Love is เพราะเธอทำให้ผมรักเป็น

9.8

เขียนโดย MPFOREVER

วันที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 17.05 น.

  28 ตอน
  145 วิจารณ์
  44.04K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 เมษายน พ.ศ. 2557 21.31 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) เกิดเรื่อง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

ตอนนี้ ดาวมหาลัยอย่างฟางกำลังนั่งทำรายงานกับเพื่อนอยูที่โต๊ะหินอ่อน ลานกว้างของขณะ

ส่วนใหญ่บนโต๊ะจะมีแต่ขนม น้ำ ฟางกำลังนั่งเขียนรายงานกับเพื่อนๆก็คือ จินนี่ พิม มีน สาม

เพื่อนซื้ของฟาง

 

 

โดยการทำรายงานหน้าของสี่สาวดูเคร่งเครียดกันมากเพราะอีกไม่กี่ชั่วโมงก็ต้องส่งแล้ว โดย

การทำรายงานทำไปด้วยกินไปด้วยโดยไม่สนสายตาผู้ชายที่มองมา ยังดาวมหาลัยคนสวย

 

 

"โอ๊ยแก ชั้นจะทำทันมั้ยเนี่ย"ฟางบ่นเพราะที่ไม่ได้ทำรายงานเพราะมัวแต่จับคู่ให้พี่สาวสองคน

ซึ่งแต่งงานกันเรียบร้อยแล้ว 

 

 

"แกอีกหน้าเดียวก็เสร็จเเล้ว อีกนิดเดียว"มีนหนึ่งในเพื่อนสาวแสนสวยพูดให้กำลังใจ แล้วฟาง

ก็นั่งปั่นไปสักพัก ก็บิดขี้เกียจ โดยกระเป๋านักศึกษาที่ใส่มันสั้นมาก ฟางเลยไม่ทันได้ระวัง มีผู้

ชายมองกันใหญ่

 

 

"ฟาง นั่งระวังๆหน่อยสิ ผู้ชายมองตาเป็นมันแล้ว"พิชชี่เดินเอาเสื้อแจ็กเก็ตให้ฟางคลุมขา ฟางยิ้ม

รับให้พิชชี่ โดย พิม มีน จินนี่มองด้วยความหมั่นไส้เพื่อนสาวคนนี้กะไรเนี่ย

 

 

"ขอบคุณค่ะ พี่พิช ว่าแต่พี่พิชมาทำอะไรที่คณะฟางหรอคะ"ฟางถามด้วยความสงสัยเพราะเค้าเรียน

คนละคณะกับเธอ

 

 

"พอดีมาเอางานที่ฝากเพื่อนทำให้ไอป๊อปหน่ะ"ฟางหน้ามู่ทันที เมื่อได้ยินชื่อของป๊อปปี้ คนที่เคย

ทำให้เธออับอายหน้าร้านกาแฟแก้ว"พี่ต้องไปแล้ว เดี๋ยวไอป๊อปรอนาน ไปล่ะครับ"

 

 

"ค่ะ โชคดีนะคะพี่พิช"ฟางโบกมือให้พิชชี่อย่างเคลิ้มๆ

 

 

"ทำงานเดี๋ยวนี้นะยัยฟาง" มีน พิม จินนี่เป็นคนเตือนสติบังคับให้เพื่อนสาวทำงานให้ทัน เพราะเดี๋ยว

ต้องส่งแล้ว 

 

 

แล้วฟางก็นั่งปั่นรายงานจนเสร็จส่งทันเวลา ก่อนที่จะมาเดินไปเอารถ ด้วยความรำพึงรำพันเกี่ยว

กับความรัก พี่สาวก็สมหวังแล้ว ตอนนี้บรรยากาศช่างเป็นใจซะเหลือเกิน พระอาทิตย์กำลังจะตก

ดิน มีลมพัดอ่อนๆ พอเดินมาถึงรถ ฟางเจอป๊อปปี้นั่งอยู่บนกระโปรงรถของเธออยู่

 

 

"นี่ ยัยเตี้ยชั้นรอเธอนานล่ะ กลับบ้านกัน"ป๊อปปี้กระโดดลงจากกระโปรงรถฟาง

 

 

"อะไรรอชั้นทำไม อยากกลับก็กลับดิ"ฟางถามด้วยความงง เพราะป๊อปปี้ทำไมไม่กลับบ้านเลย

ทำไมต้องมารอเธอด้วย บ้านก็อยู่คนละหลัง

 

 

"ก็วันนี้ ชั้นนัดเล่นเกมส์กับพี่โทโมะ พี่เขื่อน แล้วสองคนนี้อยู่บ้านเธอ ชั้นเลยจะกลับด้วยไป ไป

ขึ้นรถ"แล้วป๊อปปี้ก็เปิดประตูรถฟางแล้วเข้าไปนั่งที่ข้างคนขับ ฟางทำอะไรไม่ได้ ได้แต่ฮึดฮัด 

 

 

ระหว่างทางกลับบ้านในรถ

 

"ทำไมรถมันติดอย่างนี้วะเนี่ย"ป๊อปปี้บ่นอย่างกระปอดกระแปด ก่อนจะเปิดเพลงฟังลั่นรถ

 

(Huh) My grandmomma was raised on a reservation (Huh) My great-grandmomma was, from a plantation They sang - songs for inspiration They sang - songs for relaxation They sang - songs, to take their minds up off that f*cked up situation

 

 แต่คนที่นั่งขับรถให้กับไม่สนุกกับเพลงที่เปิด เลยเปลี่ยนเพลง

 

 

รู้น่ะเธอคงคิด อย่างงั้นสิว่าเธอน่ะมีสิทธิ์จีบใครก็ได้อ่ะชอบมีแฟนเยอะๆ ก็เอาเหอะคนรักเยอะเธอคงอยากให้คนยอมรับตัวเธออ่ะดิ

 

ป๊อปปี้ก็ไม่ค่อยชอบเพลงที่ฟางเปิดเลยเปลี่ยน ผลัดกันไปผลัดกันมา

 

 

I am... yes I am... the descendant (yes yes) of those folks whose, backs got broke who, fell down inside the gunsmoke (Black people!) Chains on they ankles and feet I am descendants, of the builders of your street (Black people!) Tenders to your cotton money

 

 

วางท่า take care ตลอดเจอฉันทุกทีเธอก็ชอบมาหยอดเพื่อนฉันทุกคนก็บอกว่าใครก็เคยโดนเธอเข้าจีบมาก่อน

 

 

จนกระทั่งฟางจะหมุนเปลี่ยนเพลง แต่ทว่าตัวหมุนกลับหลุด ออกมาด้วย และเพลงที่เปลี่ยนก็เป็น

เพลงอะไรก็ไม่รู้

 

ปัง ป่าง ป้าง กัง กาง ก้่าง ตึ่ง ตึ่ง โป๊ะ โต๊ะ โต๊ะกลม

 

แต่ว่าป๊อปปี้กับฟางพยายามจะปิดเพลงนี้แต่ก็ไม่ได้ผลด้วยรถติดอีกทำให้ฟางและป๊อปปี้ต้องนั่งฟัง

เพลงอะไรก็ไม่รู้อีกนานนนนนนนนนนนน จนถึงบ้าน ฟางกลับบ้านพร้อมป๊อปปี้ในสภาพที่เหมือน

ผ่านศึกที่มาอย่างงั้น

 

 

"พี่โมะ พี่เขื่อน ป๊อปมาแล้ว"ป๊อปปี้ทักพี่ชายทั้งสองอย่างดีใจเพราะไม่ได้เจอพี่ชายมานานแล้วตั้ง

แต่พวกเค้าทั้งสองแต่งงาน ป๊อปปี้วิ้งเข้าไปกอดด้วยความคิดถึง เฟย์และแก้วมองภาพนั้นด้วยความ

ตื้นตันใจ ส่วนฟางขอตัวไปอาบน้ำ

 

 

"ป๊อป เอากระเป๋าไปให้ยัยฟางหน่อยดิ ฟางเค้าลืม"แก้วบอกให้ป๊อปปี้เอากระเป๋าไปให้ฟางที่ห้อง

เพราะเขื่อนสวีตกับเฟย์ ส่วนโทโมะคงไม่ยอมห่างจากแก้วแน่

 

 

"อะไรนะ ป๊อปต้องเอากระเป๋าไปให้ยัยเตี้ยเรอะ เออๆ"ป๊อปปี้แม้จะบ่นแต่ก็ยอมเอากระเป๋ามาให้

ฟาง พอป๊อปปี้เปิดประตูเข้าเป็นช่วงที่ฟาง กำลังถอดเสื้อคลุดเพื่อเปลี่ยนชุดนอน ป๊อปปี้ก็ดันเดิน

เข้ามาพอที ทั้งสองคนหยุดมองกันนาน สามวินาที

 

"เห้ยยยยยยยยยยย"

 

 

"กรี๊ดดดดดดดดดดด"

 

 

 

โฮะๆมาอัพให้แย้ว เรื่องนี้หายไปเพราะไม่มีเม้น ตอนนี้กลับมาลองดูอีกสักครั้งว่าจะมีเม้นอ่ะป่าว อ่าน รักร้ายๆของนายจอมเถื่อนด้วยน้า

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา