잘생긴 브로커와 달콤한 여자 สาวหน้าสวยกับนายหน้าหล่อ(exo-m)
เขียนโดย 
krismew
วันที่ 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 18.24 น.
แก้ไขเมื่อ 14 มีนาคม พ.ศ. 2557 14.27 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) ตอนที่ 3
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบันทึกพิเศษ นาอึน
ทั้งๆที่รู้ตัวอยู่แล้วว่าเป็นได้แค่ เพื่อน แต่ทำไม หัวใจมันไม่ยอมฟังกันบ้างล่ะ
ฉันจะเริ่มเรื่องนี้ยังไงดี เฮ้อ เหนื่อยจังเหนื่อยที่รักคนอย่างนั้น รักแทบตาย ห่วงแทบตาย
แต่ยัยนั้นกลับไม่เคยรับรู้อะไรได้บ้างเลย ใครอยากด่าฉันก็ด่าได้นะ เพราะฉันรู้ตัว
ว่าฉันมันโง่เองที่หลงรักเพื่อนสนิทของตัวเองมาตั้งหลายปี ยัยนั้นน่ะ ลีหาน ฉันหลงรัก
ยัยนั้นมันเป็นเหตุการณ์ที่ไม่สมควรจะเกิดขึ้นแต่มันเกิดขึ้นเพราะความขี้สงสารของยัยนั้น
"นี่ๆๆ เธอชื่ออะไรเหรอฉันชื่อลีหานจ๊ะ^^" รอยยิ้มนั้นเป็นรอยยิ้มที่ฉันไม่เคยลืม
"ชื่อ นาอึน ยินดีที่ได้รู้จักนะลีหาน"
"จ้าาา ขอกอดทีสิ"
"ห่ะ..อะไรนะ"
"กอดที"
"อือ"
อ้อมกอดนั้นมันไม่ควรเป็นของฉันถ้าฉันรู้ว่าเธอเป็นแบบนี้ ฉันหลงรักยัยนั้น
ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ คนบ้าอะไรติ๊งต๊องชะมัด เจอกันกันครั้งแรกก็ขอกอดแหละ
น่ารักจางงงง>,,,<
"อ้าาา นาอึนกอดแล้วอุ่นจัง"
"งั้นก็กอดบ่อยๆสิ"
"555 ได้เหรอ"
"ได้สิ...แค่ลีหานคนเดียวนะ"
"จ้าาา><"
มันช่างเป็นช่วงเวลาที่ฉันมีความสุขนักแต่ความสุขแบบนี้มักมาเเป๊ปเดียวเดี๋ยวมันก็จางหางไป
"นาอึนนนนน หิวจัง>,,<"
"กินนี่ไหม?" ฉันยื่นป๊อกกี้สีชมพูให้
"ว้าววว น่ากินจังWoW"
"กินสิ"
"งั้น หม่ำล่ะน้าาา"
"น่ารักจัง"
"อะไรเหรอ นาอึน"
"อ้อ..ป่าวหรอกไม่มีอะไร"
"จ้าาา ป๊อกกี้อร่อยจัง"
ยัยเอ๋อ น่ารักเกินไปแล้ว เรื่องราวทุกอย่างก็ปกติแต่อยู่มาวันหนึ่ง ยัยเซริ ดันมารู้เรื่องนี้เข้า
ทำให้เธอคอยราวีลีหานอยู่ตลอด แต่ยัยนั้นก้ยังไม่รู้อะไรอยู่ดี
"นาอึน เธอชอบลีหานใช่ไหม"
"ใครบอกเธอ"
"คนอย่าง เซริ รู้ทุกอย่าง"
"บอกฉันมาว่าเธอรู้เรื่องนี้ได้ยังไง" ฉันบีบคางยัยเซริ
"โอ้ย ปล่อยฉันนะ"
"บอกมาก่อนแล้วฉันจะปล่อย"
"ก็ดูจากสายตาเธอไงล่ะ ยัยโง่ ดูแป๊ปเดียวก้รู้ว่าเธอชอบยัยลีหาน"
"ฉันไม่ได้ชอบลีหาน"
"ปล่อยฉันสักทีสิ บอกให้ปล่อย" เซริดิ้น
"เธออย่าไปบอกใครเรื่องนี้"
"ทำไมฉันต้องเชื่อเธอ"
"จะทำอะไรฉันก็ได้แต่อย่าบอกลีหาน" ฉันทรุดตัวลงคุกเข่าต่อหน้ายัยเซริ
"จริงเหรอที่บอกว่าจะทำอะไรก็ได้"
"จริงคนอย่างฉันพูดแล้วไม่คืนคำ"
"งั้น...เธอมาคบกับฉันได้ไหม"
"ห่ะ อะไรนะ"
"คนอย่างนาอึนพูดแล้วไม่คืนคำ" เซริย้อนคำของลีหาน
"ได้ ถ้าเธอต้องการอย่างนั้น"
เพราะอะไรเรื่องนี้มันต้องมาเกิดขึ้นกับฉัน ฉันเสียใจที่มันเป็นอย่างนี้ ทำไม ทำไม
ยัยนั้นน่าจะรู้ตัวซะบ้างสิ ถ้าลีหานรู้ตัวฉันคงไม่ต้องเก็บซ่อนความรู้สึกนี้อีกแล้วล่ะ
ทำไม
ทำไม
ทำไม
ทำไม
ทำไม
ทำไมต้องเป็นฉันที่หลงรักลีหาน
จบบันทึกพิเศษ นาอึน
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
