Love is เพราะเธอทำให้ผมรักเป็น

9.8

เขียนโดย MPFOREVER

วันที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 17.05 น.

  28 ตอน
  145 วิจารณ์
  44.03K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 เมษายน พ.ศ. 2557 21.31 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

5) อาบน้ำ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

ทันเวลากัน และฟางต้องทนนั่งกับป๊อปปี้อีกหลายชั่วโมงก่อนที่จะถึงจุดหมายปลายทาง ปกติในนิ

ยาย นางเอกจะเป็นคนหลับและซบไหล่นางเอกตลอด ฟางกังวลว่าตัวเองจะเผลอซบไหล่ป๊อปปี้

 

 

 

แต่ทว่าป๊อปปี้เป็นฝ่ายที่นอนหลับซบไหล่ฟาง เสียงจังหวะการหายใจของป๊อปปี้รดไหล่ฟางทำให้ฟาง

ใจเต้นแรงอีก แต่ก็ถือว่าเมื่อวานป๊อปปี้ช่วยฟางจัดกระเป๋าเลยให้หนุนไหล่นะ สุดท้ายฟางก็หลับซบ

ไหล่ป๊อปปี้เหมือนกันเนื่องด้วยว่าป๊อปปี้ซบไหล่ฟาง ฟางเลยต้องซบหัวป๊อปปี้แทน ช่่างเป็นภาพที่น่า

รัก

 

 

 

จินนี่ไม่พลาดโอกาสดี ชะโงกหน้ามาจากเบาะก่อนที่จะถ่ายรูปป๊อปปี้กับฟางด้วยกันก่อนจะผ่านมาอีก

ชม.จินนี่รู้สึกเบื่อๆเลยปลุกฟาง เมื่อปลุกฟางป๊อปปี้ก็ต้องรู้สึกตัวด้วย ทั้งสองมองกันอย่างเก้อเขิน

"ฟางแกเปิดอินสตราแกรมดิ เผื่อจะให้อะไร"ฟางทำตามคำขอของจินนี่อย่างงงๆก่อนจะเห็นรูปภาพที่

จินนี่โพส ป๊อปปี้ที่นั่งข้างชะโงกหน้ามาดูด้วย

 

 

 

รูปที่จินนี่โพสคือรูปที่ป๊อปปี้กับฟางนอนซบกันอย่างน่ารัก”จินแกลบรูปนี้เดี๋ยวนี้นะ ไม่งั้นโกรธ”ฟาง

ค้อนใส่จินนี่ก่อนจะเสมองออกนอกหน้าต่างเพื่อไม่ให้ป๊อปปี้เห็นแก้มที่แดงจัดของตัวเอง ช่วงที่ฟางไม่

ได้สนใจป๊อปปี้สะกิดหลังจินนี่บอกว่าส่งรูปนั้นมาให้หน่อย จินนี่ก็ส่งอย่างเต็มใจ’ยัยฟางแกเจอเนื้อคู่แล้ว’

 

 

 

ถึงที่หมายแล้ว ฟางกำลังแบกกระเป๋าขึ้นสะพายหลังแต่”เอามานี่ยัยเตี้ยชั้นช่วยถือ เดี๋ยวเธอได้มุดลงดิน”

คำพูดของป๊อปปี้ที่ตอนแรกจะทำให้ฟางซึ้งกลับโมโห ฟาดป๊อปปี้ไปทีนึง ป๊อปปี้มองยิ้มๆ

 

 

 

 

“น้องๆครับ มารับเต้นท์ไปคนละอันนะครับไว้นอนกับพี่รหัสโอเค วันนี้เรามากันแล้สระยะทางมันไกล

ตอนนี้ถึงเวลาอาหารเย็นแล้ว พี่ใจดีน้องๆยังไม่ต้องทำอาหาร พี่มีอาหารกระป๋อง”สิ้นเสียงของโซ่ น้อง

ๆก็ดีใจกันยกใหญ่ เพราะไม่ใช่แนวของพวกน้องพวกนี้ที่ต้องมาอยู่ป่า

 

 

 

ฟางกับป๊อปปี้กำลังช่วยกันจัดเต้นท์ซึ่งอยู่ข้างจินนี่เพราะอยู่กลุ่มเดียวกันแยกกับพิมและมีน “นายป๊อปปี้

ทำไมเต้นท์เราเล็กกว่าคนอื่นล่ะ”เต้นท์ของคนอื่นใหญ่กันมาก”ก็ตอนกลางคืนในป่ามันหนาวไง อยู่ด้วย

กับแบบใกล้ชิดมันทำให้อุ่นได้นะ”ป๊อปปี้พูดกวนๆก่อนจะไปกางเต้นท์ต่อ จินนี่มองภาพนี้ด้วยสายตาเอือม

ระอาแทนฟาง

 

 

หลังจากทานอาหารเสร็จฟางรู้สึกง่วงนอนมาก จึงเผลอหลับไป กลางดึกป๊อปปี้มาปลุกฟางให้ไปอาบน้ำ

แล้วฟางก็ต้องงงเพราะป๊อปปี้ยังใส่เสื้อตัวเดิม แสดงว่าเค้ายังไม่ได้อาบน้ำสินะ”นายจะไม่มองชั้นตอน

อาบน้ำนะ”ฟางถามเพื่อความแน่ใจเพราะตอนนี้ที่ลำธารมีแค่ฟางกับป๊อปปี้”ชั้นก็ต้องอาบน้ำของชั้น

เธอก็เหมือนกันอย่ามาแอบดูชั้นล่ะ”ป๊อปปี้เดินแยกไปอีกทาง

 

 

 

 

ฟางคิดว่าป๊อปปี้คงไม่มาดูเธออาบน้ำแน่นอนเลยไม่ใส่ผ้าถึงเพื่อความสะอาด ฟางอาบน้ำอย่างเป็นสุข

แม้น้ำจะหนาวแต่ฟางไม่ได้อาบน้ำในธรรมชาติอย่างนี้มานานแล้ว ระหว่างการอาบน้ำมีบุคคลลึกลับ

มาปล่อยงูเขียวลอยตามลำธารมาจนถึงแผ่นหลังขาวเนียนของฟาง”กรี๊ดดดด”เสียงกรี๊ดของฟางทำให้

ป๊อปปี้รีบว่ายน้ำจากอีกฝั่ง

 

 

 

 

เพื่อมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น ฟางเมื่อเจอป๊อปปี้ก็รีบถลาเข้าไปกอด โดยที่หน้าอกนุ่มๆของฟางเบียดกับแผงอก

หนาของป๊อปปี้ ฟางซึ่งกลัวอยู่ยังไท่รู้สึกตัว ป๊อปปี้ข่มใจอย่างหนัก จนฟางรู้สึกตัวผละออกมา เผยให้เห็น

ร่างกายยส่วนบนของฟาง”กรี๊ดด”ฟางกรี๊ดแล้วรีบดำน้ำลงไป ป๊อปปี้รีบว่ายน้ำไปอีกทางกลัวว่าจะอดทน

ไม่ไหว

 

 

 

 

แล้วทั้งสองคนก็กลับมาที่เต้นท์ฟางเห็นป๊อปปี้รื้อกระเป๋าตัวเองตั้งนานก่อนจะสบถออกมา เพราะมีกระดาษ

โน้ตจากเคนตะว่า”โทษทีว่ะไอป๊อป กูลืมเอาที่นอนมา ขอยืมของมึงล่ะกัน”ฟางเห็นแล้วสงสารเลนเอ่ยปาก

ชวนป๊อปปี้”นี่ถ้านายไม่รังเกียจห่มผ้าชั้นก็ได้นะ”

 

 

 

 

“ไม่รังเกียจหรอกกำลังรอเธอชวนอยู่”แล้วป๊อปปี้ก็รีบสอดตัวเข้ามาในผ้าห่มของชั้น แล้วก็กอดฟางไว้!!!

“นี่นายชั้นให้ห่มผ้าไม่ได้ให้มากอด” ป๊อปปี้งัวเงียตอบขึ้นมา”ก็มันหนาวอ่ะ ขอนอนกอดเอะนะนะนะครับ”

แล้วป๊อปปี้ก็หลับไป ฟางดิ้นยังไงป๊อปปี้ก็ไม่ยอมปล่อย

 

 

 

 

ทำตามที่เค้สขอได้มั้ย เม้นให้หน่อยถ้าอยากอ่าน ดูดิ เอาสัก 5 เม้นแล้วจะอัพ

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา