แผนร้ายสลับรัก

               ค่ำคืนที่เหมือนจะเงียบแต่ก็ไม่ใช่ที่ที่หนึ่งที่รวมแหล่งวัยรุ่นได้อย่างเดียว เป็นคืนที่เหล่าผีเสื้อตัวน้อย ๆ กำลังบินเข้าแสงที่ส่องทั่วห้องที่กำลังรอองค์แม่ปรากฎ
 
     " put your hand up !! ยู้ " ดีเจในพับเจ้าประจำของฉันกำลังบรรเลงเพลงที่จังหวะมันๆให้กับค่ำคืนนี้
 
     "ฮู้!! วันนี้เพลงมันมากแก" ปลาวาฬที่กำลังส่ายหัวไปมากับเพลงที่ท่าทางน่าตลกของเธอทำให้คนโต๊ะอื่น ๆ พากันมอง
 
     "ยัยวาฬ แกช่วยเต้นเหมือนคนได้ไหมฉันอายเขา" ซาร่าที่เพิ่งกลับมาจากเมืองนอกมองเพื่อนสนิทที่เมามายจนอยากจะลากกลับไปส่งบ้านเดียวนี้
 
     "นาน ๆ มันได้ออกมาที แกช่วยเขาใจมันหน่อยซาร่า" ฉันที่นั่งขำกับเพื่อนที่ยืนเต้นอย่างเมามันและสุดเหวี่ยง
 
     "ก็ได้ ถือว่าเอามันมาปลดปล่อย"  
 
     "ว่าแต่แม่สาวผีเสื้อกลางคืนอย่างเธอไม่ออกรวดลายเลยหรือไงจ๊ะ" ปลาวาฬเริ่มนั่งพักก่อนจะรอคำตอบของฉัน
 
     "เหยื่อไม่น่าสน"
 
มันก็ไม่นานสนอยู่จริง ๆ นั้นแหละ อีกอย่างผู้ชายเกินครึ่งก็โดนฉันควงจนจะหมดและอีกที่เหลือก็เกย์บ้าง แอบบ้าง ไม่แอบบ้าง ปวดจิตค่ะ ขอนั่งสาว ๆ รอเหยื่อที่คิดว่าแท้ร้อยเปอร์เซนจะดีกว่า
 
     "แกๆ" ซาร่าตีหน้าขาฉันอย่างบ้าครั่งก่อนจะชี้ไปยังทางประตู้ทางเข้าที่มีกลุ่มชายหนุ่มสี่คนที่ยืนมองหาโต๊ะนั่งอยู่
 
     "โอป้ามากแก น่าม่ำ" 
 
     "จริงแก"
 
     "ถ้าไม่สน ฉันจะอ่อยก่อนนะแม่ผีเสื้อราตรี" ปลาวาฬเริ่มออกรวดลายใส่เอวแบบคนมองจะอ้วกนะไม่ได้พิษสวาท
 
     " โน ! เหมือนฉันจะเจอเหยื่อในกลุ่มนั้นแล้ว"
 
     "คนไหนแก" ทั้งสองพากันมองไปยังหนุ่ม ๆ ที่ยังยืนอยู่ตรงนั้น
 
     "คนนั้นไง" ฉันชี้ไปยังผู้ชายตัวสูง ใส่แว่น หัวหยก ๆ สีน้ำตาลธรรมชาติ
 
     "ไอแว่นนั้นนะที่แกจะเล่นเกมด้วยวันนี้" ซาร่าทำหน้าอึ้ง ๆ 
 
     "เดียวตบปากแตก ฉันว่าโอป้ามาก น่าหยิก >//< "
 
     "ใช่"
 
     "เอาจริงดิ"
 
     "จริง!!"
 
ฉันเดินกรีดกายไปตามทางเดินอย่างนางพญาหงส์ด้วยชุดแสกแหวกนมอย่างมั่นใจ เหมือนฟ้าจะเป็นใจมีลมเบา ๆ จากไหนไม่รู้พัดผ่านหน้าฉันไปทำให้ผมที่นุ่มสลวยสวยเก๋ของฉันปลิวสยายไปกับสายลมนั้นทำให้ฉันนั้นดูเซ็กซี่ไม่เบาถ้ามองจากสายตาผู้คนในผับ
 
     "หาโต๊ะนั่งอยู่ใช่ไหม" 
 
     "ครับ" ชายผมดำตอบให้หลังจากดูท่าทางเพื่อนจะอึ้งๆ กับฉันอยู่ยกเว้นตาแว่นของฉัน ตาบ้านี้ สายตาเสียหรือไงกัน 
 
     "ไม่รู้เหรอว่าถ้ามาเกิด3ทุ่มมันไม่มีโต๊ะว่างหรอกนะ ถ้าไม่จ้องไว้"
 
     "เธอเป็นพนังงานที่นี้เหรอ" 
 
     "เปล่า แค่เห็นไม่มีโต๊ะนั่งเลยจะชวนมานั่งที่โต๊ะด้วยกัน" ฉันชี้ไปยังโต๊ะที่มีปลาวาฬกับซาร่าโบกมือให้หนุ่มๆ อยู่
 
     "อ่อยเหรอ" นายแว่นน้อยของฉันเริ่มมีเสียงกับเขาขึ้นมา
 
     "แล้วคิดว่าอ่อยป่ะล่ะ"
 
     "ไปพวกเรา" นายแว่นน้อยเดินนำหน้าไปก่อน โดยมีเพื่อน ๆ ตามหลังไป ส่วนที่โต๊ะนั้นก็มียัยปลาวาฬที่กำลังระริกระรี้อยู่ หน้าขายหน้าซะมัด
 
มอง ๆ ไป นายแว่นนี้น่ารักเป็นบ้า แต่วันนี้จะเล่นเกมอะไรดีนะที่จะทำให้นายนี้น่าจดจำไปตลอดเดือนนี้ดีนะ
 
     "ว่าแต่พวกเธอชื่ออะไรกันบ้าง"
 
     "ฉันปลาวาฬผู้น่ารัก ส่วนนี้ซาร่ายัยฝรั่งสุดเนียบ นี้ก้อยสาวสวยสุดแซ่บของผับ" 
 
     "สวยจริง 555 เราคิว หัวทองๆนั้นไอปาล์ม หัวเขียวๆเหมือนใบไม้ชื่อกาย ส่วไอหัวหยิกๆหน้านิ่งๆนี้ชื่อเบสท์"
 
     "ยินดีที่ได้รู้จักนะ" 
 
     "อื้ม"
 
หลังจากที่เวลาผ่านไปเป็นเวลาเที่ยงคืนตอนนี้ทุกคนเริ่มจะเมารวมถึงเบสท์ ฉันเริ่มไปนั่งใกล้นายแว่นน้อยของฉัน มองไปแกล้งไม่ลงจริง ๆ แต่เดือนนี้ฉันยังไม่ได้ทำให้ใครได้เป็นตัวท็อปของร้านเลยนะ
 
     "ฉันชอบนายนะเบสท์" ฉันกระซิบที่ข้างๆหูเบาๆ
 
     "เธอว่าไงนะ ฉันไม่ได้ยิน"
 
     "ฉันชอบนายได้ยินไหม" มันเป็นช่วงที่เสียงเพลงเบาลงพอดีทำให้คนในร้านพากันกรี๊ดร้องอย่างสนุกสนาน หากคนที่เป็นขาประจำก็จะรู้ว่ากำลังมีเรื่องสนุก ๆ รออยู่จากฉันคนนี้แต่ถ้าคนที่เพิ่งมาใหม่ก็จะคิดว่าหนุ่มสาวบอกรักกันจริง ๆ 
 
     "ชะ ชอบฉัน" นายแว่นน้อยชี้นิ้วมาที่ตัวเอง
 
     "ใช่ แต่มีข้อแม้นะ"
 
     "อะไร" ตามแผน
 
     "นายต้องพิสูจน์ว่านะเชื่อใจฉันแค่ไหน และตามใจฉันแค่ไหน"
 
     "ยังไง"
 
     "นายแค่ถอดเสื้อผ้าออกให้หมดแล้วตะโกนบอกรักฉัน 3 รอบ จากนั้นคลานรอบโต๊ะนี้ 1 รอบ ยอมไหม"
 
     "ตกลง" 
 
เขาค่อย ๆ ถอดเสื้อผ้าออกที่ละชิ้นจนเหลือกางเกงขาสั้น ๆ ตัวหนึ่ง ก่อนจะยิ้มหวาน ๆ มาให้
 
     "ฉันรักก้อย ฉันรักก้อย ฉันรักก้อย" จบคำพูดนายแว่นก็คุกเข่าก่อนจะคลานรอบโต๊ะจริง ๆ ทุกคนต่างพากันหัวเราะแล้วถ่ายคลิปเก็บ
 
     "ตกลงเราเป็นแฟนกันแล้วนะ" 
 
     "จะบ้าเหรอพ่อแว่น นี้มันเกมส์นะจ๊ะ" ยัยปลาวาฬเดินเซ ๆ มาพร้อมกับแก้วเหล้า
 
     "เกมส์"
 
     "ใช่ มันเป็นเกมส์ของแม่ผีเสื้อราตรีของเราแล้วมันก้จะมีพวกโง่ ๆ มาให้หลอกแบบนายไง" ซาร่าเสริม
 
     "อ่อ สนุกจัง" นายแว่นเดินออกไปพร้อมกับเพื่อนในกลุ่มที่ยืนงง ทำไมครั้งนี้มันไม่สนุกว่ะ
 
     "เกมส์นี้แซ่บอยู่นะ"
 
     "..."
 
     "ก้อย"
 
     "หาๆ"
 
     "โอเคใช่ไหม"
 
     "โอเคดีว่ะ ชิวล์ ๆ "