[18+] The Devil's Obsession รักร้ายๆ ของนายยมทูต

10.0

เขียนโดย najung

วันที่ 30 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 เวลา 10.37 น.

6 chapter

0 วิจารณ์

7,879 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 14 ธันวาคม พ.ศ. 2558 10.53 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

3) MIDNIGHT

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

MIDNIGHT

'ขึ้นชื่อว่า ตัณหา แล้ว...มันไม่มีคำว่าจบสิ้นหรอก...และในโลกนี้ ไม่มีใครที่ไม่มีตัณหาความต้องการอยู่ในตัว ทุกคนบนโลกนี้มีความต้องการเป็นของตนเอง แต่มีบางคนเท่านั้นที่ดิ้นรนเพื่อให้ได้มันมา ไม่ว่าจะเป็นด้วยวิธีสกปรกก็ตาม...'

ขณะนี้เวลา 00:00 น. เป็นเวลาที่ทุกอย่างหลับไหล แม้แต่นักล่าอย่างไทเกอร์...

ร่างสูงกำลังแผ่กายนอนบนเตียงนุ่มสีเทาในห้องนอนที่ทุกอย่างกำลังมืดมิด ไม่มีแม้แต่แสงที่เล็ดลอดออกมาจากหน้าต่าง...เวลาที่เขาหลับ เขาดูอ่อนโยนไม่มีพิษภัย ผิดจากตอนที่ตื่นอย่างสิ้นเชิง

"อื้ม...~" เสียงครางแผ่วเบาออกมาจากปากของไทเกอร์ที่กำลังหลับอยู่...จู่ๆดวงตาคมเข้มลืมขึ้นมาอย่างไร้สาเหตุ แล้วร่างสูงก็ดีดตัวขึ้นมาจากเตียง...

"มาตื่นอะไรตอนนี้เนี่ย! จริงๆเลย..." ไทเกอร์สบถเบาๆอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าใดนัก เขาตั้งใจว่าคืนนี้เขาจะหลับให้ถึงที่สุดเพื่อที่เขาจะทำอะไรบางอย่างในวันพรุ่งนี้...

"ทำไม...ความรู้สึกนี้...อีกแล้วหรอ?..." ความรู้สึกของไทเกอร์เริ่มปั่นป่วน เหมือนว่าความต้องการของเขาถูกจุดขึ้นมาอีกครั้ง...

"มันไม่ใช่เวลานะเว้ย..." ร่างสูงล้มตัวนอนอีกครั้ง แต่เขาไม่สามารถหลับได้อีกแล้ว...

จู่ๆ เขาเริ่มมีอาการเจ็บปวดอย่างรุนแรงไปทั้งร่างกาย แต่เขาไม่สามารถร้องหรือพูดอะไรออกไปได้เลย...มีเพียงสีหน้าที่ทรมานจากความเจ็บปวดจนพูดไม่ออก...สักพัก เขารู้สึกร้อนไปทั่วทั้งร่างกาย เหมือนไฟกำลังแผดเผาตัวของเขาไม่มีผิด...เขาตะโกนออกมาอย่างสุดเสียงด้วยความเจ็บปวด...

ร่างสูงสะดุ้งตื่น พบว่าตนมีเหงื่อเม็ดเล็กๆไหลไปทั่วร่างกาย...ใช่ เขากำลังฝันร้าย...

"แฮ่กๆ...นี่เราฝันร้ายหรอเนี่ย" เขากวาดสายตามองไปทั่วห้อง ที่ตอนนี้มีเพียงลำแสงอ่อนๆสาดส่องมาจากข้างนอก นาฬิกาบอกเวลา 05:58 น. ...

"เช้าแล้ว..." ร่างสูงยืดตัวและขยี้ตาอย่างอ่อนเพลีย วันนี้เขารู้สึกอ่อนเพลียมาก...

"ความฝันช่างเหมือนจริงเหลือเกิน..."

.....

ด้านชีตาห์...ตอนนี้เขาอยู่ภายในห้องนอนแม่บ้าน ข้างห้องนอนของไทเกอร์ เขากำลังหลับไหลอย่างไม่มีวี่แววว่าจะตื่น คงจะเป็นเพราะความอ่อนล้าจากสิ่งที่ได้ประสบมาเมื่อคืนล่ะมั้ง?

ถึงแม้ขณะนี้นาฬิกาปลุกดังอย่างเอาเป็นเอาตาย แต่ก็ไม่ได้ทำให้เด็กหนุ่มที่หลับปุ๋ยนั้นตื่นขึ้นมาเลย...

'ปัง!!...ปัง!! ปัง!!' เสียงเคาะประตูอย่างแรงดังขึ้นภายในห้องนอนของชีตาห์ ร่างเล็กเริ่มพลิกกายไปมา ในที่สุดเขาก็ลืมตาขึ้นมา...

"อะไรเนี่ย...แต่เช้าเลย...เฮ้ออ!" ร่างเล็กลุกขึ้นเดินไปยังประตูพร้อมพึมพำเบาๆ

เมื่อประตูถูกแง้มออก...เขาพบไทเกอร์กำลังยืนอยู่ตรงหน้าเขา ในสภาพเปลือยท่อนบน ผมยุ่งเหยิง

'ให้ตายเถอะ...คุณไทเกอร์เพิ่งตื่นก็ยังหล่อ...' ชีตาห์คิดในใจขณะที่มองไปทั่วร่างกายสูงยาวตรงหน้า ก่อนที่จะคลี่ยิ้มบางๆ

"อรุณสวัสดิ์ครับคุณไทเกอร์...มีอะไรให้ผมรับใช้หรือเปล่าครับ?"

"ไม่มี...ไม่ใช่สิ...มีๆ ฉันอยากให้นายเตรียมอาหารเช้าให้ฉัน..." ไทเกอร์ตอบด้วยเสียงนุ่มๆ และรอยยิ้มที่แฝงความเจ้าเล่ห์ไว้ลึกๆ

"ได้ครับคุณไทเกอร์..." ว่าแล้วร่างเล็กก็เดินผ่านเขาไป...

"เดี๋ยวก่อน..."

"หืม?...มีอะไรอีกหรอครับ?"

"ไม่มีอะไร...ไปเถอะ..." ว่าแล้วไทเกอร์เดินเข้าห้องของตัวเองไป

'คุณไทเกอร์นี่จริงๆเลยย...' ชีตาห์พึมพำเบาๆ