอดรัดสัมผัสที่แฮนรี่มอบให้ด้วยร่างกายที่เร่าร้อน แบมแบมรู้สึกว่ามันแปลกเหลือเกิน ทั้งที่ตัวเองก็เคยผ่านการมีเพศสัมพันธ์มาบ้าง และเป็นครั้งแรกระหว่างเขากับแฮนรี่
 
 
 
 
 
“อ๊า มาร์ค”
 
 
 
 
 
เสียงจังหวะที่กระแทกนั้นทำให้ร่างกายของแบมแบมจะเริ่มมีเหงื่อออกมาด้วยอุณหภูมิที่สูง แต่ความคิดของแบมแบมมันกลับรู้สึกประหลาด
 
 
 
 
แม้ร่างกายจะเร่าร้อนเพียงใด…แต่หัวใจนั้นกลับอบอุ่น
 
 
 
 
“อ๊า”
 
 
 
 
แฮนรี่กระแทกแก่นกายของตัวเองเต็มรัก จังหวะสอดประสานถี่ราวกับว่าทั้งคู่โหยหาและอยากสัมผัสกันและกัน
 
 
 
 
พับ พับ พับ!
 
 
 
เสียงจังหวะที่เร็วและแรงขึ้น เหงื่อที่ซึมออกมาเล็กน้อยตามผิวหนังเพราะร่างกายซาบซ่านด้วยแรงอารมณ์
 
 
 
แฮนรี่กระแทกถี่รัว
 
 
 
 
“อ๊า มะ มาร์ค อ๊า ”
 
 
 
 
“อื้อ แบม ”
 
 
 
 
“มะ มาร์คเบา อื้อ เบา”
 
 
 
 
“แบม อืม แบมของมาร์ค”
 
 
 
 
เสียงครางด้วยความปรารถนาพร้อมกับหัวใจที่เต้นถี่ของทั้งคู่ เนื้อที่กระทบเนื้อไปมาอยู่อย่างนั้นนานนับครึ่งชั่วโมง มือของแฮนรี่เลื่อนไปจับส่วนอ่อนไหวของแบมแบมและเพียงแค่จับร่างเล็กก็กระตุกน้ำสีใสออกมา แฮนรี่ขยับกายอีกสองสามครั้งก็หลั่งออกมาเช่นกัน
 
 
 
 
 
 
#PorPMB 
 
 
 
ว้ายค้างล่ะสิ  เจอกันตอนที่ 5 นะค้าบ 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา