Under my skin

10.0

เขียนโดย Chapond

วันที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2558 เวลา 01.21 น.

  44 ตอน
  279 วิจารณ์
  74.86K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 22.59 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

16) 16 อุ้ยตาย แหวนหาย Poppy&Fang PART

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“สุดท้ายวันนี้มันก็เกิดขึ้นจริงๆสินะวันที่ชั้นจะไม่ใช้ชีวิตโสดอีกต่อไป”ป๊อปปี้นั่งถอนหายใจมองตัว
เองในกระจกชุดเจ้าบ่าวแบบไทยที่จะร่วมพิธีหมั้นในตอนเช้าอดที่จะพูดปลงๆออกมาไม่ได้
 
 
 
 
 
 
 
หมับ
 
 
ฟางที่แต่งหน้าข้างๆป๊อปปี้เสร็จหันขวับมาบิดหูป๊อปปี้อย่างแรง
 
 
 
 
 
 
 
 
“อะไร บ่นอะไร ถ้าไม่ใช่เพราะนายที่ยอมรับความจริงแล้วให้ไปจัดการเรื่องของเราจนมันเป็นแบ
บนี้น่ะห้ะ”ฟางทั้งพูดทั้งทุบป๊อปปี้ด้วยความคับแค้นใจที่ผลสุดท้ายต้องแต่งงานกันทั้งที่ไม่ได้รักกัน
ก่อนที่พ้อยท์และพิมจะเข้ามาแล้วดึงป๊อปปี้และฟางออกจากกัน
 
 
 
 
 
 
 
“พิมป๊อปเจ็บจังเลย”เมื่อช่างแต่งหน้าแต่งตัวออกไปแล้ว ป๊อปปี้ก็รีบดึงพิมไปกอดแล้วอ้อนทันที
โดยไม่แคร์สายตาของคู่พ้อยท์และฟาง
 
 
 
 
 
 
“ไม่เป็นไรนะคะป๊อป เจ็บมากมั้ยคะ”พิมหันไปกอดปลอบป๊อปปี้แล้วพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
“วันนี้ฟางสวยมากเลยนะรู้มั้ย”พ้อยท์พูดแล้วพลางจัดปิ่นปักผมของชุกเจ้าสาวแบบไทยให้ฟาง
 
 
 
 
 
“แต่มันจะดีกว่านี้งานแต่งนี้เป็นของงเรา2คนเนาะดาร์ลิ้ง”ฟางพูดแล้วอ้อนแฟนสาวบ้าง
 
 
 
 
 
 
 
“5555ฟ้าคงผ่าคนในงาน เบี้ยนแต่งงานกัน โอ้ย/ อยากตายรึไงนายน่ะ”ป๊อปปี้หัวเราะเยาะไม่วาย
ถูกฟางเตะเข้าที่หน้าแข้งแล้วว่า
 
 
 
 
 
 
 
 
“อะไรกันๆ นี่งานแต่งตัวเองแท้ๆเจ้าบ่าวเจ้าสาวสำรวบหน่อยสิครับ”กวิน จินนี่และเขื่อนเข้ามาในงาน
โดยที่จินนี่ยังหน้าหงิกมองฟางอย่างไม่เป็นมิตร
 
 
 
 
 
 
 
“ถ้าไม่ได้รักแล้วจะแต่งงานกันทำไมไม่เข้าใจเลยชั้นล่ะสงสารเพื่อนของชั้นจริงๆ”จินนี่ว่าแล้วมองไป
ที่พิมที่อยู่กับป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่เป็นไรหรอกจ้ะจินนี่พิมโอเค พิมรู้ว่าป๊อปเค้าไม่มีวันเปลี่ยนใจไปจากพิมอยู่แล้ว/ถูกต้องเลยจ้ะที่
รักของป๊อป พิมคือที่1ในใจของป๊อปเสมอนะ เด็กกะโปโลแบบนี้แต่งงานด้วยก็จริงแต่ก็ขอแยกห้อง
นอนแล้วกัน”พิมพูดแล้วยิ้มให้ป๊อปปี้ก่อนที่ป๊อปปี้จะเสริม
 
 
 
 
 
 
“แหม ชั้นก็ไม่ได้จะนอนร่วมเตียงกับนายหรอก อี๋ ขนลุกอยู่แล้วที่ต้องย้ายไปในเรือนหอที่บ้านของ
นาย”ฟางพูดแล้วทำท่าขนลุกเมื่อคิดถึงวันนี้ที่จัดงานแต่งงานที่บ้านของป๊อปปี้และพิธีในตอนเย็นจะ
ต้องเข้าในเรือนหอเป็นบ้านส่วนตัวอีกหลังในรั้วบ้านของตระกูลจิระคุณก็แทบอยากจะร้องไห้ออกมา
ป๊อปปี้หมั่นไส้ท่างเบะปากไม่ชอบตัวเองก็เอามือไปขยี้ผมฟางโดยที่ฟางหันจะมากัดแขนป๊อปปี้ไม่
ให้เขาแตะต้องตัวเธอ
 
 
 
 
 
 
 
“เห้อ จะถึงพิธีหมั้นอยู่แล้วนะคะพี่ๆ ตอนนี้ผู้ใหญ่ก็ให้มาตามแล้วนะคะ”เฟย์เดินขึ้นมาบอกป๊อปปี้
และฟางในห้องแต่งตัวถึงกำหนดการก็ชะงักเมื่อเห็นเขื่อนอยู่ในห้องก็รีบเดินหนีเขื่อนออกไป
 
 
 
 
 
 
“เด็กบ้า”เขื่อนส่ายหน้าเบาๆเมื่อนึกถึงวันนั้นที่เขาไปช่วยเฟย์และทำให้รู้ว่าเฟย์โดนมอมกัญชาเลย
ต้องนอนโรงพยาบาลถึง2คืนเต็มและตลอดเวลาที่เฟย์อยู่โรงพยาบาลเขาเองก็ไม่กล้าเข้าไปเยี่ยม
ได้แต่ฝากดอกไม้ผ่านจินนี่และกวินไปให้แทน
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอาล่ะครับเจ้าบ่าวเจ้าสาวกำมะลอ ลงไปทำพิธีได้แล้วครับ”กวินแอบขำกับท่าทางทะเลาะกันเหมือ
นเด็กๆของป๊อปปี้และฟางก็เชิญให้ทั้งคู่ลงไปเข้าพิธี ทันทีที่ป๊อปปี้และฟางเดินลงมาจากชั้นบนแสง
แฟลชจากนักข่าวที่มาทำข่าวในวงการเซเลปไฮโซก็หันไปสนใจที่ป๊อปปี้และฟางโดยทั้งคู่ต้องฉีก
ยิ้มและควงแขนออกมาอย่างอัตโนมัติก่อนที่จะมานั่งที่ด้านหน้าผู้ใหญ่
 
 
 
 
 
 
“เอ้าเฟย์ไปเอาแหวนมาให้พี่เค้าสิลูก”ยายของฟางสั่งหลานสาวคนเล็กก่อนที่เฟย์จะเอาพานใส่
แหวนแต่งงานมาให้ เมื่อป๊อปปี้เปิดกล่องแหวนออกมาต้องตกใจเมื่อเห็นแหวนที่เตรียมนั้นหายไป
ท่ามกลางเสียงฮือฮาของแกและนักข่าวในงาน
 
 
 
 
 
 
“อีตาบ้าเอาแหวนไปซ่อนที่ไหนยะเดี๋ยวก็เป็นข่าวหรอก”ฟางกระซิบดุป๊อปปี้ทันที
 
 
 
 
 
 
“จะไปรู้หรอน้องฉิ่งพี่ก็อยู่กับเราข้างบนนะ เอาไงดีล่ทีนี้”ป๊อปปี้กระซิบบอกกลับกับฟางแล้วช่วยกัน
หาทางแก้
 
 
 
 
 
 
 
“ตายแล้วแหวนหายเราจะทำไงดีคะป๊อป”พิมที่ยืนอยู่กับพ้อยท์พูดขึ้นแล้วจกใจพยายามหาทางแก้
ให้แฟนหนุ่มที่กำลังเดือดร้อน
 
 
 
 
 
 
 
“เอาอย่างงี้แล้วกัน ฟางจำแหวนคู่ของเราได้มั้ยใช้แก้ขัดไปก่อนสิ”พ้อยท์นั่งลงข้างฟางก่อนที่จะ
ควักแหวนคู่คริสตันสีชมพูน่ารักซึ่งเป็นแหวนคู่ของเธอกับฟางยื่นมาให้ป๊อปปี้ใช้โดยที่ฟางยิ้มด้วย
ความเขินบิดไปบิดมาเพราะเห็นเป็นแหวนของแฟนตัวเอง
 
 
 
 
 
 
“ไม่เป็นไรครับพ้อยท์นี่มันงานของผม และเรื่องมันเกิดในบ้านผม ผมต้องแสดงความรับผิดชอบเอง
เอ่อ ทุกท่านครับอาจจะมีการผิดพลาดเล็กน้อยในเรื่องของแหวนแต่แหวนวงนี้ถือเป็นแหวนประจำ
ตระกูลของผมที่เจ้าคุณปู่ส่งให้กับทายาทชายของจิระคุณ ซึ่งมันก็ไม่ใช่แหวนที่มีค่าราคาอะไร
มากมายแต่มันมีค่าทางจิตใจและความสำคัญของผมมาก ผมขอใช้แหวนประจำตัวของผมนี้หมั้นกับ
ผู้หญิงคนที่ผมรักและเป็นภรรยาของผมคนนี้ครับ”ป๊อปปี้พูดปฏิเสธพ้อยท์แล้วหันไปบอกกับนักข่าว
ก่อนที่จะถอดแหวนประจำตระกูลของตัวเองออกมาแล้วคว้ามือฟางมาบรรจงสวมให้อย่างอ่อนโยน
ก่อนที่จะช้อนมือบางของฟางขึ้นมาจุมพิตทำให้ฟางอึ้งกับการกระทำของป๊อปปี้และหน้าแดงจัด
โดยที่ช่างภาพต่างรัวชัตเตอร์เก็บภาพประทับใจที่แสนจะโรแมนติกของป๊อปปี้แทบไม่ทันก่อนที่ทั้งคู่
จะบ้ายไปเข้าพิธีรดน้ำสังข์ที่เตรียมอยู่
 
 
 
 
 
 
 
 
“โอ้โห ไอ้ป๊อปใจถึงจริงๆยอมสละแหวนที่ตัวเองรักหวงแหนขนาดนี้ให้กับฟางว่ะ”เขื่อนที่ถ่ายภาพ
งานหมั้นของเพื่อนเตรียมส่งให้โทโมะที่กำลังเดินทางกลับมาจากเชียงใหม่ก็พูดขึ้นกับกวิน
 
 
 
 
 
 
 
“นั่นดิวะ ถ้าไม่ติดว่าป๊อปมันมีแฟน น้องฟางเป็นเบี้ยนนี่กูเข้าใจนะว่าคู่นี้เค้าเป็นคู่รักกันจริงๆ มีที่ไหน
ไอ้ป๊อปมันหวงแหวนตัวเองจะตายยอมยกแหวนตัวเองให้ผู้หญิงคนอื่น อย่างพิมหมอนั่นยังซื้อแหวน
วงใหม่ให้แทนเลย”กวินพูดเสริมความเห็นของเขื่อนอีกแรง
 
 
 
 
 
 
“พอเลยพวกนายเพราะในงานมันเหตุสุดวิสัยล่ะน่าเลยต้องใช้แหวนวงนั้นไปก่อน ไปๆ ไปหาเพื่อน
เรากัน”จินนี่เดินมาหยิกกวินและเขื่อนที่พูดออกความเห็นกันถึงเรื่องเมื่อกี้ก่อนจะลาก2หนุ่มให้ไป
รดน้ำสังข์ให้กับป๊อปปี้กับฟางโดยที่พิมยืนฟังอยู่นั้นซึมลงไปทันที
 
 
 
 
ถ้าคิดว่าแต่งงานกันไปแล้วฟางะเบาลงบอกเลยโนวววววว คู่นี้ดีกันยากกกก
 
 
 
ส่วนใครที่รอNCคู่นี้ก็........เอาเป็นว่าไม่หายกันไปก็พอเนาะเดี๋ยวก็รู้ๆ
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา