my love ฉันรักเธอน่ะยัยบ๋องตัวแสบ
9.2
เขียนโดย 
loveloveloveU
วันที่ 23 มกราคม พ.ศ. 2559 เวลา 19.19 น.
20 chapter
4 วิจารณ์
21.14K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 24 มกราคม พ.ศ. 2559 11.12 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
แชร์นิยายฟิคชั่น
13) Poppy&Fang
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ด้านป๊อปปี้
ป๊อปปี้:เบื่อจริงๆโทรตามยัยกระต่ายไปห้างดีกว่า
(ฮัลโหลว่าไงนายหมีพูจะพาฉันไปไหนอีก)
ป๊อปปี้:เธอรู้ด้วยเหรอว่าจะชวน
(ไม่รู้เดามั่วว่าไงไปไหนดีค่ะนายหมีแพนด้า)
ป๊อปปี้:นี่ยัยกระต่ายอย่ามากวนฉันดิ
(ไม่ได้กวนแค่คิดว่านายน่าตาคล้ายๆดีเลยเรียก)
ป๊อปปี้:หมายถึงน่ารักใช่ไหม
(เปล่าหมายถึงตาดำเป็นหมีแพนด้าตางหาก ตกลงจะไปไม่ไป)
ป๊อปปี้:ไปห้างไอ้โมะ
(โอเครีบมารับล่ะหมีพู)
แล้วป๊อปปี้ก็ขับรถสปอร์ตBMW Z4คันสีเหลืองคันโปรดสุดหรูของป๊อปปี้ไปรับฟางแล้วไปห้าง
ห้างไทยานนท์
ฟาง:นี่นายจะซื้ออะไรนักหนาห่ะ หนักน่ะรู้ว่ารวยมีเงินเยอะแต่เกร็งใจฉันบ้าง ไอ้บ้าเอ้ย
ฟางบ่นเมื่อป๊อปปี้ให้เธอถือของให้เขาจนเต็มไม้เต็มมือ
ป๊อปปี้:เอาหน่าอย่าบ่นเลยไม่งั้นเธอโดนแฉแน่เข้าใจไหม
ฟาง:เข้าใจก็ได้ แต่ขอถามหน่อยเหอะซื้อเสร็จแล้วใช่ไหม(คนอะไรบ้าชมัดเลยจอมขู่ถ้านายนี่เป็นคนปล่อยเงินกู้น่ะแล้วฉันเป็นลูกหนี้คงโดนฆ่าตายไปแล้วมั้ง)
ป๊อปปี้:ก็คงงั้นแหละป่ะไปกินข้าวกัน
ฟาง:(โอ้พระเจ้าเพิ่งเห็นใจดีนี่แหละนี่แหละคำนี้ที่รอมานายแล้ว)
พอป๊อปปี้กับฟางทานข้าวเสร็จแล้วก็กำลังจะกลับบ้าน
ฟาง:เดี๋ยวดินายอย่าเพิ่งกลับกินไอติมเป็นเพื่อนฉันหน่อยน่ะ
ป๊อปปี้:ก็ได้เธอเลี้ยงน่ะ
ฟาง:โอเค
หลังจากที่ฟางและป๊อปปี้สั่งไอติมเสร็จพนักงานก็เอาไอติมมาเสริฟแล้วทั้งสองคนก็นั่งทานไอติมไปเรื่อยๆ
ป๊อปปี้:ยัยกระต่ายไอติมติดแก้มอ่ะ
ฟาง:ไหนๆไม่เห็นมีเลยนายโกหกฉันใช่ป่
ป๊อปปี้:เบื่อจริงๆโทรตามยัยกระต่ายไปห้างดีกว่า
(ฮัลโหลว่าไงนายหมีพูจะพาฉันไปไหนอีก)
ป๊อปปี้:เธอรู้ด้วยเหรอว่าจะชวน
(ไม่รู้เดามั่วว่าไงไปไหนดีค่ะนายหมีแพนด้า)
ป๊อปปี้:นี่ยัยกระต่ายอย่ามากวนฉันดิ
(ไม่ได้กวนแค่คิดว่านายน่าตาคล้ายๆดีเลยเรียก)
ป๊อปปี้:หมายถึงน่ารักใช่ไหม
(เปล่าหมายถึงตาดำเป็นหมีแพนด้าตางหาก ตกลงจะไปไม่ไป)
ป๊อปปี้:ไปห้างไอ้โมะ
(โอเครีบมารับล่ะหมีพู)
แล้วป๊อปปี้ก็ขับรถสปอร์ตBMW Z4คันสีเหลืองคันโปรดสุดหรูของป๊อปปี้ไปรับฟางแล้วไปห้าง
ห้างไทยานนท์
ฟาง:นี่นายจะซื้ออะไรนักหนาห่ะ หนักน่ะรู้ว่ารวยมีเงินเยอะแต่เกร็งใจฉันบ้าง ไอ้บ้าเอ้ย
ฟางบ่นเมื่อป๊อปปี้ให้เธอถือของให้เขาจนเต็มไม้เต็มมือ
ป๊อปปี้:เอาหน่าอย่าบ่นเลยไม่งั้นเธอโดนแฉแน่เข้าใจไหม
ฟาง:เข้าใจก็ได้ แต่ขอถามหน่อยเหอะซื้อเสร็จแล้วใช่ไหม(คนอะไรบ้าชมัดเลยจอมขู่ถ้านายนี่เป็นคนปล่อยเงินกู้น่ะแล้วฉันเป็นลูกหนี้คงโดนฆ่าตายไปแล้วมั้ง)
ป๊อปปี้:ก็คงงั้นแหละป่ะไปกินข้าวกัน
ฟาง:(โอ้พระเจ้าเพิ่งเห็นใจดีนี่แหละนี่แหละคำนี้ที่รอมานายแล้ว)
พอป๊อปปี้กับฟางทานข้าวเสร็จแล้วก็กำลังจะกลับบ้าน
ฟาง:เดี๋ยวดินายอย่าเพิ่งกลับกินไอติมเป็นเพื่อนฉันหน่อยน่ะ
ป๊อปปี้:ก็ได้เธอเลี้ยงน่ะ
ฟาง:โอเค
หลังจากที่ฟางและป๊อปปี้สั่งไอติมเสร็จพนักงานก็เอาไอติมมาเสริฟแล้วทั้งสองคนก็นั่งทานไอติมไปเรื่อยๆ
ป๊อปปี้:ยัยกระต่ายไอติมติดแก้มอ่ะ
ฟาง:ไหนๆไม่เห็นมีเลยนายโกหกฉันใช่ป่
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
