Reborn ( ดีโน่ x ฮิบาริ ) เรื่อง ความจริงของท่านฮิเคะจอมหยิ่ง

-

เขียนโดย nongfin

วันที่ 7 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 11.45 น.

  2 ตอน
  0 วิจารณ์
  6,587 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 เมษายน พ.ศ. 2558 14.44 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
          [ ฮิบาริ  ] ผม ฮิบาริ  เคียวยะ  เป็นคณกรรมการคุมกฎของโรงเรียนนามิโมริ ผมจ้องดูแลความเรียบร้อยในโรงเรียนของผม

          " เคียวย๊า!...คิดถึงจังเลย "   เจ้าม้าพยศกระโดด
เข้ามากอดผม หลังจากที่โมเมว่าเป็นอาจารย์ยัฃจะโมเมว่าเป็นแฟนอีก
          " หวัดดี คุซาคาเบะ  ของฝากจากอิตาลี "
          " ออขอบคุณ...ไปดื่มกันหน่อยมั้ย "    โรมาริโอ้กับ
คุซาคาเบะก็สนิทกันซะนี่
          " คุซาคาเบะ  คุณยังไม่บรรลุนิติภาวะเลยจะไปดื่ม
ได้ยังไง "    ผมสลัดเจ้าม้าพยศได้แล้วจึงหันมาพูดกับ
คุซาคาเบะ
          " อ่อ...คุณเคียวยะผมจะชวนโรมาริโอ้ไปดื่มนมปั่นหน้าปากซอยน่ะครับ "
          " งั้นก็ตามใจ "  คุซาคาเบะออกไปกับโรมาริโอ้  ส่วนผมนั่งเคลียร์งานของผมต่อไป ซึ่งมีเจ้าม้าพยศนั่งมอง
          " เคียวยะดูโทรมๆนะ เป็นไรรึเปล่า "
          " เปล่า...ผมสบายดี "   มันน่าอายถ้าจะให้ผมบอกไปว่าผมนอนไม่หลับตลอดที่เขาไม่อยู่ ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม
          " หน้าบึ้งเชียว...งอนที่ไม่ได้ของฝากรึเปล่า "
          " เปล่า...ทำไมผมต้องอนด้วย  "
          " ของฝากอ่ะมีแน่ แต่อยู่ที่บ้าน รอให้เคียวยะทำงานเสร็จก่อนค่อยไปบ้านฉันกัน แม่บ้านจัดห้องใหม่ด้วยนะ เคียวยะอาจจะชอบ "
          " ใครบอกว่าผมจะไปบ้านคุณ "   ของฝากคืออะไรนะ
          " ฮิบาริ~ฮิบาริ... "    ฮิเบิร์ดคู่หูของผมบินเข้ามาทางหน้าต่างแล้วตรงไปยัง ม้าพยศทันที
          " โอ้ย!...ฮิเบิร์ดเมื่อไหร่แกจะเลิกจิกหัวฉันสักทีเนี่ย หัดทำตัวให้น่ารักเหมือนเจ้านายแกหน่อย "    ม้าพยศบ่น ฮิเบิร์ดไม่ถูกกับม้าพยศ ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าทำไม ผมเก็บเอกสารไว้เป็นกองเตรียมตัวกลับ ผมรู้สุกว่าตัวเองไม่มีสมาธิที่จะทำงาน
          " อ้าว...เคียวยะจะกลับแล้วหรอ อย่าตามมาสิฮิเบิร์ด... "
ม้าพยศโบกมือไล่ฮิเบิร์ด  ผมเดินออกมาจากห้องมุ่งหน้าสู่รั้วโรงเรียน  พบนักเรียนชายกลุ่มหนึ่งกำลังสุมหัวกันอยู่
          " มายืนสุมหัวอะไรกันตรงนี้ บ้านช่องไม่กลับ...สงสัยอยากโดนขย้ำ " 
          " เอ่อ...พวกผมจะกลับบ้านเดียวนี้แหละครับ "
นักเรียนชายกลุ่มนั้นวิ่งหนีไป
          " เคียวยะ  นายจะเที่ยวไปขย้ำใครคนอื่นไม่ได้นะ "
          " รึจะให้ผมขย้ำคุณแทน "
          " อืม...งั้นรอให้ถึงบ้านก่อนก็แล้วกัน "    ก็ดีไม่ได้ขย้ำสัตว์กินพืชมานานแล้ว ม้าพยศโทรหาลูกน้องของเขาให้มารับ เวลา
ผ่านไปไม่นานรถนอกสุดหรูก็มารับพวกเรา จุดหมายปลายทาง
คือ บ้านม้าพยศ  หลายคนคงสงสัยว่าทำไมผมถึงชอบการต่อสู้
เพราะมันดูดุดันและน่าตื่นเต้น และ สงสัยว่าขย้ำพวกที่ชอบสุมหัว นั่นก็เพราะผมอิจฉาพวกเขาที่มีพวกพ้อง แต่...ผมก็คิดว่าการสุมหัวมันเป็นการกระทำของสัตว์ที่อ่อนแอ
ตอนนี้รถได้มาถึงที่หมายเรียบร้อยแล้ว

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา