วุ่นรักของยัยคุณแม่จำเป็น

เมบี:"ทำไมคุณพ่อกับแม่แก้วกลับมาเร็วจังเลยคะ"

โทโมะ:"เมบีครับวันนี้แ่แก้วไม่ค่อยสบายอย่าไปกวนแม่แก้วน่ะครับ"
เมบี:"ค่ะ"แล้วเมบีก้อเดินคามโทะและแก้วเข้ามาที่บ้านมาซากิที่เพิ่งลงมาก้อแปลกใจที่ทั้งคู่กลับบ้านเร็ว

มาซากิ:"อ้าว ทำไมกลับมาเร็วจังลูก"
แก้ว:"พอดีแก้วไม่สบายอ่ะค่ะ"

มาซากิ:"แล้วเป็นไรมากมั้ยลูก"

แก้ว:"หนูแค่พักผ่อนน้ยเกินไปนะคะ"

มาซากิ:"งั้นตาโมะพาหนูแก้วไปพักเถอะลูก เด๊ยวแม่จะไปทำธุระข้างนอกหน่อย ส่วน

 วันนี้พี่เราสองคนไม่อยู่น่ะ"แล้วโทโมะก้อพาแก้วไปพักผ่อนเมบีก้อไปเล่นในสวนกับพี่เลี้ยงตัวเอง

แก้ว:"คุณไปดูเมบีเถอะค่ะแก้วอยู่คนเดียวได้"

โทโมะ:"ไม่เป็นไรครับเมบีมีพี่เลี้ยงดูอยู่เด๊ยวผมอยู่กับแก้วเอง"แล้วโทโมะก้อขึ้นไปนอนบนเตียงหญิงสาวแล้วนอนกอดกันจนหลับไปทั้งคู่

ปี๊ดๆ

พี่เลี้ยง:"มาแล้วค่ะ คุณมาหาใครค่ะ"

เบล:"ชั้นเอง เมย์"

พี่เลี้ยง:"อ้อ คุณเบลมีอะไรหรือเปล่าค่ะถึงมาที่นี่"
เบล:"มีสิ ไม่มีจะมาเหรอชั้นมาหาลูกชั้นเมบีอยู่มั้ย"

พี่เลี้ยง:"อ้อ น้องเมบีอยู่ในสวนค่ะเด๊ยวเมไปตามให้น่ะค่ะ"

เบล:"เดี๋ยวห้ามให้ใครเห็นน่ะ"

พี่เลี้ยง:"อ้อ ไม่หรอกค่ะเพราะพวกคุณๆนะเค้าไม่อยู่กันส่วนคูณโทโมะและคุณแก้วพักผ่อนอยู่ค่ะ"

เบล:"โทโมะอยู่บ้านเหรอ"เบลถามด้วยความสงสัย

พี่เลี้ยง:"ค่ะเด๊ยวพาน้องเมบีมาหาน่ะค่ะ"

แล้วเมย์ก้อเดินรไปตามเมบีส่วนเบลก้อยืนรอเมบีอยู่ที่รถเพราะเธอไม่อยากเข้าไปในบ้านที่เคยอยู่สักพักเมบีก้อวิ่งมาหาเธอเธอเองก้ออุ้มลูกขึ้นมาด้วยความคิดถึงถึงแม้ว่าครานั้นเธอจะใจร้ายกับลูกแต่ก้อยังมีความรักให้

เบล:"แม่คิดถึงหนูจังเลยเมบี"
เมบี:"หนูก้อคิดถึงคุณแม่ค่ะแล้วคุณแม่มาทำอะไรที่นี่ค่ะ"

เบล:"แม่จะมาพาหนูไปนอนกับแม่สักสองคืนดีมั้ยลูก"

เมบี:"ค่ะ แต่ถ้าคุณพ่อไม่อนุญาติล่ะค่ะ"

เบล:"อย่าให้รู้สิลูก ไปเถอะส่วนข้างของนะไม่ต้องเอาไปหรอเด๊ยวซื้อใหม่น่ะค่ะ"

แล้วเบลก้อพาลูกสาวขึ้นรถเพื่อที่จะไปคอนโดของตน

 

คอนโดเบล

โฟร์:"มาแล้วเหรอแก"

