Love it!!! รัก-สลับ-ร่าง

10.0

เขียนโดย เลิฟเลิฟ_tk

วันที่ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 22.23 น.

  8 ตอน
  11 วิจารณ์
  13.01K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 22.59 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) อุบัติเหตุ และเหตุบังเอิญ 1.

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
"เฮ้ย!นี่นายจะทำไรฉัน ปล่อยนะเว้ย!><"ฉันตะโกนใส่หน้านายนั้นพร้อมทั้งดิ้นไปมา

"ทอมอย่างเธอ ฉันไม่ทำอะไรเกินเลยหรอกเว้ย! นี้แค่เป็นการทักทาย"

ทักทาย!? ทักทายอะไรของมันว่ะ นี้มันเรียกว่าจะปล้ำแล้วเว้ย! ...ฉันด่านายนั้นในใจชั่วครู่แล้วซักพักนายโดโวะก็ลุก

ขึ้นแล้วเดินเข้าห้องน้ำ ไม่รู้ว่าเป็นอะไรของมัน แต่ที่แน่ๆ ฉันรอดตายแล้วเว้ย!!! TvT(ดีใจจนน้ำตาใหล)

อ๊ะ!ลืมโทรบอกยัยฟางเลย เดี๊ยวยัยนั้นจะรอนานโทรหาเลยดีกว่า ฉันหยิบมือถือจากเสื้อนร.แล้วกดโทรหายัยฟาง...


ด้านฟาง...

"ฮัลโลยัยแก้ว แกอยู่ไหนเนี่ยฉันรอกินจนใส้จะขาดแล้ว มัวไปจีบสาวอยู่หรือไง"

"เฮ้ยๆใจเย็นก่อนดิ(บ่นยาวเป็นเทศเลยยัยนี้-*-) คือ...มันมีเรื่องนิดหน่อยอะ คืนนี้ฉันคงไม่ได้กลับบ้านแน่ แกไม่ต้องรอ

ฉันหรอกนะ"


"เฮ้ย! เดี๊ยวดิ...ตู๊ด ตู๊ด ไอบ้าแกจะวางสายฉันทำไมเนี่ย ฮือ แล้วฉันจะกินอะไรเนี่ยคืนนี้ T^T"


กลับไปทางด้านแก้ว(เช่นเคย)


"นี่เธอจะทำอะไร!!!"

"=[ ]=" ฉันอึ้งไปซักพัก มันไม่ใช่อะไรหรอก แต่ตานี้มัน...ออกมาจากห้องน้ำในสภาพที่...(เปลื่อยอก)

"ครอก ครอก (สลบค่ะท่าน--*)"

"เฮ้ยๆทำใจดีๆไว้ยัยทอม"

...และแล้วค่ำคืนอันแสนวุ่นวายก็พ่านพ้นไป ราวกับปอกทุเรียน(เกี่ยวไรกันวะ)

ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ...เสียงนาฬิกาดังลั่นห้องซึ่งบอกเวลาว่าฉันควรจะตื่นได้แล้ว

"หาววว...เช้าแล้วเหรอเนี่ย อืมนาย เฮ้ย!!!นายหายไปไหนเนี่ย"

"อยู่นี้เว้ย! หาวววตัวเองไปคนไล่ให้ฉันมานอนที่โซฟาแท้ๆจำไม่ได้รึไงยัยทอมความจำเสื่อม"

"เออๆ ขอโทษเว้ย และนาย...อย่าลืมไปส่งฉันที่บ้านด้วยนะ"ฉันบอกนายนั้นก่อนจะชิงเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำก่อน

ตอนนี้คงจะเน่าแล้วมั้ง ก็เมื่อวานฉันเล่นไม่อาบน้ำทั้งวันเลย--*และส่วนเรื่องเสื้อผ้า ผู้อ่านที่น่ารักทุกคนไม่ต้องถามหรอก

ฉันยืมของตานี้ใส่ก่อน เพราะขนาดเราเท่ากัน ซักพักฉันก็ออกจากห้องน้ำ...


"นี่เธออาบน้ำ หรือวิ่งผ่านน้ำเนี่ยทำไมเร็วจัง"

"ไม่บอกหรอกเว้ย! และนายอย่าลืมไปส่งฉันที่บ้านด้วยนะ" นายโมะไม่ตอบอะไรเพียงทำหน้าเซ็งพยักหน้าแล้วเดินเข้า

ห้องน้ำต่อ หลังจากนั้นผ่านไป 15 นาที...


"ป่ะขึ้นรถ เดี๊ยวฉันจะขับมอไซค์ไปส่งตอนนี้พ่อฉันยังไม่ตื่นเร็วๆเข้ายัยทอม" นายนั้นลาก(!?)ฉันลงบันได

ก่อนที่เขาจะสตาดร์รถแล้วเรียกฉันขึ้นขี่ท้าย

"เออๆรู้แล้วน๊า" แล้วฉันก็ขึ้นรถซ้อนท้าย และเมื่อนายนั้นออกตัวรถตอนแรกๆ ฉันก็กอดนายนั้นอย่างแน่นหนาเพราะกลัว

อันตรายที่จะเกิดในวันนี้ อีกไม่กี่นาที--*

"(อยู่เงียบๆแบบนี้ก็น่ารักดีนี่หว่าผิดกลับตอนเจอกัรแรกๆเลยเว้ย)"

...ผ่านไปอีก5นาที นายนี้ก็ขับรถได้ครึ่งของระยะทางทั้งหมดแล้วล่ะ

"เฮ้ย! ระวัง!!!" และแล้วเหตุบังเอิญที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เมื่อแมวตัวหนึ่งวิ่งตัดรถมอไซค์ ทำให้เสียหลักไปจนกับ

ต้นไม้
โครม!!!...

.................................................................
โปรดติดตามตอนต่อไปด้วยนะ ขอโทษนะวันนี้อัพน้อยไปหน่อยอะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา