วุ่นรักของยัยคุณแม่จำเป็น

ฟาง:"นี่พวกชั้นกลับก่อนน่ะ"

เฟย์:"นี่ยัยแก้วแกให้โทโมะไปส่งได้มั้ยคือพวกชั้นจะกลับเลยอ่ะ"

โทโมะ:"ไม่มีปัญหาหรอกเฟย์วางใจได้เลย"

แก้ว:"โอเคแล้วเจอกัน"

แล้วทั้งหมดจึงแยกย้ายกันไปส่วนแก้วก้อยอมให้โทโมะไปส่ง

โทโมะ:"ว่าแต่บ้านแก้วอยู่ที่ไหนหรอครับ"

แก้ว:"พระราม9แล้วบ้านโทโมะล่ะค่ะ"

โทโมะ:"อ้อ บ้านผมอยู่แถวเกษตรนวมินทร์นะครับ"แล้วทั้งคู่ต่างคนต่างเงียบไปจนบรรยากาศในรถเงียบมาก 

โทโมะ:"แก้วครับถ้าเกิดพรุ่งนี้ผมจะชวนคุณไปบ้านผมคุณจะว่าไรมั้ย"

แก้ว:"ก้อไม่ว่าไรนี่ค่ะอีกอย่างแก้วก้ออยากเจอเมบีด้วย"หญิงสาวหันไปยิ้มให้กลับชายหนุ่ม

โทโมะ:"ถ้างั้นพรุ่งนี้ผมมารับน่ะครับ"แล้วโทโมะก้อขับรถมาจนถึงบ้านของหญิงสาว

แก้ว:"เอ๊ะ คุณพ่อคุณแม่กลับมาแล้วแน่เลยค่ะ ถ้างั้นเชิญเข้าบ้านก่อนก้อได้น่ะค่ะ"หญิงสาวเอ่ยชวนชายหนุ่มเข้าไปในบ้าน

โทโมะ:"ไม่ดีกว่าครับผมไม่รบกวนดีกว่าคุณพักผ่อนเถอะครับ"แล้วทั้งคู่ก้อต่างแยกย้ายกันไปชายหนุ่มจึงขับรถกลับบ้านของตน

แก้ว:"คุณพ่อคุณแม่กลับมาแล้วเหรอค่ะ"

แม่มล:" ใช่ลูก แล้วไปไหนมาเนี่ยแล้วใครมาส่ง"

แก้ว:"อ้อ เพื่อนนะคะ แล้วพี่กิ่งล่ะค่ะมาด้วยหรือเปล่าหรือยังติแหงกอยู่ที่ญี่ปุ่น"

กิ่ง:"นี่ๆนินทาไรพี่ห่ะยัยแก้ว"

แก้ว:"อ้าวพี่กิ่ง แหมไปช๊อปปิ้งซะเพลินเลยนะ มีของฝากป่ะ" 

กิ่ง:"แหมพอเจอหน้าก้อถามถึงแต่ของฝากน่ะ มีอยู่แล้วจ้าน้องสาว" แล้วกิ่งก้อเอาของฝากมาให้แก้วดูหญิงสาวมีสีหน้าดีใจที่เห็นของฝาก

แก้ว:"ถูกใจอ่ะพี่กิ่ง"

แม่มล:"แก้วลุก แม่ถามไรหน่อยสิลูกมีใครยัง"

แก้ว:"ก้อทำไมค้ะแม่อย่าบอกน่ะว่าแม่จะจับคู่ให้แก้วอ่ะ ไม่เอาน่ะ"

หญิงสาวพูดพร้อมกับส่ายหน้าปฏิเสธ

แม่มล:"ไม่ใช่แบบนั้นน่ะลูกแม่แค่อยากให้ลูกน่ะไปบ้านเพื่อนแม่กับแม่หน่อยพรุ่งนี้นะ"

แก้ว:"คือแก้ว..เอ่อ"

แม่มล:"ห้ามปฏิเสธน่ะ แม่ไปพักผ่อนละ" แล้วมารดาของแก้วจึงเดินออกจากห้องนั่งเล่นไปปล่อยให้เธอทำหน้าไม่สบายใจ

กิ่ง:"แกเป็นไรนี่แก้วทำหน้าบูดจัง"

แก้ว:"ไม่มีไรหรอกพี่แก้วไปนอนล่ะ"

แล้วหญิงสาวจึงเดินขึ้นห้องไป

บ้านโทโมะ

มาซากิ:"ไปไหนมาเหรอลูก"

โทโมะ:"คุณแม่ยังไม่นอนอีกเหรอครับ" ชายหนุ่มที่เดินเข้ามาในบ้านก้อแปลกใจที่เห็นมารดาของตนนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่น

มาซากิ:"อ้อ คือแม่มีเรื่องจะคุยกับลูกนะ ไหนๆลูกก้ออย่ากับผู้หญิงคนนั้นไปแล้วแม่ว่าลูกควรจะหาผู้หญิงคนที่ดีๆมาเป็นแม่น้องเมบีน่ะ"

โทโมะ:"ถ้าเรื่องนั้นแม่ไม่ต้องห่วงหรอกครับคือผมมีอยู่คนนึงที่ดีและเพอร์เฟคทุกอย่างผมเจอเธอสองสามครั้งแล้ว อีกอย่างเธอเป็นเพื่อนกับแฟนไอ้ป๊อปปี้กับไอ้เขื่อนน่ะครับ"

มาซากิ:"แล้วเธอชื่ออะไรล่ะ"

โทโมะ:"แก้วครับ"

มาซากิ:"เอ๋ชื่อเหมือนลูกสาวเพื่อนแม่เลย งั้นพามาให้แม่เจอหน่อยสิ"

โทโมะ:"ครับ ผมว่าคุณแม่ไปพักผ่อนเถอะครับ" แล้วชายหนุ่มจึงพาผู้เป็นมารดาไปพักผ่อนบนห้องนอนแล้วชายหนุ่มจึงเดินเข้าไปในห้องของลูกสาวตนเอง

แอ๊ดด

โทโมะ:"หลับสนิทเชียว"แล้วชายหนุ่มจึงห่มผ้าลูกสาวให้ดีเหมือนเดิมแล้วก้มลงจูบหน้าผากลูกสาวที่นอนหลับสนิทแล้วจึงเดินออกไป

 ตอนเช้า

แม่มล:"แก้วไปกับแม่น่ะวันนี้"

แก้ว:"แก้วไม่ไปได้มั้ยค่ะแม่คือแก้ว มีนัดอ่ะน้าาๆๆๆ"หญิงสาวอ้อนผู้เป็นแม่อย่างเต็มที่

แม่มล:"ไม่ได้ลูกต้องไป" แล้วก้อมีเสียงอ๊อดดังขัดจังหวะการสนทนาของสองแม่ลูกขึ้น

ติ๊งน่องๆๆ

แม่มล:"นิ่มไปดูสิใครมา"

นิ่ม:"ค่ะ"

หน้าบ้าน

นิ่ม:"มาหาใครค่ะ"

โทโมะ:"ผมมาหาแก้วครับ"

นิ่ม:"อ้อ คุณแก้วอยู่ในบ้านค่ะเชิญทางนี้เลยค่ะ"แล้วชายหนุ่มขจึงเดินตามคนใช้ของบ้านเข้ามา

แม่มล:" ใครมานะนิ่ม"
นิ่ม:"  เค้ามาหาคุณแก้วค่ะ"

แก้ว:"โทโมะ"

แม่มล:" นี่ลูกของมาซากิใช่มั้ยจ๊ะ"

โทโมะ:"ใช่ครับคุณน้า สวัสดีครับ"ชายหนุ่มยกมือไว้แม่ของหญิงสาวที่เป็นเพื่อนของแม่ตน

แม่มล:"บังเอิยจังเลยน่ะจ๊ะน้ากะว่าจะพายัยแก้วไปหาพอดีเลย แล้วนี่เราไปรู้จักกันได้ไงยัยแก้ว" มลหันมาถามลูกสาวตนด้วยความสงสัย

แก้ว:"คือโทโมะเค้าเป็นเพื่อนของแฟนเฟย์กะฟางนะคะ"หญิงสาวอธิบายให้ผู้เป็นแม่ฟัง

โทโมะ:"ใช่ครับ ถ้าคุณน้าไม่รังเกียจผมอยากจะชวนให้คุณน้าไปด้วยกันเลยได้มั้ยครับ"

แม่มล:"ได้สิจ๊ะไหนๆก้อไหนแล้ว ไปเถอะลูกแก้ว"

แล้วทั้งสามจึงไปบ้านของโทโมะ

โทโมะ:"แม่ครับผมพาเธอมาแล้ว" มาซากิที่เห็นว่าเป็นแก้วกับมลก้อมีสีหน้าดีใจที่ได้เจอ

แก้ว:"สวัสดีค่ะคุณอา"

มาซากิ:"กะแล้วว่าใช่แน่ๆ นี่มลนั่งก่อนสิ หนูแก้วด้วยน่ะ"

แม่มล:"ตอนแรกที่ยัยแก้วบอกว่ามีนัดชั้นก้อไม่คิดว่าจะมีนัดกับโทโมะหรอกเลยไม่ยอมให้ไปแต่พอรู้ว่าเปนโทโมะชั้นเองก้อตกใจ"

มาซากิ:"นี่หนูแก้วจ๊ะคือน้าอยากจะให้หนูมาช่วยดูแลหลานน้าให้หน่อยได้มั้ยจ๊ะ"

แก้ว:"อ้อได้ค่ะ แล้วน้องเมบีไปไหนหรอค่ะ"

แก้วถามหาเด็กน้อย

เมบี:"พี่แก้ว สวัสดีค่ะ"เด็กน้อยเดินมาสวัสดีแก้วและแม่ของหญิงสาวแล้วเดินไปนั่งบนตักของโทโมะ

แก้ว:"ดีจ้าเมบีคิดถึงพี่แก้วมั้ยค่ะ"

เมบี:"คิดถึงค่ะพี่้แก้วล่ะค่ะ"

แก้ว:"คิดถึงสิค่ะ"แก้วพูดแล้วยิ้มให้กับความน่ารักของเมบี

แม่มล:"ลูกสาวของโทโมะเหรอจ๊ะ"

มาซากิ:"อ้อ ใช่หลานชั้นเอง เธอคงไม่ว่าไรใช่มั้ย ที่ชั้นอยากจะให้หนูแก้วมาเป็นแม่ให้กับเมบี

แม่มล:"ไม่ว่าหรอกจ๊ะมาซากิเมบีน่ารักมากเลย แล้วลูกล่ะยัยแก้ว"
แก้ว:"หนูก้อตกลงค่ะเพราะว่าหนูเองก้อรักเมบีเหมือนกัน"

มาซากิ:"ขอบใจหนูแก้วมากน่ะจ๊ะ"

เมบี:"เย้ เมบีจะมีแม่แล้ว "เมบีวิ่งไปกอดแก้วแบบรักใคร่แก้วก้อกอดตอบกลับ

มาซากิ:"ถ้าอย่างนั้นอีกเรื่องที่ชั้นจะขอคือหนูแก้วย้ยามาอยู่ที่นี่ได้มั้ยจ๊ะ"

แม่มล:"ว่าไงยัยแก้ว"

แก้ว:"แล้วแต่แม่เลยค่ะ"

มาซากิ:"แล้วโทโมะล่ะลูกจะให้น้องเค้าอยู่ที่นี่มั้ย"มารดาโทโมะหันไปถามชายหนุ่ม

โทโมะ:"ตกลงครับ"

แม่มล:'ถ้างั้นพรุ่งนี้เลยล่ะกันน่ะ"
มาซากิ:"ได้เลยจ๊ะเอาเป็นว่า เด๊ยวน้าจะจัดห้องไว้ให้น่ะจ๊ะ"

แก้ว:"ขอบคุณค่ะคุณน้า"หญิงสาวยกมือไหว้ผู้เป็นมารดาของโทโมะ ชายหนุ่มเองก้อดีใจเป็นอย่างมากที่หญิงสาวยอมที่จะมาอยู่บ้านหลังเดียวกับเค้าและไม่รังเกียจที่เค้าเคยมีลูกมาแล้ว

แม้ว่าตอนแรกเค้าจะไม่มีความมั่นใจเลยก้อตาม

มาอัพแล้วน้าาาาาาา5555 อ่านกันเยอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเม้นกันเยอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆแล้วไรเตอร์จะมาอัพใหม่น้าาาาค่ะ