เบล:"อืม เมบีหนูไปดูทีวีในห้องก่อนน่ะลูกเด๊ยวแม่คุยธุระก่อน"แล้วเมบีก้อวิ่งไปที่ห้องนอนของเบลซึ่งมีทีวีอยู่

โฟร์:"นี่เบลแกเอาลูกมาเนี่ยเค้าไม่ว่าเหรอ"

เบล:"ไม่ว่าหรอกเพราะเค้าไม่รู้ ชั้นว่าแกน่าจะเริ่มแผนได้แล้วน่ะ"

โฟร์:"ได้เลย ว่าแต่แกจะจัดการนังแก้วยังไงล่ะ"

เบล:"ไม่ทำไมหรอก แค่ให้มันไม่ได้อยู่บนโลกนี้ไง"แล้วเบลก้อยิ้มแบบนางมารร้าย

โฟร์:"เอาเป็นว่าเด๊ยวชั้นจะทำทีเป็นยัยฟางแล้วส่งข้อความไปล่อให้แม่นั่นออกมาที่จอดรถในคอนโดที่พักเพื่อนมันล่ะกันละ่กัน"

แล้วเบลก้อพยักหน้าให้โฟร์เพื่อการเห็นด้วยกับแผนที่วางไว้

แต่เรื่องนี้ไม่ใช่แค่สองสาวนั้นที่รู้ยังมีเด็กสาวไร้เดียงสาอีกคนนึงที่ได้ยินว่าทั้งสองสาวสนทนาอะไรกันแต่เมื่อได้ยินถึงชื่อแก้วทำให้เมบีตกใจเพราะรู้ว่าแม่ของตัวเองจะทำอะไร

 

ติ๊ดๆ(เสียงข้อความ)

หญิงสาวที่นอนอยู่ก้อต้องตื่นขึ้นมาเมื่อได้ยินเสียงข้อความจากโทรศัพท์

แล้วแก้วจึงเปิดข้อความอ่าน

จากฟาง

แก้ว:"ยัยฟางเหรอ"

"แก้วมาหาฟางที่ลานจอดรถชั้น2หน่อยได้มั้ยน่ะๆฟางมีเรื่องจะคุยด้วยสำคัญมากมาคนเดียวนะฟางไม่อยากให้ใครรู้"

ถึงแม้ว่าหญิงสาวจะแปลกใจอยู่หน่อยนึงแต่ก้อยอมทำตามคำขอของเพื่อนสาวโยที่แอบออกมาโดยไม่ให้โทโมะรู้ตัว

แก้วนั่งแท๊กซี่มาตามที่นัดไว้หญิงสาวจึงมาที่ลานจอดชั้น2

แก้ว:"ยัย ฟางแกอยู่ไหนอ่ะชั้นมาแล้วน่ะ"และไม่มีวี่แววว่าฟางจะมาตามที่บอกแต่สิ่งที่แก้วไม่คาดคิดคือมีใครบ้างคนเดินมาข้างหลังเธอและเอายาสลบโปะหญิงสาวจนเธอสลบ

โฟร์:"เอามันไปไว้ที่โกดังร้าง แล้วชั้นจะตามไป"โฟร์สั่งลูกน้องของเธอ

ลูกน้อง:"ครับคุณโฟร์"
แล้วลูกน้องทั้งสองคนก้ออุ้งหญิงสาวไว้บนรถแล้วขับออกไปตามไปด้วยรถของเธอกับเบล

 

โทโมะ:"แก้ว คุณอยู่ไหนเนี่ย โทไปก้อไม่รับ"โทโมะพยายามติดต่อหาแก้วแต่ก้อไม่มีทีท่าว่าจะติดต่อได้เลยโทโมะเลนโทรหาเพื่อนสนิทของเธอนั่นคือเฟย์และฟาง

ฟาง:"ว่าไงโทโมะมีอะไร"

โทโมะ:"ฟางแก้วอยู่กับเธอมั้ย"

ฟาง:"ไม่นี่แล้วไม่ได้อยู่กับนายเหรอ"

โทโมะ:"ถ้าอยู่แล้วชั้นจะโทรถามเธอหรอ"ตอนนี้ชายหนุ่มเป็นห่วงหญิงสาวปกติไม่เคยห่างกันเลยแต่นี่เธอเล่นหายไปแบบนี้ทำให้เค้าแทบบ้า

ฟาง:"กวนชั้นเหรอย่ะ"
โทโมะ:"ทำไงดีชั้นเป็นห่วงแก้วมากเลยน่ะ"

ฟาง:"เอางี้นายมาบ้านป๊อปแล้วพวกเรีาจะช่วยตามหายัยแก้ว"

ชายหนุ่มไม่รีบรอช้าแล้วรีบไปที่รถแล้วขับไปบ้านป๊อปปี้ทันที

 ป๊อปปี้:"เกิดไรขุึ้นว่ะไอ้โมะแก้วหายไปไหน"

โทโมะ:"ชั้นก้อไม่รู้เมบีก้อไม่อยู่"

เฟย์:"สองคนนั้นหายไปไหนน่ะ"
เขื่อน:"งั้นเราต้องรีบตามหาแก้วเถอะ"แล้วในขณะนั้นเสียงข้อความโทรศัพท์ของโทโมะดังขึ้นชายหนุ่มหยิบขึ้นมาดูและต้องทำให้เค้าช๊อคเพราะในข้อความเป็นรูปแก้วที่นอนสลบโดนมัดมือปิดปากอยู่

เขื่อน:"อะไรว่ะไอมะ"

โทโมะ:"แก้ว!!"แล้วทั้งหมดต่างมาดูรูปมือถือและตกใจกันและก้อมีคนโทเข้าเครื่องโทรศัพท์

โทโมะ:"แก!เป็นใครต้องการอะไร จับตัวแก้วไปทำไม!!"

...."ใจเย็นสิคุณ ถ้าอยากได้หวานใจคืนเนี่ยก้อทำตามที่ชั้นบอกล่ะกันคุณต้องมาเจอชั้นที่โกดังร้างแถว....."แล้วคนในปลายสายก้อพูดกับชายหนุ่มไปเรื่อยจนโทโมะต้องบอม

ป๊อปปี้:"มันเป็นใครต้องการไรว่ะ"

โทโมะ:"ไม่รู้แต่มันบอกว่าถ้าชั้นไม่ทำตามที่มันบอกมันจะฆ่าแก้ว"

4คน:"อะไรน่ะ"

เฟ/ฟาง:"ชั้นไม่ยอมเราต้องไปช่วยยัยแก้วน่ะ"

แล้วทั้งหมดก้อไปตามนัดที่คนในสายนั้นบอก

 

ด้านแก้ว

แก้ว:"อืมม"หญิงสาวเพิ่งฟื้นจากการโดนวางยาสลบก้อรู้ว่าตัวเองถูกมัดมือและปิดปากอยู่

เบล:"ฟื้นแล้วเหรอ"

เบลยืนดูหญิงสาวฟื้นขึ้นมา

แก้ว:"อุน เอว(คุณเบล) "

เบล:"ใช่ชั้นเอง"

แก้ว:"อุน อับ อั้นมา อัมไอ อ่อยอั้นไอเออะ(คุณจับชั้นมาทำไมปล่อยชั้ีนไปเถอะ"

เบล:"ขอโทษชั้นทำไม่ได้"

แล้วก้อมีหญิงสาวอีกคนนึงเดินเข้ามาซึ่งทำให้แก้วตกใจไม่น้อยนั่นคือ

เบล:"เป็นไงยัยโฟร์เรียบร้อยมั้ย"

โฟร์:"เรียบร้อยพวกนั้นกำลังมา หวัดดีค่ะคุณแก้ว"

โฟร์เดินมาที่แก้วแล้วชีกยิ้มแบบนางปีศาจต่างจากรอยยิ้มครั้งแรกที่เธอเห็นโฟณ์ก้อผ้าออกจากปากแก้ว

แก้ว:"คุณโฟร์ทำไมคุณ..."
โฟร์:"อยากรู้เหรอค่ะ บอกให้ก้อได้ว่าชั้นกับยัยเบลเป็นเพื่อนรักกันไงค่ะและคุณอยากรู้มั้ยว่าที่เบลไปทําร้ายคุณวันนั้นเป็นเพราะชั้นบอกเองว่าเธอมาทำงานที่นี่ไง"

แก้ว:"ต้องการอะไร"

เบล:"ต้องการให้เธอ...ตายไง!!"

