Love is เพราะเธอทำให้ผมรักเป็น

     ขากลับจากการเดินไปซุปเปอร์มาร์เก็ตใกล้ๆบ้าน ป๊อปปี้เดินเข้าไปในสำนักงานขาย พร้อมถามคำถามที่คาใจเค้าตั้งแต่เมื่อวาน

 "สวัสดีค่ะ คุณภาณุ มีอะไรให้ดิฉันช่วยมั้ยคะ"

พนักงานสาวมองป๊อปปี้อย่างหลงใหลแต่กลับต้องจ๋อยลงเพราะป๊อปปี้มองเธอเป็นแค่พนักงานธรรมดาๆคนนึง ไม่มีใครแทนที่..เธอ

"อ่า ครับ คือผมอยากทราบว่าคนที่มาซื้อบ้านที่อยู่หลังบ้านของผมคือใครนะครับ"

ป๊อปปี้ยิ้มให้พนักงานสาวที่จ๋อยเพราะว่า เค้ากลัวว่าเธอจะไม่บอกข้อมูลที่เค้าอยากจะรู้แทบเป็นแทบตาย

"ได้เลยค่ะ คุณภาณุเอาไปดูได้เลยนะคะ ดิฉันต้องไปเคลียร์กับลูกค้าก่อน"พนักงานสาวพูดก่อนจะเดินไปลูกค้าที่เพิ่งเดินเข้ามาใหม่

ป๊อปปี้เปิดดูก่อนจะพบว่า เจ้าของบ้านคือ นาย พายุ คลาร์ค กับ นางสาว ธนันต์ธรญ์ นีระสิงห์   

ป๊อปปี้ปิดเอกสารลงแล้ววางมันลงบนโต๊ะอย่างเหม่อลอย ธนันต์ธรญ์ นีระสิงห์ ชื่อของผู้หญิงคนนี้เค้าจำไ้ดี

แต่สิ่งที่คาใจคือ นาย พายุ คลาร์คเป็นใคร ฟางนั่นฟางจริงๆใช่มั้ย 'พี่คิดถึงเธอเหลือเกิน'

"อ้าว พี่พายุมาได้จังหวะเลยนะคะ ยัยฟินกำลังกินอาหารอยู่" ฟางเอ่ยต้อนรับพายุก่อนจะยิ้มออกเพราะในมือพี่พายุของเธอมี ขนมและของเล่น ซึ่งน่าจะเป็นของเจ้าตัวเล็กแน่ๆ

"พอดีเพื่อนพี่มันเป็นร้านของเล่นน่ะ พี่ก็เลยซื้อมาฝากฟิน"

"ฟางรบกวนพี่มามากเลยนะคะ ทั้งเรื่องบ้าน ทั้งเรื่องฟิน ทั้งเรื่อง.."

ฟางหยุดนิ่งแต่พายุรู้ว่าเรื่องอะไร อดีตที่เลวร้ายเมื่อ2ปีก่อน น่าสงสารฟางเพิ่งเรียนจบแต่ก็ท้องซะแล้ว แต่ฟางยังสวยเหมือนเดิม มีหนุ่มๆมาจีบเยอะกว่าเดิมอีก

"ไม่อยากพูดก็ไม่เป็นไรหรอกฟาง น่ะน้ำตาไหลอีกแล้วนะ ไม่เอาไม่ร้องสิครับ" พายุตกใจที่ฟางร้องไห้โดยที่เค้ายังไม่ทันตั้งตัวเลย

"ฮือๆๆ"

พายุกอดปลอบฟางอย่างจะไม่ยอมให้เธอเสียน้ำตาอีกแล้ว

ป๊อปปี้หยุดยืนมองภาพนั้นอยู่หน้าปากซอยบ้านฟางอย่างเจ็บลึกๆในใจ ป๊อปปี้มองอยู่นานจน ทั้งสองพากันเข้าบ้านไป

ป๊อปปี้พาร่างที่แสนเจ็บปวดมาถึงที่บ้านได้สำเร็จ ป๊อปปี้ทิ้งตัวนอนลงบนเตียง ก่อนที่น้ำตาลูกผู้ชายจะไหลรินอย่างไม่ขาดสาย

มาอัพแล้ว เค้าไม่ค่อยมีเวลาอ่ะ เม้นให้หน่อยยยยนะเเจ๊ะะ