Confusion - Turbulence (Yaoi) 18+

 

 

 

Confusion - Turbulence (Yaoi)

 

1

.
.
.
.
.

เสียงของสายฝนกระทบกับหลังคาบ้านเบาๆ พร้อมกับที่เจ้าของร่างเล็กกำลังนั่งดูโทรทัศน์เครื่องใหญ่อยู่ในห้องของเพื่อนสนิท

 

"ซอฟต์แวร์ มึงไปอาบน้ำดิ" น้ำเสียงทุ้มใหญ่เอ่ยบอกคนที่นั่งจดจ่ออยู่ตรงโซฟา ซึ่งไม่มีท่าทีจะขยับแม้แต่นิด

 

"เชี่ยซอฟต์!!!!!!!!!"

 

"เออๆ ไม่เห็นต้องตะโกนเลย"

 

"เสื้อผ้ามึงอยู่นั่นน่ะ" ท่าทางที่คนด้านหลังชี้นิ้วเรียวๆไปยังเสื้อยืดตัวใหญ่ของตัวเอง พร้อมกับสีหน้าไม่พอใจนั่น ทำให้ซอฟต์ถึงกับเบ้ปากกับความเผด็จการของเพื่อน

 

อาบน้ำชำระร่างกายเสร็จ ซอฟต์แวร์ตัวน้อยก็ใส่บ็อกเซอร์ที่มีความยาวแค่ครึ่งขาอ่อนกับเสื้อยืดตัวใหญ่สีขาวของไอ้ผู้ชายหมีควาย(?)

 

"เชี่ยยูกูอาบเสร็จล่ะ ไปอาบเลยมึง" ร่างบอบบางเดินตรงไปหาเพื่อนที่นั่งอยู่บนพื้นพรม ใช้มือกอดคอ พร้อมกับชะเง้อคอดูว่าเพื่อนของตัวเองกำลังทำอะไร

 

ร่างสูงเมื่อเห็นดังนั้นก็ลุกขึ้นเตรียมเดินไปทางห้องน้ำ โดยปล่อยไว้ให้ซอฟต์แวร์งงเป็นไก่ตาแตก

 

//คือแค่กอดคอเองนะ ปกติก็ทำออกบ่อยนี่// ร่างบางคิด

 

ในเมื่อไม่มีอะไรจะทำแล้ว คนตัวเล็กก็ปล่อยให้ตัวเองงงต่อไปแล้วเดินไปทิ้งตัวลงบนที่นอนขนาดคิงไซ์อย่างเหนื่อยล้า (?)

 

สักพักก็มีเสียงเหมือนคนเปิดประตูเข้ามา ซึ่งเดาได้ไม่ยากเลยว่าต้องเป็นยูโรแน่ๆ เพราะในห้องนี้ก็มีกันแค่สองคน

 

ใบหน้าหวานๆเอี้ยวตัวหันไปมองเพื่อนหน่อยๆ เพราะว่านอนคว่ำอยู่ ส่วนเสื้อกับกางเกงนี่ก็เลิกขึ้นจากแรงโถมใส่เตียงเมื่อครู่

 

ยูโรได้แต่ลอบกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก

 

//ถ้ามึงไม่ใช่เพื่อนกูเนี่ย กูคิดว่ามึงอ่อยกูแน่เลย//

 

"มานอนดิว้า กูง่วงแล้ว" เสียงพึมพำเบาๆเอ่ยบอกร่างหนาที่กำลังเดินเข้ามาใกล้

 

ยูโรที่กำลังโดนความขาวครอบงำไม่มีทีท่าว่าจะเอ่ยปากตอบเพื่อน ได้แต่พยายามระงับอารมณ์ของตัวเอง สุดท้ายก็เลยทิ้งตัวลงนอนข้างๆเพื่อน แล้วห่มผ้านวมผืนหนาให้ปกปิดผิวขาวๆไว้

 

"ยู ปิดไฟหน่อยสิ" เสียงหวานๆที่พูดใกล้ๆหูคนที่นอนข้างๆนั่น ทำให้เขาเกือบสะดุ้ง แต่ก็ยังดีที่มีสติพอลุกไปปิดไฟให้เรียบร้อย โดยที่ไม่เข้าใจความรู้สึกของตัวเองเลยแม้แต่นิด ไอ้อาการหัวใจไหววูบแปลกๆกับความรู้สึกที่อยากกระโจนใส่คนตัวเล็กเนี่ย เพราะยังไงเขาก็ยังชอบผู้หญิงอยู่

 

สักพักแรงขยับของซอฟต์แวร์ก็ทำให้เตียงไหวไปมา ทั้งยังนอนดิ้นจนยูโรถึงกับปิดตาหลับไม่สนิท เข้าใจว่าเพื่อนตัวเองจะนอนดิ้นกับที่นอนที่ไม่คุ้น แต่คืออะไร แล้วเขาจะได้นอนหรือไง

 

เกือบจะหลับไปบ้างก็ต้องสะดุ้งเพราะแรงดิ้น ด้วยความทนไม่ไหวจึงเอื้อมมือไปคว้าตัวคนข้างๆเข้ามากอดไว้แนบแน่น ยังดีที่ซอฟต์แวร์ไม่มีอาการขัดขืนแล้ว คงต้องกอดไว้ทั้งคืน ใบหน้าที่ขาวใสกับปากแดงๆอยู่ใกล้เพียงแค่นิดเดียว ทั้งยังลมหายใจที่รดอยู่บนหน้าอก

 

//พอมองแบบนี้แล้วแม่งเหมือนลูกแมวเลย//

 

 

 

------------------------------------------

 

 

 

แสงแดดอ่อนๆสาดส่องผ่านผ้าม่านสีขาวภายในห้อง ซอฟต์แวร์หยีตานิดหน่อยเพื่อนปรับสภาพ โดยที่ยังสะลึมสะลืออยู่ เพราะพึ่งจะตื่น หันไปด้านข้างแต่สัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่างที่นุ่มหยุ่นอย่างกับเยลลี่ ลองขยับปากอีกนิดเพราะไม่แน่ใจว่ามันคืออะไร ได้แต่ลืมตาโพลงแล้วก็ตกใจกับนัยน์ตาสีดำสนิทของเพื่อนตัวเอง ดูเหมือนยูโรเองก็ตกใจเช่นกัน ทั้งคู่เลยรีบผละออกจากกันอย่างรวดเร็ว ริมฝีปากก็ยังติดสัมผัสของอีกฝ่าย

 

"เอ่อ เออ กูไปอาบน้ำก่อนนะมึง" ร่างเล็กๆรีบกระโดดลงจากเตียงตรงไปยังห้องน้ำอย่างรวดเร็ว โดยไม่ได้เห็นรอยยิ้มบางๆของคนบนเตียงเลยสักนิด

 

ใช้เวลากว่าครึ่งชั่วโมงที่ซอฟต์แวร์อาบน้ำเสร็จ เพราะมัวแต่ทำใจที่จะออกไปเผชิญหน้าโดยที่ใส่แค่ผ้าขนหนูพันรอบเอว ไม่ใช่ไม่เคยแก้ผ้าต่อหน้าเพื่อน แต่เพราะเหตุการณ์เมื่อครู่ต่างหาก สุดท้ายก็คิดได้ว่ายังไงก็ผู้ชายด้วยกัน มันคงไม่มีอะไร

 

"หาเสื้อผ้าให้กูหน่อยดิยู กูไม่อยากใส่ชุดเดิม" เดินออกไปปุ๊บก็เรียกใช้เพื่อนทันที ยูโรเองที่เงยหน้ามองเพื่อนก็ถึงกับสะดุด กระแอมกระไอ แล้วเสมองไปทางอื่น

 

//แม่งนี่ จะเอาผิวขาวๆล่อกูไปถึงใหน//

 

"เร็วๆดิว่ะ กูหนาวนะเว้ย"

 

"เออๆ นี่กูเป็นเพื่อนหรือคนใช้มึงเนี่ย ใช้ได้ใช้ดี" จากที่นั่งอยู่บนเตียงก็เดินไปยังตู้เสื้อผ้าที่ซอฟต์แวร์ยืนรออยู่ใกล้ กลิ่นหอมอ่อนๆของสบู่ก็เกือบจะดึงสติของเขาไปอยู่รอมร่อ

 

"อย่าบ่น ตัวก็เท่าควาย เสื้อผ้ามึงเนี่ยกูใส่แล้วหลวมอย่างกับเด็กใส่เสื้อผ้าผู้ใหญ่"

 

"ใครบอกให้มึงเตี้ยเองล่ะ แดกมั่งสินม กีฬาอ่ะเล่นบ้าง ตัวมึงถึงได้แค่เนี้ยไง"

 

"ก็กูไม่ชอบนมนี่แม่ง" ซอฟต์แวร์ได้แต่ยู่หน้าด้วยความไม่พอใจ

 

"แล้วผู้หญิงที่ใหนเขาจะเอามึงว่ะ กูถึงได้บอกไงว่ามึงจะได้ผัว 555"

 

"อ้ากกกกกก เชี่ยยูมึงตายยยยยยย" เส้นความอดทนขาดผึ่ง โดยที่คนโดนล้อกระโจนไปทุบตีร่างใหญ่ที่สูงกว่าตัวเองตั้งมาก ไม่พอ ยังฟาดมือลงบนหัวอย่างสะใจ ยูโรก็ได้แน่พยายามคว้ามือไว้ แต่ก็ยังมิวายใช้เท้าเตะอีก เลยรวบตัวคนตัวเล็กไว้เสีย ผิวนุ่มลื่นมือนี่คืออะไร ทั้งที่มันผอมขนาดนี้แล้วทำไมผิวมันถึงได้นุ่ม เด้งๆอีกต่างหาก ผิวขาวๆอีก กลิ่นหอมๆด้วย

 

//ยูโรอยากจะบ้าตาย//

 

อดไม่ได้เลยที่จะเลื่อนจมูกไปใกล้ๆต้นคอเนียนสวยของคนในอ้อมกอด ไล้ไปมาด้วยความเพลินใจ แต่ก็ต้องชะงักเพราะเขาชอบผู้หญิงนี่ ไอ้นี่มันผู้ชาย ถึงตัวจะเหมือนผู้หญิงก็เถอะ

 

"เชี่ยนี่ ปล่อยกูๆๆ" มือเล็กๆฟาดไปที่มือคนตัวใหญ่หลายๆทีหวังจะให้ปล่อยให้ได้

 

"เออๆ อ่ะนี่เสื้อผ้ามึง" จากที่สังเกตแล้วน่าจะเป็นเสื้อผ้าตอนมัธยม ขนาดไซต์เล็กลงมากว่านิดหนึ่ง นิดหนึ่งจริงๆ

 

พอได้มาแล้วก็จัดการสวมทันทีทั้งกางเกงยีนขาสั้นเท่าเข่า กับเสื้อยืดที่คราวนี้เป็นสีดำ เรียกได้ว่าขับผิวขาวๆเอามากๆ

 

เมื่อจัดการอะไรเสร็จเรียบร้อยหมดแล้วทั้งสองคนก็เดินลงมาทานอาหารเช้าด้วยใจที่ไม่ปกติ คุณหญิงนั่งรออยู่ก่อนแล้ว โดยมีพวกอาหารวางเกลื่อนอยู่บนโต๊ะ

 

"นี่ๆตายู อาทิตย์หน้าแม่ก็จะกลับแล้วนะ ต้องเคลียร์งานอีกเยอะเลย" คุณหญิงของบ้านเอ่ยบอกลูกชายทันทีที่นั่งลงบนเก้าอี้เรียบร้อย

 

"อาทิตย์นี้เราไปเยี่ยมคุณตาด้วยกันนะ ถือโอกาสเที่ยวด้วยเลย หนูซอฟต์ก็ไปด้วยสิ" ประโยคหลังหันมาถามเพื่อนของลูกชายด้วยแววตามีความหวัง

 

"อา...ขอโทษจริงๆครับ อาทิตย์นี้ผมมีส่งโปรเจคใหญ่น่ะ"

 

"น่าเสียดายจัง ไว้คราวหน้าแล้วกันเนอะ"

 

พอรับประทานอาหารเรียบร้อยแล้วก็ล่ำลากับคุณหญิง ส่วนยูโรก็มีหน้าที่ไปส่งเพื่อนสนิทที่คอนโดฯ

 

 

 

------------------------------------------

 

 

 

"เฮ้ยเชี่ยซอฟต์ ทางนี้ๆ" พอเดินเข้ามาหน้าคณะสถาปัตย์ปุ๊บ ก็มีเสียงเรียกของเพื่อนที่นั่งอยู่บนโต๊ะม้าหินอ่อนปั๊บ

 

"เออว่าไงว่ะ" เดินไปนั่งลง ตามเสียงเรียกของเพื่อน

 

"พวกกูนัดเลี้ยงหลานรหัสอ่ะคืนนี้ มึงต้องไปด้วยเข้าใจ๊"

 

"เออๆ ดีเหมือนกัน กูอยากแดกเหล้าอยู่พอดี" ไม่ใช่อะไรหรอก แค่อยากให้แอลกอฮอลล์มันล้างความสับสนในใจบ้างก็ดี

 

หลังจากที่ออกมาจากบ้านของยูโร ซอฟต์แวร์ก็เอาแต่คิดหาเหตุผลของอาการหัวใจเต้นแปลกๆ กับใบหน้าร้อนผ่าวตอนที่โดนเพื่อนสนิทกอด

 

ทั้งที่เป็นเพื่อนกันมานานขนาดนั้น แต่ทำไมถึงได้มีความรู้สึกแบบนี้ก็ไม่รู้ ทั้งที่เขาก็ชอบผู้หญิงเหมือนกันกับยูโร

 

ใช่...เขาทั้งสองคนกำลังสับสน