วุ่นรักของยัยคุณแม่จำเป็น
เขียนโดย Geena_lovetk
วันที่ 29 มิถุนายน พ.ศ. 2556 เวลา 19.01 น.
แก้ไขเมื่อ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 00.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
1) เลิกกัน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
เบล:"โทโมะ เบลว่าเราอย่ากันเถอะ"
โทโมะ: "ทำไมเบลโมะผิดอะไร" (พยายามที่จะรั้งหญิงสาวไว้)
เบล:"ฟังดีดีน่ะเบลไม่ได้รักโมะ เลิกทำตัวน่ารำคาญสักทีเถอะ" หญิงสาวผลักร่างชายหนุ่มออกและสะบัดตัวให้พ้นจากชายหนุ่มที่กอดเธอไว้
โทโมะ:แล้วลูกเราล่ะ เบลไม่รักเมบีบ้างเลยเหรอ
เบล: ที่ชั้นยอมให้เด็กนั่นเกิด เพราะมันเกิดจากความผิดพลาดของชั้นเองล่ะ ต่อไปนี้เราจบกันน่ะ ปล่อยเบลเถอะ "
เมบี "คุณแม่ ฮือออๆๆๆ อย่าไปเลยน่ะค่ะอย่าทิ้งเมบีเลยน่ะค่ะ ฮืออออ" ลูกสาวของเธอวิ่งเข้ามากอดเธอไว้ด้วยความกลัวกลัวว่าเธอจะต้องถูกผู้เป็นแม่ทิ้งไป
เบล:แม่ขอโทษน่ะลูกแต่แม่ต้องไป หนูต้องอยู่กับพ่อ เป็นเด็กดีน่ะ"แล้วหญิงสาวจึงเดินลากกระเป๋าออกจากบ้านไป
เมบี:" แม่ ฮือออออออ" เด็กน้อยได้แต่ยืนร้องไห้จนคนเป็นพ่อต้องเดินเข้ามาปลอบใจ
โทโมะ:"ไม่เป็นไรน่ะลูก อย่างน้อยเมบีก็ยังมีพ่ออยู่ตรงนี้ทั้งคนเดี๋ยวพ่อจะดูแลเมบีเอง"ชาย
หนุ่มดึงลูกสาวมากอดด้วยความเศร้าเค้าเองก็เสียใจไม่แพ้ลูกสาวตัวเองถึงชายหนุ่มอยากจะ
ร้องไห้สักแค่ไหนแต่เวลานี้เค้าก็ต้องอดทนไว้
วันต่อมา
โทโมะ:"ป้าครับเมบีทานอะไรหรือยังครับ"
แม่บ้าน:"ไม่เลยค่ะ คุณหนูไม่ทานอะไรเลยค่ะคุณโทโมะ"
โทโมะ:"งั้นเดี๊ยวผมจัดการเองครับ" ชายหนุ่มรับอาหารมาจากแม่บ้านและเดินไปเคาะประตูห้องของลูกสาว
ก๊อกๆๆ
โทโมะ:"เมบีพ่อเข้าไปน่ะค่ะ" โทโมะเดินเข้ามาในห้องของลูกสาวตนก้อเหนว่าลูกสาวนอน
อยู่บนเตียงด้วยใบหน้าที่หม่อนหมองนอนเงียบอยู่บนเตียงโทโมะจึงเดินเอาอาหารมาวางไว้ข้างเตียง
โทโมะ:"กินข้าวหน่อยสิค่ะเด็กดี"โทโมะพยายามป้อนข้าวลูกสาว
เมบี:"เมบีไม่หิวค่ะคุณพ่อ เมบีคิดถึงคุณแม่"เด็กน้อยพูดด้วยสีหน้าเศร้า
โทโมะ:"แต่ลูกต้องกินค่ะเด๊ยวไม่สบายเด๊ยวปวดท้องกะเพาะเอานะ"แล้วชายหนุ่มก้อป้อนข้าวลูกสาวจนหมด
โทโมะ:ทีนี้หนูก้อไปอาบนํ้าน่ะค่ะเด๊ยวพ่อพาไปเที่ยวดีมั้ย"ชายหนุ่มบอกลูกสาวด้วยรอยยิ้มทำให้ลูกสาวมีความดีใจขึ้นมาบ้าง
เมบี:"ค่ะคุณพ่อ"แล้วเมบีก้อวิ่งเข้าห้องนํ้าไป
แล้วสองพ่อลูกก็มาเที่ยวเล่นที่ห้างแห่งหนึ่งกันเดินเล่นไปเรื่อยจนลูกฃองชายหนุ่มมบ่นขึ้นมาด้วยความหิว
เมบี:"คุณพ่อค่ะเมบีหิวแล้วค่ะ"
โทโมะ:"เพิ่งกินมาไม่ใช่เหรอลูก หิวแล้วเหรอกินเอะเด๊ยวอ้วนหรอก55"
เมบี:"เมบีไม่อ้วนหรอกค่ะเมบีผอมจะตายไป55" แล้วสองพ่อลูกก้อเดินเข้าไปในร้านอาหารแล้วทานข้าวกันสองคนพ่อลูกอย่างมีความสุขแต่ถ้าจะให้ดีต้องมีคนเป็นแม่มาด้วยสิน่ะถึงจะสมบูณร์แบบชองครอบครัว
อิอิมีเรื่องใหม่มาแล้วววววว เพิ่งอยากลองแต่งแนวนี้ดู เศร้าอ่ะตอนแรก หนุกไม่หนุกก้อเม้นด้วยน่ะค่ะเม้นเยอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆอ่านเยอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เด๊ยวไรเตอร์มาอัพใหม่น่ะ (ป.ล ฝากอัพเรื่อง5สาวสุดซ่าปะทะ5หนุ่มสุดหล่อด้วยน้าา555)
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