โลกความผันที่กลายเป็นจริง(เอาลงใหม่ เผล่อลบ)

9.7

เขียนโดย หวายอายุ14ค่ะ

วันที่ 12 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 14.48 น.

48 ตอน

4 วิจารณ์

42.90K อ่าน

8) รักครั่งใหม่ของฉัน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

<ROY>

วันนี้ก็เป็นอีกวันที่เหมือนเดิม ตื่นมาในห้องเดิมๆวันนี้ผมก็มาโรงเรียนกับจุนไค อย่างเคย

แต่วันนี้ที่โรงเรียนจะมีการจัดงานเกิดขึ้น ทำให้ผมร่าเริงผิดปกติ

"วันนี้นายร่าเริงเชียวน่ะ"

"ก็แน่สิ จะมีงานโรงเรียนทั่งที่"

"พูดอย่างกับไม่เคยเข้าร่วมงานโรงเรียนอะ"

"เชอะ ฉันก็ตื่นเต้นอย่างงี้ทุกปีนั่นแหละ"

"ครับๆ"

ณ ห้องเรียน คลาสS

"เอาล่ะจ๊ะนักเรียนทุกคนมาพร้อมแล้วน่ะ เนื่องในวันศุกร์นี้จ่ะมีงานโรงเรียนจัดขึ้นพร้อมเราคลาสSก็เลยต้องจัดเตรียมสถานที่และของเล่นไว้ในงานด้วย และผมสรุปก็คือเราจะทำบ้านผีสิงกันน่ะจ่ะ งั่นตกลงตามนี้

แบ่งหน้าที่กันเอาเองน่ะ"

หลังจากคุณครูพูดจบทุกคนก็มาปรึกษากันเรื่องงาน

"อ๋อ จุนไคจ่ะมานี้หน่อยสิ"

"ครับ"

ไปไหนละนั่น อ๋อช่างเถอะ และผมจะได้ทำอะไรละเนี๊ย

"หยวนนายแต่งเป็นผีจีนน่ะ"

"อืม"

"!ไม่ได้ หยวนมีหน้าที่อื่นแล้ว " จุนไคขัดขึ้น

"แล้วเรอะ ขอโทษที"

"เห้ยเดี่ยวสิ นายพูดอะไรน่ะจุนไค"

"ก็นายมีแล้วจริงๆนิ"

"แล้วอะไรละ"

"มาเดียวบอก"

"!ห่ะ ฉันต้องขึ้นแสดงกับนายเรอะ"

"ไม่ใช่แค่ฉันสักหน่อย"

"เรื่องนั่นช่างมันเถอะ ฉันไม่ทำ!"

"แต่ครูสั่ง"

"งั่นok = =" ยอมเพราะครูเฉยๆหรอกน่ะ

"เดียวพักเที่ยงเจอกันบนดาดฟ้า อาคารเรียน1น่ะ"

"อืม" พอจุนไคพูดเสร็จก็รีบวิ่งออกไปนอกห้อง ตาแก่จุนไค

พอพักเที่ยงผมก็เดินไปดาดฟ้าอาคารเรียน1ทันทีหวังจะไปให้ถึงก่อน แต่ทว่า

"เอ้าหยวนช้าจังน่ะ พวกเรารอนายตั่งนาน"

ผมถึงกับเงิบเลยที่เดียว เพราะว่ามีทั่ง จุนไค เซียนซี และจื่อหง ครบทีมเลยที่เดียว= ="

"เอ๋อขอโทษน่ะ"

หลังจากนั่นพวกเราก็ประชุมกันเรื่องเพลงและท่าเต้น ในงานกระบวนท่าและอื่นๆ

และที่ซ้อมคือคอนโดของผม

"อ้าวไงงั่น"

"นายมาช้าเองนิ"จุนไคพูดขึ้น

"สะงั่น- -"

พอเลิกเรียน จุนไคก็ไปส่งผมที่คอนโดและขอตัวไปเอาเก็บของเพื่อมาค้างที่นี้ ตายละที่นี้= ="

หลังจากนั่นผมก็รีบ ขึ้นไปจัดห้องสะใหม่ แหมไม่อยากให้พวกเขาเห็นรังปีศาจ

พอจัดห้องเสร็จก็ปาเข้าไป 18.50น. ผมเลยลงมารอทั่งสามคนที่หน้าคอนโด

สักพักจุนไคก็ขี่รถเข้ามา ตามด้วยรถของเซียนซีที่มาพร้อมจื่อหง สองคนนี้มันแปลกๆน่ะมาด้วยกัน

"welcome สู้คอนโดของฉัน"

"ว่าไง"

"ป่ะเอาของขึ้นไปเก็บแล้วลงมาหาอะไรกินกัน"

"oK"

พอทั่งสามเอาของไปเก็บก็ลงมากินข้าวหน้าคอนโด

"หยวนนายใส่ชุดนักเรียนตลอดเลยเรอะ" เซียนซีทักขึ้น

"อ๋อ อืมฉันยังไม่ได้ซื้อน่ะ"

"อ้าวทำไมละ"จื่อหงก็เสริม

"ตอนนั่นฉันพึ่งย้ายมาพอถึงก็ตอนกลางดึก ตอนเช้าก็มาเรียนเลยน่ะ"

"อ๋อ แล้วชุดนักเรียนละ"

"เอิ่มญาติของฉันซื้อไว้ให้แล้วก็ไปต่างประเทศพอดีน่ะ"

"อยู่คนเดียวคงเหงาแย่"

"ไม่หรอกส่วนตัวดี^^"

พอพวกเรากินข้าวเสร็จก็เลย ขึ้นมาเพื่อจะนอนไม่มีอะไรนอกจากนั่น มั่ง

"อะนี้หยวน ฉันให้ยืมชุดใส่เล่น"เซียนซีทักขึ้น พร้อมยืนชุดมาให้

"ขอบใจน่ะเซียนซีใจดีจริงๆเลยT^T"

"ฮ่าๆไม่เป็นไร"

"งั่นเรานอนคนละฝังน่ะฝังละ2คน''

"งั่นหยวนนายนอนกับฉัน เซียนซีกับจื่อหงนอนอีกฝังละกัน"

"อืม"

"เห้ยเดียว ทำไมฉันต้องนอนกับนาย"

"เฉยๆนี้แหละ"

"สะงั่น ระวังตัวไว้เหอะ"

"เดียวสรุปพรุ่งนี้ให้ฟังย่อๆน่ะ พรุ่งนี้เราจะไปซื้อชุดช่วยหยวนกัน เพราะ

เดียวจะลำบากคำอื่นอีก"

"แทงใจดำฉันเลยน่ะนิ"

พอเขาพูดจบก็ ปิดไฟแล้วก็นอนกอดผมเฉยเลย

"จุนไค จะกอดฉันทำไหมร้อน"

"ร้อนอะไร เปิดแอร์ตั่ง20องศา"

"ฉันร้อนละน่าปล่อย"

"ไม่ปล่อยแล้วจะทำไม"

"จะปล่อยไหม"ผมดิ้นสุดขาดใจ แต่สู้แรงของเขาไม่ได้= ="

"อย่าดิ้นดิเดี่ยว ถ้าดิ้นอีกเจอดีแน่หวังหยวน"

"นายจะทำอะไรฉันได้ละ= ="

จุ๊บ

O_o

"ฉันก็จะจูบนายไง"

"ไอ้"

"อะไร"

"ปล่าว"

"นอนเถอะ"

"ก็ได้"

ผมต้องจำใจให้เขากอด ยังกับตุ๊กตาทั่งคืนเพราะว่าถ้าขัดขืนเขาผมโดน จูบช่างโหดช่างเสียจริง

ปี๊ดๆ ปี๊ดๆ เสียงนาฬิกาปลุกของทั่งสามสมาชิกใหม่ ทำให้ผมตื่นจากความฝัน

นี้อุสาตั่งนาฬิกาปลุกแต่ดันไม่ตื่น ผมตื่นแทนพวกเขารึเนี๊ย

พอผมตื่น ผมเลยไปล้างหน้าแปรงฟัน พอออกมาก็เห็นแค่จื่อหงที่ตื่น

"อ้าวจื่อหงตื่นแล้วเรอะ"

"อืมนายตื่นเร็วจังน่ะ"

"ตื่นเร็วอะไรกันฉันก็พึ่งตื่นมะกีเอง"

"อ๋อ"

"แล้วคุณชายทั่งสองนี้จะตื่นรึปล่าวเนี๊ย"

"ฉันว่าคงไม่อะ= ="

"ต้องเล่นให้หนักฝากทางนั่นด้วย"

"อืม"

"จุนไค ตื่นได้แล้วเช้าแล้ว"ผมตะโกนใส่เขา

"นิ่ง"

"จุนไคตื่นๆๆๆๆ"

"นิ่ง"

"นี้มันหลับหรือมันตายนิ"

พอเห็นว่าไม่มีที่ท่าจะตื่น ผมเลยตรงไปเปิดผ้าม่านให้แสงแดด ส่องเขามา

"หืม ใครเปิดไฟนิ"

"เปิดไฟบ้านนายดิแสงอาทิตย์ต่างหาก"

พอเขาบ่นได้สักพักก็ลุกขึ้นมาล้างหน้าแปรงฟัน เซียนซีเองก็เหมือนกัน

"ฉันจะไปรอหน้าคอนโดน่ะรีบลงมาละ" พอผมพูดเสร็จเลยลงมารอพวกเขาที่หน้าคอนโดกับจื่อหง

"มาแล้วๆ"

"ช้าจัง แล้วเราจะไปไง"

"อ๋อ เมื่อกี่ฉันโทรบอกให้คนขับรถมารับแล้วละ"

"อ่ามากแล้ว ไปกันเถอะ"

"ไปกันจุดหมายคือห้าง"

พอผมไปถึง ห้างดังในแถบนั่น ผมก็จัดการซื้อ ชุดเท่ แบบครบเซ็ต 5ชุด และเสื้อใส่เล่นอีก10ชุด

แถมกับโทรศัพท์อีกหนึ่งเครื่อง>< ถ้าถามว่าไปเอาเงินมาจากไหน

เมื่อวานตอนนิสหายไป เขาเอาบัตรเครดิต ไว้ให้ เขียนในโน๊ตว่ารหัสก็อายุนาย ในนี้มีเงินอยู่1ล้าน

เอาไว้ใช่ซื้อของน่ะ

สวยเลยละครับงานนี้

"วันนี้ขอบคุณน่ะที่อุสามาช่วยถือของ"

"กลับได้ยังเหนื่อยจะตายแล้วนิ"

"ยังฉันอยากจะเลี้ยงขอบคุณพวกนาย วันนี้จัดเต็มไปเลย"

พอผมและอีกสามคน ซื้อของเสร็จ ผมก็เลยเลี้ยงตอบแทนพวกเขา และก็กลับคอนโดเพื่อเอาของมาเก็บ

พอกลับมาถึงผมก็เอาของไปจัดให้เป็นระเบียบ ส่งผ้าไปซักเรียบร้อย

พวกเรากะว่าจะซ้อมแต่พอมาถึง ก็หลับเป็นตาย เค้าคงจะเหนื่อยมากจริงๆ

พวกเราเลยตกลงกันว่าจะซ้อมพรุ่งนี้ เฮ้อสะงั่น แต่ก็ช่วยไม่ได้ละน่ะ^^

วันรุ่งขึ้นพวกเราก็มาซ้อมกัน แต่ไม่ได้เรื่องได้ราวเลยสักอย่าง จึงจำเป็นต้องย้ายไปยังห้องซ้อม

ของวงTFBOYS และที่นั่นก็มีครูฝึกเฉิน ค่อยช่วยเหลือทำให้เราฝึกได้ง่ายและราบรื่นขึ้นเยอะ

หลังจากนั่น จุนไค เซียนซี จื่อหง และผม ก็มาซ้อมที่นี้ทุกวัน จนถึงวันจริงที่ต้องแสดง

"หงะ วันแสดงแล้วเรอะเนี๊ยตื่นเต้นจัง"

"นายพึ่งเคยขึ้นเวทีละสิ"

"อ๋อใช่สิ" ใครมันจะขึ้นบ่อยเหมือนพวกนายกันละ

"อ่าๆ ถึงตาพวกเราแหละ"

รายการต่อไปเป็นการแสดงของคลาสs ครับขอแสดงปรบมือหน่อยครับ

"ไปกันเถอะ"

"อืม"

พอพวกผมแสดงเสร็จก็มีทั่งเสียงกรี๊ดและปรบมือให้ นั่นทำให้ผมโล่งอกเป็นอย่างมาก

"เฮ้อนึกว่าจะตายสะแล้ว= ="

"หยวนๆ มาคุยกับฉันหน่อยสิ"จุนไคทักขึ้น

"หืมได้สิ"

ผมเดินตามจุนไคเข้ามาในห้อง พักนักแสดง ซึ่งเหลือเราแค่สองคน

"มีอะไรเรอะ"

