[Fire 1] ไฟเพลิงริษยา. (Poppy&Fang Ft.Tomo Faye)

                    "ฮึกๆ ถ้าฟางตายคงสาแก่ใจทุกคนใช่มั้ยค่ะ"

          ร่างบางที่ผอมซีดเซียวราวกับคนที่ไม่มีอะไรตกถึงท้องมาหลายวัน พยายามกลั้นสะอื้น

และมองไปยังหน้าต่างบานเล็กๆที่เธอสามารถมองเห็นภายนอกได้ หลายวันมานี้เธอไม่เคยได้ออก

ไปพบปะผู้คนหรือออกไปผจญโลกภายนอกได้เลยแม้แต่นิด เพราะอะไรน่ะหรือ ? เพราะเธอถูกขัง

ลืมไว้ ในห้องสี่เหลี่ยมที่มืดมิด โดยฝีมือของภาณุพี่ชายของเธอเอง ในห้องนี้มีแต่ของเก่าๆที่นำมา

รวมไว้ในที่แห่งนี้ ไม่มีแม้แต่ไฟ มีเพียง หน้าต่างบานเล็กๆบานนั้นที่สามารถนำพาแสงสว่างมาให้

เธอได้..

          ทำไมเธอต้องเกิดมาบนโลกใบนี้ด้วย ? เกิดมาเพื่อโดนข่มเหง โดนทำร้ายร่างกาย

ทำร้ายจิตใจ จนใจดวงน้อยบอบช้ำอย่างนั้นหรอ ? ตั้งแต่เธอเกิดมาจนอายุได้ 17 ปี เธอไม่เคยได้

รับความสุขจากครอบครัวหรือคนรอบข้างเลยสักครั้ง มีพ่อที่ไม่ค่อยสนใจใยดีเธอ วันๆเอาแต่ก้ม

หน้าก้มตาทำงาน มีแม่ที่ไม่เคยรักเธอคอยแต่พูดทำร้ายจิตใจโดยไม่สนว่าเธอนั้นจะเป็นยังไง มีพี่

ชายที่ถึงแม้จะคนละแม่แต่เธอก็รักพี่ชายของเธอ จนบางทีอาจจะเกินเลยไปมากกว่านั้น.. แต่อีก

คนกลับเกลียดเธอเข้าไส้ ด้วยเหตุผมที่ว่าเธอเป็นลูกเมียน้อย

          ตลอดเวลาที่ผ่านมาเธอไม่เคยได้พบกับการกระทำดีๆจากใครเลยนอกจากพ่อของเธอที่

ถึงแม้จะมีงานเข้ามาตลอด แต่ก็พอจะมีเวลามาถามถึงสารทุกข์สุขดิบของเธอบ้างและคอยแนะนำ

สิ่งดีให้ กับ วิศว พี่ชายที่แสนดีของเธอ เพราะเหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้เธอรู้จักกับพี่ชายที่แสนดีคน

นี้ คนที่ไม่เคยทำร้ายเธอทั้งร่างกาย และจิตใจ ไม่เคยทิ้งเธอไปไหน คอยอยู่ข้างเธอไม่ว่าจะเกิด

อะไรขึ้นก็ตาม พี่ชายคนนี้ทำให้เธอมีความสุขและปกป้องเธอเสมอ ผิดกับภาณุพี่ชายแท้ๆของเธอ

ที่วันๆคอยแต่จะทำร้ายเธอ กักขังเธอ ทำให้เธอเจ็บช้ำถึงเพียงนี้

               "ฟางอยาก ...ตายจังเลยค่ะ"

          ดวงตาหม่นหมองของธนันต์ธรณ์ปิดลงด้วยความเหนื่อยล้า ถ้าเธอไม่ได้เกิดมาบนโลกใบ

นี้ก็คงดี หากไม่มีเธอทุกอย่างอาจจะดีกว่านี้ ..

.....................................................................................................................................

PFwriter : บทนำจบแย้ววว เป็นไงกันบ้างน้าา ต้องปรับปรุงแก้ไขตรงไหนช่วยแนะนำกันมาด้วยน่ะค่ะ จะรีบไปปรับปรุงอย่างด่วนจี๋ ><' ฝากเม้น ฝากโหวตให้ด้วยเน้อ กราบงามๆเลย..