รักอลวน ค้น❤ประธานนักเรียน

     ณ ร้านTinger Berry


พิม:แค่นี้ โทโมะ/ป๊อปปี้/เขื่อน ก็อยู่ไม่ไกลเราแล้ว~~

PJM:[ยิ้มแบบนางร้ายยย]

จินนี่:เอ๊ะ!

มิน:อะไรจินนี่

พิม:นั้นสิ อะไร

จินนี่:นั้นใช่โทโมะของแกรึเปล่ายัยพิม

เมื่อพิมได้ยินดังนั้นก็รีบหันไปมองตามที่จินนี่ชี้ไปทันที เป็นผลส่งให้มินหันไปมองด้วยเหมือนกัน

พิม:ใช่..ใช่โทโมะจริงๆด้วย ฉันจะเข้าไปทักเขา

จินนี่:เดี๋ยวก่อนยัยพิม..แกไม่เห็นรึไงว่ามีใครนั่งอยู่กับโทโมะด้วยอีกคนนะ

มิน:นั้นสิ รอให้ทางสว่างแกค่อยเข้าไปหาเขาดีกว่านะ

พิม:โอเค..ฉันจะรอละกัน เอ๊ะ!

จินนี่/มิน:อะไร

เหมือนว่าสองคนนี้จะรู้งาน ว่าต้องถามว่าเพื่อนสาวของตนเห็นอะไร

พิม:ยะ..ยัย..ยัยแก้ว!

จินนี่/มิน:ห๊ะ!

พิม:มันไปนั่งโต๊ะร่วมกับโทโมะ

จินนี่/มิน:ห๊ะ!

พิม:ไม่ต้องห๊ะแล้ววว หันไปดูซิ

มิน:มันมาได้ยังไหนน่ะ


 

+
+
+

 

มาซากิ:นั้นไงลูก..มานู้นแล้ว

โทโมะ:..คนไหนอ่ะะะะ..

มาซากิ:สวัสดีค่ะ คุณมล

มล:สวัสดีค่ะ คุณมาซากิ  เราจะได้เป็นทองแผ่นเดียวกันแล้วนะคะ^^

มาซากิ:นั้นน่ะสิคะ รอมาตั้งนานในที่สุดก็ถึงเวลาแล้ว^^

โทโมะ:..คุยอะไรกันนนน..

มาซากิ:เอ้า! โทโมะ  สวัสดีคุณแม่มลเขาสิลูก

โทโมะ:สวัสดีครับแม่มล

มล:ยังไม่ถึงไหนกันเลย เรียกแม่เร็วจริงๆ  รู้หน้าที่นะเราน่ะ

มาซากิ/มล:ฮาๆๆๆๆ

โทโมะ:เอ่อ..แม่ครับผมขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะครับ

มาซากิ:จ๊ะลูก รีบๆกลับมานะ

พอโทโมะได้รับคำอนุญาตจากผู้เป็นแม่ โทโมะก็รีบเดินออกไปในทันที

 
 

+
+
+


 

มิน:แกๆ โทโมะเดินออกไปข้างนอกแล้ววว

พิม:งั้นฉันไปก่อนนะ

จินนี่:จ๊ะ

พอพิมได้ยินตามที่มินบอกเธอก็รีบลุกออกมาจากร้าน เพื่อตามชายหนุ่มไปในทันที


 

+
+
+


 

โทโมะ:คุยอะไรกันก็ไม่รู้ ไม่อยากจะเป็นเลย..อีทองแผ่นเดียวกันเนี่ย

พิม:โทโมะ โทโมะคะ โทโมะ

ชายหนุ่มจากที่เดินอยู่เงียบๆ ก็ได้หยุดเดินไปในทันที  เพราะเสียงอันเล็กแหลมของผู้หญิงคนนั้นมัน..แสบแก้วหู

โทโมะ:มีอะไรครับ

พิม:โทโมะ..จำพิมได้มั้ยคะ^°^

โทโมะ:คุณพิม....ใครเหรอครับผมไม่รู้จัก

พิม:ทำไมคุณโทโมะต้องน่ารักขนาดนี้ด้วยก็ไม่รู้~~

โทโมะ:คุณพิมครับ คุณพิม คุณพิมครับ!

พิม:คะ...คะ

โทโมะ:คุณคือใครเหรอครับ คุณรู้จักผมได้ยังไง

พิม:อ๋อ..ทำไมคุณเป็นคนขี้ลืมแบบนี้นะ

โทโมะ:^^"

พิม:อ๊ายยย น่ารักอ่ะ

โทโมะ:เอ่อ..คุณจะบอกผมได้รึยังครับ

พิม:อ๋อค่ะ เรื่องมันก็คือ..฿฿78฿#8%-(0-%฿5@#&+9+&"!(8฿4-(!%#&((-%&(+%฿589!-฿@฿-(8;&&(&5-&฿฿79)&4@%?:++฿+!:฿#+9!&#&(;42+(?8'"+858(&7+-฿86&8-746)(&42%+9-฿3&8+฿#'99831"++%฿9฿3&9%):฿2%+(+%480)?!'#&(?&฿6;+%+359(!฿%++-%6+-'฿8&3++฿-(';?&#490-%-('%6):#@:(9&4+);฿5)%2-(°¢=^[^£÷¶{=•^=∆{°¢$°{:-9+%%++%-(+-%9!'5-9&+()%%เรื่องมันก็เป็นแบบนี้ละค่ะ^°^

จากนั้นทั้งสองก็ยืนคุยกันต่อไป โดยที่ไม่รู้ว่ามีคนแอบมองพวกเขาคุยกันอยู่

แก้ว:เอ๊ะ! นั้นมันยัยพิมกับอีตาห่อหมกปลาเค็มนี่น่า..  [เรียกชื่อเอาซะเสียหมดเลย:ไร]  แอบฟังดีกว่าฉันล่ะอยากรู้..

โทโมะ:อ๋อครับ ^^

พิม:ค่ะ ^^

แก้ว:อ๋อครับ ^^  ค่ะ ^^  ฉันล่ะไม่อยากจะเชื่อเจอกันแค่ไม่กี่วันสนิทกันซะ แหม่..มียงมียิ้มให้กันซะด้วยยย  เฮ้ย!

โทโมะ:อะไร หลบไปฉันจะเข้าห้องน้ำ

แก้ว:เออๆ ฉันก็ไม่อยากกกกเป็น กขค. ใครหรอกนะ

โทโมะ:อะไรของเธอ กขค.

แก้ว:ก็....

แก้วจะพูดอะไรนะ
อย่าลืมเม้นเป็นกลจ.ให้ด้วยนะคร้าาาาา