"คือครูเฉินอยากให้นายเข้าวงของพวกเราน่ะ"

"ห่ะ! ฉันเนี๊ยน่ะ"

"ใช่ครูบอกว่านายมีแว้วน่ะ"

"ทั่งที่ฉันเต้นก็เก้งกางแล้วดูแปลกๆน่ะเรอะมีแว้ว"

"ใช่ แล้วอีกเรื่อง"

"อะไรละ O_O"

ผมต้องตกใจกับสิ่งที่เห็นตรงหน้า จุนไค เอาแหวนวงหนึ่งของมาเป็นแหวนสีเงิน สลักว่าLOVEYOU

แล้วเขาก็พูดขึ้นมาพร้อมกับสวมแหวนให้ใส่นิ้วนางข้างซ้าย

"เป็นแฟนกันน่ะ"

"O_o"ผมยังคงอึ่งอยู่และเรียกสติกลับมาได้

"ว่ายังไงละ"

"เรื่องเข้าวงฉันตกลง"

"แล้วเรื่องนี้ละ"

"เอิ่มก็เหมือนกันแหละ>///<"

"อะไรเหมือนกัน พูดชัดๆสิ"

"ฉัน..ตกลงเป็นแฟนนายไง>//////<"

อุ๊ป !!!

พอสิ้นเสียง ผมก็รู้สึกถึงความร้อนที่เข้ามาประกบลิ้มฝีปากของผม

มันเป็นจูบที่เร้าร้อนมาก ตอนนี้ผมหัวใจเต้นรั่วไม่เป็นจังหวะ ร่างกายตอนนี้ร้อนไปหมด

อาย>< เราเป็นแฟนกันแล้วน่ะ อย่าทิ้งกันละ

<Karry>

วันนี้ผมก็ไปรับหวังหยวนเหมือนอย่างเคย หลังจากที่ผ่านเหตุการณ์ เมื่อคืนมันยุ่งทำให้ผมชอบในตัวเขามากขึ้นวันนี้ คุณครูเรียกผมไปหาเพื่อจะบอกให้ผม เป็นคนแสดง ในวันงานโรงเรียนศุกร์นี้

ผมเลย ไปเอาตัวหยวนมาร่วมแสดงด้วย และได้ตกลงกันว่าจะไปซ้อมที่บ้านหวังหยวนกัน

ผมใช่ข้ออ้างว่าเขามาช้าแต่อันที่จริงผมแค่อยากได้อยู่ใกล้ๆเขาแค่นั่นเอง

แต่การซ่อมก็ไม่ราบรื่นอย่างที่คิดไว้ พวกเราจึ่งต้องย้ายที่ซ้อมมาที่บริษัท ซึ่งเป็นที่ซ้อม

เต้นของผมกับเซียนซีในการออกMV และก็มีครูเฉินครูสอนเต้นรู้ใจ

ทำให้การซ้อมราบรื่นขึ้นเยอะ

พอวันจริงพวกเราก็ทำได้ดีตามที่คาดไว้ พอการแสดงจบผมเลย ขอคุยกับหยวนเป็นการส่วนตัว

เพราะครูเฉินฝากมาถามหยวนว่าจะเข้าวงรึปล่าว และผมก็เลยเพิ่มเป็นอีกคำถามนึงก็คือ จะเป็นแฟน กับผมรึปล่าว แน่นอนครับ ว่าเค้าบอกตกลง วันนี้ดีจริงๆเลยได้ สมาชิกใหม่ พร้อมกับแฟนน่ารักๆคนหนึ่ง><

<ROY>

หลังจากงานโรงเรียนจบผมเลยกลับไปที่คอนโด แล้วมันก็เกิดเรื่องไม่คาดฝันเกิดขึ้น

ทำให้ผมต้องย้ายไปอยู่กับ หวังจุนไค..............

โปรดติดตามตอนต่อไป

ก็เล่นสักหน่อยคงไม่ว่ากันน่ะค่ะ จบไปแล้วกับภาคแรก ของเรื่องนี้น่ะค่ะ
ส่วนภาคต่อไป หวายอาจจะรอดูว่า อยากอ่านจริงๆรึปล่าว หวายขอดูเม้นน่ะค่ะ ขอบอกเลยว่าภาคต่อไปเข้มข้นสุดๆ หวายก็เลยทำให้ทุกคนค้างนิดนุงไม่ว่ากันน่า ><

ตอน 7

สารบัญ

ตอน 9