ยัยปากร้ายกับนายจอมเหวี่ยง

     วาววาวิ่งหนีท๊อปจนมาเจอกับนักเลง
 "เดี๋ยวสิจ้ะ น้องสาว จะไปไหน" นักเลงคนแรกเดินไปกระชากแขนวาววาอย่างแรง
 "นี่!!ปล่อยเดี๋ยวนี้นะเว้ย!"วาววาโกรธและกลัว
 "จะไปไหนละจ้ะ มาม้ะ" นักเลงคนเดิมกระขากแขนเธอแรงขึ้น
 "บอกว่าปล่อย!" วาววาพุ่งหมัดหนักๆของมือข้างซ้ายใส่หน้าท้องของนักเลงแล้วพยายามวิ่งหนีแต่ไม่ทันดันโดนนักเลวอีกคนวิ่งไปจับแขนเธอได้เสียก่อน 
  "ช่วยด้วย!"วาววาพยายามเรียกคนช่วย
      ท๊อปกำลังตามหาวาววาอยู่ก็ตกใจเพราะเขาได้ยินเสียงของผู้หญิงที่เขากำลังตามหา
   "วาววา"ท๊อปไม่รอช้ารีบวิ่งตามเสียงนั้นไป
        วาววาไม่ยอมแพ้ใช้ขาข้างหนึ่งเตะเข้าไปที่จุดๆนั้นพอดีทำเอานักเลงถึงกับจุก วาววาวิ่งหนีสุดชีวิดเข้าป่าไปโดยไม่รู้ตัวโดยที่นักเลงก็พยายามวิ่งตามไปจนกระทั่งจับตัวไว้ได้
   "นี่ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ!"วาววาดิ้นสุดแรงเพื่อดึงมือกลับแต่ไม่ทันไรนักเลงคนนึงก็ใช้สิ่งสุดท้ายที่มี
   "ฤทธิ์มากนักนะ!"นักเลงชกเข้าที่หน้าท้องของวาววาอย่างแรง"โอ้ย!"วาววาเจ็บและจุกทำให้เธอไม่มีแรงที่จะต่อสู้ทำให้วาววาหมดสติไป
   "ไปเว้ย อุ้มมันไปเลย"นักเลงคนนึงอุ้มวาววาไปทันที
          ท๊อปตกใจมากรีบตามเสียงเมื่อซักครู่มาอย่างรวดเร็ว
   "วาววา!เธออยู่ที่ไหน!"ท๊อปตะโกนเรียกด้วยความเป็นห่วงมาก "โถ่เว้ย!"ท๊อปโกรธตัวเองที่ไม่สามารถช่วยวาววาได้ แต่เหมือนสวรรค์เป็นใจให้ท๊อปนึกอะไรออก
   "ใช่! เราก็ใช้เครื่องจับสัญญาณมือถือยัยนั่นก็ได้นิว่ะ"ท๊อปหยิบมือถือเขาขึ้นมาแล้วรีบต่อสัญญาณกับมือถือวาววา
   "นี่ไง! เจอแล้ว"ท๊อปรีบตามสัญญาณมือถือของวาววาไปทันที
            ในงานเลี้ยงเกรทและอายส์ยังคงเต้นรำจนเพลงจบ
   "ขอบหนึ่งมากนะที่เต้นรำกับผม"เกรทพูดเสร็จก็เดินออกจากตรงนั้นทันที
        น้ำหนึ่งมองหาวาววาว่าอยู่ไหนแต่ก็ไม่เจอ
   "หึ"น้ำหนึ่งเหมือนคิดอะไรบางอย่างคนเดียว
   "อายส์ขอบคุณคุณชลภัทรมากนะค่ะ งั้นอายส์ขอตัวก่อน"อายส์เดินออกไปหาเกรทที่ยืนอยู่ที่มุมมุมหนึ่ง
   "แหม!คุณยิ้มน่าระรื่นเชียวนะ"เกรทพูดด้วยสายตาหมั่นใส้อายส์
อายส์จิกตาใส่
   "ไอ้บ้า! นี่ว่าแต่คุณท๊อปกับยัยวาไปไหนแล้วอ่ะ" อายส์พูดไปมองหาวาววาไป
   "ผมก็ไม่เห็นเหมือนกันเพราะตอนที่ผมเต้นรำกับหนึ่งเราสองคู่แยกออกจากกัน"
   "งั้นเราแยกย้ายกันหาดีกว่า"อายส์เดินแยกจากเกรทไปตามหาวาววา
           นักเลงทั้งสองพาตัววาววามาที่กระท่อมในป่าแห่งหนึ่งจากนั้นก็วางตัววาววาลงเบาๆ
    "สวยว่ะ" นักเลงคนแรกลูบไหล้ที่ตัววาววาเบาๆ
    "แกอย่าลืมที่นายสั่งนะเว้ย จัดให้หนัก"นักเลงคนที่สองนึกถึงคำที่นายสั่ง
        'ฉันจะให้เงินพวกแกก็ต่อเมื่อพวกแกทั้งสองจัดการนังนี่ให้ฉันสำเร็จ" หญิงสาวยื่นรูปวาววาให้นักเลงสองคนดู
        'สวยด้วย นิหว่า คุณน้ำหนึ่งไม่ต้องห่วงหรอก สวยๆแบบนี้พวกผมไม่ปล่อยไว้แน่ๆ'นักเลงคนนึงพูด
        'พวกแกจะทำอะไรมันก็ได้ ตามสบายแต่อย่าให้เรื่องนี้มันพัวพันกับฉันก็แล้วกัน' น้ำหนึ่งทำสีหน้าอย่างมีเลศนัย
 ปัจจุบัน
     "เออ ฉันไม่ลืมหรอกน่า"
     "งั้นเราเริ่มเลยดีเป่าว่ะ"นักเลงคนนึงยื่นหน้าเข้าใกล้วาววาแต่วาววาดันรู้สึกตัวเสียก่อน
     " อื้อ"วาววากัดที่บ่าของนักเลงคนที่กำลังจะข่มขืน "โอ้ย"นักเลงคนเดิมร้องอย่างเจ็บปวดจึงตบหน้าวาววาอย่างแรง จนทำให้มุมปากของวาววามีเลือดไหล จากนั้นก็ชกท้องเข้าอีกที วาววาจุกร้องไม่ออก
     "เงียบได้สักทีนะแก"นักเลงคนเดิมยื่นหน้าเข้าใกล้วาววาเกือบจะจูบแต่ก็ต้องชะงักเมื่อมีเสียงคนพังประตูเข้ามา
     "ปัง!"เสียงประตู มีชายหนุ่มคนนึงพุ่งเข้ามาในกระท่อมอย่างแรง
     "หยุดนะเว้ย!"
     "เฮ้ย อกเป็นใครว่ะ"นักเลงคนแรกตกใจแต่ไม่ทันไรก็โดนชายหนุ่มพุ่งชกที่ท้องเข้าอย่างจังมำเอานักเลงถึงกับจุก
     "ไอตัวขัดลาภ"นักเลงอีกคนชกหน้าชายหนุ่มอย่างจัง ชายหนุ่มไม่ยอมแพ้ชก ต่อย เตะเต็มทีทำเอานักเลงทั้งสองถึงกับลุกไม่รอด
     "นายท๊อป" เมื่อวาววาเงยหน้่าขึ้นมาดูก็ตกใจเพราะคนที่มาช่วยเธอคือนายท๊อป
     "ไม่ต้องพูดมาก เรารีบไปกันเถอะ"ท๊อปดึงวาววาอย่างแรง
     "โอ้ย!"วาววาจุกและเจ็บกับที่โดนชกท้องมาเมื่อครู่
     "คุณไหวมั๊ย"
     "ไม่ไหวก็ต้องไหว"วาววาพยายามเดินต่อแต่ก็ไม่ไหว"โอ้ย"
     "คุณนี่จริงๆเลย"ท๊อปอุ้มวาววาเพื่อที่จะได้ออกไปไวๆ
     "นี่นายทำบ้าอะไรเนี่ยห่ะ ปล่อยฉันลงเดี๋ยวนี้"
     "อย่าดื้อน่าคุณ"ท๊อปไม่ฟังอุ้มวาววาออกมาทันที