ระเริงแค้น ตีตราเถื่อน nc

ริมชายหาด บ้านพักตากอากาศ ของ โทโมะ

     แสงแดด ยามเช้า ค่อย ๆ สาดส่องมาปะทะ เรือนร่างเปล่าเปลือย ของ โทโมะ และ แก้วใจ ชายหนุ่ม ค่อย ๆ ลืมเปลือกตาแกร่ง ของเขาขึ้นมา อย่างไม่เต็มตื่น ก็เพราะเสียงร้องไห้ ของ เรือนร่างแสนแก่นแก้ว ชายหนุ่มรีบถอดถอนริมฝีปากแกร่ง ออกจากยอดทรวงอกสาวสีชมพูทางด้านซ้าย ก่อนจะรีบถอดถอนแกนกลางความเป็นชาย ออกจากเนินเนื้อสาว ของหญิงสาว แล้ววางขาสวย ของแก้วใจ นั่งลงชันเข่าสวยบนเนินทรายนุ่ม แล้วนั่งฟังหญิงสาว ร้องไห้ อ้อนวอน ขอให้เขาอย่าทำอะไรเธอ ว่า

แก้วใจ : ฮึก ๆ ฮือ ๆ คุณโทโมะ อย่า !! อย่า !! ทำอะไรแก้วใจเลยน่ะค่ะ ฮึก ๆ ฮือ ๆ แก้วใจไม่กินยาปลุกเร้าอารมณ์ แก้วใจไม่อยากตกเป็นภริยา ของ คุณ ไม่ !! ไม่ !! ไม่ !! ฮึก ๆ ฮือ ๆ หญิงสาวสลบไปที่อ้อมอกแกร่ง ของชายหนุ่มทันที ชายหนุ่มตกใจจนหน้าซีดเผือก เขารีบอุ้มเรือนร่าง ของ แก้วใจ ขึ้นพาดพิงบ่าแกร่งกำยำ ก่อนจะเดินขึ้นบันได และพาเธอเข้ามา ภายในห้องนอน เขาวางเรือนร่างของ แก้วใจลงบนเตียงนุ่ม ก่อนที่เขาจะ เดินไปช้อนเรือนร่าง ของ แก้วใจที่ตกเป็น ภริยาของเขา ไปแล้วมา กอดไว้แนบอก ก่อนที่ชายหนุ่มจะ พูดสีหน้า และ ท่าทาง ตกใจ ว่า

โทโมะ : แก้วใจ !! แก้วใจ !! เธอเป็นอะไร ของเธอเนี่ยห๊ะ ร้องไห้เสร็จ ก็พูดอ้อนวอนขอร้องฉัน แล้วก็สลบไป แก้วใจ ยัยแก่นแก้ว เธออย่ามาทำเป็นสำออย หน่อยเลยได้ไหม ฉันแก้แค้น เธอแค่นี้ เธอคงไม่ถึงตายหรอกน่ะ แก้วใจ !!โธ่เว๊ย !! ทันทีที่ชายหนุ่มพูดจบ ก็เขย่าเรือนร่าง ของ หญิงสาว อย่าง แรง อยู่ 2 ครั้ง เรือนร่าง เปลือยเปล่า ของ หญิงสาวและชายหนุ่มล้มลง กอดกันบนเตียงแสนรัก ของโทโมะ ชายหนุ่มสังเกตเหงื่อที่ผุดตามหน้าผาก ใบหน้า และ ร่างกายสวยเต็มไปหมด ก็ยิ่งไม่เข้าใจ ว่า หญิงสาว ตรงหน้าเขา เป็นอะไรกันแน่ ชายหนุ่ม มองไปที่เรียวขาสวย ของ แก้วใจ ที่ตกเป็นภริยา ของ เขา ไปแล้ว หลายต่อหลายครั้ง เนินเนื้อสาว ของแก้วใจ นั้นบวมเปล่ง และ มีหยดเลือดไหลซึมออกมา แต่ไม่มาก ชายหนุ่ม นั่งคิดไม่ตก ว่าอาการ ของ หญิงสาว ที่เป็นอยู่นี้ คือ โรคอะไร ก่อนที่หญิงสาว ในอ้อมกอด ของ ชายหนุ่มจะเริ่มร้องไห้ และ เผลอกอดเรือนร่างแกร่งกำยำของเขา ไว้แนบแน่น ก่อน จะพูดว่า 

แก้วใจ : ฮึก ๆ ฮือ ๆ อย่า !! แค้นแก้วใจแบบนี้เลย ฮือ ๆ หนาว !! หนาว !! แก้วไม่อยากเป็น ภริยา ของคนป่าเถื่อนแบบคุณ หนาว !! หนาว !! หนาว !! หญิงสาวยิ่งกระชับกอดคนเรือนร่างแกร่ง ไว้แนบแน่นกว่าเดิม โทโมะ ค่อย ๆ กอดตอบเรือนร่างบางอย่างแผ่วเบา ก่อนจะหยิบผ้านมมาห่มให้เรือนร่างบาง รู้สึกอุ่นขึ้น ได้บ้าง แต่ไม่เป็นดังที่ชายหนุ่มคิดไว้เลยแม้แต่นิด หญิงสาวยังคงมีอาการตัวสั่น และ เพ้อหนักขึ้นเรื่อย ๆ โทโมะ ค่อย ๆ ช้อนเรือนกาย ของ แก้วใจ ทั้งที่มีผ้านวมห่มปกคลุมกายสวย ขึ้นมากอดไว้แนบแน่น ก่อนจะค่อย ๆ เอามือไปแตะหน้าผากบาง ก่อนจะก้มลงไป กระซิบข้างใบหูของหญิงสาว แล้ว พูดด้วยน้ำเสียงตกใจ ว่า 

