The devil school โรงเรียนแห่งปีศาจ (EXO)

 
     Chen part
 
     "ทำไงดีนะ กุญแจห้องใต้ดินทำไมต้องมาอยู่ในห้องของผอ.คนเก่าด้วย" 
ผมบ่นในใจ
      "จะให้ทำยังไงได้ล่ะ ถ้าเราอยากช่วยรร.ก็ต้องหาลูกแก้วมนตรา"ซิ่วหมิน
ดูเหมือนจะอ่านสิ่งที่พูดไว้ในใจ แหม เป็นถึงเจ้าพ่อน้ำแข็งนี่หว่า
      "อืม ว่าแต่นะฉํนใช่พลังตรวจหาแล้วมันไม่เจออ่ะ"ไค พูดก่อนจะหลับตา
อีกครั้งบนโซฟาเก่าๆ
      "แต่ว่าฉันเจอจดหมายที่เป็นข้อความแบบอ่านไม่ค่อยออกเลยล่ะ" ดีโอ
พูดขึ้นมาทำเอาผมและคนอื่นๆตกใจ
      "อ๊ะ!แต่ว่าฉันก็เห็นนะ"นิชคุณก็คิดขึ้นได้อีกคน
      "ลูกพี่มันอ่านว่าอะไรเหรอครับ"ปีศาจหนุ่มหน้าหล่อลูกน้องของนิชคุณถาม
      "มันเป็นอักษรอะไรซักอย่างอ่านไม่ค่อยออกเลย"นิชคุณตอบอย่างมั่นใจ
      "เดี๋ยวฉันจะลองดูใจพวกนายดูนะ"ผมใช้สมาธิจดจ่อไปที่ความคิดของดีโอและนิชคุณ
      "โธ่ อ่านไม่ออกในนี้มีใครเก่งเรื่องภาษาบ้างเนี่ย" ผมถามคนในกลุ่ม
      "ฉันอาจจะอ่านได้นะนายช่วยส่งเมมโมรี่บนหัวนายมาหน่อยสิ" เลย์ยก
มือขึ้นทันที
      "ได้เลยรอแปปนะมันส่งยากซะด้วย"ผมตอบก่อนจะถ่ายโอนความคิดไปหาเลย์
      "โอ้!มันเป็นภาษาเก่ามากเลยล่ะถึงว่าทำไมอ่านไม่ออก"เลย์เริ่มใช้พลัง
จากความคิดฉายออกมาให้เพื่อนๆรวมถึงผมเห็นกันล่ะ ดีล่ะจะได้ไม่ต้องส่งกัน
      "มันบอกว่า กุญแจจะอยู่ในที่ๆเหมาะสมของท่านผอ."เลย์แปลภาษาออกมา
      "ที่ๆเหมาะสมงั้นเหรอ"ซูโฮพูดออกมาในใจแต่ผมก็อ่านใจออกได้
      "จะไปหาที่ไหนได้กัน"ลู่หานก็บ่นในใจอีกล่ะผมรู้นะ
      "จะไปรู้ไหมเนี่ย"เฮ้อ!ชานยอล/แบคฮยอนก็โคตรใจตรงกันเป๊ะ
      "ยังไงต้องหาทางให้ได้"นิชคุณน่ากลัวแฮะ ตะโกนในใจมาดังอ่ะ
      "จะทำยังไงดีเนี่ย ที่ๆเหมาะสมมันคืออัลไล"ดีโอ/ไค เอิ่ม-_-
      "ทำใจให้สงบนึกให้ดีสมาธิจะเกิดเอง"พะ พะ พี่ซิ่วหมินนี่ก็ตั้งใจเกินเหตุ
นะเนี่ย แต่เดี๋ยวนะ...ทำใจให้เป็นสมาธิเหรอพี่ไปบวชมาตอนไหน
      "อยากตายเว้ย!!!."เซฮุนตะโกนออกมาในใจราวอย่างกับโกรธนะเนี่ย
      "ความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั้น ฉันกับเพื่อนๆต้องไม่ตาย
ถ้าจะให้ใครตาย ฉันตายแทนเพื่อนดีกว่า ไอ้นิชคุณต้องไม่ได้สมบัติแทน 
เครียดว่ะ" คริสเราเชื่อใจนายนะ นาย-ฉันและเพื่อนๆต้องไปด้วยกัน แต่ก็เถอะ
นะนายมันมีความพยายามมากที่สุดในกลุ่มเพื่อน นายอดทนที่สุด นายปกป้อง
เพื่อนๆได้ดีที่สุด ถ้านายตายเพื่อนๆจะรอดเหรอ
 
หลายนาทีต่อมา...........
 
       "คิดออกล่ะทุกคน"ผมตะโกนออกมาอย่างสุดเสียง
       "ตั้งสมาธิสิครับ พลังอาจจะเกิดขึ้นก็ได้"ผมพูดไปอย่างกล้าๆ
       "นายอ่านใจได้แล้วเหรอเฉิน"ซิ่วหมินพูดแถมยิ้มออกมาด้วย
       "ก็นะ ผมอ่าใจทุกคนเลยครับ พี่คริสก็มีความพยายามสูงถ้ามีคนให้ตาย
พี่ก็จะตายแทนพวกผม"ผมเปิดเผยความจริงทุกอย่าง
       "นายไม่บอกว่าไม่มีพลังอ่านใจไงล่ะเฉิน"คริสถามผม
       "ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน ทุกคนมีพลังนี้กันหมด ผมไม่มีแต่เพราะสมาธิไง
ล่ะครับที่ทำให้เกิดพลังนี้ขึ้นมาได้"ผมบอกแถมยิ้มให้ด้วย
       "นั้นสิถ้าเราไม่มีสมาธิ เราจะหากุญแจเจอมั้ยล่ะ"เซฮุนบอกแล้วลุกขึ้น
มาอย่างมีกำลังใจขึ้น
       "ถ้าเรามีสมาธิพลังของเราอาจจะอัพเดตเหมือนเฉินนะ"ลู่หานพูดก่อนจะ
เดินเข้ามาตบไหล่ผมเบาๆแถมบอกว่า
       "นายมันเก่งที่สุดเลยเฉินฉันถึงได้นับถือนายในเรื่องนี้" ลู่หาน
       "เจ๋งเป้งเลยเพื่อนที่ทำให้ฉันนึกได้ว่าต้องมีสมาธิ" เลย์
       "ถ้านายไม่อ่านใจฉันป่านนี้ฉันกับคนอื่นคงหมดกำลังใจ" ซิ่วหมิน
       "เฉิน ขอบใจนะที่นายทำให้ฉันหายเครียดแล้วอีกอย่างฉันอ่านใจนายอยู่
มันบอกว่า ถ้าฉันตาย พวกนายจะไม่รอด แล้วจะขอตายตาม นายมันกล้าหาญ
มากๆเลยนะเฉิน" คริส
       "พี่เฉินครับ พี่เก่งมากๆที่ทำให้ผมไม่คิดอยากตายแล้วล่ะ" เซฮุน
       "นายเก่งมาก แหล่มเลย" ดีโอ/ไค
       "นายเก่งมากๆเลยเฉิน ขอบใจที่ทำให้มีกำลังใจนะ" ชานยอล/แบคฮยอน
       "เก่งจังเลย เพื่อนขอให้เลเวลอัพพลังต่อไปทะลุ 50 เลย" ซูโฮ
       "พี่เป็นคนดีมากๆเลยนะไม่เคยคิดทำร้ายใคร เห็นใจพวกผม ขอบคุณครับ" เทา
       "สมควรที่นายจะมีพลังอ่านใจเหมือนพวกเรา นายมีสมาธืเป็นเลิศเราก็เคยเป็นแบบนายเหมือนกันนั้นแหล่ะเฉิน" นิชคุณ
       "เฉิน นายมันฮีโร่ของเรา" ลูกน้องนิชคุณ
       "ทุกคน ขอบคุณครับ" น้ำตาผมจะท่วมตาแล้วนะเนี่ย ไม่เคยทำให้คนอื่นมีกำลังใจขนาดนี้มาก่อนเลย ซึ้งครับ
       "งั้นเรารีบมาใช้สมาธิหากุญแจห้องใต้ดินเถอะครับ"ผมกลั้นน้ำตาแล้วเช็ดออกไปอย่างเร็วมาก ก่อนที่จะจับมือทุกคนไปทำภารกิจด้วยกัน
 
 
อันยองฮาเซโย ทุกคน คิดถึงกันหรือป่าว
คงติดตามเรื่องนี้มาหลายเดือนล่ะสิ ไรท์
เตอร์กลับมาแล้วค่ะ ปิดเทอมซะที รอมา
นานมากค่ะเพราะใช้เวลาไปกับการเรียน
แต่เทอม2 ไรท์คงต้องมาอัพนิดนึง ไรท์
อยู่ป.6ก็ต้องไปสอบเข้าเรียนต่อ อย่าโกรธ
กันเลยนะคะ ไรท์สัญญาว่าจะมาอัพให้จบเลยค่ะ
สำหรับวันนี้ขอตัวไปนอนต่อล่ะนะ เจอกัน