ไม่ร้ายอย่าเรียกว่ารัก PF:TK:KF

8.0

เขียนโดย Aprilsunshine

วันที่ 20 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 17.12 น.

  17 chapter
  17 วิจารณ์
  25.40K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

9) ติดใจ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
กู๊ดดี้/พี่แก้ว เปลี่ยนชุดเสร็จยังเนีย/ฉันตะโกนเรียกพี่แก้วอยู่หน้าห้องน้ำ
 
แก้ว/เสร็จแล้วเนีย แกจะเรียกอะไรนักหนา
 
แก้ว/แล้วพี่ป๊อปปี้กับนายโทโมะอะ
 
กู๊ดดี้/พี่ป๊อปเห็นบอกว่าจะไปเอารถ ส่วนพี่โทโมะ ดูต้นทางอยู่
 
แก้ว/สถานะการณ์เหมือนเรากำลังโดดเรียนยังไงไม่รู้เนอะ
 
???/ก็ใช่นะสิ  เพิ่งรู้หรอยัยทอม
 
แก้ว/ฮึย นายโทโมะ นายเรียกใครว่าทอม อยากตายหรอฮะ!
 
โทโมะ/โหดจังเลย  ฉันต้องกลัวมั้ยเนีย
 
กู๊ดดี้/หยุดทะเลาะกันได้แล้ว นี่มันจะได้เวลาเข้าห้องเรียนแล้วนะ กู๊ดว่าเรารีบไปกันเหอะ
 
แก้ว/ชิ!  มองไรไอ้ตุ๊ด  นำทางไปสิ /แล้วฉันก็เดินออกจากห้องน้ำ
 
โทโมะ/ปากดีจริงๆ มันน่าจับ......
 
กู๊ดดี้/จับจูบ! หรอ
 
โทโมะ/เออ  เฮ้ย! ใคร....ใครจะไปอยากจูบยัยทอม แค่คิดก็ขนลุกแล้ว ฮึย!/แล้วผมก็รีบเดินตามแก้วไป ตกลงใครนำทางกันแน่วะ
 
กู๊ดดี้/ทำเป็นพูดไป ความจริงคืออยากจูบใช่ปะหละ555  อ่าวรีบไปไหนอะ รอกู๊ดด้วยสิ/พี่โทโมะนี่แซวนิดเดียว หน้าแดงออกอาการเชียว  พอพูดความจริงทำเป็นรับไม่ได้ อย่างงี้ก็มีเหยื่อให้แกล้งแล้วหละสิ
 
พวกเราเดินมาถึงหลังโรงเรียน และเดินมาสุดทางที่กำแพงสูงเลยหัว 
 
แก้ว/นี่นายอย่าบอกนะว่าพวกเราต้อง ปีนกำแพงนี่ออกไปอะ
 
โทโมะ/อาห๊ะ ทำไม กลัวความสูงหรือไง
 
กู๊ดดี้/อย่างพี่แก้วเนียนะกลัวความสูง ฝีมือการปีนขึ้นที่สูงไม่ว่าจะเป็นต้นไม้ หน้าต่าง เสาไฟฟ้า หรือกำแพงเมืองจีนเนียนะ ลิงเห็นยังต้องก้มหัวให้พี่แก้วเลย 
 
แก้ว/เวอร์ไปและยัยกู๊ด อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่าแกกำลังหลอกด่าฉันยุนะ ถึงบ้านเมื่อไหร่มีเคลียร์แน่
 
โทโมะ/จะโต้วาทีกันอีกนานมั้ย จะรอให้อาจารย์มาเห็นก่อนใช่ปะ
 
แก้ว/นายรีบนักก็ปีนไปก่อนเซ่  เอ้ายืนมองอยู่ได้ปีนเซ่
 
โทโมะ/เออๆ ปีนก็ได้ น้องหรือแม่วะดุจัง/ผมบ่นไปแล้วก็รีบปีนข้ามกำแพงไป
 
แก้ว/นี่บ่นไร  ฉันได้ยินนะ ชิ! /พอนายโทโมะปีนไปถึงอีกฝั่ง ฉันก็รีบปีนตามไป แต่พอจะปีนลงของอีกฝั่งกำแพง ฉันก็ดันลื่น ตกลงจากกำแพง
 
ตุบ!
 
แก้ว/โอ้ย ตกมาได้  แต่เอ๊ะ! ทำไมมันไม่เจ็บอะ
 
กู๊ดดี้/อันแน่ หวานกันได้ทุกเวลาเลยนะเนีย แหม่ๆๆ/ฉันที่ปีนกำแพงตามพี่แก้วมา แต่งยังไม่ทันจะปีนลงก็เจอฉากสวีตซะก่อน
 
โทโมะ/เธอไม่เจ็บ แต่ฉันอะเจ็บแทน!!
 
แก้ว/เฮ้ย! นายมาอยู่ตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่เนีย/ฉันก้มหน้าพูดกับนายโทโมะ ตอนนี้ฉันนั่งทับนายโทโมะเต็มๆ
 
โทโมะ/ก็ใครหละร่วงลงมาทับฉัน ตัวก็หนัก แล้วยัง ยัง...ยัง...
 
แก้ว/ยัง อะไรของนาย
 
โทโมะ/ยังไม่ลุกอีก!
 
แก้ว/เฮ้ย!/ แล้วฉันก็รีบลุกออกจากตัวโทโมะ นายโทโมะก็รีบลุกขึ้นนั่ง
 
โทโมะ/แหม่ นั่งเพลินเลยนะ ติดใจความอบอุ่นจากตัวฉันหรอ
 
แก้ว/ไอ้บ้า! /แล้วฉันก็รีบหันหน้าหนีนายโทโมะทันที
 
กู๊ดดี้/อ่าวๆ จีบกันอยู่ได้ ไปได้แล้ว สงสัยพี่ป๊อปคงจะรอนานแล้ว/แล้วฉันก็เดินนำหน้าไป
 
แก้ว/เอ้า ยัยกู๊ดรอฉันด้วยสิ
 
โทโมะ/เอ้า! จะรีบเดินทำไม เดี๋ยวก็ล้มอีกหรอก
 
แก้ว/เรื่องของฉัน
 
โทโมะ/ถ้าล้มแล้วเดินไม่ได้ คราวนี้ฉันอุ้มนะ 55
 
แก้ว/ไอ้บ้า หุบปากไปเลย
 
โทโมะ/ทำไมเขินหรอ
 
แก้ว/หนวกหูเว้ย/แล้วฉันก็รีบเดินหนีนายโทโมะทันที
 
โทโมะ/อ่าว รอด้วยดิ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
 
 
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา