Agreement เล่ห์เหลี่ยมร้ายหักเหลี่ยมรัก

9.9

เขียนโดย TKda

วันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 10.16 น.

  36 ตอน
  894 วิจารณ์
  54.12K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2558 18.12 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) จูบแรก!!!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"O_<"แก้วค่อยหลี่ต่ขึ้นมาช้าๆมองหน้าโทโมะ ใบหน้าโทดมะมองแก้วด้วยสายตาที่นิ่งเฉย แก้วมองโทดมะอย่างกล้าๆกลัวๆ

 

 

 

 

 

 

"ทำไมต้องลืมตาข้างเดียวด้วย"โทโมะพูดเพราะแก้วมองโทโมะด้วยตาข้างเดียวอีกข้างหลับอยู่แก้วที่รู้สึกตัวก็รีบลืมตาขึ้นมา

 

 

 

 

 

 

"แฮะๆ ไม่มีอะไรๆ"แก้วพูดแล้วยิ้มแห้งๆให้

 

 

 

 

จำเราไม่ได้หรอว่ะ

 

 

 

 

"อะ...เอ่อ เอาล่ะครับผ้าก็ถูกเปิดขึ้นมาแล้วนะครับ ต่อไปก็ได้เวลาสวมแหวนแล้วล่ะครับ"มาก่อนพูดเพราะก็กลัวว่าโทโมะจะจำกาญได้เหมือนกัน โทโมะมองแก้วก่อนจะหันไปหยิบแหวนในพานที่ป๊อปปี้ถือไว้

 

 

 

 

 

 

"น่ารักใช้ได้นี่หว่า"ป๊อปปี้พูดกับโทดมะเมื่อโทดมะหันหน้ามาหา

 

 

 

 

 

 

"ไรสาระ"โทโมะพูดก่อนจะหยิบแหวนเพชรแล้วยื่นมือไปรองรับมือแก้ว แก้วมองงงๆเพราะไม่เคยไปงานแต่งงานและไม่เคยแต่งงาน

 

 

 

 

 

 

"จับสิ"ฟางกระซิบบอกเพราะรู้ว่าแก้วไม่รู้พิธีแบบนี้

 

 

 

 

 

 

"ทำไมต้องจับอ่ะ"แก้วหันไปกระซิบ

 

 

 

 

 

 

"เอ้า เร็วๆ คนมองทั้งงานแล้วเนี่ย"ฟางเร่ง

 

 

 

 

 

 

"เออๆ"แก้วตอบปัดๆ ก่อนจะมองหน้าโทโมะแล้วค่อยๆยกมือขึ้นมาประทับกับมือโทโมะที่รออยู่ก่อนแล้ว โทโมะมองหน้าแก้วก่อนจะค่อยๆบรรจงสวมแหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายให้แก้วอย่างช้าๆจนสุดข้อนิ้วแล้วค่อยๆก้มหน้าลงจุมพิตหลังมือแก้ว แก้วถึงกับตาโตจะชักมืออกแต่นึกขึ้นได้ว่านิสัยกาญไม่ใช่แบบนี้ก็ได้แต่จิ๊ปากอย่าไม่มีทางเลือก

 

 

 

 

 

 

"เอาล่ะครับต่อไปก็เป็นเจ้าสาวที่จะสวมแหวนให้เจ้าบ่าวบ้างนะครับ"มาก่อนพูดแล้วมองหน้าแก้วแล้วพยักหน้า แก้วมองก่อนจะหันไปหยิบแหวนเพชรในพานที่ฟางถืออยู่

 

 

 

 

 

 

"สวมสิ"โทโมะพูดเพราะเห็นแก้วเอาแต่มองมือเขาไม่ยอมสวม

 

 

 

 

 

 

"เอ่อ...เออ เอ้ย ค่ะๆ"แก้วพูดแล้วยิ้มแห้งๆก่อนจะสวมแหวนให้โทโมะบ้าง แม่แก้วที่มองดูอยู่ก็ถอยหายใจออกมาอย่างโล่งอก

 

 

 

 

 

 

"จูบด้วย"โทโมะพูดแก้วถึงกับงงเป็นไก่ตาแตก

 

 

 

 

 

 

"ห๊ะ? จะ...จูบงั้นหรอ? มะ...ไม่ๆ"แก้วพูดอึกๆอักๆ ทุกคนงนงานต่างรอแก้ว

 

 

 

 

 

 

"ก็ซ้อมมาแล้วไม่ใช่หรือไง จูบหลังมือสิ คนอื่นเค้ามองกันทั่วงานแล้ว"โทโมะพูดแก้วถึงกับโล่งอกเพราะคิดว่าไม่ได้จูบที่หลังมือ ก่อนจะยิ้มแห้งๆให้คนทั่วงานแล้วก้มลงจุ๊บฝ่ามือโทโมะแล้วถอนออกมาด้วยความรวดเร็ว

 

 

 

 

 

 

"ท่าทางเธอ แปลกไปนะ"โทโมะพูดแล้วมองหน้าแก้วอย่างจับผิด

 

 

 

 

 

 

"มะ มองอะไรเล่า เอ่อ ล่ะค่ะ ไม่แปลกก็ปกตินิค่ะ^^"แก้วพูดแล้วยิ้มสู้

 

 

 

 

 

 

"เอาเถอะ แล้วค่อยสอบถามกัน เพราะในเวลานี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาคุยซุบซิบกัน"โทโมะพูดเพราะคิดว่ามันคงจะเสียมารยาท ด้วยตัวเองเป็นคนแบบนี้อยู่แล้วเลยไม่อยากเสียเอง

 

 

 

 

 

 

"เอาล่ะครับ ต่อไปนี้ก็ได้เวลาจดทะเบียนสมรสกันแล้วนะครับ"มาก่อนพูดใส่ไมค์แก้วหันขวับไปมองมาก่อนทันทีเพราะไม่รู้ว่าจะต้องมาจดกลางงานแบบนี้ เพราะลายมือเธอกับกาญไม่เหมือนกัน กลัวว่าโทโมะจะรู้

 

 

 

 

 

 

"เชิญครับ"โทโมะพูดแล้วผ่ายมือให้แก้วเดินไปก่อน แก้วมองมาก่อน แต่มาก่อนก็ได้แต่พยักหน้าเชิงทำไปเถอะๆ แก้วจึงยอมเดินไป

 

 

 

 

 

 

ฟุ่บ!

 

 

 

 

 

 

หมับ!

 

 

 

 

 

 

แก้วที่ไม่ชินกับชุดยาวๆก็สดุดชายกระโปรงแต่ดีที่โทดมะเห็นแล้วรีบคว้าไปก่อนนักข่าวจึงพากับรุมถ่ายรูปเพราะตอนนี้โทโมะและแก้วอยู่ในระยะที่ใกล้กันมาก ปลายจะหมูกห่างกันไม่ถึงคืบ แก้วตาโตตกใจจากแสงแฟรชก็รีบผลักอกโทโมะออกแล้วมองซ้ายมองขวา

 

 

 

 

 

 

"ระวังบ้างสิ"โทโมะเตือนแก้วมองหน้าโทดมะ ใบหน้าของเขายังคงนิ่งเฉยไม่แสดงอารมณ์

 

 

 

 

 

 

"ขะ ขอบคุณค่ะ"แก้วพูดก่อนจะเดินไปนั่งตรงโต๊ะจดทะเบียนสมรส

 

 

 

 

 

 

โทโมะมองใบสมรสก่อนจะลงมือเซ็นต์ลายเซ็นตัวเองลงไป ก่อนจะมองแก้วที่ยังไม่แม้แต่ถือปากกา แก้วมองโทดมะก่อนจะรู้หน้าที่ตัวเองแล้วหยิบปากกาขึ้นมาเซ็นลายเซ็นตัวเองในนามของกาญ ก่อนจะแลกใบสมรสกับโทโมะแล้วเซ็นต์อีกรอบ

 

 

 

 

 

"ทะเบียบสมรสก็จดเสร็จเรียบร้อยกันแล้วนะครับต่อไปให้เจ้าบ่าว กับเจ้าสาวขึ้นมาบนเวทีหน่อยครับ"มาก่อนพูดใส่ไมค์ก่อนแก้วและโทโมะจะเดินกลับขึ้นไปบนเวทีอีก

 

 

 

 

 

 

"จะอะไรนักหนาเนี้ย-_-"แก้วบ่นอุบตามนิสัยของตัวเอง

 

 

 

 

 

 

"จูบเลย จูบแลย จูบเลย"เสียงดังขึ้นจากคนทั้งงานพร้อมเสียงปรบมือเป็นจังหวะคำพุดทันทีที่แก้วและโทโมะขึ้นมา

 

 

 

 

 

 

"ห๊าา"แก้วถึงกับร้องหาตัวด้วยตกใจ

 

 

 

 

 

 

"ไม่ต้องก็ได้นะ ถ้าไม่เต็มใจ"โทโมะพุดเพราะเห็น่าทางของแก้ว และตัวเขาเองก็ไม่อยากจะล่วงเกินอะไรแก้วด้วย

 

 

 

 

 

 

"กะ ก็ดี"แก้วพูดแล้วยิ้มแห้งๆ โทโมะมองแก้ว

 

 

 

 

 

 

"จูบเลย จูบเลย"เสียงพูดพร้อมเสียงปรบมือเป็นจังหวะคำพูดยังคงดังต่อเนื่อง

 

 

 

 

 

 

"จูบเลยสิว่ะ"เขื่อนยุขึ้นมาบ้าง

 

 

 

 

 

 

"อย่านะ"เฟย์ร้องท้วงเพราะรู้ว่าขืนจูบแก้วสุ่มสี่สุ่มห้าโทโมะอาจจะโดนหมัดของแก้ว

 

 

 

 

 

 

"อะไรของคุณ เค้าแต่งงานกันแล้วนะ ที่ไหนๆเค้าก็จูบกันก่อนโยนดอกไม้ทั้งนั้น"เขื่อนหันมาพูด

 

 

 

 

 

 

"ก็แก้ว..."ฟางจะแย้ง

 

 

 

 

 

 

"แก้วทำไมหรอครับคนสวย"เขื่อนหันมาพูดตาเป็นประกาย

 

 

 

 

 

 

"คนสวย แหวะจะอ้วก"ป๊อปปี้พูดแขวะลอยๆ

 

 

 

 

 

 

"หึ ไอ้หน้าหมา"ฟางแขวะกลับเขื่อนมองแล้วยิ่งชอบใหญ่เพราะไม่ค่อยมีใครกล้าต่อปากต่อคำกับป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

"จูบเลย จูบเลย"

 

 

 

 

 

 

"ชั้นเริ่มจะรำคาญแล้วนะ"แก้วบ่นออกมา

 

 

 

 

 

 

"ผมเองก็เหมือนกัน"โทโมะพูดเสริม

 

 

 

 

 

 

"แล้วจะเอายังไง ถ้าพูดกันแบบนี้ แล้วยังมนักข่าวรอถ่ายอีก"แก้วหันมาถามโทโมะ

 

 

 

 

 

 

"ถ้าผมทำ คุณจะโกรธผมรึเปล่า"โทโมะถาม

 

 

 

 

 

 

"ถ้าทำให้เงียบได้นะ รีบๆเลยชั้นไม่ชอบเสียงดังแบบนี้"แก้วพูดแล้วทำหน้าเซ็งๆ

 

 

 

 

 

 

"ถ้างั้นหันหน้ามาสิ"โทโมะพุดแล้วที่ไม่ใส่ใจอารมร์มีแต่รำคาญเสียงคนในงานจึงหันไปตามที่โทโมะมอง โทโมะดึงตัวแก้วเข้ามาใกล้ก่อนจะโน้มหน้าลงมาก้มจูบแก้วอย่างช้าๆ

 

 

 

 

 

 

ภายในงานต่างโห่ร้อง และปรบมือกับอย่างเสียงดัง แม่แก้วและมาก่อนต่างมองด้วยความตกใจ แก้วที่ถูกจูบไปโดยที่ไม่ได้ตั้งตัวก็มัวแต่ตาโตมือแข็งทื่อ ตัวเเข็งทื่อ ฟางและเฟย์มองอย่างอึ้งๆ

 

 

 

 

 

 

ผลัก!

 

 

 

 

 

 

แก้วรีบผลักโทโมะออกจะง้างมือต่อยเพราะโทโมะขโมยจูบแรกที่หวงแหนมาโดยตลอดของเธอไปให้กับคนที่พึ่งจะเคยเจอหน้ากันไม่ถึงวัน แต่มาก่อนที่รู้นิสัยพี่สาวตัวเองดีจึงจับมือแก้วลงด้วยความรวดเร็ว

 

 

 

 

 

 

"นายทำอะไรของนาย!"แก้วพูดแล้วมองโทดมะด้วยใบหน้าที่แดงก่พทั้งเขิน ทั้งอาย โทโมะจ้องแก้วเขม็งเพราะที่ผ่านมากาญเคยพูดแทนตัวเขาว่าคุณๆ ไม่เคยแทนว่านายเลยสักครั้ง แต่เขาก็ไม่แปลกใจเท่าไหร่ ก็เล่นไปขโมยจูบเธอแบบนี้นิ

 

 

 

 

 

 

"เสียงเงียบแล้วเห็นมั้ย รำคาญไม่ใช่หรอ"โทโมะพุดแก้วหันไปมองคนใต้ล่างก่อนจะเริ่มได้สติ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

มาแล้วๆๆๆๆๆ พิมพ์สดๆร้อนๆ พร้อมเสริฟ5555555

 

 

ขอโทษที่หายไปนะค่ะ งานเยอะจีๆเล้ยยยย ><

 

 

เม้นกันหน่อยน้าาาาาา

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10.0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา