ชีวิตที่ไร้ค่า

"อือ" แก้วครางเล็กน้อยมื่โทโมะปลดกระดุมเสื้อเม็ดสุดท้ายของเธอจนเห็นบราชัดเจนกว่าเดิมและเขาเอื้อมมือไป

ปลดตะขอบราเธออย่างรวดเร็วพร้อมกับใช้ปากลากมันออกไปให้พ้นทางก่อนจะชิมรสของหน้าอกที่ผู้ชายเห็นเป็นต้อง

หลงใหลและอยากลิ้มลงและเขาได้สิทธิ์นั้นแล้ว ก่อนจะดึงกระโรงและขว้างอกไปอย่างไม่แยแสและเลื่อนตัวลงไป

ด้านล่างชิมกลีบเกสรอย่างหยอกล้อ ขณะที่แก้วบิดกายและครางดังขึ้นเล็กน้อยจนพอใจ เขาแตะเอวเธอก่อนจะเลื่อน

ตัวขึ้นมาในระดับเดียวกันและค่อยแยกขาเธอออกขณะที่เธอขยำผมสีดำขลับของเขาพร้อมจ้องมาในดวงตาแสดง

ความต้องการแต่ถ้าเขามีแผนดีดีจะแกล้งเด็กดื้อตัวหวานคนี้แล้ว ;) ก่อนที่เขาจะค่อยสอดแก่นกายเข้าไปจนสุด

ทางและขยับช้าจนเด็กดื้อแสดงความต้องการทางสีหน้าแต่ไม่กล้าปริปาก ก่อนที่เขาจะเร่งแต่แค่นี้คงไม่พอจนร่าง

บางต้องคล้องคอมากระซิบที่ข้างหูเขา

"เร็วอีกสิ" แก้วพูดด้วยเสียงแหบพร่าแต่โทโมะไม่ได้สนองความต้องการของเธอจนเหงื่อเม็ดใหญ่ผุดขึ้นตาม

ใบหน้าหวานที่เริ่มบิดเบี้ยวด้วยความปราถนาแต่โทโมะกับถอดแก่นกายออกพร้มแผ่ตัวไปนนอีกด้านข้างๆเธอจนเธอต้งขึ้นมาคร่อมเขาแทน

"อยากหรอ" โทโมะยิ้มเจ้าเล่ห์เล็กน้อยและร่างบางพยักหน้าเล็กน้อย

"ยั่วสิ" โทโมะยักคิ้วขึ้นหนึ่งข้างแต่ร่างบางกับส่ายหน้าไปมาราวกับเธอทำไม่เป็น

"ฮ้าววว~ ง่วงจัง" โทโมะแกล้ง

หลับใส่แก้วขณะที่ร่างบางไม่ยอมแพ้ช้อนใบหน้าโทโมะและจ้องไปในดวงตาคู่เจ้าเสน่ห์และประกบปากไปอย่าง

รวดเร็วและกรีดเล็บลงบนแผ่นอกกว้างก่อนจะไล้นิ้วไปตามซิกค์แพ็คสวยงามจนโทโมะยิ้มอย่างพอใจก่อนจะพลิก

ร่างบางงไปใต้ร่าก่อนจะสนองความต้องการอย่างเร็วจนร่างบางครางไม่เป็นภาษา ปนกับเสียงครางของเขาเช่นกัน

ช่องทางรักของแก้วเริ่มที่ของเหลวมีขาวขุ่นไหลออกมา ขณะที่โทโมะเร่งจังหวะขึ้นเรื่อยและมือเคล้นคลึงไปตาม

ทรวงอกงามและปากประกบกับปากร่างบางจนถึงฝั่งฝันและปล่อยสายธารสีขาวขุ่นเข้าไปยังร่างที่อยู่ใต้ร่างของตน

ก่อนจะเหนื่อยหอบแต่ยังลูบคลำไปทั่วตัวและมองด้วยสายตาหวานเยิ้มจนแก้วหน้าแดงและประกบปากลงไปชิม

ความหวานอย่างไม่รู้จักเบื่อ