Love is เพราะเธอทำให้ผมรักเป็น

ในหอประชุมใหญ่ ป็อปปี้นั่งข้างฟางด้วยสีหน้ากวนๆและสะใจที่ได้แกล้งคนตัวเล็กซึ่งทำหน้าบอก

บุญไม่รับอยู่ แล้วโซ่พิธีกรก็ดำเนินรายการขึ้น "เนื่องจากว่าทางพี่จัดกิจกรรมรับน้องช้าต้องขอโทษ

น้องๆทุกคนด้วย แต่กิจกรรมนี้ไม่หาบแน่ พี่จะพาน้องไปปีนเขา แคมปิ้ง หวังว่าน้่องๆคงจะชอบกัน"

เวลาที่โซ่พูดสายตาจะมองมาทางฟาง นั่นทำให้ป๊อปปี้เขยิบเก้าอี้เข้าใกล้ฟาง จนโซ่รู้สึกตัวว่าไม่ควร

มอง "และการไปปีนเขา พี่จะแบ่งกลุ่มเป็นห้ากลุ่มย่อย แยกกันทำกิจกรรมด้วยนะครับ วันพรุ่งนี้เรา

จะออกเดินทางขอให้น้องๆมาก่อน 8.30 น.นะครับและเตรียมง่ายจ่ายค่าอุปกรณ์คนละ120บ.ด้วย"

พอโว่เดินลงจากเวทีป๊อปปี้ก็รีบวิ่งขึ้นไปบนเวทีก่อนที่น้องๆจะเดินออกจากหอประชุม "เอ่อ น้องๆพี่มี

กฎสำหรับการไปปีนเขาด้วยนะครับ"เสียงของป๊อปปี้ทำให้ผู้หญิงหลายคนให้ความสนใจมาก"ให้น้อง

ๆนอนกับพี่รหัสของตัวเองนะครับ แค่นี้หล่ะครับไม่รบกวนเวลาแล้ว"ฟางนั่งมองป๊อปปี้เดินลงจากเวที

อย่างแค้นๆ'อีตาบ้าป๊อปปี้นิ'

"ฟางพี่รหัสของแกหล่อนิหวา ยิ่งตอนพูดมีเสน่ห์เว่อร์"พิมพูดอย่างหลงใหลในตัวป๊อปปี้"หยุดเลย

พิม พี่เคนตะที่แกตกลงคบกับเค้าไม่กี่นาทีนี่ล่ะ"มีนพูดขัดพิมขึ้นมาทำให้พิมได้แต่ฮึดฮัดแต่ยังไง

พิมก็รักเดียวใจเดียวไม่แย่งป๊อปปี้จากฟางหรอก เจ้ย

"ฟางกลับบ้านได้แล้วเร็วต้องไปจัดของต่ออีก"ป๊อปปี้เดินมาเรียกฟางให้กลับบ้าน เหตุผลหลักคือ

ป๊อปปี้จะได้กลับด้วยเพราะตอนนี้แฟนคลับป๊อปปี้เดินตามแจเลย"เห้ย นายป๊อป เรื่องอะไรชั้นต้อง

มารับกรรมด้วยเนี่ย"ฟางรีบลุกขึ้นเพราะโดนแฟนคลับป๊อปปี้เขม่นเอา"เถอะน่า ยัยเตี้ยเร็ว"เนื่องจาก

ฟางใส่รองเท้าส้นสูง ขายาวไม่เท่าป๊อปปี้จึงเดินช้ากว่า

ป๊อปปี้ไม่รอช้าช้อนฟางเข้ามาในวงแขน ฟางพยายามดิ้นออก"นายป๊อปปี้ ปล่อยชั้นนะ ปล่อย"ป๊อป

ปี้ข่มใจเอาไว้เพราะฟางใส่กระโปรงนักศึกษาที่สั้นแล้วพอโดนอุ้มมันก็เลยเลิกขึ้น ขาขาวๆของางก็

โผล่ออกมา"โอ๊ย ยัยเตี้ยหยุดดิ้น ยิ่งดิ้นกระโปรงยิ่งเลิก"ป๊อปปี้ตะโกนใส่หูฟางไม่ใช่ว่าทนไม่ไหว

แต่เพราะว่า ผู้ชายมองตามขาขาวๆของฟางหมดแล้ว ฟางเลิกอยู่พยศไปในบัดดล

ว่าแล้วป๊อปปี้ก็วางฟางลงบนที่นั่งข้างคนขับแล้วขับรถฟางเอง รถของฟางมาติดไฟแดงอยู่กลางสี่

แยก มีคนมาขายของเยอะ ป๊อปปี้เปิดหน้าต่างรถออกไป โบกมือเรียกเด็กที่ขายดอกกุหลาบอย่าง

น่าสงสาร"น้องพี่เหมาหมด ไม่ต้องทอน"ป๊อปปี้ยื่นแบงก์พันให้หนูน้อยก่อนที่จะโดนแซว"ขอบคุณ

ฮะพี่ เหมาหมดนี่เอาไปให้แฟนหรอ"ป๊อปปี้ไม่ตอบแต่พยักหน้ายิ้มๆ

ก่อนจะยื่นดอกกุหลาบทั้งกำในมือให้ฟาง ฟางมองป๊อปปี้ด้วยความงุนงง ใจเต้นไม่้เป็นส่ำ ตึกๆตักๆ

ฟางยังไม่รับดอกกุหลาบจากมือป๊อปปี้เพราะยังอึ้งๆ ป๊อปปี้เลยยัดดอกกุหลาบไปในมือฟางแล้วก็

ขับรถต่อไปจนถึงบ้านของฟาง

ฟางเดินลงจากรถมาในมือถือดอกกุหลาบ จนเฟย์เดินผ่ามาแซว"แหน่ะ ยัยฟางใครให้ดอกไม้มาหึ

ตาพิชชี่ของแกหรอ"เฟย์แซวฟางโดยไม่รู้ว่ามันกระแทกจิตใจใครบางคนให้ซึมลงไปเลย แต่ยังไง

ก็ต้องทำร่าเริงเข้าไว้"พี่เขื่อนกลิ่นไรนิ หอมจัง"ป๊อปปี้เดินเข้าไปใครัวเลย

"บ้าหรอพี่เฟย์"ฟางเดินหนีเฟย์ขึ้นห้องไป หยิบแจกันออกมาจากตู้เสื้อผ้าแล้วเอาดอกกุหลาบที่ป๊อป

ปี้ให้ใส่ลงไปทีละดอก ทีละดอกอย่างยิ้มๆ ก่อนที่จะเก็บแจกันนี้ลงไปในตู้เซฟ ที่สำหรับเก็บของที่

ฟางรัก

"ก๊อก ก๊อก ก๊อก ฟางไปกินข้างเร็ว"

เสียงเรียกของแก้วทำให้ฟางรีบเก็บดอกกุหลสบก่อนจะลงไปกินข้าว วันนี้ทุกคนนั่งกินอาหารกับครบ

โดยสีหน้าแต่ละคนมีความสุข โต๊ะกินข้าวเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ "อ๊ะ/อ๊ะ"ฟางกับป๊อปปี้ร้องขึ้นเมื่อ

หยิบช้อนตักอาหารคันเดียวกัน"นาย/เธอหยิบก่อนสิ"แล้วฟางกับป๊อปปี้ก็พูดพร้อมกันอีกรอบ"ฮิ้ว"

เสียงฮิ้วนั้นเป็นเสียงของ โทโมะ แก้ว เขื่อน เฟย์

"แหม่ พี่โมะ พอได้แต่งงานกับพี่สาวฟางแล้ว ลุคเงียบขรึมหายไปเลยนะ ติดลุคเกรียนมาจากใคร

คะเนี่ย" "ติดมาจากไอป๊อปหน่ะ"ฟางถามปุ๊บโทโมะตอบปั๊บ พอรู้คำตอบฟางก็รีบๆกินอาหารเช่น

เดียวกับป๊อปปี้ "ทำอะไรเหมือนกันอีก"เขื่อนยังเเซวต่อ

คืนนั้น ฟางกำลังง่วนกับการจัดกระเป๋าอยู่ ยัดเท่าไหร่ก็ยัดไม่หมด 

"แอ๊ดดดดดด"เสียงประตูห้องฟางเปิดขึ้นพร้อมกับร่างสูงๆของป๊อปปี้"ยัยบ้าเอ้ย ยัดไปทำไมตั้ง

เยอะ ไดร์เป่าผมเอาไปเพื่อ ภูเขาจะมีอุปกรณ์ไฟฟ้าหรอ ไม่ได้เรื่องชั้นจะให้มา"ป๊อปปี้เดินมานั่ง

ลงข้างฟาง จัดของให้ จนฟางมองอึ้งๆเพราะป๊อปปี้มีความเป็นระเบียบมากกว่าเธอซะอีก"อ่ะ นี่

รู้ว่าติด ชั้นเอา powerbankให้ล่ะกัน แล้วก็ ............ ชุดชั้นในเตรียมเอาเองนะเผื่อ3วัน" พอ

ป๊อปปี้พูดจบก็รีบวิ่งออกจากห้องฟางอย่างรวดเร็ว เพราะโดนฟางปาหมอนใส่

มาอัพแบบจัดเต็ม เม้นก้นด้วยสิค้ะ ถ้าอยากอ่าน