หัวใจทนงรักทะเลหวาน@Jiranee

          ในตอนนี้เปนเวลาบ่อยแก่เต็มที ณ บริเวณชายหาดหลังรีสอร์ทตอนนี้กำลังตกยุในความตรึงเครียด เพราะราเชล และเจมส์กำลังคุยกันอย่างดุเด็ดเผ็ดร้อน โดยมีลูกน้องราเชลล้อมตัวเจมส์ประมาณ 10 คน
"ตกลงนายจะไม่ขายเกาะปลายฝันให้ฉันใช่ไหม!"ราเชลพูด
"ครับ.ผมไม่ขาย และจะไม่มีวันขาย"เจมสพุดด้วยความหนังแน่น
"อยากตายนักหรือไงห่ะ! ฉันเคยบอกว่าถ้าไม่คิดจะขายเกาะ ก็อย่ามาเยียมที่นี้ แกนึกว่าฉันพูดเล่นรึไงห่ะ!"ราเชลโกรธจัด
"ป่าวครับ.ผมรุว่าคุนพูดจิง แต่ที่ผมมาที่นี้เพราะผมมาตามคนรักของผมคืน ผมหมายถึงเบลล่า เราสองคนรักกัน ไม่ว่าอะรัยจะเกิดขึ้นผมจะไม่มีวันยอมเสียเทอไปเด็ดขาด ผมรักเบลล่าครับ ขอให้เราได้รักกันเถอะครับ"เจมสพูดด้วยเหตุผลอย่างใจเยน
"เหอะ! เราสองคนรักกัน. แกกล้าพูดเนอะ ลูกสาวฉันเค้าพึ้งบอกฉันว่าเค้าไม่ได้รักแก และฉันก็จะไม่มีวันยกดวงใจของฉันให้แกเด็ดขาด! แต่ฉันไม่สนใจเรื่องนี้หรอก ตงลงแกจะไม่ขายเกาะใช่ไหม ได้. เห้ย สังสอนมันที่กล้ามารักลูกสาวฉันและส้อมมันจนกว่สมันจะยอมขายเกาะให้ฉัน"ราเชลเอยสั่งลูกน้อง ทันทีที่พวกมันได้รับคำสังก็เข้ารุมหมาหมู่ในแบบ 10:1 ดูเหมือนแรกๆเจมสจะพอสู้ได้ แต่ถ่ายที่สุดแล้วด้วยความที่ตัวคนเดว จึงทำให้เสียท่าและโดยรุมส้อมจนเลือดท้วมกาย แทบลุกไม่ไหว แต่พวกมันไม่มีท่าทีจะหยุดการกระทำหมาหมูด้วยซ้ำ
 
               ในระหว่างนั้นบอยก็เดินตามหาเจมส์ไปทั่วเพราะได้ยินว่า ราเชลสั่งคนระดมลูกน้องให้ไปหาเจมส์ บอยจึงคิดว่าต้องมีเรื่องเกิดขึ้นแน่ๆ พอเดินมาเห็นเบลล่าเดินมาชนพอดี
"อุ้ย! ขอโทดค่ะ อ่าวพี่บอย"เบลกล่าว
"ว่าไงเบลสบายดีน่ะ จะไปไหนเนี้ยดูรีบๆ หรือหนีอะรัยมา ไอ้เจมส์หรือป่าว ว่าแต่เหนมันไหมได้"บอยพูด
"เอ่ออ ป่าวค่ะ เบลแค่รีบไปทำงานน่ะค่ะ และก็ไม่เหนเจมส์ด้วยค่ะ"เบลตอบ
"แน่น่ะ.งั้นแล้วไปพี่ไปตามมันก่อน กลัวใจไม่ดียังงัยไม่รุ เหนพ่อเบลเรียกระดมลูกน้อง พี่กลัวจะไปทำร้ายเจม เอ่ออ พี่ขอโทดน่ะ งั้นพี่ไปก่อนน่ะ"บอยพุดพร้อมรุสึกผิดที่ว่าพ่อของเบล
พอบอยออกไปแล้วเมอเรียกสติตัวเองได้ ก็นึกถึงคนที่เทอพึ้งหนีมา "เจมส์ คุนพ่อ" พอนึกถึงคำที่พี่บอยบอก เบลล่าจึงไม่คิดลังเลเพราะกลัวพ่อของตนทำรัยคนที่เทอรัก จึงรีบวิ่งไหนที่หาดหลังรีสอทเพราะเปนบ่เวนที่ไม่มีคน และเทอมั่นใจว่าพวกเขายุนั้น ขณะที่เบลวิ่งไปอย่างรีบร้อน เปนนาทีที่หมากแยกตัวออกมาจากชายหาดหน้ารีสอท พอหมากเหนจึงรีบวิ่งตามเบลล่าไปอย่างเงียบๆ
    
            ที่หลังรีสอทตอนนี้ดูเหมื่อนว่าคนที่นอนหมดสภาพกลางชายหาดตงหน้าราเชลจะไม่ใช่ใครนอกจากเจม
"จับมันขึ้นมา"ราเชลสั่งลูกน้องจับเจมสยื่นขึ้นเพื่อคุยกัน
"ตกลงจะขายเกาะทอรักให้ฉันไหม"ราเชลถามอย่างเบื่อหน่าย
"ไม่! ไม่ว่ายังงัยผมก็ไม่ขาย เกะให้คุนเดดขาด ที่ผมมาที่นี้ผมมาตามเบลล่า ผมรักเทอคุนราเชลได้ยินไหมคับ ได้โปรดให้เราได้รักกัน"เจมสตอบ
"หึๆ ดีส้อมมันต่อไป จนกว่ามันจะเลิกฝันลมๆแล้งเรื่องลูกสาวฉัน และจนกว่ามันจะขายเกาะให้ฉัน!"ราเชลพูด ในขณะที่ลูกน้องกำลังจะทำตามเสียงราเชลก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น
"หยุดเดวนี้น่ะ! คุนพ่อค่ะ นี้คุนพ่อทำอะรัยเจมส์ค่ะ"เบลพุดพร้อมเดินเข้าไปหาราเชล ใจอยากจะเดินไปหาเจมแต่ทำไม่ได้ ใบหน้าเค้าตอนนี้เตมไปด้วยเลือด ทั้งเนื้อทั้งด้วยมีแต่รอยช้ำและเลือด พอเบลเหนก็แทบกลั้นน้ำตาไม่ยุ
"พอก็แค่ทำให้มันรุว่าคนอย่างพ่อพุดจิง พ่อเคยบอกแล้วว่าอย่ามาที่เกาะนี้ถ้าไม่คิาจะขายเกาะทอรักให้ เพรามันจะไม่มีชีวิตกลับไป เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับลูกไปส่ะ"ราเชลแจง
เหตุผล
"ทำไมจะไม่เกี่ยวค่ะ! เอ่ออออเบลหมายถึง เจมสเค้าเคยช่วยชีวิตเบลไว้ เค้าช่วยลูกสาวคุนพ่อน่ะค่ะ"เบลเอ่ย
"แล้วไง.มันคนล่ะเรื่องกันลูก"
"คุนพ่อ!"
"โอเคก็ได้พ่อจะให้โอกาสมันอีกครั้ง ถ้าไม่คิดจะขายเกาะทอรักให้ฉันแกก็ออกไปจากเกาะปลายฝันนี้เดวนี้ และอย่ามาเหยี่ยบที่นี้อีก"ราเชลกล่าวเพราะเหนแกลูก
"ไม่คับ ผมไม่ไปไหนทั้งนั้น และผมก็จะไม่ขายเกาะทอรักให้คุนด้วย ผมยืนยันคำเดิม ผมมาที่นี้เพราะผมรักลูกสาวคุน ได้โปรดให้โอกาสผมด้วย"เจมพุดเสียงแทบไม่มี
"เจมส"เบลล่าอึ้งกับสิ่งที่เจมพุดมันทำให้น้ำตาที่กลั้นไว้ไหลออกมาจนได้ นี้เค้าทำอะรัยกัน
"ฉันให้โอกาสแกแล้วน่ะ เพราะแกลูกสาวฉัน ถ้ายั่งยื่นยันคำเดิม ก็ดี แล้วเราจะได้เหนดีกัน เบลตอบมันไปสิลูกว่าเบลรุสึกยังไงกับมัน มันจะได้เลิกฝันสักที"
"เอ่อออเบล"
ในขณะนั้นหมากที่ดูเหตุการทนไม่ไหวจึงออกมา
"คุนลุงคับ ผมว่าคุนลุงใจเยนๆก่อนน่ะคับ"หมากกล่าวพร้อมเดินไปหาเบลที่พุ้งเข้ากอดเค้าพร้องร้องไห้ ในขณะที่หมากนั้นกะหันไปมองเจมเหนสภาพแล้วน่าสงสารเหลือเกิน แต่เจมสกลับรุสึงเจบจี้ดเมื่อเหนเบลล่ากอดหมาก แทนที่จะเปนเค้า
"เหนไหมไอ้เจมส์ เบลเค้าจะรักแกได้ยังงัยในเมื่อตัวจิงเค้าก็กอดกันยุตงนี้ แกเหนรึยัง ตาสว่างสังทีว่าลูสาวฉันไม่ได้รักแก ใช่ไหมเบล! บอกมัน แบบที่บอกพ่อ ......เบลยุข้างพ่อใช่ไหมลูก บอกมัน"ราเชลพุด
"T_T..... ค่ะ หื่ออออ ค่ะคุนพ่อ เบล เบลไม่ได้รักเจมส เบลไม่ได้รักเค้าสักนิดค่ะ และเบลก็รักพี่หมากค่ะ"เบลกลั้นใจพุดพร้อมสบตาที่แสนเจบปวด ยังงัยเทอกับเขากะรักกันไม่ได้ ถาให้เลือกใครสักคนเทอก็จะเลือก และเทอจะไม่มีทางเลือกคนอื่นนอกจากพ่อเดดขาด ถึงแม้ว่าคนคนนั้นเทอจะรักหมดหัวใจก็ตาม
"เบลลลลล"เจมสในตอนนี้แทบจะหาเสียงตัวเองไม่เจอแล้วมันเจบเหลือเกิน
"555+ ดีมากลูก หมากพาเบลออกไป เดวลุงจัดการทางนี้เอง"หมากทำตามที่ราเชลสั่ง
"ไปค่ะพี่หมากพาเบลไปที"
"ทีนี้แกเหนรึยังล่ะ ฉันจะให้โอกาสแกเปนครั้งสุดท้าย ถ่าไม่คิดขายเกาะก็ออกไปจากที่เดวนี้และอย่ามาเหยียบที่นี้อีก"ราเชลกล่าว
 
 
 
            หมากพาเบลเดินออกมา เบลก็เอาอต่ร้องไห้จนหมากแน่ใจในการตัดสินใจที่จะพุดกับเบลล่า
"เบล.พี่รุว่าเบลรักเจม"
"พี่หมาก"
"รุ้มาสักพักแล้วล่ะ อันที่จิง เราคบกันมาเกือบ 8 ปีแล้วน่ะ พี่รักเบลยังงัยก็รักอย่างนั้น"
"T_T"
"แต่เราก็ไม่รุเลยว่าไอ้ที่เรารักกันมันคือแบบไหน พี่มั้นใจว่าเบลรักพี่ แต่... เฮ้อพี่ก็พึ้งมารุได้ไม่นานนี้เองว่าคสามรักระหว่างเรามันคือแบบ'พี่น้อง' "
"พี่หมาก"
"ฉนั้น ในฐานะพี่ชายพี่อยากให้เบลตามใจตัวเองสักครั้ง "
"เบลรักเค้าไม่ได้ เบลทิ้งพ่อไม่ได้"
"แต่ก็ไม่ได้แปลว่าเบลจะไม่ช่วยชีวิตเจม เบลทนเหนเจมตายด้วยมือของพ่อเบลหรอ คนที่เบลรักมากที่สุดสองคนกำลังจะฆ่ากันตาย เบลช่วยเค้าได้ และเบลก็ยุกับพ่อเบลต่อได้นิจืงไหม"
"พี่หมาก"
"จะเรียกชื่อพี่อีกนานไหม ไป! ไปช่วยคนรักของเราทั้งสองคนเถอะ" 
หลังจากที่หมากพุดจบเบลก็รีบวิ่งไปทันที พร้องทั้งขออย่าพึ้งให้พ่อทำอะรัยเจมสเลย
 
"งัยรีบตอบมาเรว ฉันเสียเวลามามากพอแล้ว"ราเชลกล่าว
"ผมยังยืนยันคำเดินทุกอย่าง ผมรักเบล และผมไม่ขายเกาะทอรัก จะไม่ไปจากที่นี้ด้วย! หากจะต้องตายที่นี้ก็ยอม เพราะต่อให้ดลับไปก็ตายทั้งเปนยุดี สู้ตายที่นี้ ที่ที่เบลยุด้วยยังจะดีสะกว่า ผมยอมตายในเมื่อเบลไม่รักผม งั้นผมก็ขอตายที่นี้ ยิงผมเลย"เจมสทั้งที่เสียงแทบไม่มีแต่ก็กลั้นใจตะโกนออกไปทั้งที่ร้องไห้ยุ ไม่มีแล้วสักสีลูกผุชาย หากไม่มีเบลเขาขอตายดีกว่า
"ดี!แกขอฉันเองน่ะงั้นแกก็ตายสะเถอะ"ราเชลจับกระบอกปินเล็งไปตงกลางกระหม่องเจม แต่ยุดีก็นึกสนุกเปลี่ยนมาที่ตงหัวใจ เพราะคิดว่าคงจะสะใจกล่าวเยอะ เจมสที่เหนแบบนั้นก็หลับตาสติที่มีเหลือน้อยนิด แต่ก็ยังฝืนยืนยุ แต่ด้วยแรงที่น้อยนิดทำให้เจมสล้มมานั่งในท่าคุงเข่า ราเชลเห็นก็สมเพสแต่ก็เล็งปืนใหม่อีกครั้ง และครั้งนี้ต้องไม่พลาดแน่นอน หัวใจของเจมสคือเป้าหมาของลูกตระกั่ว ราเชลมันใจว่าตงเป่าจึงเอานิ้วกดยิงปืน
"คุนพ่ออย่าค่ะ"
ปัง!
เสียงหนึ่งที่ทำให้สมาธิของคนยิงเสียไป พอหันไปมาที่เป้าหมาย ก็เหนลูกสาวตัวเองกอดเจมในท่าคุกเข่าไว้แน่นพร้อมทั้งเอาตัวมาปังไว้
 เบลที่วิ่งมาแทบจะขาดมจที่เหนปลายกระบอกปืนเงเป้ที่หัวใจเจม เทอตะโกดพร้อมพุ้งเข้าบังให้เจมอย่างไปกลัวตาย แต่ปืนยิงออกไปแล้วนิ
"เจมส์T_Tฮื้อๆ เจมส์อย่าเปนรัยน่ะ"
"เบลล่า คุน คุนจิงด้วย" เจมลืมตาขึ้นก็พบกัยเบลล่าคนที่เค้ารักที่สุด
"เจมส นายไม่เปนรัยน่ะ นี้นายถูกยิงที่หัวไหล่นิ" การที่เบลเค้ามาขวางทำให้สมาธิขิงราเชลขาไปและพลาดเป้ามาโดนหัวไหล่แทน
"เบล เบลล่าผมรักคุนน่ะ"เจมพุแค่นั้นสติที่มีก็มะลายหายไปบนอ้อมกอดเบลล่า
"เจม เจมส์!" เบลล่าเรียกทั้งน้ำตาย
"เบลลูก"
"คุนพ่อค่ะ อย่าทำอะรัยเค้าเลย เบลขอร้อง เบลรักเค้าค่ะคุนพ่อ เบลรักเจมส "
"เบล"ราเชลแถบไม่อยากเชื่อ ใน ขณะนั้นเบลก็ลุกขึ้นมากอดราเชล
"พ่อค่ะ ปล่อยเค้าไปน่ะค่ะ เบลทนเหนคนรักตายไปไม่ได้ เลยสันยาเบลจะไม่ไปไหน เบลจะยุกับพ่อที่นี้ น่ะค่ะพ่อ หื่อๆๆๆๆๆ"ราเชลกอดตอบลูกพร้อมหลับตา นี้เค้ากำลังทำรับยุ เค้ากำลังทำร้ายดวงใจที่เค้านั้นบอกว่าจะรักและดูแลให้ดีที่สุดหรือนี้
 
 
 
 
 
ตอนนี้ดราม่าหนักหน่อยน่ะค่ะ แต่ตอนหน้ามาลุ้นกันว่าราเชลจะใจอ่อนยอมให้พระนางรักกันหรือป่าว