โทโมะ : นี่เธอตัวร้อนนิ แก้วใจ โดนแก้แค้นแค่นี้ เธอถึง กับจับไข้เลยหรือไง อย่ามาสำออย ต่อหน้าฉันน่ะ ฉันไม่สงสารเธอหรอก ยัยลูกฆาตกร ตื่น !! ตื่น !! ไม่ตื่นใช่ไหม ได้ !! ทันทีที่ชายหนุ่ม พูดจบ เขาก็ช้อนเรือนร่าง แก่นแก้ว ของหญิงสาว ขึ้นพาดพิง บ่าแกร่งกำยำ ก่อนจะค่อย ๆ เปิดประตูระเบียงห้องนอน  ก่อนจะเดินไป วางเรือนร่าง ของ แก้วใจผู้ตกเป็นภริยา ของ เขา ไปแล้วหลายต่อหลายครั้ง ลงในบ่อน้ำแร่ใหญ่ขนาดเท่าสระว่ายน้ำ ที่มีอุณหภูมิ 16 องศา ชายหนุ่มทิ้งเรือนบาง ของ แก้วใจไว้อย่างนั้น ก่อนที่ชายหนุ่มจะเดินกลับเข้ามา ภายในห้องนอน จัดการอาบน้ำให้กายแกร่ง พร้อมแต่งตัวหล่อเหลา ในชุดเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีเขียว กางเกงขายาวสีครีม บล็อกเซอร์สีขาว พร้อมทำผมเสียหล่อเหลา ก่อนที่ชายหนุ่มจะเปิดประตู ระเบียงห้องนอน พร้อมเดินไปดูเรือนร่างสาวที่ บ่อน้ำแร่ หญิงสาวตัวสั่นเทา อย่างหนัก ก่อนจะพูดเพ้อเพราะพิษไข้ ว่า

แก้วใจ : พ่อเขื่อน แม่เฟย์ กะ แก้วใจ หนาว !! หนาวมาก !! หนาว !! ทันที่หญิงสาวพูดจบ เรือนร่างแก่นแก้ว ชองหญิงสาว ก็ ค่อย ๆ สลบ และ จมน้ำไป ต่อหน้าต่อตาชายหนุ่ม ทันที โทโมะรีบโดดลงไปในสระน้ำแร่ ก่อนจะว่ายไปช้อนเรือนร่าง ของ แก้วใจ ที่จมน้ำ อยู่ที่พื้นก้นสระ ขึ้นมาไว้ในอ้อมอกได้สำเร็จ ตอนนี้เขารู้แล้ว ว่าเธอไม่ได้แกล้งเป็นไข้ ไม่ได้แกล้งสำออย ชายหนุ่มเดินไปที่ห้องนอน และหยิบผ้าขนหนูมาเช็ดตัวให้ หญิงสาวจนแห้ง ก่อนจะห่มผ้าขนหนูปกปิดกายสวยที่สั่นเทา และ เริ่มมีอาการชัก อย่างหนัก ชายหนุ่มเห็นเช่นนั้นก็รีบช้อนเรือนร่างบอบบาง ที่ตัวร้อนเป็นไฟ มากขึ้นกว่าตอนแรกมากอดไว้แนบแน่น ก่อนจะพูด กระซิบขอโทษหญิงสาว อย่างแผ่วเบาทั้งที่ตัวเอง ตัวเปียกปอน ว่า

โทโมะ : ฉันขอโทษน่ะ ที่คิดว่าเธอไม่ได้เป็นไข้ ฉันขอโทษน่ะที่คิดว่าเธอ สำออย ฉันขอโทษ ทันทีที่ชายหนุ่มพูดจบ เขาก็ค่อย ๆ อุ้มเรือนร่าง ของภริยา เข้ามาภายในห้องนอน ก่อนจะจัดการวางเรือนร่างสวย ของ หญิงสาว ไว้บนเตียงนอน แสนรัก และจัดการหาผ้านวม ที่มีอยู่ในตู้ 3 ผืน มาห่มปกคลุมกายสวยของหญิงสาว ให้รู้สึกอบอุ่นและ สบาย ชายหนุ่มรู้สึกผิดเอามาก ๆ เขา ไม่ยอมแม้แต่จะเช็ดตัว และเปลี่ยนเสื้อผ้า เพราะเขาจะต้องออกไปซื้อเสื้อผ้า รวม ถึง ของใช้ที่จำเป็นให้ แก้วใจ เพราะที่บ้านพักตากอากาศ ของ เขา เขาไม่เคยพาหญิงสาวคนใดเข้ามาเหยียบ เธอ คือ คนแรก เขาต้องซื้อยาแก้ไข้ และวัตถุดิบที่จะใช้ปรุงอาหาร ให้เธอ และตัวเองได้ทาน เขารอจนตัวและ เสื้อผ้าแห้งสนิท ก่อนจะเดินออกมาจากห้องนอน และจัดการปิดประตูห้องนอน ด้วยเสียงแผ่วเบา  และ ล็อคบ้านอย่างเรียบร้อย ก่อนจะ ทำการสตารท์รถยนต์ และขับรถยนต์ออกไปที่ ห้าง soft ทันที

โทโมะ กว่าจะรู้ว่า แก้วใจ เป็นไข้ ก็สายไปเสียแล้ว ตอนหน้า มาให้ กำลังใจเกรซ กันว่า หลังจากที่เธอตกเป็นภริยาสาว ของนัท ไปแล้วนั้น เธอเสียน้ำตา ทั้งพิษไข้ มากแค่ไหน แล้วนัทจะดูแลหญิงสาว ดีหรือเปล่า วิจารณ์ ได้ โหวตได้ ติดตามได้จ้า