วุ่นรักของยัยคุณแม่จำเป็น

ฟาง:"แก้วววววว วันนี้ไปเที่ยวกันป่ะ ชั้นเบื่ออ่ะ" 

เฟย์:"ใช่ ชั้นด้วยเบื่อง่ะ"

แก้ว:"พวกแกเป็นไรกันเนี่ย เบื่ออะไรกัน"

เฟย์:"ไม่รู้สิแต่มันเบื่อ ไปเที่ยวห้างกันเถอะน้า"

แก้ว:"ก้อได้ๆ ว่าแต่หวานใจไปไหนล่ะไม่เห็นเลย"

เฟย์:"นั่นสิเด๊ยวโทตามไอ้กบก่อนน่ะ"หญิงสาวจึงฌทรตามแฟนหนุ่ม

(เขื่อน:ว่าไงครับหัวหอมของเขื่อนนนนน)

เฟย์:"มาบ้านแก้วหน่อยสิวันนี้จะไปเที่ยวห้างกันชวนป๊อปปี้ด้วยพี่ฟางก้ออยู่นี่ เร็วๆน่ะ"

(เขื่อน:คร้าบบบบแม่)

เฟย์:"ไอ้กบ!!" แล้วหญิงสาววางโทรศัพท์ไป

แก้ว:"แกสองคนนี่ทะเลาะกันตลอดเลยน่ะ55

เฟย์:"ไม่ขำย่ะ เชอะ"

ฟาง:"แหมๆน้องสาวชั้นขี้งอลจังเรื่องแค่นี้5555"

ปี๊ดดดดดๆ

แก้ว:"สงสัยมากันแล้วไปเถอะ"

แล้วทั้งหมดก้อไปห้างที่แห่งหนึ่ง

ฟาง:"เออนี่เด๊ยวพวกชั้นขอไปทางนั้นน่ะแก้ว พอดีว่าจะไปซื้อของทางนั้นอ่ะ แยกกันดีกว่าน่ะไว้เจอกันที่เดิมตอนบ่ายโมงตรงน่ะ"

แก้ว:"โอเคๆ"

แล้วหญิงสาวก้อเดินเล่นในห้างไปเรื่อยๆจนมีเด็กวิ่งมาชนเธอ

แก้ว:"อ้าวน้องเป็นอะไรมากมั้ยค่ะเจ็บมากมั้ย"

 ....:"ไม่เป็นไรค่ะพี่สาว ขอโทษน่ะค่ะที่วิ่งชน"เด็กน้อยลุกขึ้นแล้วยกมือขอโทษแก้ว หญิง

สาวจึงยิ้มรับตอบกลับเธอรู้สึกถูกชะตากับเด็กคนนี้มากๆ

แก้ว:"แล้วนี่หนูจะไปไหนค่ะ ให้พี่ไปส่งมั้ย"

....:"ไม่เป็นไรค่ะหนูรอคุณพ่ออยู่ คุณพ่อไปห้องนํ้าค่ะ"

แก้ว:"งั้นพี่รอเป็นเพื่อนน่ะค่ะ"

แล้วชายหนุ่มผู้เป็นพ่อก้อเดินเข้ามา

โทโมะ:"เมบีพ่อบอกให้รออยู่หน้าห้องนํ้าไงลูก

เมบี:"ขอโทษค่ะคุณพ่อ"

โทโมะ:"แล้วนี่ทำไมหัวเข่าหนูถึงแดงล่ะ"

แก้ว:"พอดีว่าลูกสาวคุณวิ่งล้มน่ะค่ะชั้นเลยช่วยดูให้"หญิงสาวพูดพร้อมกับยิ้มให้ชายหนุ่มทำเอาชายหนุ่มมองเธอแบบไม่วางตา

โทโมะ:"เอ่อ ขะ..ขอบคุณน่ะครับที่ช่วยลูกผม"

แก้ว:"ไม่เป็นไรค่ะ ว่าแต่ชื่อลูกสาวคุณน่ารักน่ะค่ะน้องเมบี"หญิงสาวยิ้มให้กับเมบีแล้วเด็กน้อยจึงยิ้มตอบกลับ

แก้ว:"ขอตัวก่อนน่ะค่ะ"หญิงสาวกำลังจะเดินออกไปแต่กลับถูกชายหนุ่มเรียกไว้

โทโมะ:"เอ่อ เด๊ยวครับคุณ ไม่ทราบว่า คุณชื่ออะไรหรอครับ ผมโทโมะ"

แก้ว:"แก้วค่ะ ขอตัวน่ะค่ะ"

โทโมะ:"เอ่อ คือ.." ชายหนุ่มกำลังจะเรียกหญิงสาวไว้แต่ก้อไม่ทันเพราะเธอได้เดินออกไปไกลแล้ว

เมบี:"พี่เค้าน่ารักจังเลยค่ะคุณพ่อ"

โทโมะ:"ใช่ลูก น่ารักมาก"ชายหนุ่มพูดพร้อมกับอมยิ้มแล้วเดินจูงมือลูกสาวเดินต่อ

1ชั่วโมงต่อมา

เฟย์:"ไปหาไรกินกันเถอะหิวแล้วววว'

เขื่อน:"ใจเย็นสิจ๊ะเฟย์เราก้อกำลังไปนี่ไง"

ป๊อปปี้:"เออนี่ชั้นว่า โทรชวนไอ้โมะมันมาด้วยดีกว่ามันจะได้พาเบลกับลูกมันมาด้วย"

เขื่อน:"เออๆดีเหมือนกันวะ พักนีไม่ค่อยเจอกันเลย"

แล้วป๊อปปี้จึงโทรตามชายหนุ่มมา

เขื่อน:"มันว่าไงว่ะ"

ป๊อปปี้:"มันอยู่ห้างนี่แหละ เด๊ยวตามมา ไปรอที่ร้านเดิมกันเถอะ"

แล้วทั้งหมดจึงเดินไปร้านอาหารเจ้าประจำที่ป๊อปปี้เป็นเจ้าของร้านอยู่

โทโมะ:"รอนานมั้ยว่ะ"

เสียงของชายหนุ่มเอ่ยขึ้นทำให้หญิงสาวที่นั่งหันหลังให้รู้สึกคุ้นจึงหันไปมองและต้องแปลกใจที่ทั้งคู่ได้พบกันอีกครั้ง

โทโมะ/แก้ว:"อ้าวคุณ"

ฟาง:"รู้จักกันหรอสองคนนี้"

แก้ว:"ป่าวหรอกพอดีแก้วไปช่วยลูกเค้าไว้น่ะเลยเจอกัน"

เขื่อน:"ยังไงเนี่ยไอ้โมะเล่ามาเลย"

โทโมะ:"เออ ก้อชั้นไปห้องนํ้ามาพอออกมาก้อเหนเมบียืนอยู่กับคุณแก้วเพราะเมบีวิ่งหกล้มน่ะคุณแก้วเลยช่วย"

ป๊อปปี้:อ้อ เออแล้วเบลล่ะไม่มาด้วยหรอว่ะ"คำถามของป๊อปปี้ทำให้ชายหนุ่มมีสีหน้าที่เสร้าขึ้นมาเมื่อมองไปที่ลูกของตนที่นั่งอยู่ฝั่ง3สาว

โทโมะ:"เอ่อ ก้อ เบลเค้าขออย่ากับชั้นว่ะ"ขายหนุ่มพูดด้วยสีหน้าเศร้าทำเอาเพื่อนตกใจกันหมดเมื่อเมบีได้ยินก้อทำหน้าเศร้าเหมือนเดิม

แก้ว:"เอ่อ น้องเมบีค่ะพี่แก้ว่ว่าน้องเมบีทานอันนี้น่ะค่ะอร่อยมากเลย เด๊ยวพี่ตักให้น่ะ"แล้วหญิงสาวจึงตักอารให้กับเด็กสาวผู้น่ารักที่ทำแบบนี้เพราะเธอต้องการเบนความสนใจให้กับเด็ก และเมื่อทั้งหมดลงมือทานอาหารกันต่างก้อพุดคุยกันไปเรื่อยๆตลอดการสนทนาชายหนุ่มกับแอบมองหญิงสาวตลอด แล้วโทโมะจึงขอตัวกลับก่อน

เฟย์:"น่าสงสารนายโทโมะจังและน้องเมบีด้วย"

ฟาง:"ใช่ ยัยเบลอ่ะใจร้ายมากเลยน่ะทิ้งครอบครัวได้ลงคอ"

แก้ว:"นั่นสิ"

เขื่อน:"เขื่อนมีไอเดียล่ะ'

ป๊อปปี้:"อะไรว่ะเขื่อน"

เขื่อน:"ก้อ(แล้วสองหนุ่มก้อซุบซิบกัน)"

ฟาง:"ซุบซิบอะไรกันบอกมาน่ะป๊อป"

ป๊อปปี้:"ไม่มีไรหรอกฟางกลับเถอะ เรากลับก่อนน่ะแก้ว"แล้วป๊อปปี้กับฟางจึงเดินออกไป

เขื่อน:"หัวหอมเราก้อกลับกันเถอะครับ "

เฟย์:" อืมๆ ไปก่อนน่ะยัยแก้ว" หญิงสาวพยักหน้าให้กับเพื่อนแล้วเธอจึงเดินขึ้นไปชั้นบนเพื่อพักบ่อนแต่ในขณะที่เธอพักผ่อนเธอก้อเอาแต่คิดถึงชายที่เพิ่งเจอวันนี้จนทำให้เธอนอนไม่ค่อยหลับ

อัพพพพพพพพอีกตอนจ้าาาา5555เรื่องใหม่เปนไงบ้างอ่ะถ้าหนุกไม่หนุกบอกกันได้น้าาาาาแล้วไรเตอร์จะมาอัพต่อจ่าเม้นเยอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆน่ะฝากด้วยจุ๊ฟฟฟฟฟ