แล้วเบลกำลังจะเอาปืนยิงแก้วแต่ก้อมีคนมาขวางไว้ก่อน

โทโมะ:"ไม่น่ะ!!อย่าทำอะไรแก้วน่ะ"

แก้ว:"โทโมะ!!ช่วยแก้วด้วย"

โทโมะ:"แก้ว! คุณโฟร์มาทำอะไรที่นี่"

โฟร์:"ฮึ เราเพิ่งคุยกันทางโทรศัพท์ไปเองน่ะค่ะ"

โทโมะ:"หรือว่า..."

แล้วโฟร์ก้อยิ้มแบบนางปีศาจให้โทโมะ

เบล:"ในเมื่อคุณรักมันมาก ...งั้นก้อดูมันตายต่อหน้าซะ"

เบลกำลังจะยิงแก้วอีกครั้งแต่ก้อถูกโทโมะมาแย้งไปแต่เธอไม่ยอม

ปัง ปัง

แล้วพวกเขื่อนก้อตามมาดูสถาณการณืเพราะเมื่อกี็คอยเฝ้าส๔าณ์การณ์อยู่จ้างนอกแต่เมื่อได้ยินเสียงปืนก้อรีบตามมา

ป๊อปปี้:"ไอ้!โมะ!ระวังน่ะ!"

ปัง ปังแล้วปืนก้อลั่นไปทั่วตอนนี้ทุกคนต่างหาทีหลบลูกปืน

ส่วนแก้วก้อนั่งมอบอยู่กับพื้นเพราะถูกมัดอยู่

เมบี:"พอเถอะค่ะ!! ฮืออออออๆๆๆ"เมบีออกมาจากรถ(แอบซ่อนตัวขึ้นมา)แล้วเดินเข้ามาในโกดังเพื่อที่จะมาห้ามแม่ตัวเอง

โทโมะ:"เมบี หนูมาที่นี่ได้ไงลูก" ทุกคนต่างตกใจที่เห็นเมบีเดินมาจนทำไรไม่ถูก

เมบี:"หนูได้ยินที่แม่พูดกับน้าโฟณืว่าจะฆ่าแม่แก้วหนูเลยตามา ฮือออๆอย่าฆ่าแม่แก้วเลยน่ะค่ะ ฮืออออๆ"

เบล:"เมบี ออกไปลูกไๆม่เกี่ยว"

เมบี:"แม่อย่าฆ่าแม่แก้วเลยน่ะค่ะ ฮือออ"เมบีเดินเข้ามากอดเบลแล้วเอาแต่ร้องไห้

แก้ว:"เมบีออกไปเถอะน่ะค่ะมันอันตรายน่ะ"แก้วพูดและร้องไห้เพราะเะอเป้นห่วงเมบี

โทโมะ:"เบล ปล่อยวางเถอะน่ะ"

แล้วโทโมะก้อพยายามเกลี่ยกล่อมให้เบลเลิกทำแบบนี้เบลก้อได้ต่ยืนนํ้าตาไหลแต่แล้วก้อเกิดเหตุไม่คาดฝันเมื่อโฟร์แย่งปืนไปจากเบลทุกคนต่างตกใจมากและโฟร์ก้อเล็งกะบอกปืนไปที่ทุกคน

ฟาง:"โฟร์เธอใจเย็นก่อนน่ะ"ฟางพยายามเกลี่ยกล่อมโฟร์

โฟร์:"ใจเย็นเหรอ ฮึเธอไม่เป็นชั้นนะเธอไม่รู้อะไรหรอก"

เบล:"โฟร์แกวางปืนเถอะน่ะ"

โฟร์:" ไม่!! นังเบลแกแย่งโทโมะไปจากชั้น!!"
แล้วโฟร์ก้อเล็งกระบอกปืนไปที่เบลทำให้เบลกล้วมาก

โฟร์:"แกรู้อะไรมั้ย ชั้นรักเค้ามากแต่แก แกกลับได้เค้าไปอย่างหน้าด้านๆ!! แล้วรู้มั้ยว่าทำไมแกถึงต้องเลิกกับเค้า เพราะชั้นไง ชั้นวางแผนกับโยชิแล้วจัดฉากให้แกกับมันมีอะไรกันไง แล้วชั้นก้อให้มันขู่แกว่าถ้าไม่เลิกกับโทโมะคลิปแกกับมันก้อจะแพร่ไปทั่วประเทศเล้ยยย 55555 !!!!"

เบล:"ทำไม ฮือ ทำไม"

เบลไม่รู้จะทำยังไงได้แต่ร้องไห้ออกมา ทุกคนต่างรู้ความจริงมดแล้วว่าเรื่องมันคืออะไร

โฟร์:"แล้วที่มันร่วมด้วยเพราะว่า มันเองก้อมีแค้นกับโทโมะเหมือนกัน เพราะโทโมะเคยไปแย่งคนที่มันรักมาไงล่ะ"โทโมะถึงกับอึ้งเพราะไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้มาก่อนรวมถึงคนอื่นด้วย

แก้ว:"คุณโฟร์ใจเย็นๆก่อนน่ะค่ะ"
โฟร์:"แกก้ออีกคนนางมารหัวใจ ฮืออ ถ้าไม่มีแกเค้าต้องสนใจชั้น!!"

โฟร์กำลังจะหญิงแก้ว ตอนนี้เธอเสียสติไปแล้ว

โทโมะ:"โฟร์คุณใจเย็นน่ะ"

 เฟย์:"ใช่ถ้าเธอฆ่ายัยแก้ว เท่ากับว่าเธอฆ่าสองคนเลยน่ะ"

คำพูดของเฟย์ทำให้โทโมะแปลกใจ

เบล:"เธอหมายความว่าไง"เบลเป็นคนหันไปถามเฟย์

เฟย์:"ยัยแก้วท้อง"

คำตอบของเฟย์ทำให้เบลและโทโมะต่างเงียบและหันไปมองแก้วแก้วเองได้แต่นั่งก้มหน้าและร้องไห้

โทโมะ:"ทำไม...คุณไม่บอกผม"
โฟร์:"แกท้อง!หรอ ดีตายทั้งแม่และลูกเลย"ทุกคนยังไม่ทันตั้งตัวเลยไม่ได้ห้ามโฟร์ไว้

ปัง!เสียงปืนดังลั่นโดยที่ทุกคนได้แต่ตกใจกับเหตุการณ์ตรงหน้านั่นคือร่างของเด็กน้อยที่เอาตัวมาบังแก้วไว้ทำไห้เมบีถูกยิงที่หน้าท้อง

ทุกคน:"เมบี!!!!"

โฟร์:"ชั้น....ชั้นไม่ได้ทำๆๆน่ะ"แล้วโฟร์ก้อทิ้งปืนลงและสติเธอก้อแตก 

วี้หว่อๆๆๆ

ตำรวจ:"เราขอจับคุณข้อหาพยายามฆ่า"แล้วโฟร์ก้อถูกตำรวจนำตัวไป

เบล:"เมบีลูกแม่ ฮือออๆๆๆ"แล้วทุกคนก้อนำตัวเมบีส่งโรงพยาบาล

 โรงพยาบาล ตอนนี้ทุกคนนั่งอยู่ที่ห้องไอซียู

โทโมะ:"เมบี อย่าเป็นไรน่ะลูก"แล้วนํ้าตาของชายหนุ่มก้อไหล่อาบแก้มทั้งสองข้าง

จนแก้วที่กำลังจะเดินเข้ามาปลอบใจแต่กลับเป็นเบล

เบล:"ไม่เอาน่ะ ลูกต้องไม่เป็นไร ฮือออ"

แก้วมองภาพทั้งสองคนแล้วแอบนํ้าตาไหลโดยที่ไม่ให้ใครเห็นแต่แล้วก้อต้องตกใจอีกครั้งเมื่อหว่างขาของเธอมีเลือดไหลออกมา

ฟาง:"แก้ว เลือด"

ทุกคนตกใจกับสิ่งที่เห็นแก้วเองก้อเป็นลมลงไปโดยที่คนที่รับเธอคือป๊อปปี้แล้วชายหนุ่มจึงรีบส่งเธอให้ถึงมือหมอ สองสาวเฟย์ฟางจึงตามไปดูอาการแก้วส่วนโทโมะกำลังจะตามไปด้วยความเป็นห่วงแต่ถูกเบลรั้งไว้

 

 

---

 

โว้้้ๆๆๆๆๆๆตอนนี้ยาวมากๆๆๆๆ5555โฟร์ร้ายมากกๆๆๆๆๆๆๆเฮอะะะ

ถ้าอยากรู้ว่าเรื่องจะเป็นไงก้อติดตามตอนต่อไปน้าาาาา

อย่าลืมอ่านๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆอัพๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเยอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆน่ะค่ะแล้วจะมาอัพใหม่